ตรีติยรัชช
ฉะบัง
| ๑๖๏ จักขอต่อความตามมูล | เค้าเรื่องเบื้องบูร |
| พราชประวัติรัชช์สมัย | |
| ๏ เจษฎาบดินทราธิปไตย | ขัตติย์พิสัย |
| พิสิฐสุรราชที่สาม | |
| ๏ ปรมาภิไธยเทอดนาม | นั่งเกล้าเจ้าสยาม |
| จักรีบรมราชวงศ์ | |
| ๏ มีนัยมาในราชพง | ศาวดารนานคง |
| พระเดชพระคุณคำนึง | |
| ๏ เนิ่นอยู่คู่หล้าฟ้าสึง | ตราบกาลลาญตรึง |
| ตราใจไทยชาติทวยชน | |
| ๏ พระบรมสมภพมงคล | ณวันจันทร์ดล |
| เดื่อนสี่มาสมีนาคม | |
| ๏ ทสมดฤถีนิยม | ปักษ์กาฬอนุกรม |
| กฤดาภินิหารวารวัน | |
| ๏ สมมตเมษพรรษสองพัน | สามร้อยสร้อยสรร |
| สามสิบพุทธศกตกขาน | |
| ๏ ณพระราชวังเดิมกาล | เป็นพระราชฐาน |
| สถิตมหิสสรไท | |
| ๏ พระพุทธเลิศหล้านภาลัย | บรมชนกใน |
| สมัยพระปฐมกษัตริย์ | |
| ๏ เถลิงถวัลยราชสมบัติ | ล่วงมาห้าพรรษ |
| ขนัดพระชนม์คณนา | |
| ๏ โสกันต์ทันบรมไอยกา | ธิราชเจ้าครา |
| ครองรัฏฐาธิปัตย์ปฐม | |
| ๏ บรรพชาสามเณรนิยม | และลุอุปสม |
| บทณพระพุทธศาสน์งาม | |
| ๏ วัดพระศรีรัตนนาม | สร้อยศาสดาราม |
| เป็นที่ทรงผนวชในสงฆ์ | |
| ๏ ปางพระบรมชนกทรง | ตำแหน่งแห่งองค์ |
| อุปราชอนุราชราชัย | |
| ๏ ยงยศพระเจ้าหลานไท | พระองค์เจ้าใน |
| บวรพระราชวังสถาน | |
| ๏ ดำรงทรงรอบราชการ | ทั่วทุกธูรภาร |
| เป็นที่พึงราชหฤทัย |
จิตรปทาฉันท์
| ๘๏ เมื่อพระบรม | พระประถมรัชช์ |
| วารนิวัตน์ | ประลุครรไล |
| สู่ศิวภพ | ก็ประสพภัย |
| อาจอริใน | ทุติย์ไอศูริย์ |
| ๏ ยังมิลุทัน | พระถวัลย์เอก |
| อ่าอภิเษก | รชยางกูร |
| กากสกุณ | บสถุลพูล |
| เพียบคุณมูล | กตเวที |
| ๏ คาบฉะเพาะอัก | ษรลักษณ์ลับ |
| ทำกลกับ | ประจุฟองดี |
| มาสละไว้ | ณมิไกลมี |
| มนทิรศรี | สุนิวาสน์ฐาน |
| ๏ ผู้พิศพบ | พิเคราะห์จบอัตถ์ |
| คุยหรหัส | ก็ประจักษ์การณ์ |
| โอรสองค์ | บดิทรงธาร |
| ธนบุรมาน | ณบุรพวงศ์ |
| ๏ มั่วมุขฐาน | ทุรการณ์จัก |
| ก่อกลิกัก | ขลเจตน์จง |
| เวรวิรุธ | จะประทุษฐองค์ |
| อิสสรทรง | สิริราชันย์ |
| ๏ เดชะพระบา | รมิปรากฏ |
| ภัยเพราะกบฏ | ก็มิเกิดทัน |
| ทราบบทรัช | พระขจัดพลัน |
| มอบธุระสรร | พพิพากษา |
