- วันที่ ๑๖ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- —บันทึก สมุดรูปภาพเรื่องรามเกียรติ
- วันที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ๒๘ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๒๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- จดหมายบันทึกความเห็น ในตำนานเครื่องโต๊ะแลถ้วยปั้น ตอนพระราชบัญัติ
- —บันทึกความเห็นเรื่องตั้งโต๊ะเครื่องบูชาและลักษณการเล่นโต๊ะ
- วันที่ ๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น (๒)
- วันที่ ๑๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น (๓)
- วันที่ ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น (๒)
- —คำจารึกฐานพระ ที่ศาลาหม่อมเฉื่อย
- วันที่ ๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๑๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๑๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๖ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- —วันที่ ๓ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- —วันที่ ๖ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๐
- วันที่ ๑๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๒๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ๑๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ พ.ศ. ๒๔๖๐ น
- วันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ๒๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ดร
- วันที่ ๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๖๐ น
วันที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น
บ้านปลายเนอน คลองเตอย
วันที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐
กราบทูล กรมพระดำรงราชานุภาพ ทราบฝ่าพระบาท
ลายพระหัถเรื่องที่มีพระประสงค์ให้ไปดูผ้าที่หอพระสมุด ฯ นั้น ได้รับแล้ว เกล้ากระหม่อมก็ไม่มีธุระอไร จะไปวันไหนก็ได้ มีขัดข้องแต่ว่าถ้าวันไหนอากาศคลุ้ม ฝนตกพรำๆ ตลอดวัน เช่นนั้นแล้วสู้ไม่ได้ ถ้าขืนไปตากกับอากาศเช่นนั้นเปนเจ็บ ต้องอุดอยู่แต่ในห้อง ถ้าฝนตกแล้วหายอากาศโปร่งเช่นนั้นไปได้ไม่เปนไร ตกลงเปนพรุ่งนี้ ถ้าไม่เปนวันอากาศมีฝนพรำ โปรดให้รถมารับ ถ้าอากาศไม่ดีก็เลื่อนไปเปนมรืนนี้
สมุดเสภาเล่ม ๑ ซึ่งทรงพระเมตตาโปรดประทานมาได้รับแล้ว ขอบพระเดชพระคุณเปนอันมาก ได้พลิกดูหน่อยเห็นเรียบร้อยมาก ตำนานที่พิมพ์ฃ้างต้นทรงแก้ไขเสียเรี่ยมทีเดียวแล้ว อ่านไปฉุนที่คำไหว้ครู ไม่ได้ความที่ดีที่แท้มาลงพิมพ์ ตัวกลอนตีเปนประทัดละคำนั้นดีมาก จะตรวจดูอไรก็ง่ายแลดูก็งามด้วย ขอถวายอนุโมทนาที่ได้ทรงลงพระกำลังเปนหนักหนา ให้หนังสือฉบับที่ดีมีขึ้นในบ้านเมือง
ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด ฯ