โคลงสรรเสริญพระเกียรติ

เสด็จพระราชดำเนิรเลียบมณฑลปักษ์ใตด พ.ศ. ๒๔๖๐

(คัดจากสมุทสารปีที่ ๔ เล่ม ๓๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๐)

----------------------------

ร่าย ศรีๆสุนทรสวัสดิ์ สยามรัฐไพโรจน์ มิ่งอมรโกษก่องแก้ว เพริศแพร้วพระพุทธศาสน์ ส่ำประชาราษฎร์เริงรมย์ อุดมด้วยโภคพูนเพ็ญ ข้อลำเค็ญขาดหาย กะลีมลายแหลกลาญ สบายบานเบิกหล้า ฝนฟ้าฉ่าชุ่มชล สกลเกษตร์สมบูรณ์ พูนพ่อค้าพานิช วิถีณิยกิจกำไร ไคลทางบกแคล่วคล่อง ท่องทางสินธุ์สมปอง ยวดยานผองพึงใจ รถไฟไวว่องสถล นาวีดลแดนสมุทร์ ดุจเทพย่นมรรคา กิจนานาลุได้ ทั่วแหล่งไหล้เสมา เปนมหารมณียประเทศ เหตุบรมธรรมิกราชเจ้า พระมงกฎเกล้าเกริกบุญ หนุนชาติสู่ศรีวิลัย ปลุกใจไทยให้แกล้ว แผ้วอรินทร์ลาญสยอน อาทรรัฐประศาสน์ ทำนุราษฎร์สโมสร ขจรพระกฤดาภินิหาร ขานพระยศเกริกไกร เดโชชัยโชติจ้า คือไถงถงาดฟ้า ฝ่ายเบื้องบูรพ์เฉลิม ฯ

๏ โคลง ๔ ฯ

เหิมใจใคร่เอื้อนพากย์ พาที
เฉลิมพระเกียรตินฤบดี ประดับหล้า
เสนอโสตรส่ำกะวีชาญ เชิงกาพย์
ผนึกอยู่คู่ฟ้าหล้า ระฦกข้อคุณแสดง ฯ
แถลงปางราเมศร์เจ้า จอมสยาม
เสด็จประพาศพนาราม ปักษ์ใต้
เลียบรัฐเพื่อสวัสดิ์ความ สุขราษฎร์
เสด็จประสาทราชสาตร์ไว้ ต่างท้าวเถลิงเศียร ฯ
พระเพียรเพื่อไพร่ฟ้า ฟูใจ
ชมโพธิสมภารใน บาทเบื้อง
แสนยากเท่าไรๆ ฤๅย่อ ท้อเลย
หวังสืบสุขทุกข์เปลื้อง ปลดข้อเข็ญสลาย ฯ
พระผายรถจักร์อ้าง อนุกรม
ข้ามเขตนครปฐม ที่นั้น
ล่วงราชบุรีรมย์ แรมเพ็ชร์ บูรนา
ถึงประจวบคีรีดั้น เขตเข้าชุมพร ฯ
๏๕ เปลี่ยนจรขบวนคชเข้า แขวงดง
ดลย่านเสียบยวนลง ประทับร้อน
ไม้ลายท่าถึงปลง ช้างประทับ แรมแฮ
ยามรุ่งสุริเยศต้อน คชเต้าไต่ทาง ฯ
ช้างทรงผจงบาทเยื้อง กรายเดิร
งามดั่งไอยราเหิร เห็จผ้าย
งามสารบริพารเชิญ เครื่องไต่ ตามนา
เปนขนัดหัสดีย้าย ยาตร์เมื้อมรรคา ฯ
แนววนาผาแผ่นพื้น บรรพต
สูงเยี่ยมเหลี่ยมไศลลด เหลื่อมถ้ำ
ห้วยละหานท่อธารทด ทึกถั่ง เทฤๅ
ตรวยโตรกหินชะโงกง้ำ แง่เงื้อมงามงอน ฯ
อรชรรุกขชาติช้อย ชูไสว
เผล็ดดอกออกผลใบ แบ่งก้าน
รื่นรื่นชื่นชูใบ จรูงรส รวยนา
ลมกระพือพาสร้าน ส่งให้หอมหวน ฯ
มั่วมวลวิหคร่อนร้อง ราเรียง
แมกคู่อยู่คลอเคียง ปีกป้อง
จักระจั่นสนั่นเสียง เซงแซ่
หริ่งๆเรไรก้อง กู่ชู้ชะนีโหย ฯ
๑๐ โดยทางประทับร้อนบก อินทนิล
ยามบ่ายตวันชายลิน ลาศเต้า
ประทับแรมปากจั่นดิน แดนต่อ พม่าแฮ
กระบวนยกหยุดยกเร้า เร่งเมื้อเรือจร ฯ
๑๑ สาครคลื่นราบแท้ ทะเลรับ พระฤๅ
ระนองเสด็จภูเก็ตประทับั ถิ่นนั้น
ถึงตรังสั่งกระบวนกลับ ทางรถ ไฟนา
แรมนครแล้วดั้น สุราษฎร์ด้าวแดนงาม ฯ
๑๒ สามราตรีล่วงแล้ว จรดล
กลับสู่ชุมพรหน แรกเต้า
จรประจวบคีรีจน ลุเพ็ชร์ แล้วแฮ
พลันพระเสด็จคืนเข้า นิเวศน์ด้วยสวัสดี ฯ
๑๓ นฤบดีพระเสด็จด้าว แดนใด
ชุมส่ำสงฆ์สวดชัย ปริตพร้อง
เสือป่าประชาราษฎร์ใน ย่านอมาตย์ มาแฮ
รับเสด็จอึงเอ็ดซร้อง แซ่อื้ออวยชะโย ฯ
๑๔ ราษฎร์แสนโสมนัศได้ ถวายบัง คมนา
แสนยากตนอยู่ยัง ป่ากว้าง
สบช่องดุจปองหวัง เคียมบาท พระเฮย
ชมพระบารเมศสร้าง สืบท้าวผธมสินธุ์ ฯ
๑๕ รามินทร์ขึ้นมกุฎแก้ว จักรีวงศ์
แปรภาคจากสรวงลง สู่หล้า
เถลิงรัชสยามรัฐคง คู่สิริ พระแล
เชิดชาติชูศาสน์จ้า จรัสล้ำศรีวิลัย ฯ
๑๖ งามหทัยพระกอบด้วย การุญ ธรรมพ่อ
งามสง่ากิริยาละมุน ละม่อมน้อม
งามลักษณ์จักรพรรดิสุน- ทรพจน์ พระเอย
งามพระปรีชาพร้อม ศาสตร์ซึ้งทรงชาญ ฯ
๑๗ หลายวารพระประเวศเวิ้ง ไพรวัน
ฤๅมละเวลาอัน เปล่าไร้
พระทรงพิริยภาพบรร ดาลประโยชน์ ยิ่งแล
ว่างกิจประดิษฐ์ลครให้ ราษฎร์ถ้วนทัศนา ฯ
๑๘ ปวงประชาปราโมทย์ปลื้ม เปรมกมล
ต่างจ่ายเรี่ยรายธน เทิดเกล้า
ถวายบาทพระประสาทผล พูนเพิ่ม
แด่ราชนาวีเข้า ส่วนซื้อเรือรณ ฯ
๑๙ มณฑลสยามประเทศท้อ เทินเขา ควนนา
ป่าละเมาะเกาะลำเนา น่านน้ำ
แสนงามสุดงามเอา อะไรเปรียบ ปูนฤๅ
ห้วยละหานธารถ้ำ เทพแสร้งสรรเสมอ ฯ
๒๐ เลิศเลอแหล่งบกน้ำ สวนนา เนื่องฤๅ
อุดมยิ่งธัญญาผล พืชน์พื้น
โลหธาตุมาศมุกดา ดวงรัตน์ รวยแล
โภคทรัพย์นับอเนกฟื้น ฟ่องด้าวราวสวรรค์ ฯ
๒๑ ประเทศอันบรมสุขพ้น ภูมิสยาม นี้ฤๅ
จอมกษัตรวีระรัตน์ราม ร่มเกล้า
ประเสริฐสุดพุทธศาสน์งาม สง่าโลก แลแฮ
ไทยรักฝักใฝ่เฝ้า พิทักษ์แคว้นแดนตน ฯ
๒๒ เรือรณเพื่อป้องราช ริปู
ทรัพย์จ่ายเรี่ยรายสู อย่าช้า
ไทยเอยจะเฉยดู ดายนิ่ง ไฉนนา
คนละเล็กน้อยถ้า ทั่วผู้เหลือพอ ฯ
๒๓ ขอเดชไตรรัตน์เรื้อง โลกา
เทเวศร์สุรเดชมหา นุภาพถ้วน
อภิรักษ์รัฐเสมา บรมราช สยามเทอญ
เจริญยิ่งสิ่งร้ายล้วน หลีกพ้นฤๅพาน ฯ

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