| ๏ ตรีติยขัต | ติยรัชช์กาล |
| เทอดณประธาน | ดุลอาชญา |
| สัตย์สิพะพ้อง | นยฟ้องหา |
| ต่างอริมา | ชิวะตนตาย |
| ๏ นี้กิจเริ่ม | พระเผดิมเป็น |
| เหตุผลเห็น | พระสมรรถหลาย |
| โดยพระแสดง | เหมาะเจาะแจ้งภาย |
| ในนระหมาย | มนะชื่นชม |
สัททุลลวิกกีฬิตฉันท์
| ๑๙๏ ครั้นโอกาศวรราชพิธีกรบรม | |
| ราชาภิเษกสม | สฤษฎิ์ |
| ๏ จึงทรงโปรดกรุณาสถาปนสถิต | |
| ปรากฏพระยศสิท | ธิเสริม |
| ๏ เป็นกรมหมื่นณสมัญญมั่นทะนุเผดิม | |
| เจษฎาบดินทร์เติม | พระนาม |
| ๏ ทรงกรมท่าธุระรอบประกอบสกลความ | |
| สิทธิ์ขาดประสาทตาม | ประสงค์ |
| ๏ สำเภาหลวงก็ทะบวงณภารฉะเพาะพระองค์ | |
| เอื้อกิจพณิชย์ทรง | กระทำ |
| ๏ หมู่เมืองจีนและกะไทยณกัยวิกยกรรม | |
| ต่างไปและมานำ | เสนอ |
| ๏ กอบกันฉันท์มิตรพันธ์นิรันดร์ก็เจอะก็เจอ | |
| ตามภารอำเภอ | มนัส |
| ๏ กรมตำรวจพิเคราะห์รับและสรรพพสกขัด | |
| ข้องด้วยคดีอรรถ | อะไร |
| ๏ มานมุ่งมาตลุพระราชวิจารณะไฉน | |
| ทุกข์เบียนพิบัติภัย | จะปราศ |
| ๏ ล้วนเป็นธุระพระภูมิผู้พระยุพราช | |
| สำเร็จเผด็จพาท | พิฉินท์ |
| ๏ ต้องตามส่ำบทธรรมมนูญนิยมยิน | |
| ดีชอบประชาจิน | ตนา |
สาสินีฉันท์
| ๑๑๏ ต่อมาม่านข้าศึก | กระเหิมฮึกอหังการ์ |
| เพียบพลเพื่อรณมา | ประมวลซึ่งสะเบียงสรรพ์ |
| ๏ ยับยั้งยังกาญจน | บุรีสนธิเขตต์พลัน |
| เหตุศัพท์ถับถึงทัน | ณแทบบาทยุคลมูล |
| ๏ สมเด็จภูเบศร์นาถ | ชนกราชนเรศูริย์ |
| โปรดมอบหมายรอบธูร | ตระเตรียมทัพและกรีธา |
| ๏ แต่องค์ทรงนั่งเกล้า | พระยศเยาวราชคลา |
| คุมซึ่งสามพันสา | รพัตรพรรค์ฉกรรจ์พล |
| ๏ ออกไปตั้งขัดทัพ | ประจำรับณตำบล |
| ปากแพรกเป็นแรกหน | พระอยู่หัวณรัชช์สาม |
| ๏ ทรงออกงานเศิกสู่ | สมรภูมิสงคราม |
| แต่ยั้งตั้งอยู่ตาม | กะกาลเปลืองก็ปีปลาย |
| ๏ ไม่เห็นม่านหาญฮึก | คะนองนึกคะนึงหมาย |
| ไป่กล้ารบร้าราย | ระดมยุทธแท้จริง |
| ๏ จึงได้ตรัสให้เพิก | พยูห์เลิกพิชัยชิง |
| โดยความรอบคอบสิง | กมลราชนิรันดร์มา |
| ๏ ยกทัพครากลับยั้ง | สถิตยังสมุทรปรา |
| การภาคปากน้ำฐา | ปนาป้อมประดิษฐาน |
