- คำนำ
- โคลงดั้นสุภาสิตวชิรญาณ
- โคลงสุภาสิต
- โคลงทรงตอบพระราชนิพนธ์
- โคลงสุภาสิตเบ็ดเตล็ด
- โคลงสุภาสิต ทรงถอดความจากวชิรญาณสุภาสิต
- โคลงสุภาสิตทรงแต่งเล่นกับเจ้านายผู้หญิง
- ร่ายประทานพระพรกรมพระดำรงในวันประสูติ
- โคลงตอบกรมพระดำรง ฯ
- กาพย์ตอบกรมพระดำรง ฯ
- โคลงแลกลอนสำหรับสอดในชักเปี๊ยะพร้อมกับแหวน
- โคลงสุภาสิต (พ.ศ. ๒๔๖๗ แล ๒๔๖๘)
- เพลงยาวกลบท
- พระโอวาทประทานทูลกระหม่อมพระองค์ชาย เมื่อจะเสด็จไปทรงศึกษาในยุโรป
- พระนิพนธ์ที่สุด
โคลงสุภาสิต
ทรงพระนิพนธ์ใน พ.ศ. ๒๔๖๗ แล ๒๔๖๘
----------------------------
| ๏ นฤบดีเสื่อมเพราะใช้ | มนตรี ชั่วแฮ |
| เสื่อมพรตเพราะกลี | คลุกเคล้า |
| ลูกเสื่อมเพราะปล่อยฟรี | ฟุ้งเฟิสต์ เคยแล |
| พราห์มณเสื่อมเพราะค่ำเช้า | ครุ่นคร้านเรียนมนต์ ฯ |
| ๏ ลูกชั่วชักให้เสื่อม | สกุลตน |
| ศีลเสื่อมเพราะปนพาล | เพาะมล้าง |
| อายเสื่อมเพราะโม่ห์มนท์ | เมาดื่ม |
| เพาะปลูกเสื่อมทรามร้าง | เพราะคร้านดูแล ฯ |
| ๏ เสื่อมสิเน่ห์เพราะเริศร้าง | แรมไกล |
| เสื่อมมิตรเพราะเอื้อใน | มิตรน้อย |
| เสื่อมทรัพย์เพราะรั่วไหล | จ่ายมาก |
| เสื่อมสัจตนต่ำต้อย | เสื่อมผู้บูชา ฯ |
----------------------------
