พระราชปุจฉาที่ ๑๖

​ว่าด้วยเมื่อพระพุทธสาสนาครบ ๕๐๐๐ ปีแล้ว มีผู้ประทุษฐร้ายแก่เจดียฐาน คือพระพุทธรูปเปนต้น จะมีโทษฤๅไม่

----------------------------

ศุภมัศดุตยุลศักราช ๑๑๔๖ นาคสังวัจฉรนักษัตรฉศกมิคสิรมาศกาฬปักษ์ปาติบทดฤถีอาทิตยวารปริเฉทกาลกำหนด พระบาทสมเด็จบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัว เสด็จออกพระที่นั่งดุสิดาภิรมย์ ทรงพระกรุณาตรัสเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม สั่งให้หลวงศรีวรโวหารไปเผดียงถามสมเด็จพระสังฆราชพระราชาคณะทั้งปวง ด้วยพระราชปุจฉาว่า สมเด็จพระพุทธเจ้ากำหนดพระพุทธสาสนาไว้ ๕๐๐๐ พระวัสสา แลเมื่อครบ ๕๐๐๐ พระวัสสา พระบรมธาตุเสด็จเข้าสู่พระนิพพานก็สิ้นกาลกำหนดพระสาสนาแล้ว แลพระพุทธรูป พระสถูปเจดีย์ พระศรีมหาโพธิ แลพระเจดียฐานอันใดๆ ซึ่งยังปรากฎอยู่ มีผู้กระทำประทุษฐร้ายนั้น จะมีบาปจะมีโทษฤๅหามิได้ ให้ถวายพระพรวิสัชนามาจงแจ้ง ๚

แก้พระราชปุจฉาที่ ๑๖

อาตมาภาพ สมเด็จพระสังฆราช พระพิมลธรรม พระพุทธโฆษา พระโพธิวงศ์ พระปรากรม พระญาณสิทธิ พระธรรมโฆษา ๗ รูป ขอพระราชทานถวายพระพรตามวารพระบาฬีว่า

“ปริยตฺติอนฺตรธานํ ปฏิปตฺติอนฺตรธานํ ปฏิเวธอนฺตรธานํ ลิงฺคอนฺตรธานํ ธาตุอนฺตรธานนฺติ”

​เนื้อความว่า พระปริยัติอันตรธานแล้ว กิจปรนนิบัติก็อันตรฐานแลจะตรัสรู้มรรคแลผลนั้น ก็อันตรธาน แลเพศสมณะ ก็อันตรธานแลพระบรมธาตุ ก็อันตรธาน

เมื่อวันสิ้น ๕๐๐๐ พระวัสสา อันว่าพระพุทธรูป พระสถูปเจดีย์ พระเจดียฐานทั้งปวงนั้น ก็อันตรธานสาบสูญโดยอนุกรมลำดับกันไปตราบเท่าสิ้น ๕๐๐๐ พระวัสสา ถ้าเจดียฐานอันใดยังเหลืออยู่ก็สิ้นพุทธบัญญัติแล้ว เปนพระเจดียฐานมีนอกพระพุทธบัญญัติ แลที่เจดียฐานอันเหลืออยู่นั้นก็น้อยนัก มนุษย์ทั้งปวงก็มิได้รู้เห็นว่าเปนที่เจดียฐาน เหตุว่าเทวดาบันดาลปิดบังให้รกชัฎด้วยก้อนศิลา แลต้นไม้ลดาวัลิอันกอประด้วยหนาม ประสงค์ว่าจะมิให้มนุษย์เข้าไปกระทำลามกได้ ถ้าเปนผู้มีบุญมีวาศนารู้เห็นว่าที่เจดียฐานแลไปกระทำสักการะบูชา ด้วยกุศลเจตนาก็ได้อานิสงส์เปนอันมาก ถ้ามีเจตนาเปนฝ่ายอกุศลไปทำประทุษฐร้ายในที่พระเจดียฐานนั้น ผู้นั้นก็ได้บาปมากแลที่นั้นเทวดาทั้งหลายรู้เห็นอภิบาลรักษาอยู่

อนึ่งต้นพระมหาโพธิ ที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้นั้น จะมีต้นอยู่ก็ดี ยังแต่ที่เปล่าก็ดี ที่อันนี้เปนที่มหาเจดียฐานเปนที่อภิเษกสมโพธิแห่งสมเด็จพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ถ้ามีผู้รู้ก็ดีมิได้รู้ก็ดี ไปกระทำบูชาแลประทุษฐร้าย ก็เปนบุญเปนบาป อันต้นโพธิอื่นเปนชาติไม้มหาโพธินั้น ครั้นสิ้นบัญญัติพระสาสนาแล้วแม้นจะมีผู้ตัดฟันก็หาโทษมิได้

อาตมาภาพทั้งปวงขอถวายพระพรตามสติปัญญาสนองพระเดชพระคุณได้แต่เท่านี้ ขอถวายพระพร ๚