| ๏ ตั้งนามตามสำเหนียก | ละอย่างเรียกสรูปมาน |
| หกป้อมเสร็จพร้อมการย์ | เสด็จกลับประทับกรุง |
อีทิสังฉันท์
| ๒๐๏ ทรงสนองพระเดชพระคุณผดุง | |
| บรมชนกดิลกจรุง | เจริญราษฎร์ |
| ๏ ตราบตลอดกระทั่งณเบื้องพระบาท | |
| บพิตรทวีติยาธินาถ | ประชวรกาล |
| ๏ เป็นปรัศจาตวารภาร | |
| พิทักษ์มิถอยวยาวสาน | สวรรคต |
| ๏ โดยบ่ได้ประกาศพระราชพจน์ | |
| เถลิงมไหศุรียยศ | นิยมมี |
| ๏ มอบพระราชประยูรพงศ์บดี | |
| ณหนึ่งณใดประดุจวิธี | ทะนุกราชย์ |
| ๏ จึงประดาประธานมุขอมาตย์ | |
| สมัครสมานวิจารณ์ประสาท | สุปรีชา |
| ๏ กรมหมื่นสมัญญเจษฎา | |
| บดินทร์บรมโอรสา | ธิราชไท |
| ๏ ทรงเจริญพระชนมวุฑฒิวัย | |
| สนองพระราชกรัณยะใน | ชนกนาถ |
| ๏ ต่างพระเนตรพระกรรณและวางพระราช | |
| หทัยวิธูระทั่วฉลาด | เฉลิมลักษณ์ |
| ๏ มวญอมาตยราชพงศศักดิ์ | |
| จะน้อยจะใหญ่ก็สามิภัก | ดิเกรงยำ |
| ๏ มานพระเมตตเจตน์กรุณประจำ | |
| สุรัฏฐศาสาโนปถัม | ภสมควร |
| ๏ สิทธิฉันทะเชิญเสด็จประมวล | |
| พระมิ่งมหิศราดิศวร | เสวยรัชย์ |
| ๏ ตั้งพระราชพิธีถวัลยขัต | |
| ติยาภิเษกสะเสกกษัตริย์ | ประเพณี |
สุรางคณางค์
| ๒๘๏ ปีเดียวเกี่ยวกัน | กับองค์ทรงธรรม์ |
| เทอดรัชชกาลตรี | เสวยไอศวรรย์ |
| ขณะนั้นคดี | ทรงทราบบทศรี |
| เนื่องเทศเขตต์ไกล | |
| ๏ ฝรั่งอังกฤษ | ปางมาเป็นมิตร |
| กับด้าวชาวไทย | ตีแคว้นแดนม่าน |
| รุกรานขึ้นไป | ถึงเบื้องเมืองไข |
| ชื่อย่างกุ้งเกิน | |
| ๏ กระทั่งปรวนบุรี | เป็นเศิกธานี |
| ต่างชาติตามเผชิญ | เล่ห์กลรณกรรม |
| กระทำดำเนิร | เบาหนักจักเดิร |
| ด้วยประการใด | |
| ๏ โปรดให้ไปสืบ | ฝ่ายผู้รู้คืบ |
| ข่าวมูลทูลไท | กิจจประยุทธ์ |
| บหยุดรุทร์ภัย | ยังรบสบสมัย |
| ประชิดติดกัน | |
| ๏ โดยราชดำริ | เหตุยุทธคติ |
| กระแหน่แปรผัน | อย่างหนึ่งอย่างใด |
| ควรใคร่รู้ทัน | ราชโองการสรร |
| สั่งทัพสรรพธูร | |
| ๏ จัดเจ้าพระยา | มหาโยธา |
| คุมกองมอญตระกูล | หนึ่งสุรเสนา |
| พระยายศมูล | หนึ่งนามศักดิพูน |
| พิพัฒโกษา | |
| ๏ รวมทัพสรรพยก | เดิรบถโดยบก |
| เข้าตั้งขัดตา | ทัพยั้งยังด่าน |
| สถานสมญา | สำเหนียกเรียกว่า |
| เจดีย์สามองค์ | |
| ๏ โปรดให้พระยา | ชุมพรเป็นนา |
| ยกหนึ่งกองตรง | ไปตั้งรั้งครอง |
| ระนองนับคง | สามพันจำนง |
| นับพลเกรียงไกร | |
| ๏ ไทยทัพนับมิตร | ช่วยข้างอังกฤษ |
| ประชิดชิงชัย | สหายฝ่ายฝรั่ง |
| เวี่ยหวังหฤทัย | ชอบอัชฌาสัย |
| ไมตรีดีครัน | |
| ๏ ยอมให้ไทยทัพ | มิตรพันธ์มั่นนับ |
| เนื่องเกี่ยสเดียวกัน | เข้าตั้งยังไผท |
| ตีได้ไว้พลัน | เผด็จเสร็จสรรพ์ |
| ศึกกิจสิทธิชัย | |
| ๏ เจ้าบูรเบงคอล | แต่งนายนามกร |
| กัปตันอันไกร | ชำนาญการค้า |
| เคยมาเคยไป | นามนั้นขานไข |
| เฮนรีเบอรนี | |
| ๏ เป็นทูตสื่อสาส์น | เครื่องบรรณาการ |
| คุมมาพร้อมมี | สู่พระมหา |
| นคราธิศรี | เข้าเฝ้าบทธุลี |
| ทูลเกล้าถวาย | |
| ๏ กล่าวความตามชอบ | ฉันทะประกอบ |
| ขอบพระคุณภาย | ใต้เบื้องบาทบงสุ์ |
| ทรงส่งนิกาย | โยธีมีหมาย |
| เกื้อมิตรสิทธิผล | |
| ๏ พระเดชกระเดื่อง | พระคุณประเทือง |
| พระเกียรติดำกล | ถึงทูรประเทศ |
| เปนเหตุให้ยล | นิยมยินดล |
| แด่ราชอาณา |
อินทรวงศฉันท์
| ๑๒๏ ภายในไผทขัณ | ฑภยันดรธรรมดา |
| เพียงพวกประพฤติพา | ละประเภทณจีนวิสัย |
| ๏ แต้จิ๋วและฮกเกี้ยน | กลเสี้ยนประทุษฐ์ไผท |
| เจ็ดร้อยสรูปใน | คณะมันประมาทประมาณ |
| ๏ อาชีวะมีตั้ง | คหะยั้งนิคมสถาน |
| ถิ่นจันทบูรวาร | ณวิธีทะนุกกุศล |
| ๏ ตามลัทธิจีนทำ | พลิกรรมประกอบสกล |
| เรียกทิ้งกระจาดดล | เหมาะสมัยจะมั่วจะสุม |
| ๏ ลงชื่อระบือกัก | ขละพรักก็พร้อมประชุม |
| ชวนรวบประจวบคุม | กะพระยาปลัดประลอง |
| ๏ อั้งยี่นิยมเข้า | คณะเผ่าทุพาลผอง |
| ตั้วเฮียณนามครอง | ดุจฐานประธานนิกาย |
| ๏ ก่อเอิกเกริกเกรี้ยว | กิจเกี่ยวกะวุ่นกะวาย |
| เป็นวารแรกภาย | ณบุรีสิมาสยาม |
| ๏ จึ่งจันท์บุรีฐา | นพระยาประจักษนาม |
| เกณฑ์พลสะพรึบปราม | ประทะปราบประหัฏประหาร |
| ๏ จับได้และบ้างปลีก | ดนุหลีกละลนละลาน |
| แล้วพรรคกรมการ | ก็เกาะกุมประดังประดา |
| ๏ ตั้วเฮียและตัวรอง | คณะผองพิรุธพระยา |
| ตำแหน่งปลัดมา | ประลุกรุงพระโปรดประมวล |
| ๏ หน้าที่คดีชำ | ระกระทำก็สอบก็สวน |
| สมสัจจะสำนวน | ตริพิจารณาระบิล |
| ๏ ลงทัณฑโทษา | นุพระยาปลัดพิฉินท์ |
| ไปเป็นตะพุ่นติณ | คชเลี้ยงและจำและจอง |
| ๏ อ้ายอันธพาลเผ่า | คณะเหล่าณหนึ่งและสอง |
| จำคุกตลอดครอง | ชิวะเคร่าพิกัดกะหมาย |
| ๏ แต่ครั้งกระนั้นมา | นยราชดำริภาย |
| ใต้บาทบงสุ์ปราย | สุขโปรดประโยชน์ทวี |
| ๏ โดยราชประกาศวาง | บทอ้างพระกฤษฎี |
| กาไว้มิให้มี | กิจตั้งประชุมนิกาย |
| ๏ ซุ่มซ่องคะนองเนื่อง | เกะกะเรื่องระรานระคาย |
| เข็ญขุ่นจะวุ่นวาย | อุปสัคครัฏฐ์มิควร |
| ๏ ทรงเห็นประเด็นเหตุ | ขรเภทพระพงศมวล |
| ขุนนางสิต่างชวน | ปริชนอนนต์แนะนำ |
| ๏ ให้ชั่วเพราะมั่วสุม | นรซุ่มณไพรกระทำ |
| ถ่อยชัดอนัตถ์กรรม | จะมิเกิดประโยชน์ไผท |
| ๏ ปลูกโจรโมหันธ์ | ทุรพรรคพาลพิสัย |
| กำเริบเขยิบใน | คติร้ายละนายละมูล |
| ๏ เหล่าทาสประดาษหนี้ | สละหนีสิทรัพย์ก็ศูนย์ |
| ปราศสารอาดูร | ธุระราษฎร์นิราสสราญ |
ฉะบัง
| ๑๖๏ ปางปีเป็นที่สามกาล | ลำดับนับวาร |
| แต่เสด็จเสวยไอศวรรย์ | |
| ๏ เจ้าอนุผู้ทะนุเวียงจันท์ | เจิดด้าวลาวขัณฑ์ |
| ประเทศเขตต์ขึ้นของสยาม | |
| ๏ คิดคดเป็นกบฏบตาม | เคยประพฤติยึดความ |
| สวัสดินิพัทธ์อัตรา | |
| ๏ กำเริบเอิบอาตม์อหังการ์ | เกิดจิตต์ฤษยา |
| หยิ่งยกโยธีมี่กราย | |
| ๏ หยามย่ำเหยียบล้ำล่วงภาย | ภาคไผทไทยหมาย |
| เมืองสกลนครตอนเหนือ | |
| ๏ กวาดต้อนนาครคุมเมือ | เมืองตนจนเหลือ |
| ร้างบ้านปานไพรไร้คน | |
| ๏ นครราชสิมาหน | ศึกห้อมล้อมดล |
| กระทั่งเข้าตั้งตอมตี | |
| ๏ ท่านโม้ท้าวสุรนารี | สองพระยามี |
| ยกรบัตรกับปลัดบ่งนาม | |
| ๏ เป็นหัวหน้าครัวไทยยาม | ถูกต้อนจรตาม |
| ริปูไปสู่เขตต์เขา | |
| ๏ แสรังเสเล่ห์กล่อมออมเอา | ใจอริตริเลา |
| เลศเพื่อเชื่อจิตต์คิดกล | |
| ๏ เหมาะท่าฆาตข้าศึกพล | ผู้ควบคุมดล |
| ชีวิตวินาสเหลือหนี | |
| ๏ ข่าวอึงถึงเจ้าอนุมี | สั่งทัพกลับลี |
| ลาศติดตามมาร้าราญ | |
| ๏ ครอบครัวทั่วไทยใจสมาน | หมู่ชายหญิงชาญ |
| ตระเตรียมตนรอบตอบรณ | |
| ๏ ตั้งค่ายรายชุมนมคน | ขวาฝ่ายซ้ายหน |
| แห่งกลางข้างบุรุษโยธา | |
| ๏ ท่านโม้มิ่งขวัญกัลยา | คุมราษฎร์ดาษดา |
| ด้วยหมู่หญิงหม้ายหลายสาว | |
| ๏ เป็นกองหนุนสนองเศิกลาว | รบเลี้ยวเกรียวกราว |
| ทัพอนุพินาสพ่ายหนี | |
| ๏ เกียรติไกรในคณะสตรี | เชิดเช่นเป็นศรี |
| กล้าศึกเสริมศักดิ์หญิงสยาม | |
| ๏ แพร่ข่าวศึกลาวราวความ | ภูบดีที่สาม |
| ทรงทราบกิจปราบประมวล | |
| ๏ ให้พระองค์อาว์อดิศวร | ทรงพระยศควร |
| ตำแหน่งบวรราชวัง | |
| ๏ ยกพรรคพหลดลยัง | ราชสีมารัง |
| รักษ์ไว้แล้วได้เสด็จตาม | |
| ๏ ปราบเหล่าเจ้าอนุลุความ | สฤทธิได้ชัยงาม |
| เพราะเหตุพระเดชดำเกิง | |
| ๏ จับกุมดัสกรจรเถิง | กรุงสะดวกโดยเริง |
| ชยะนิยมสมบูรณ์ |
วังสัฏฐฉันท์
| ๑๒๏ ณกัมพุชากรุง | ธุระยุ่งเพราะเกี่ยวกะมูล |
| สวามิภักดิ์ศูนย์ | มุหสึงคะนึงมิควร |
| ๏ ก็มีทวีครา | เพราะชนาธิปัตย์ประมวล |
| เขมรประมาทหวล | หฤทัยมิใคร่จะคง |
| ๏ เหมาะช่องสนองมุ่ง | ฉะเพาะกรุงสยามประสงค์ |
| ประทุษฐโดยตรง | ณพระบาทยุคลละออง |
| ๏ หะแรกพระองค์จัน | สละธรรม์อธรรมสนอง |
| เพราะแพ้ประยุทธ์กอง | พลทัพมหานคร |
| ๏ บดินทรเดชา | ระบุฐานนามกร |
| ธเจ้าพระยาจร | ถลมรรคประมุขพหล |
| ๏ พระคลังอนึ่งเล่า | ยศเจ้าพระยาถกล |
| ประธานวิถีชล | คณะรบก็ครบก็ครัน |
| ๏ คระไลลุได้ปราบ | อริราบมิรอประจัน |
| มิช้าชะล่าขัน | มนะแข่งจะแย้งพิชัย |
| ๏ เพราะเหตุพระองค์อิ่ม | ตริกระหยิ่มเขยิบหทัย |
| เราะร้าวคุกร้าวใน | คตินาสอนัตถ์ถวิล |
| ๏ ธเจ้าพระยากล้า | รณะการะนามบดินทร์ |
| ก็จอมพหลภิน | ทสภาพกบฏสลาย |
| ๏ ริปูณบูรพ | ทิศภพสงบก็คลาย |
| กระเหิมกระหายหมาย | เสาะระงับเสงี่ยมวิสัย |
มาณวกฉันท์
| ๘๏ ส่วนทะนุป้อง | ปองบริหาร |
| สรรพประการ | เกี่ยวกะไผท |
| ยิ่งณบุราณ | กาลกลไข |
| เพียงฉะเพาะนัย | ย่ออนุมาน |
| ๏ เหตุมิประมาท | ยาตรสมุทร์ |
| แม้ริปุรุด | เร็วจะระราน |
| ถึงพระมหา | ธานิยฐาน |
| ป้อมปะทะธาร | ควรจะสถีร์ |
| ๏ ให้พหุหาก | มากและเผดิม |
| สร้างพิเคราะห์เสริม | สมกะบุรี |
| ป้องอริอ้าง | ทางชลลี |
| ลาศพลตี | ต้องสละหวัง |
| ๏ คลองก็กะขุด | สุดระยะซ่อม |
| ยามเหมาะเจาะห้อม | ภัยทกพัง |
| ลัดเลาะประจบ | สบทะลุยัง |
| ตื้นเซาะแซะขัง | น้ำมิเคอะเขิน |
| ๏ พาหนนา | วาทวิวิธ |
| รบและพณิชย์ | ทางชลเดิร |
| ใหม่เหมาะก็เต้า | เก่าปะประเชิน |
| แล่นลุเจริญ | พอกะสมัย |
| ๏ คามนิคม | รมย์สุขะหลาย |
| เหล่านระหมาย | กัยและวิกัย |
| เกี่ยวสหะค้า | มาลุคระไล |
| เทอดระบุใน | ฐานบุรี |
| ๏ ภัณฑ์พิธศัสตร์ | พัตถุนิยม |
| สืบเสาะสะสม | มากบุระมี |
| อาทิกะปืน | พื้นพหุดี |
| ควรกะวิธี | ยุทธประจัญ |
ภุชงคปยาตรฉันท์
| ๑๒๏ อนึ่งเล่าพระเจ้าตรี | ติย์รัชช์ศรีประเสริฐสรร |
| พระนามาภิไธยอัน | พิเศษเสริมพระคุณทรง |
| ๏ บรมพุทธศาสนู | ปถัมภ์ภูมินาถองค์ |
| อดุลกิจสถิตคง | คุคู่หล้าและฟ้าลาญ |
| ๏ พระทรงธรรมศรัทธา | ณพุทธศาสนาธาร |
| กุศลเลิศประเสริฐการ | สกลเกิดกะกองบุณย์ |
| ๏ พระเทอดทำนุบำเพ็ญ | บว่างเว้นประโยชน์คุณ |
| สภาพผองประคองสุน | ทรากรณก่อนกาล |
| ๏ เสวยราชสมบัติ | ลุตราบรัชช์สมัยวาร |
| ประมวลโดยประดามาน | พิเศษกรรมณสำคัญ |
| ๏ ประกิตสร้างสล้างบูร | ณเพื่อพูนภิโยบรรพ์ |
| พิบูลอ้างละอย่างสรร | พโอฬารตระการงาม |
| ๏ พระเจดียที่ถูป | พระพุทธรูปพระอาราม |
| อุโบสถวิหารตาม | ตลอดส่ำกุฎีสงฆ์ |
| ๏ ผิสาธกนิทัศน์เนตร | ก็วัดเชตุพนทรง |
| สถาปน์เหมือนวิมลคง | ณบัดนี้เจริญเนา |
| ๏ มหาพุทธไสยาศน์ | พิลาศพร้อยพิลัยเพรา |
| ระเบียงเรียบระเบียบเสา | สะพรึบตั้งสะพรั่งตา |
| ๏ สุทัศน์เทพวราราม | สระเกศนามนิยมมา |
| บรมบรรพตาภา | พิจิตรล้ำประจำกรุง |
| ๏ สมุทรเจติยัฏฐาน | ประจำย่านทะเลคุง |
| เสถียรปัจจุบันปรุง | ประสาทไท้ธรังสรรค์ |
| ๏ สถาพรบวรวัต | ลุสมบัติอนันต์อัน |
| อุบัติพร้อมพระจอมธรรม์ | ดิลกรัชชกาลสาม |
วสันตติลกฉันท์
| ๑๔๏ สมภารพระสาส์นปริยัต | ติพิพัฒน์พิบูลงาม |
| เสกสิกขกิจพิพิธคาม | ภิรบาฐพระบาลี |
| ๏ ทรงสร้างพระไตรปิฎกอัก | ษรลักษณลานมี |
| โดยบรรพฉะบับปฐมวี | ระกษัตริยธำรง |
| ๏ เทิดธรรมเจติยพระจา | คปสาทเสริมสงฆ์ |
| สืบพุทธศาสนจะทรง | สุตท่องสนองเรียน |
| ๏ ล้วนงาและมุกตมยกรอบ | ฉลุขอบฉลากเขียน |
| ลวดลายระบายระบุระเมียร | ก็ประณีตเจริญนัยน์ |
| ๏ ผ้าห่อพระคัมภิรสุพัต | ถะปะรัชชุรัดไหม |
| อย่างเอกและโทพิพิธไพ | จิตรแผกชะนิดพรรณ |
| ๏ โปรดคุมประชุมสกลเถ | ระประเภททรงคันถ์ |
| ธูรสอบพระพุทธวจนสรรพ์ | คณะภิกษุสามเณร |
| ๏ ไทยมอญประมวลสมณมาน | เหมาะกะการกะก่อเกณฑ์ |
| สามปผิใครสุตจะเจน | พจิอัตถอันแปล |
| ๏ ถึงชั้นเปรยญธก็สฤษฎี | ยศกิตต์เถกิงแล |
| มารดาบิดาผิกระอุแด | เพราะประดาษทุราดูร |
| ๏ ด้วยทุกขทาสธนหนี้ | พระก็มีกรุณย์มูล |
| โอกาสพระราชอนุกูล | ก็ลุไทยเพราะถ่ายถอน |
| ๏ ไพร่หลวงผะสมสละบ่หลุด | ลุวิมุตติ์ประมวลพร |
| พึงปรารถนาพระอุปกรณ์ | อดิเรกประการมี |
| ๏ บางคราวก็ป่าวสรประกาศ | นยราชปรีดี |
| ในบุณยสุนทรนิธี | สหฉันทชวนทำ |
| ๏ ให้ราชวงศคณะข้า | วรบาทมูลนำ |
| สัตว์ใหญ่และน้อยนิยมจำ | วชขังประดังกรง |
| ๏ น้อยมากประมาณจะลุพิฆาต | ชิวะขาดพินาสลง |
| หามาและปรารภะจะปลง | ภยะเปลื้องปละปล่อยเป็น |
| ๏ ชนถิ่นณจีนบุรสิจน | ประทะทนสภาพเข็ญ |
| มีมากพระหากกรุณเพ็ญ | ทุรภิกขภัยเบา |
| ๏ เข้ากล้องก็โปรดประจุประจำ | ฉะเพาะลำณสำเภา |
| ไคลค้าและนาวิกประเทา | ธุระแจกประจาคไป |
| ๏ ทรงมาดพระราชกุศลหลาก | พิธภาคพหุลมัย |
| เยิรยอชะลอรุจิระไข | อธิคุณอดุลเกียรติ์ |
ฉะบัง
| ๑๖๏ ตราบตรีติยนาถราชเสถียร | รัชยะพระเพียร |
| ผดุงอุตดมสมบูรณ์ | |
| ๏ โยคยุคสุขศานติ์มานมูล | ราชบารมีพูน |
| พระอานุภาพปราบบร | |
| ๏ บริหารกิจการพระนคร | สรูปอุปกรณ์ |
| ก่องกลรัฏฐประศาส์น | |
| ๏ พุทธศาสนายุกาล | ก้าวคืบสืบนาน |
| เพราะพระทะนุอุปถัมภ์ | |
| ๏ นิยมอนุกรมเนื่องนำ | กำหนดจรดจำ |
| จิรานุประวัตติ์วรรษา | |
| ๏ ศกพุทธสองพันคัณนา | สามร้อยสร้อยตรา |
| เก้าสิบกะสามเศษปลาย | |
| ๏ กุญปีดิถีปฐมหมาย | ค่ำข้างขึ้นภาย |
| ในจิตรมาสหมายขาน | |
| ๏ วันพุธสุดเศร้าโศกวาร | สวรรคตกาล |
| แห่งบาทภูบดีที่สาม | |
| ๏ นับปียี่สิบเจ็ดตาม | ลำดับครองสยาม |
| ประเทศพิเศษสากล | |
| ๏ วัสสคณนานุสนธิ์ | กษณะพระชนม์ |
| หกสิบสี่พรรษไพบูล | |
| ๏ สังเขปข้อความตามมูล | ราชประวัติพูน |
| ภิยโยพระยศเยิ่นยิน | |
| ๏ เยี่ยมอยู่คู่คราฟ้าดิน | โลกภพลบภินท์ |
| นิรันดร์อย่ารู้แรมศูนย์ |
