กระทู้ถามของสมาชิกสภาต่อนายก และคำตอบของนายก
จากหนังสือพิมพ์สุภาพบุรุษ
ประจำวันที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๔๘๔
เหตุใดจึงปล่อยให้ใช้วิทยุกระจายเสียงก่อการวิวาทกับเอกชนเช่นหนังสือพิมพ์
เมื่อตอนเที่ยงวันวานนี้ ได้มีข่าวแพร่สะพัดอยู่ในวงการสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรว่า สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหมู่หนึ่ง ซึ่งในขณะที่ทราบข่าวนั้นว่า มีจำนวนประมาณ ๓๐ นาย ได้เข้าชื่อกันยื่นหนังสือไปยังสำนักนายกรัฐมนตรีให้นำเสนอท่านนายกรัฐมนตรี เกี่ยวด้วยขอบเขตต์อำนาจของผู้เรียบเรียงบทสนทนาของนายมั่น–นายคง ออกโฆษณาทางวิทยุกระจายเสียง
ข้อเสนอถามอันนี้ ตามที่เจ้าหน้าที่ข่าวของเราสืบทราบมา มีหัวข้อคำถามอยู่ ๓ ข้อ มีใจความดังต่อไปนี้
ข้อ ๑ ทางราชการได้วางนโยบายไว้อย่างไรในการจัดให้มีการสนทนาระหว่างนายมั่น–นายคง ทางวิทยุกระจายเสียง
ข้อ ๒ ตามที่นายมั่น–นายคงวิพากษ์การกระทำของมิสเตอร์ฮอเบลิชา สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรอังกฤษและมิสเตอร์วินสตัน เชอชิลล์นายกรัฐมนตรีอังกฤษ เกี่ยวกับการถามและตอบกระทู้ในสภาผู้แทนราษฎรอังกฤษพาดพิงมาถึงการจำกัดเสรีภาพของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในประเทศไทยนั้น รัฐบาลเห็นว่าการกระทำของเจ้าหน้าที่สนทนาทางวิทยุกระจายเสียงเป็นการเหมาะสมละหรือ
ข้อ ๓ เหตุใดทางราชการจึงปล่อยให้เจ้าหน้าที่ใช้วิทยุกระจายเสียงมาดำเนินการก่อการพิพาทกับองค์การของเอกชน เช่นที่กำลังปฏิบัติต่อหนังสือพิมพ์ “สุภาพบุรุษ” ในกรณี “เรื่องเบื้องหลังการปฏิวัติ”
ข้อเสนอถามท่านนายกรัฐมนตรีของบรรดาสมาชิกดังกล่าวนี้ เมื่อบ่ายวันวานเราได้สอบถามไปยังสำนักนายกรัฐมนตรีแล้ว เจ้าหน้าที่แจ้งว่า ยังไม่ได้รับข้อถามนั้นแต่เป็นที่คาดหมายกันว่า ข้อเสนอถามของบรรดาสมาชิกคงจะไปถึงมือสำนักนายกรัฐมนตรีโดยด่วน
----------------------------
จากหนังสือพิมพ์สุภาพบุรุษ
ประจำวันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๔๘๔
คำร้อง “มั่น–คง” ส่งถึงเลขานายกแล้ว สมาชิกว่า เบื้องหลังการปฏิวัติ เป็นเรื่องปรกติ
ตามที่ได้เสนอข่าวไว้แต่วันวานว่าสมาชิกสภาผู้แทนราษฎมีจำนวนประมาณ ๓๐ นาย ได้เข้าชื่อกันมีหนังสือร้องเรียนไปยังนายกรัฐมนตรีให้พิจารณาการกระทำอันไม่ชอบด้วยอำนาจหน้าที่ของผู้พูดทางวิทยุกระจายเสียงนั้น เจ้าหน้าที่ข่าวของเราได้พบกับสมาชิกสภาผู้หนึ่ง ซึ่งได้ร่วมดำเนินการในเรื่องนี้ ซึ่งได้ให้คำตอบรับรองข่าวเรื่องนั้นและได้แถลงเพิ่มเติมว่า บรรดาสมาชิกสภาได้ยื่นคำร้องเรียนดังกล่าวแล้วต่อ นายจิตตเสน ปัญจะเลขานุการนายกรัฐมนตรีแต่ในวันที่ ๑๙ เป็นที่คาดหมายกันว่า หนังสือร้องเรียนคงจะไปถึงมือนายกรัฐมนตรีแล้ว
