๖
๖) ข้าบาทขอทูลนิทานถวาย บรรยายตามเรื่องไม่มุสา ปางก่อนยังมีพานิชา แล่นเภตรามาตามทะเลวน สี่ชายเชี่ยวชาญวิชาเดช ขลังเวทรอบรู้สุภผล ผู้หนึ่งนั้นแน่ในฤกษ์บน ผู้หนึ่งมีมนต์ชุบชำนาญชาญ ใครม้วยช่วยชุบชูชื่น ให้เปนคืนคงชีพสังขาร ผู้หนึ่งประดานำวิชาการ หนึ่งชำนาญธนูแน่คนองไว แล่นเภตรามากลางทะเลหลวง ให้ทอดถ่วงสมอลงที่น้ำไหล ชายร้ดูฤกษ์ก็แจ้งใจ จึงไขข้อความแก่เพื่อนกัน สักครู่หนึ่งสกุณาพระยาครุฑ จะคาบองค์นงค์นุชผายผัน บินมาตรงเราให้สำคัญ โดยสัตย์ธรรม์เที่ยงแท้เราทำนาย ปางนั้นยังมีครุฑราช เผ่นผงาดผาดผยองมาโดยหมาย ประคองคาบนางงามอร่ามพราย ผันผายว่ายฟ้าพโยมบน ครุฑพานางถึงกึ่งสาคร นายแม่นคันศรมุ่งเวหน ธนูลั่นครั่นคร้ามทิฆัมพน ครุฑวางนฤมลลงมา นางตกถึงพื้นทะเลไหล ประดักน้ำบรรไลยสังขาร์ ฝ่ายชายชาญดำพระคงคา ก็ลงน้ำคลำหาทั่วไป พอพบศพองค์สมรชื่น สำราญรื่นยินดีจะมีไหน อุ้มประทับกับอกอิ่มใจ ขนไปถึงสำเภาพลัน วางอนงค์ลงพิจารณา เห็นนางวายชีวาอาสัญ ฝ่ายชายชาญชุบชีวัน บังคมคัลอ่านเวทวิทยา เป่าลงต้ององคอนงค์นาฏ คืนชีวาตมโฉมเฉิดเลิศเลขา ต่างวิวาทชิงนางกลางนาวา ไม่มีผู้พิพากษาให้เปนธรรม ขอพระองค์ทรงพิจารณา ปรึกษาเปนกลางอย่าเษกสรรค์ จะควรใครได้ประคองสุดาจันทร์ จงบรรยายให้แจ้งกิจจา คิดมิออกถึงไม่บอกก็ตามใจ ถ้าคิดได้ไม่แก้ปฤศนา เศียรพระองค์จงทำลายวายชีวา พระบัญชาตอบถ้อยคดีอัน ชอบผลัดเวรกันคนราตรี ด้วยต่างมีจิตต์หมายสวาทมั่น แต่ผู้ประดาคงคานั้น ประคองขวัญนุชน้องสองเวลา ด้วยได้สัมผัสแต่ในน้ำ โดยธรรมแท้เที่ยงอย่ากังขา เวตาลลื่นหลุดหนีมา อยู่ยอดพฤกษาดังก่อนกาล เสด็จกลับจับตัวมาได้ อสุราวอนไหว้เฉลยสาร พระมิได้ไขรสพจมาน เวตาลลวงเล่านิทานพลัน