ออกจาก พระมหานคร

วันอาทิต ที่ ๒๒ เมษายน พุทธศก ๒๔๗๑

๏ ดุษฎี จารึก บรรทึกเล่น

พอทะเล้น กมละเรีง เชิงอักษร

แทนโหยหวล กำศวลสวาท นิราศกลอน

ปางแรมรอน รถไฟ ไกลภารา

หวังต้อนรับ ลูกกลับ จากอังกฤษ

สำเร็จวิศ วะกรรม ช่ำศึกษา

เมบริดช์วิท ยาลัย ได้ปริญญา

​รักวิชา รักเสงี่ยม รักเจียมองค์

หม่อมเจ้าโวฒ ยากร พรพ่ออวย

สมโฉมสวย ศุภางค์จริต พิศวง

เรียกท่านติ่ง กันเพรื่อ ในเชื้อวงศ์

สมานมง คลสนอง น้องหญิงพรรณ

รักคบเพื่อน เหมือนรัก ดุรีย์เกษียล

รักวาดเขียน เต้นรำ คุยขำขัน

น่าอยู่เย็น เป็นสุข ปลุกชีวัน

เฉลีมขวัญ ศันติ์เกษม เปรมไมตรี

สมโสทร น้องยา ปรีชาช่าง

ของพระนาง ทรงศักดิ์ ลักษมี

ยึดพี่นาง พ่างยล ชนนี

ยามสิ้นชี วิตพ่อ พอพึ่งพา

ศกสองพัน สี่ร้อย เจ็ดสิบเอ็จ

เริ่มเสด็จ จากนคร สัญจรป่า

ทางรถไฟ สายใต้ ได้เวลา

ย่ำรุ่งครึ่ง ถึงชาลา สถานี

โฮเต็ลราช ะธานี ที่ประทับ

​สำรองรับ พระนาง ลักษมี

หญิงวรรณี ศรีสมร หญิงฤดี

วรวรรณ วรวีร์ฯ สี่องค์ดล

พร้อมขอเฝ้า เหล่าข้าหลวง กรมะวัง

ท่านที่หวัง ส่งเสด็จ ก็เกลื่อนกล่น

ล้วนญาติ์มิตร์ จิตพะวง อวยมงคล

โดยกมล ะไมตรี ปราณีนาน

ตั้งเครื่องสรรพ เสด็จประทับ โต๊ะเสวย

กาแฟขนม นมเนย ผะลาหาร

ตรัสทักทาย พระสหาย พระวงศ์วาล

จวบยินขาน สองเก่ง เร่งระฆัง

เสด็จขึ้น รถที่นั่ง หลังที่เหมา

ล้วนพวกเรา เรียงห้อง จองทั้งหลัง

ตรงเจ็ดนา ฬิกาเป๋ง สามเก่งดัง

รถด่วนทั้ง สายลา สถานี

ในวันนั้น ชั้นหนึ่ง พึ่งชิดชม

สมเด็จกรม พระสวัสดิ์ฯ จากกรุงศรี

เจ้าจอมมาร ดาโหมด กับบุตรี

​พระเจ้าพี่ ยากรม หลวงชุมพรฯ

ไปหัวหิน ถวิลเกล้า จะเฝ้าบาท

เจ้าฟ้าราช ะบิตุลา เดชาฉ่อน

ไทฝรั่ง สลั้งรถ หมดทุกตอน

ร่วนใจจร ปักษ์ใต้ ไปปีนัง ฯ ๒๔ คำ