วันที่ ๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๕๘ น

​วันที่ ๔ กุมภาพันธ พ.ศ. ๒๔๕๘

กราบทูล กรมพระดำรงราชานุภาพ ทราบฝ่าพระบาท

บทดอกสร้อยที่กราบทูลไว้ว่าได้มานั้น ได้ตรวจดูถี่ถ้วนแล้ว เปนบท “นอนเอย นอนวัน ใฝ่ฝันว่าได้พบศรี เจ้าสาวสวัสดิสัตรี อยู่ดีฤๅไข้เจ้าแน่งน้อย” ซึ่งมีในต้นโคลงกลบทควบอยู่กับคำโคลง เรียกว่ากลโคลงบทดอกสร้อยฤๅอะไรจำไม่ถนัด ในท้ายสมุดที่ได้มา บทส่ง บอกว่าเปนบทถอดออกจากโคลง ที่หอพระสมุดจะมีแล้วฤๅยัง ถ้ายังไม่มีจะได้ส่งมาถวาย ถ้ามีแล้วไม่จำเปนต้องส่ง เพราะเปนฉบับไม่ดี เดิมเขียนด้วยดินสอแล้วลบเลือน ซ้ำเส้นฝุ่นทีหลัง คนเขียนไม่เข้าใจ เหลวไหลอยู่หลายแห่ง จะใช้เทียบทานสอบสวนก็ไม่เปนประโยชนได้

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด