กาพย์ห่อโคลงนิราศธารโศก

[๑] ขลับคล้ำ?

[๒] สมุดไทยดำ เส้นดินสอขาว หมายเลข ๕๗ ใช้ว่า ดูรำอำพะวาย

[๓] ตรียัมพวาย?

[๔] พานริศเจ้า?

[๕] สมุดไทยหมายเลข ๕๗ ใช้ว่า คิดสร้อยสรล

[๖] สมุดไทยดำ เส้นดินสอขาว หมายเลข ๕๗ สังเกตดูมีถ้อยคำถูกต้อง แต่มีความตั้งแต่ภาพย์บทนี้ไปจนจบ ตอนต้นไม่มี คงจะมีฉบับเป็นเล่มต้นอีกเล่มหนึ่ง ข้อความที่ต่างนั้นได้ทำเชิงอรรถไว้ในฉบับพิมพ์นี้แล้ว

[๗] ๕๗. คนึงสร้อยสรล

[๘] ๕๗. ชาตบุษสายสุดใจ

[๙] ๕๗. ชาตบุษเสียดแซมใน

[๑๐] ๕๗. ซร่อย

[๑๑] ๕๗. มาลุดีคลี่กลิ่นเกลี้ยง

[๑๒] ๕๗. หนุ่มน้อยลานสมร

[๑๓] ๕๗. พี่ยุดสุดเสน่ห์ควัก

[๑๔] ๕๗. ย่อมริกร่อก่อเย้ายวล ไม่เร่อเหมือนเร่อสรวก

[๑๕] ๕๗. ไม้เร่ออย่างเร่อสรวล

[๑๖] ๕๗. นางประดับพลอยราย

[๑๗] ๕๗. หีบแป้งแต่งสกลกาย

[๑๘] ๕๗. กลำเพาะจำเพาะนัก

[๑๙] ๕๗. กลำเพาะเฉพาะแต่ด้วย ดวงสมร

[๒๐] ๕๗. แอบข้าง

[๒๑] ๕๗. นุชแม่

[๒๒] ๕๗. ไม้เลียบเลียบแลหมด

[๒๓] ๕๗. ต้นไก่ให้ไห้ถึงนาง

[๒๔] ๕๗. ครุ่นให้คนึงถึง

[๒๕] ๕๗. พังอาดยาเจ้าโชลมให้

[๒๖] ๕๗. มะไฟผ่าวเพียงไฟ ลนล่าว

[๒๗] ๕๗. สีชื่นชมพูดู ยวดย้อม

[๒๘] ๕๗. แปลบปลาบทราบในอูร์ เรียมใคร่

[๒๙] ๕๗. ไม้ระกำลำลูกมี พี่คนึงผ้าตาระกำโฉม

[๓๐] เนื่องน้อง

[๓๑] ๕๗.

[๓๒] ๕๗.

[๓๓] ๕๗. ทับทิมตริผ้าสี

[๓๔] เห็นรางรางภอยวลยวล

[๓๕] ไคร่ไขร้ยวลยวล

[๓๖] ๕๗.

[๓๗] ๕๗. ทองช่องไฝ่ในริ้วเรือง

[๓๘] ๕๗. ขลิบทองช่องไฝ่หน้า

[๓๙] ๕๗. ยุรยาตร

[๔๐] ๕๗. เห็นห่มสบัดบนเบื้อง

[๔๑] ๕๗. ต้นครามนึกพ่าเจ้า

[๔๒] ๕๗. เลิศผ้า

[๔๓] ๕๗. เรียมเห็นกองอัคคี

[๔๔] ๕๗. อัคนี นึกนา

[๔๕] ๕๗. ขลิบทองย่องเยาบาง

[๔๖] ๕๗. กรีดนิ้วกรายโสม

[๔๗] ๕๗. บัวขาวคิดผ้าผ่อง

[๔๘] ๕๗. ขาวส่ำ...

[๔๙] ๕๗. เสนาะสร

[๕๐] ๕๗. ชายชมภูผ้าอร

[๕๑] สมุดไทยหมายเลข ๕๗ ว่า

[๕๒] “ธรรม ธำรงกลอนกาล ยั่วยิ้ม”

[๕๓] พิศฟันรันเรียงเรียบ