โคลงสรรเสริญเกียรติกรุงสยาม

(คัดจากสมุทสารปีที่ ๔ เล่มที่ ๓๒

สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐)

----------------------------

​ร่าย๏ ศรีๆ สวัสดิวิชัย ไกรเกริกเกียรติกรุงสยาม งามยิ่งงามพระพุทธศาสน์ งามยิ่งชาติชาวไทย สมศรีวิลัยเลิศแล้ว งามยิ่งแก้วมกุฎกษัตร พระวีระรัตน์บรมราชา สมเด็จพระรามาธิบดี ศรีสินทรมหาวชิราวุธ วรุตมเทพนายก แห่งพศกสยามราษฏร์ พระทรงอำนาจทรงบุญ อดุลย์พระเดโชพล พิมลศักดิบวร ขจรกฤดาภินิหาร ขานพระยศยิ่งยง ธำรงธรรมทศพิธ สรรพวิทยศาสตร์ทรงชาญ ปรีชาญาณหยั่งไกล ในสรรพเหตุทุกสถาน เบื้องปัจจุบันกาลอนาคต ตลอดหมดอดีตสมัย ชำนาญในรัฐประศาสน์ ผดุงราษฎร์แรมเข็ญ ย่อมเยือกเย็นเปนสุข ปลุกเปรมใจไพร่ฟ้า สยามยศเยี่ยมหล้า โลกล้วนนับถือ ฯ

๏ โคลง ๔ ฯ

​๑๏ พระคือวาสุเทพท้าว ถะเกิงฤทธิ์
แผ่พระการุญจิต จากฟ้า
มาเปนปิ่นกษัตรอิศ- ระราช
เพื่อประโยชน์เพื่อสุขข้า ขอบด้าวแดนสยาม ฯ
๒๏ ยามนี้ทุรยุคร้าย แรงหาญ
แหล่งโลกราวเพลิงผลาญ แผดกล้า
สงครามลุกลามปาน ประลัยโลก ลงฮือ
พินาศทรัพย์ดับชีพอ้า อนาถด้าวอัษฎงค์ ฯ
๓๏ การณรงค์ในระหว่างผู้ สัมพันธมิตร์ ไทยเพื่อน
ไทยมั่นธรรมสุจริต อยู่แล้
แต่เริ่มยุทธการสถิต เปนท่าม กลางนา
ฤๅเพลี่ยงเอียงเอนแม้ หนึ่งน้อยมีไฉน ฯ
๔๏ ปิ่นไผทชัยธวัชเรื้อง รามา ธิราชฤๅ
แผ่พระปรีชาญาณ หยั่งถ้วน
แน่ตระหนักประจักษ์สา- เหตุเศิก สิ้นแฮ
เห็นว่าเยอรมันล้วน หยายช้าประดาเสีย ฯ
​๕๏ อ๊อสเตรียร่วมมิตร์แม้น ขุนมาร
ผลาญมิตรผลาญธรรมผลาญ โลกล้าง
ใช้เรือลอดชลธาร ทำลายเหล่า เรือนอ
ไป่เลือกไพรีข้าง ฝ่ายค้าคนกลาง ฯ
๖๏ มละทางธรรมประเทศถ้วน ทุกสถาน
พยศยิ่งหยิ่งอหังการ ก่อร้าว
ไป่มีเมตตาผลาญ มนุษชาติ
ดูหมิ่นทั่วถิ่นด้าว ประเทศน้อยทั้งหลาย ฯ
๗๏ ความร้ายสองชาติดื้อ ดึงทำ
สยามประเทศได้ส่งคำ คัดค้าน
สองมิตร์ห่อนหันสำ เหนียกเพิก เฉยแฮ
ย่อมหมดหนทางต้าน ตัดทิ้งทางสหาย ฯ
๘๏ เหตุหมายกำเรีบตั้ง ตัวเปน
เจ้าโลกโลกร้อนเห็น ชัดแล้ว
ไฉนโลกจักพึงเอ็น ดูอมิตร โลกเฮย
โลกย่อมลุกรานแผ้ว พินาศเสี้ยนสมพอง ฯ
​๙๏ กองผสมสัมพันธมิตร์สู้ สาหัศ
ปวงประเทศเปนกลางตัด มิตร์ใส้
สยาเมศร์เล็งเหตุชัด ชาติโหด ร้ายเฮย
ไฉนจักละเว้นไว้ พักตร์ผู้อันธพาล ฯ
๑๐๏ นฤบาลบรมนาถผู้ นายก
สยามรัฐะดิลก เลิศแก้ว
ปกาศิตส่ำพศก ทราบทั่ว กันแฮ
เผด็จมิตร์เยอรมันแล้ว กับทั้งอ๊อสเตรีย ฯ
๑๑๏ มิให้เสียศักดิ์สิทธิ์ข้อ คุณธรรม
ครองโลกโลกธรรมประจำ เจิดหล้า
ผู้ผลาญซึ่งธรรมนำ พินาศสู่ ตนแล
ประกาศรบเลิกคบค้า ร่วมผู้อธรรม ฯ
๑๒๏ ไทยประจำตำแหน่งเข้า กุมตน
มวญหมู่ศัตรูชน ทั่วถ้วน
อันพึ่งรัฐมณฑล สยามประเทศ อยู่นา
ปราศจากเหตุร้ายล้วน ละม่อมพร้อมพึงชม ฯ
​๑๓๏ น่านิยมไทยได้รับ ราชการ สิทธิ์นา
ทหารบกทหารเรือหาญ อาจแกล้ว
เสือป่าพลเรือนสมาน สมัคพรัก พร้อมพ่อ
สมศักดิ์นักรบแก้ว เกิดเกื้อบุญญา ฯ
๑๔๏ อุปรมาสยามรัฐนี้ นาวา นั่นแล
บรมราชภูวนาถนา- ยกฉะนั้น
ไทยเปนเช่นกระลา สีสะพรึบ พร้อมพ่อ
นำรัฐนาเวศดั้น สมุทร์ด้วยสวัสดี ฯ
๑๕๏ ไทยมีกมลอาจพร้อม เพรียงภัก ดีพ่อ
รักชาติรักศาสน์รัก กษัตรแล้ว
สุดแต่ธวัชชัยชัก ชาติไต่ ตามนา
สยามรัฐพึงพิพัฒน์แคล้ว คลาศพ้นสรรพภัย ฯ
๑๖๏ สรวมเดชไตรรัตน์ทั้ง เทวะฤทธิ์
อภิรักษ์พระรามิศร ราชไท้
เสวยสวัสดิพิพัฒน์นิจ กาลสุข เกษมเทอญ
ชัยสวัสดิ์สยามรัฐได้ ประสบสิ้นสมประสงค์ ฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