ประวัติ
ท้าววนิดาวิจาริณี (เหม สุจริตกุล) เกิดวันพุฒ เดือนหก แรมแปดค่ำ ปีจอสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๐๐ ตรงกับวันที่ ๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๓๘๑ ในรัชกาลที่ ๔ ได้เข้าไปอยู่ในพระบรมมหาราชวัง ที่ตำหนักพระเจ้าลูกเธอ ในเจ้าคุณพระไอยิกา ซึ่งเปนเจ้าจอมมารดาอยู่ในรัชกาลนั้น ได้ช่วยถนอมกล่อมเกลี้ยงดูแลรักษาพระเจ้าลูกเธอฯ โดยมากบ้างน้อยบ้างทั่วไป ให้มีความศุขสำราญ จนทรงพระเจริญวัยขึ้นทุกพระองค์
ต่อมาในรัชกาลที่ ๕ ก็ได้ช่วยเจ้าคุณไอยิกาพิทักษรักษา กำกับพระพี่เลี้ยงพระนมของสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ ในสมเด็จพระนางเจ้าโดยมากบ้างน้อยบ้างทุกพระองค์ ให้ทรงพระเจริญศุขสำราญตลอดเวลาที่ยังทรงพระเยาว์อยู่ ได้รับพระราชทานเบี้ยหวัดในตำแหน่งที่ขรัวนายฝ่ายในพระบรมมหาราชวัง
ครั้นมาในรัชกาลประจุบันนี้ ทรงพระราชคำนึงถึงคุณความดีความชอบที่ได้ทำการฉลองพระเดชพระคุณมาแต่ก่อนนั้น จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานสัญญาบัตรให้เปนท้าววนิดาวิจาริณี แลได้รับพระราชทานตราเครื่องราชอิศริยาภรณ์ฝ่ายใน ทุติยจุลจอมเกล้า และได้รับพระราชทานเงินปีเบี้ยหวัด ทั้งรดน้ำสงกรานต์ด้วยทุกปี
ใน พ.ศ. ๒๔๖๔ ท้าววนิดาวิจาริณี ป่วยเปนโรคชราอยู่ช้านาน มีอาการทรงอยู่แลซุดลงทีละน้อย จนวันที่ ๑๐ สิงหาคม จึงถึงอนิจกรรม มีอายุ ๘๓ ปี กับสามเดือนหย่อนอยู่สักหกวัน ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานโกษราชินิกูลแล้ว จะพระราชทานเพลิงศพพร้อมกับศพเจ้าพระยาสิริรัตนมนตรี ณวันที่ ๑๗ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๕