๑๐

๑๐) ปางก่อนบังมีอุรคา เลื้อยมาตามวิถีทางไศล พบกบตัวหนึ่งเต้นมาแต่ไกล งูไล่เลี้ยวลัดกระหวัดทัน มนฑกตกใจร้องส่งเสียง สำเนียงด้วยตัวจะอาสัญ สารพิษยิ่งรัดพัลวัล ขณะนั้นพอชายหนึ่งเดิรมา มีจิตต์คิดการุญภาพ ถอดดาบโลดแล่นเข้าเข่นฆ่า ฟาดฟันงูนั้นมรณา กบรอดชีวาไม่บรรไลย ดังนี้จะมีบาปหรือได้บุญ จงการุญตรัสแจ้งแถลงไข พระตอบสารโดยวิถารปรีชาไว มานพนั้นมีใจเมตตา ช่วยชีวิตกบไว้มิให้ตาย กระทาชายได้บุญนักหนา ซึ่งฟาดฟันงูนั้นมรณา อันเวราจะร่ำก็ครันครัน อสูรก็ผยองจากพระหัดถ์ องค์กษัตริย์ติดตามขมีขมัน ถึงสถานกัลปพฤกษ์โดยบรรพ์ จับได้รีบจรัลพามา