๕

๕) ยังมีกระทาชายคนหนึ่งทรพล แสนลำบากยากจนพ้นวิสัย ไม่มีบุตรภรรยาเอกาไล แต่อาหารก็มิใคร่จะพอกิน แต่เที่ยวขอทานเลี้ยงท้อง อุส่าห์ครองวินัยเปนนิจศิล เลี้ยงชีวันด้วยธรรม์ประนินทิน เวลาหนึ่งได้ยินเขาร้องมา เปนการกุศลไปฟังเทศน์ มีจิตต์เจตน์แสนโสมนัสา ได้ดอกโกทมุทบุษบา เข้าไปหาเศรษฐีด้วยดีใจ แถลงความตามเรื่องอนุสนธิ์ ดิฉันจนยากที่จะอาไศรย วันนี้จะไปฟังเทศน์ไกล ไม่มีผ้าห่มหุ้มคลุมกายา กราบเท้าเช่าผ้าสักสองผืน ฟังเทศน์แล้วจึงจะคืนมาส่งผ้า เศรษฐีฟังคดีมีเมตตา เวทนานายนี้เปนพ้นไป จึงเรียกข้ามาหยิบผ้าทั้งคู่ คลี่ออกให้ดูแล้วยื่นให้ ผ้าขาวยกทองเราต้องใจ ราคาได้แปดตำลึงโดยประมาณ มาแล้วอย่าส่งเลยนะเจ้า ผ้าคู่นี้เราให้ทานท่าน กระทาชายดีใจใครจะปาน ก็กราบลามาบ้านด้วยยินดี อาบน้ำนุ่งผ้าแต่งตัว มือถือดอกบัวอันมีศรี เดิรโดยมรคาพนาลี ยังมีโจรห้าร้อยอยู่ในไพร เห็นชายนั้นถือบุบผา ผ้านุ่งห่มมาสุกใส ยิงปืนครนครั่นสนั่นไป ชายนั้นมิได้กลับมา นึกมานะในใจว่าตามกรรม กูจะตั้งฟังธรรมเทศนา ยกมือขึ้นชูพวงมาลา ปืนผาต้องชายเข้าฉับพลัน ล้มดิ้นสิ้นชีพชีวาลา โจรเปลื้องเอาผ้าขมีขมัน ได้แล้วก็พาจรจรัล ขณะนั้นพอพวกหนึ่งเดิรมา ทั้งหญิงชายผ้นผายมาตามกัน จะไปฟังธรรมเทศนา เห็นศพกระทาชายวายชีวา ก็รู้ว่าโจรร้ายมันราวี พวกนั้นพากันไคลคลาด ถึงจังหวัดอาวาสพระชินศรี ก็เข้าไปอภิวันท์อัญชลี ฟังธรรมพระมุนีพร้อมกัน พระองค์ปรึกษาโดยนุสนธิ์ เปนต้นผลกรรมเกิดมหันต์ ถ้าคิดได้ไม่แถลงแจ้งโทษทัณฑ์ พระเศียรนั้นจงแตกทำลายวาย นฤเบศร์ฟังเหตุจึงตัดสิน โดยระบิลบอกแก้กังขาหาย บุรุษนั้นถึงกรรมก็จำตาย พระหัดถ์คลายเวตาลก็หลุดมา พระอภัยสินทรงศักดาฤทธิ์ ก็ตามติดเวตาลยักษา ฉวยฉับจับตัวอสุรา รีบพามาโดยพนมใน องค์อสุรเรืองฤทธิ์พิดทูลถาม พระนิ่งความไม่บอกยุบลไฉน จะพาข้ามาทำประการใด ทูลถามท้าวไม่นำพา