เกี่ยวกับเรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” นั้น เจ้าหน้าที่ข่าวของเราได้รับการชี้แจงว่า บรรดาสมาชิกสภาได้แสดงความเห็นไว้ในหนังสือร้องเรียนด้วยว่า ท่านเหล่านั้นได้มีโอกาศอ่านเรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” แต่ต้นตลอดมา เห็นว่าเป็นบรรทึกข้อความจริงตามทำนองของประวัติศาสตร์เท่านั้น ไม่เห็นมีข้อเสียหายประการใด การที่เจ้าหน้าที่วิทยุกระจายเสียงได้โฆษณาข้อปรักปรำกล่าวหาเรื่อง “เบื้องหลังการปฏิวัติ” ไปในทางแง่ร้ายต่าง ๆ อันเป็นทางก่อการทะเลาะวิวาทกับราษฎรนั้น เห็นว่าเป็นสิ่งที่ไร้เหตุผล และไม่พึงกระทำอีกต่อไปเลย
ผลแห่งการวินิจฉัยของท่านนายกรัฐมนตรี ต่อการร้องเรียนของบรรดาสมาชิกสภาจะเป็นประการใด เจ้าหน้าที่ข่าวของเราจะได้รายงานข่าวคืบหน้าต่อไป
----------------------------
จากหนังสือพิมพ์สุภาพบุรุษ
ประจำวันที่ ๒๘ มิถุนายน ๒๔๘๔
คำชี้แจงของนายกรัฐมนตรีเรื่องการสนทนาระหว่างนายมั่นกับนายคงทางวิทยุกระจายเสียง
ตามที่นายเขมชาติ บุณยรัตพันธุ์ พร้อมด้วยสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรอีก ๑๙ นายได้ร่วมกันทำหนังสือยื่นต่อท่านนายกรัฐมนตรี แสดงข้อข้องใจบางประการ เกี่ยวกับการสนทนาระหว่าง นายมั่น ชูชาติ กับ นายคง รักไทย นั้น บัดนี้ท่านนายกรัฐมนตรีได้มีหนังสือชี้แจงไปยังนายเขมชาติ บุณยรัตพันธุ์แล้ว ดังสำเนาหนังสือต่อไปนี้
สำนักนายกรัฐมนตรี
เรื่อง ชี้แจงเรื่องการสนทนาระหว่างนายมั่นกับนายคงทางวิทยุกระจายเสียง
จาก นายกรัฐมนตรี
ถึง นายเขมชาติ บุณยรัตพันธุ์ ส.ส.
หนังสือของท่าน และท่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรอีก ๑๙ นาย ลงวันที่ ๑๘ เดือนนี้ แสดงข้อข้องใจบางประการ เกี่ยวกับการสนทนาระหว่าง นายมั่น ชูชาติ กับ นายคง รักไทย นั้นได้รับทราบแล้วด้วยความยินดีและขอบคุณ ขอรับไว้พิจารณาต่อไป
แต่ใคร่จะขอชี้แจงว่า การสนทนาก็ดี ผู้เขียนมาสนทนาก็ดี ต่างย่อมมุ่งหวังในทางที่ดี มิได้เจตนาอื่นเจือปนเลย เมื่อเขาเห็นว่าสิ่งที่จะกล่าวเป็นประโยชน์ จึงได้จัดทำเป็นบทสนทนาขึ้น ส่วนเรื่องเบื้องหลังการปฏิวัตินั้น เขามีประสงค์เพียงแต่ให้หนังสือพิมพ์เลิกโฆษณาเท่านั้น เพราะเห็นว่าจะเป็นโทษมากกว่าคุณ ส่วนโทษที่เห็นได้ง่าย ๆ ก็คือ คนไทยต้องมาทะเลาะกันเอง และข้าพเจ้าเองก็ต้องรับคำตักเตือน จากท่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ฐานเป็นหัวหน้าราชการ เมื่อหนังสือพิมพ์ฉะบับนั้นเลิกลงเรื่องเบื้องหลังการปฏิวัติแล้ว การสนทนาได้เลิกไปเองในตัว ข้าพเจ้าทราบดีว่า การสนทนาระหว่างนายมั่นกับนายคงนั้นย่อมจะมีผู้ไม่ชอบบ้าง เพราะเป็นปากเสียงของทางราชการ แก้ข่าวต่างประเทศอยู่เนือง ๆ ถ้าทางต่างประเทศได้แฝงมาให้ความเห็นแก่พวกเรา โดยพวกเรารับเข้าได้ทั้งๆที่ไม่ทราบเรื่องราว ก็เป็นธรรมดาที่การสนทนาจะต้องถูกตำหนิ ท่านเองก็จะเห็นได้แล้วว่า การสนทนาระหว่างนายมั่นกับนายคงได้ทำลายการโฆษณาชวนเชื่อของต่างประเทศที่ใหลบ่าเข้ามา ให้ค่อยคลายหายไป ซึ่งแสดงอยู่ในตัวแล้วว่าเป็นเรื่องที่ก่อให้เกิดศัตรู ถ้าจะเปรียบก็เหมือนกองทัพไทย ซึ่งต่างประเทศย่อมไม่ชอบ และคอยแต่จะคิดทำลายเสียเป็นธรรมดา ยิ่งอินโดจีนฝรั่งเศสด้วยแล้ว ก็ยิ่งต้องการทำลายอย่างมากที่สุด ฉันใดก็ดี การสนทนาระหว่างนายมั่นกับนายคงก็ฉันนั้น การสนทนาระหว่างนายมั่นกับนายคงเท่ากับเป็นปากเสียงของชาติ คอยต่อสู้ทุกทางมิให้ใครมาทำลายชาติของเราด้วยการโฆษณาชวนเชื่อได้ จึงต้องถูกเขาชังตลอดเวลา
ในส่วนสถานการณ์ภายในประเทศนั้น ท่านย่อมทราบแล้วว่าเราได้เปลี่ยนการปกครองมายังไม่ถึง ๑๐ ปี ย่อมยังมีผู้นิยมระบอบเก่าคอยคิดทำลายรัฐบาลอยู่ ฉะนั้นจึงไม่มีปัญหาอันใด ที่จะต้องมาใส่ร้ายกันบ้างเป็นธรรมดา ทางราชการได้ฟังการสนทนานี้สอนผู้คิดมิชอบ และเป็นการปรับความเข้าใจด้วยภาษาง่าย ๆ แก่พี่น้องชาวไทย เมื่อการสนทนาเป็นการทำลายพิธีโฆษณาชวนเชื่อเสียดังนี้ ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่จะต้องถูกตำหนิด้วยวิธีต่าง ๆ
อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันนี้มีสิ่งลี้ลับอยู่มากมาย ซึ่งเหลือที่จะนำมาเผยแพร่ให้แก่ประชาชนได้ทราบ เพื่อจะได้ช่วยกันป้องกันการโฆษณาชวนเชื่อจากทิศทางต่างๆได้ เสียงโฆษณาชวนเชื่อดังกล่าวแล้วเป็นเสียงที่ข้าพเจ้าวิตกอยู่อย่างยิ่ง และใคร่จะเรียนให้ทราบว่า สุดความสามารถที่จะยับยั้งไว้ได้แล้ว เพราะบ่อเกิดของการโฆษณาชวนเชื่อย่อมมาจากทุกทิศทุกทางทั้งภายในและภายนอกประเทศ ส่วนผู้รับโฆษณาชวนเชื่อคือพี่น้องของเรา ซึ่งยังไหวไม่ทันเช่นในต่างประเทศเขา ครั้นจะพูดว่ากล่าวกันขึ้นก็เป็นการดูหมิ่นชาติเดียวกัน ทางราชการกลับถูกหาว่าโง่บ้าง หลู่เกียรติบ้าง ลบล้างเสรีภาพบ้าง ในที่สุดรัฐบาลก็ไม่มีทางจะทำอะไรลงไปได้นอกจากปล่อยไป และพยายามเอาชีวิตร่างกายเข้าแลกเป็นบาปกรรม อย่างที่ นายมั่น–นายคงได้ทำอยู่ทุกวันนี้
ขอท่านได้โปรดช่วยชี้แจงให้ท่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรอีก ๑๙ นายได้ทราบด้วย
ขอแสดงความนับถือ
(ลงนาม) พิบูลสงคราม
----------------------------
