นิทานเรื่องพระเจ้ามหาสมุทรกับพระเจ้าสิริคุต

ครั้งก่อนได้ยินว่า ยังมีพระเจ้าแผ่นดินพระองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่ามหาสมุทรครองสมบัติในเมืองมธุราฐ ยังมีพระเจ้าแผ่นดินอีกพระองค์หนึ่งซึ่งเปนหลานของพระเจ้าสมุทรนั้น ทรงพระนามว่าพระเจ้าสิริคุตถวัลยราชในวิบูลนคร มีรี้พลโยธาทวยหาญช้างม้าก็มาก ทรงพระดำริห์จะยกกองทัพไปตีเมืองมธุราฐ จึงทรงปรึกษากับเสนาบดีชื่อกวีบัณฑิตมหาอำมาตย์นั้นจึงทูลว่า เยี่ยงอย่างพระเจ้าแผ่นดินแต่ก่อนเมื่อจะไปทำสงครามนั้น ย่อมตระเตรียมพระนครไว้ให้มั่นคงแน่นหนาก่อน จึงยกพลไปทำการศึกกับเมืองอื่น ด้วยเหตุนั้น ถ้าพระองค์จะไปทำการรณรงค์กับเมืองมธุราฐแล้วจงทรงพระดำริห์เตรียมจัดพระนครนี้ให้มั่นคงไว้ก่อน แล้วจึงค่อยยกกองทัพไปทำสงครามจึงจะชอบ พระเจ้าสิริคุตจึงตรัสว่า ในเมืองเรานี้มีรี้พลช้างม้าโยธาทวยหาญมาก ล้วนแกล้วกล้ากว่าเมืองอื่น จะต้องกลัวใครเล่า ท่านรีบจัดจัตุรงคเสนาให้พร้อมบริบูรณ์โดยเร็วเถิด มหาอำมาตย์ผู้เปนเสนาบดีก็กะเกณฑ์กระบวรทัพใหญ่ตามพระราชบัญชา เสร็จแล้วก็ไปทูลพระเจ้าสิริคุตให้ทรงทราบ พระเจ้าสิริคุตมิได้ฟังคำอำมาตย์ผู้บัณฑิต ซึ่งกราบทูลเปนการแยบคาย ทรงยกแต่มานะให้เกินประมาณเปนเบื้องหน้า แล้วก็ยกจัตุรงคเสนาแสนยากรไปทำสงครามกับมธุราฐนคร พระมหาสมุทรราชได้ทราบข่าวศึกดังนั้น ก็ตระเตรียมพระนครของพระองค์ให้มั่นคงแน่นหนา แล้วยกพลเสนาออกมาจากเมืองได้ผจญทัพพระเจ้าสิริคุต กองทัพพระเจ้าสิริคุตต้านทานมิได้ก็แตกกระจายกลับมา พระมหาสมุทรราชได้ทีแล้วจัดกระบวรทัพพร้อมกันแล้วก็ตีติดตามกระหนาบไป พระเจ้าสิริคุตจะเข้าไปอาศรัยในเมืองของตนก็ไม่มั่นคง ต้องอพยบครอบครัวหนีเข้าป่าไป พระเจ้ามหาสมุทรก็ยกกองทัพเข้าเมืองวิบูลนครได้แล้ว ตรัสสั่งให้พวกทหารติดตามไปจับพระเจ้าสิริคุตมาได้ คำอย่างนี้ได้ยินท่านเล่ากันต่อ ๆ มา ดูกรสหายทั้ง ๓ ยังมีนิทานอีกเรื่องหนึ่งว่า