| ๏ บุญมากหากกอปเกื้อ |
ปัญญา มากนา |
| โดยป่วยก็พลันหาย |
ห่างไข้ |
| มากคนรักไปมา |
เช้าค่ำ |
| เคยเกลียดกลับรักได้ |
เพราะบุญ ฯ |
| ๏ บุญต่ำนำชักให้ |
หมดความ คิดนา |
| กำเริบไข้แรงรุน |
โรคร้าย |
| มิตรญาติขาดรักยาม |
บุญอับ |
| พบปะก็คล้ายคล้าย |
แขกเมิน ฯ |
| ๏ ความรู้มีมากล้น |
เพียงใด ก็ดี |
| แต่ขาดความเพียรใจ |
เกียจคร้าน |
| เฉกผู้มากทรัพย์ใน |
เรือนฟุ่ม เฟือยนา |
| ตระหนี่เก็บไว้แต่บ้าน |
ห่างใช้ไฉนเติม ฯ |
| ๏ วิชาเดิมมีน้อยแต่ |
มีเพียร มากฮา |
| ยังบ่ทราบใดเรียน |
มากไว้ |
| ผู้น้อยทรัพย์ค่อยเบียน |
ทรัพย์จ่าย เสมอนอ |
| ทรัพย์จะเสริมเติมได้ |
มากด้วยแรงเพียร ฯ |
----------------------------
