วันที่ ๒๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐ น

​วันที่ ๒๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐

กราบทูล กรมพระดำรงราชานุภาพ ทราบฝ่าพระบาท

เรื่องว่าด้วยคุมเครื่องโต๊ะแลว่าด้วยกรรมการตรวจโต๊ะซึ่งประทานมาตรวจตอนนี้ มีแห่งที่จะพึงทักท้วงได้น้อยเต็มที ดังจะกราบทูลต่อไปนี้

น่า ๔๕. คำแปล “หย่ง” ว่า “ม้ากลมฃาคู้” นี้ ไม่ค่อยพอใจเลย ดูน่าตามันไม่เหมาะที่จะเรียกม้า ม้านั้นควรแก่รูปเหลี่ยมมีขา ๔ สัณฐานดังม้าเปนๆ ใช้สำหรับแปล “กี๋” เปนเหมาะทีเดียว สำหรับแปล “หย่ง” นึกคำถวายใหม่ไม่ออก สิ่งที่รูปคล้ายเช่นนั้นมีที่รองถาดล้างน่าของโบราณ แต่เฃาก็เรียกว่าหย่องฤๅหย่งเสียเหมือนกัน คนทุกวันนี้ก็ไม่รู้จัก เพราะถาดล้างน่าเดี๋ยวนี้ขามันติดในตัวเสียแล้ว ถ้าจะแปล หย่งเรียกว่าแป้นขาคู้ จะเปนอย่างไร พุ่งถวายเผื่อเลือก

น่า ๕๓. คุณใบ้นั้นมันมีชื่อ ชื่อเชย แต่ไม่มีใครเรียก เลยออกจะไม่มีใครรู้จักชื่อ บอกชื่อลงไว้ด้วยจะดีกระมัง

ว่าด้วยคุมโต๊ะ ฃาดคำ “อึดทึด” อยู่คำหนึ่ง ยังไม่ได้ใช้ นึกได้จึงทูลมาตามพระประสงค์

อนึ่งการจัดโต๊ะนั้นก็เปนข้อใหญ่ ซึ่งกินแต้มเจ้าของโต๊ะแลกรรมการมากเหมือนกัน เช่นบรรจุผิดฤๅเอาของสำหรับการอวมงคลมาใช้ในงานมงคลเปนต้น ยังไม่ได้ทรงกล่าวถึงเลย จะทรงลืมฤๅตั้งพระไทยจะกล่าวไว้ในตอนอื่นก็ไม่ทราบ ทูลทักไว้เผื่อทรงลืมจะได้ทรงเรียบเรียงเติมขึ้น เพราะเปนประโยชน์ที่ควรรู้อย่างหนึ่งเหมือนกัน

ตอนพระราชบัญญัติซึ่งโปรดประทานมาใหม่ได้รับแล้ว จะตรวจส่งมาถวายต่อไป

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด