เรื่องจับระบำ
๑
| ๏ เห่เอยเห่สวรรค์ | เมื่อวสันต์ฤดูฝน |
| นักขัตฤกษ์เบิกบน | ให้มืดมนเมฆา |
| ๏ เทวาวลาหก | ให้ฝนตกลงมา |
| ฝูงเทพเทวา | กับนางฟ้าฟ้อนรำ |
| ๏ เล่นฝนตีโทนทับ | ร้องรับจับรบำ |
| เปนคู่เคียงเรียงรำ | ระทวยทำท่วงที |
| ๏ เทพไทไขว่คว้า | นางฟ้าฟ้อนหนี |
| เรียงล่อรอรี | รำตีวงเวียน |
| ๏ กรีดกรายปลายหัดถ์ | ฉวยวัดฉวัดเฉวียน |
| บทแบบแนบเนียน | ผลัดเปลี่ยนท่าทาง |
| ๏ คลอเคล้าเพราพริ้ง | รำเปนสิงห์เล่นหาง |
| หงษ์ร่อนกรกาง | ทำนองกวางเดินดง |
| ๏ รำท่าม้าคลี | ไล่หนีตีวง |
| กินรินบินลง | เอี้ยวองค์อ่อนเอียง |
| ๏ มังกรช้อนฟอง | ประคองคลอเคียง |
| ยิ้มพรายชม้ายเมียง | รอเรียงเคียงนาง |
| ๏ รำนารายน์กรายศร | มังกรกินหาง |
| ท่าพระรามตามกวาง | ทำนองนางมโนรา |
| ๏ กรีดเล็บเทพพนม | รำเปนพรหมสี่หน้า |
| เมียงชม้ายชายตา | ไขว่คว้านารี |
| ๏ หลีกเลี้ยวเกี่ยวกระหวัด | ป้องปัดสลัดหนี |
| ล่อไล่ในที | ซิกซี้ปรีดา |
| ๏ รำร่ายย้ายย่าง | กินรกางปีกรา |
| กรีดกรายซ้ายขวา | เปนมัจฉาชมชล |
| ๏ ท่าพระรทโยนสาร | สอดสังวาลกุณฑล |
| ชดช้อยสร้อยสน | แกมกลกุมกร |
| ๏ นางสวรรค์เยื้องกราย | รำนารายน์ก่งศร |
| เหลือบชำเลืองเคืองค้อน | งามงอนอ่อนกาย |
| ๏ เทวัญกั้นหน้า | นางฟ้าเอียงอาย |
| ไว้จังหวะประปราย | รำลอยชายเข้าวัง |
| ๏ ฉวยชิดติดพัน | นางสวรรค์หันหลัง |
| หลีกเลี่ยงเบี่ยงบัง | เวียนระวังว่องไว |
| ๏ เทวบุตรยุดหัดถ์ | นางสบัดสไบ |
| ศุขเกษมเปรมใจ | ที่ในเชิงไกรลาศ เอย ๚ |
๒
| ๏ เห่เอยนางเอก | มณีเมขลา |
| ลอยเร่ในเมฆา | ถือจินดาดังดวงดาว |
| ๏ โยนเล่นเห็นแก้ว | สว่างแวววามวาว |
| ลอยฟ้าเวหาหาว | รูปราวกับกินรี |
| ๏ ทรงเครื่องเรืองจำรัส | อร่ามรัศมีฉวี |
| ชูช่วงดวงมณี | เลื่อนลอยลีลามา |
| ๏ เลียบรอบขอบทวีป | อยู่กลางกลีบเมฆา |
| เชยชมยมนา | เฝ้ารักษาสินธู |
| ๏ ครั้นปัจฉิมคิมหันต์ | ถึงวสันตฤดู |
| ฟ้าคำรนฝนฟู | เสียงซู่ซู่สาดเซน |
| ๏ ลอยล่องลอองอาบ | กระสินธุ์ซาบทรวงเย็น |
| เคยรำรบำเปน | ล่อเล่นกับเทวัญ |
| ๏ ชูแก้วแววสว่าง | รำด้วยนางสาวสวรรค์ |
| ล่อเลี้ยวเกี่ยวพัน | พวกเทวัญกั้นกาง |
| ๏ ฉวยฉุดยุดหยอก | สัพยอกเย้านาง |
| โยนแก้วแววสว่าง | ให้เนตรพร่างพราย เอย ๚ |
๓
| ๏ เห่เอยเห่นาม | เทพรามสูรมาร |
| มีมือถือขวาน | อยู่วิมานมณีนิล |
| ๏ หน้าเขียวเขี้ยวงอก | สีเหมือนดอกอินทนิล |
| เมืองสวรรค์ชั้นอินทร์ | เกรงสิ้นทุกเทวา |
| ๏ เลี้ยวรอบขอบพระเมรุ | ตรวจตระเวนเวหา |
| เห็นนางเอกเมขลา | โยนจินดาดังเปลวเพลิง |
| ๏ กับสุรางค์นางสวรรค์ | ฝูงเทวัญบรรเทิง |
| จับรบำทำเชิง | รื่นเริงบรรเทิงใจ |
| ๏ คิดจะใคร่ได้แก้ว | เลิศแล้วแววไว |
| แกว่งขวานชาญไชย | โลดไล่เทวา |
| ๏ ต่างวิ่งทิ้งกรับ | โทนทับรำมะนา |
| กลัวยักษ์นักหนา | หลบหน้าหนีไป |
| ๏ เมขลากล้าแกล้ว | ล่อแก้วแววไว |
| โยนสว่างเหมือนอย่างไฟ | ปลาบไนยเนตรมาร |
| ๏ หน้ามืดฮืดฮาด | กริ้วกราดโกรธทยาน |
| แค้นนางขว้างขวาน | เปรี้ยงสท้านโลกา |
| ๏ ฤทธิแก้วแคล้วคลาศ | ยิ่งกริ้วกราดโกรธา |
| โลดไล่ไขว่คว้า | เมขลาล่อเวียน |
| ๏ ยักษ์โถมโจมโจน | นางก็โยนวิเชียร |
| หลีกลัดฉวัดเฉวียน | ล่อเวียนวงวน |
| ๏ เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงขวาน | ก้องสท้านสากล |
| ไล่นางกลางฝน | มืดมนในเมฆา |
| ๏ นวลนางนั้นช่างล่อ | รั้งรอร่อนรา |
| เวียนรไวไปมา | ในจักรราษี เอย ๚ |
