กบวนรำลึกพระมหากษัตรซึ่งทรงพระราชาภิเษก

​โส มหาสตฺโต สีเนโร อธิฏฺานกายํ ปฺจาภิเสกํ อธิฏฺาสิ

อันพระมหากษัตรซึ่งได้ราชาภิเษกเป็นเอกราชแล้ว พึงอวยอธิษฐานพระองค์ว่า พระองค์เรานี้ คือภนมพระสุเมรุราช อันตั้งเนาจาริกพระธรณีในปฤถพีดล อันพระเนตรของเราข้างสดำคือพระอาทิตย์ พระเนตรเราข้างเฉวียงคือพระจันทร อันฉลุแสงสว่างโลก ให้สว่างรุ่งเรืองแจ้งโปร่งอยู่ในพระราชหฤทัย อันจะตัดซึ่งทุกข์ภัยในมนุษย ให้ปรากฏในพระอุเบกชา บริญัติ ที่ร้อนก็ให้ร้อน ที่เย็นก็ให้เย็น ตามประเพณีดุจกัน พระหัตถ์เฉวียงสดำกับพระบาททั้งสองนั้น คือทวีปทั้ง ๔ เศวตฉัตร ๖ ชั้นนั้น คือฉกามาวจรทั้ง ๖ อธิษฐานพระโองการกชับ มิได้ไหวหวั่นในพระราชหฤทัย พระมหามกุฎนั้นโสด คือยอดวิมานพระอินทร พระขรรคนั้นคือพระปรัชญาอันจะตัดมนทิลความในมนุษย์ให้เห็นแจ้งสรรพโลกธาตุ ฯ

อันเครื่องประดับ คือพระภูษารัตตกัมพลนั้น คือภนมคันธมาทน์อันรันดับภนมพระสุเมรุราช ฯ

อันองค์พระมหากษัตรนั้น คือพระวินัยธร ซึ่งดำรงราษฎร์ประศาสน์ไห้ปรากฎสว่างรุ่งเรืองทั่วทั้งชมพูทวีป สุพรรณบาทนั้นคือแผ่นดินอันเป็นที่รองภนมพระสุเมรุราช กับเป็นที่อาศัยแห่งอาณาประชานุราษฎร์ทั้งหลาย สรรพแดนขอบขัณฑสีมา แล้วลือลบือโดยพระยศพระเดชของพระมหากษัตร์นั้นผอง^๑ ฯ

​ทส ปฺตฺติโย มหาสตฺต อปฺปกายา ปฺตฺติโย อปฺปมาติ

มีในคัมภีร์พระบาลีพระโลกบัญญัติ^๒ สำหรับพระบรมกษัตรซึ่งจะรักษาพระองค์ให้ละออรุ่งเรือง คืออย่าให้เมียงพระเนตรทอดเมิลพระอาทิตย์ ๑ อย่าให้ผทมกระทั่งแต่พระอาทิตย์ระเลิงมา ๑ อย่าให้เสวยพระสิทธรสขุ่น พระสิทธรสมีฝ้า พระสิทรสเซาะร่อง^๓ ๑ อย่าให้เสวยปลาเนื้อซึ่งคาวด้วยมัน ๑ อย่าให้เสวยพระโอสถซึ่งแพทย์ผสม มิควรจะเสวย^๔ ๒ อย่าให้เสวยของด้วยแทะด้วยกัด ๑ อย่าให้เสพกามคุณ​กับสตรีมีอายุ ๔๐ ฉนำ ๕๐ ฉนำ ๑ อย่าให้ทรงพระภูษามีเนื้อห่างครุคระหยาบมิละออ ๑ ทั้ง ๑๐ ประการนี้ มิควรดลพระบรมกษัตรเลย ฯ

----------------------------