เรื่องจับระบำ

๏ เห่เอยเห่สวรรค์ เมื่อวสันต์ฤดูฝน
นักขัตฤกษ์เบิกบน ให้มืดมนเมฆา
๏ เทวาวลาหก ให้ฝนตกลงมา
ฝูงเทพเทวา กับนางฟ้าฟ้อนรำ
๏ เล่นฝนตีโทนทับ ร้องรับจับรบำ
เปนคู่เคียงเรียงรำ ระทวยทำท่วงที
๏ เทพไทไขว่คว้า นางฟ้าฟ้อนหนี
เรียงล่อรอรี รำตีวงเวียน
๏ กรีดกรายปลายหัดถ์ ฉวยวัดฉวัดเฉวียน
บทแบบแนบเนียน ผลัดเปลี่ยนท่าทาง
๏ คลอเคล้าเพราพริ้ง รำเปนสิงห์เล่นหาง
หงษ์ร่อนกรกาง ทำนองกวางเดินดง
๏ รำท่าม้าคลี ไล่หนีตีวง
กินรินบินลง เอี้ยวองค์อ่อนเอียง
๏ มังกรช้อนฟอง ประคองคลอเคียง
ยิ้มพรายชม้ายเมียง รอเรียงเคียงนาง
๏ รำนารายน์กรายศร มังกรกินหาง
ท่าพระรามตามกวาง ทำนองนางมโนรา
๏ กรีดเล็บเทพพนม รำเปนพรหมสี่หน้า
เมียงชม้ายชายตา ไขว่คว้านารี
๏ หลีกเลี้ยวเกี่ยวกระหวัด ป้องปัดสลัดหนี
ล่อไล่ในที ซิกซี้ปรีดา
๏ รำร่ายย้ายย่าง กินรกางปีกรา
กรีดกรายซ้ายขวา เปนมัจฉาชมชล
๏ ท่าพระรทโยนสาร สอดสังวาลกุณฑล
ชดช้อยสร้อยสน แกมกลกุมกร
๏ นางสวรรค์เยื้องกราย รำนารายน์ก่งศร
เหลือบชำเลืองเคืองค้อน งามงอนอ่อนกาย
๏ เทวัญกั้นหน้า นางฟ้าเอียงอาย
ไว้จังหวะประปราย รำลอยชายเข้าวัง
๏ ฉวยชิดติดพัน นางสวรรค์หันหลัง
หลีกเลี่ยงเบี่ยงบัง เวียนระวังว่องไว
๏ เทวบุตรยุดหัดถ์ นางสบัดสไบ
ศุขเกษมเปรมใจ ที่ในเชิงไกรลาศ เอย ๚

๏ เห่เอยนางเอก มณีเมขลา
ลอยเร่ในเมฆา ถือจินดาดังดวงดาว
๏ โยนเล่นเห็นแก้ว สว่างแวววามวาว
ลอยฟ้าเวหาหาว รูปราวกับกินรี
๏ ทรงเครื่องเรืองจำรัส อร่ามรัศมีฉวี
ชูช่วงดวงมณี เลื่อนลอยลีลามา
๏ เลียบรอบขอบทวีป อยู่กลางกลีบเมฆา
เชยชมยมนา เฝ้ารักษาสินธู
๏ ครั้นปัจฉิมคิมหันต์ ถึงวสันตฤดู
ฟ้าคำรนฝนฟู เสียงซู่ซู่สาดเซน
๏ ลอยล่องลอองอาบ กระสินธุ์ซาบทรวงเย็น
เคยรำรบำเปน ล่อเล่นกับเทวัญ
๏ ชูแก้วแววสว่าง รำด้วยนางสาวสวรรค์
ล่อเลี้ยวเกี่ยวพัน พวกเทวัญกั้นกาง
๏ ฉวยฉุดยุดหยอก สัพยอกเย้านาง
โยนแก้วแววสว่าง ให้เนตรพร่างพราย เอย ๚

๏ เห่เอยเห่นาม เทพรามสูรมาร
มีมือถือขวาน อยู่วิมานมณีนิล
๏ หน้าเขียวเขี้ยวงอก สีเหมือนดอกอินทนิล
เมืองสวรรค์ชั้นอินทร์ เกรงสิ้นทุกเทวา
๏ เลี้ยวรอบขอบพระเมรุ ตรวจตระเวนเวหา
เห็นนางเอกเมขลา โยนจินดาดังเปลวเพลิง
๏ กับสุรางค์นางสวรรค์ ฝูงเทวัญบรรเทิง
จับรบำทำเชิง รื่นเริงบรรเทิงใจ
๏ คิดจะใคร่ได้แก้ว เลิศแล้วแววไว
แกว่งขวานชาญไชย โลดไล่เทวา
๏ ต่างวิ่งทิ้งกรับ โทนทับรำมะนา
กลัวยักษ์นักหนา หลบหน้าหนีไป
๏ เมขลากล้าแกล้ว ล่อแก้วแววไว
โยนสว่างเหมือนอย่างไฟ ปลาบไนยเนตรมาร
๏ หน้ามืดฮืดฮาด กริ้วกราดโกรธทยาน
แค้นนางขว้างขวาน เปรี้ยงสท้านโลกา
๏ ฤทธิแก้วแคล้วคลาศ ยิ่งกริ้วกราดโกรธา
โลดไล่ไขว่คว้า เมขลาล่อเวียน
๏ ยักษ์โถมโจมโจน นางก็โยนวิเชียร
หลีกลัดฉวัดเฉวียน ล่อเวียนวงวน
๏ เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงขวาน ก้องสท้านสากล
ไล่นางกลางฝน มืดมนในเมฆา
๏ นวลนางนั้นช่างล่อ รั้งรอร่อนรา
เวียนรไวไปมา ในจักรราษี เอย ๚

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