เมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๓
----------------------------
ความเพลิน
| ๏ ความเพลินมีทั่วทั้ง |
ฝ่ายดี ทรามเฮย |
| สุดแต่ผู้เพลินมี |
สติค้น |
| เพลินชอบก็พลันทวี |
ลาภยศ ปวงแฮ |
| เพลินผิดก็ไป่พ้น |
ภาคร้ายเร็วถึง ฯ |
ความรำคาญ
| ๏ รูปต่ำซ้ำศิระงุ้ม |
ปานปม เปรอะนา |
| รสพลับแช่ฝาดขุย |
เกาะลิ้น |
| กลิ่นสาบมนุษย์ระดม |
กลิ่นอุต พิษแฮ |
| เสียงพูดปลอกปลิ้นปลี้ |
เปล่าความ ฯ |
| ๏ งามโฉมแต่หยุดอ้า |
อาตม์โฉม |
| ฤาแต่งเกินพองาม |
เงื่อนหน้า |
| มารยาทลุกลนโครม |
ครามเตะ ต่อยเฮย |
| ปวงกล่าวทั้งนี้ข้า |
สุดรำคาญ ฯ |
ความปรารถนา
| ๏ ปรารถนาของมนุษย์นั้น |
หมดไฉน ท่านเฮย |
| แม้จักพรรณาไป |
ไป่สิ้น |
| แต่ผู้ว่องวุฒิไวย |
รู้เลือก สรรแฮ |
| ควรดับฤาควรดิ้น |
โดดยั้งตามควร ฯ |
----------------------------
