เสด็จกลับ พระมหานคร

วันที่ ๑๐ อังคาร ที่ ๑ พฤษภาคม พุทธศก ๒๔๗๑

๏ วันที่สิบ กระดิบจิต ผิดสังเกต

เหมือนอาเภท เทวษหวาด อนาถหนา

เฉพาะอังคาร ที่หนึ่ง ถึงทิวา

พฤษภครา ชิวาสัญ พรรณพิมล

เคยสดัป ปกรณ์นขา ฉายาลูก

ที่พ่อผูก กระเป๋าไว้ ไปทุกหน

ต้องการพระ จะให้ ไปนิมนตร์

ก็กาหล กีดกับ จะกลับกรุง

สั่งให้จัด ภัตตา ธรรมามิส

กับปัจจัย ใฝ่อุทิศ จงจิตมุ่ง

ถึงลูกรัก ทักษิณา ทานผะดุง

ถวายสงฆ์ วงคุ้ง วัดปากคลอง

เสวยกาแฟ แค่ใน ห้องศัยยาสน์

งดร่วมอาสน์ กับสุภา ที่มาผอง

ยังยลพักตร์ ยอดรัก สักเนตร์มอง

ญี่สิบแปด ปีหมอง มิลืมเลย

​ใครรักพ่อ พ่อรัก ประจักษ์จริง

ใม่เหมือนหญิง พรรณรัก ลูกรักเอ๋ย

ยลฉายา หน้ายิ้ม อิ่มสเบย

ถึงลูกเฉย พ่อหรีเฉย เฉลยครวญ

จนเที่ยงกว่า อ่าองค์ ทรงกายยาตร์

ถึงอนาถ จิตกล้ำ กลืนกำศวล

พาลูกลา เสด็จป้า อรุณฯ จวน

เวลาควร ด่วนเสวย กลางวันพลัน

รถยนตร์พา เสด็จมา สถานี

โมงสี่สิบ นาฑี รถถึงนั่น

ฉุกละหุก ประทุกของ คนคล่องครัน

เลื่อนรถชั้น หนึ่งประเทียบ เลอเรียบร้อย

เราสถิต บนรถา ลาท่านที่

ส่งเสด็จ สถานี ท่วงทีจ๋อย

มิทันไร รถไฟ ครรไลคล้อย

เยี่ยมชม้อย เนตร์หา จนลาลับ

รยะทาง อย่างมา ใม่น่ากล่าว

ให้ยืดยาว เบื่อหู ผู้สดับ

​สิบเก้านา ฬิกาจรด รถประทับ

มิตร์มากหน้า มารับ คั่งคับกัน

ชายตุ๋ยตุ่ย ดุลภ์ฯ, สิทธิ์ ฯ สุวิชา ฯ

มหาศิวา ฯ เณรเพลา ฯ เณรฉายหลั่น

ศรีสอางค์ฯ เคียงข้าง พี่นางนันทน์

ทั้งแม่ชั้น แม่พริ้ม ต่างอิ่มใจ

ยังพวกพ้อง ผองสหาย ของชายโวฒิ์ ฯ

ต่างปราโมทย์ เฮฮา สร้ากันใหญ่

เป็นหมู่หมู่ ใม่รู้ ใครต่อใคร

ล้วนพวกไป รับคล่ำ หัวลำโพง

พอเรียบร้อย ค่อยลง บงการคน

ดูแลขน ของมาก รถลากโล่ง

เสด็จยัง รถที่นั่ง เทียบหลังโรง

โฮเต็ลโด่ง สมญา ราชธานี

แล่นถึงวัง วรวรรณ ขึ้นบรรใด

คลอลูกไป กราบคุณย่า คอยท่าที่

พระโรงใน นำถวาย อัญชลี

บรมะรูป บรมะธี ระอัย:กา

​คมหม่อมอินทร์ ถวิลคอย ชม้อยพบ

ถวายเคารพ พี่นาง ต่างหรรษา

ใครหรึเล่า เจ้าพี่ วัลลภาฯ

แผกพักตรา อวบกว่า เมื่อลาไป

ข้าในวัง ทั้งหลาย หญิงชายดัก

แอบชมพักตร์ อุรสา องค์มาใหม่

แปลกเปลี่ยนมาก หลากแล แม้ข้าไทย์

พลอยพร้อมใจ ดูดดื่ม ปลื้มปรีดา

พระนางสำรวล ชวนน้อง ไปห้องพัก

จัดพร้อมพรัก เครื่องตั้ง ทั้งภูษา

เดีมห้องนี้ ที่สถิต พระบิดา

ยกประทาน โวฒยาฯ เจ้าอยู่แทน

หลายลูกกลับ รับรอง ต้องยัดเยียด

ถึงเบียดเสียด สมกาย สบายแสน

คุณย่าหา เครื่องใหญ่ ใครจะแม้น

รุมกันแน่น จานเตีม เพิ่มจนพอ

เสวยกระยา ปราศรัย ชื่นใจสุด

ประชุมชุด วรวรรณ ขวัญใจพ่อ

​ลูกหญิงชาย สไพ้เผ่า ล้วนเหล่ากอ

คุณย่ายิ้ม กริ่มพนอ หลานคลอเคียง

น่ายินดี มิเสียที อุประถัมภ์

อาจจะจำ เรีญวงศ์ ด่งชื่อเสียง

ว่องวิชา ปัญญาย้อม ผิพร้อมเพรียง

สมชุบเลี้ยง ฉลองเมือง รุ่งเรืองนาน

ห้าทุ่มเศษ พระนางประเวศ วังดุสิต

พร้อมกันติด ตามส่ง รถทรงผ่าน

ต่างลากัน ขวัญฉ่ำ รื่นสำราญ

ต่างกลับบ้าน ต่างทิ้ง ท่านติ่งทม

พ่อ, แม่, หญิง สามองค์ ทรงรถลา

แพร่งนราฯ สง่าสมร ผ่อนผงม

องค์ตรำรถ ตรำร้อน อ่อนอารมณ์

เพลีนขึ้นชม เชื้อเฉลีม เริ่มสำเรีง

ถึงเวศะมา พระกรุณา นิวาสน์สถาน

พระราชะทาน ธิดาสวาท นิวาสน์เถลีง

ดุษฎี จารึก บรรทึกเชีง

เที่ยวบรรเทีง เซีงอักษร จบกลอนเอยฯ ๔๔ คำ