วันที่ ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๒ น

​บ้านปลายเนิน คลองเตย

วันที่ ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๒

กราบทูล สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทราบฝ่าพระบาท

เกล้ากระหม่อมขอถวายบิลค่าต้นไม้เงินทอง ซึ่งตรัสสั่งให้ทำมา ๒ ฉบับ เปนเงิน ๕๒๓ บาท ได้โปรดประทานไปที่พระเจน^๑ทั้งเงินและบิล เกล้ากระหม่อมจะให้เขาไปรับที่พระเจน ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด

เรื่องต้นไม้ทองเงินนี้สืบได้ความว่า เสด็จขึ้นแล้วกรมชาวที่ก็เอาไปเก็บ ไม่ได้ทอดพระเนตรอีก ธรรมเนียมเปนอยู่เช่นนั้น ต่อถึงคราวต้องการต้นไม้เงินทองตั้ง เจ้าพนักงานผู้จัดตั้งจึ่งไปเลือกเอามาตั้ง ตามที่เห็นงามเห็นเหมาะ แต่ต้นไม้ทองเงินของฝ่าพระบาทนี้ สมเด็จกรมพระสวัสดิ^๒ตรัสเรียกเอาจากชาวที่มาให้พระยาประสานตั้งทันที เจ้าพระยาวรพงศ์^๓เดาว่า เดิมท่านคงคิดจะตั้งต้นไม้ของหญิงอาภา^๔ ให้เข้าสำรับกับพุ่มของท่าน แต่ทีหลังเห็นว่างามสู้ของฝ่าพระบาทไม่ได้ จึ่งเอาของฝ่าพระบาทมาตั้ง ทีจะสมจริง ท่านคงจะได้ตรัสไว้ก่อนแล้ว ว่าท่านจะเอาต้นไม้ของท่านมาตั้ง เจ้าพนักงานจึ่งพากันเข้าใจว่าเปนของสมเด็จกรมพระสวัสดิ และยังเข้าใจเปนต้อยเป็นติ่งต่อไปว่าถวายเนื่องในการพระชันษาเท่าทูลกระหม่อมด้วย ดั่งได้กราบทูลแล้ว เมื่อเสร็จงานแล้ว เจ้าพระยาวรพงศ์ก็เลยมอบต้นไม้ของฝ่าพระบาทให้ไว้แก่ภูษามาลา ให้เปนของประจำสำหรับพระพุทธรูปทีเดียว

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด