ฉากที่ ๒
ในบริเวณสำนักพระกัณวะ
((เปนม่านทิ้ง))
(พวกพราหมณ์วิ่งหนีปิศาจออกมา, และปีศาจตามออกมาหลอกหลอนต่าง ๆ; เล่นกวนมุกพอควรแก่เวลา, สำหรับจัดฉากที่ ๓. เมื่อเล่นพอควรแล้ว, พราหมณ์คน ๑ ร้องเปนต้นบท, คนอื่นรับ.)
บทร้อง-พราหมณ์กับลูกคู่
(เทพทอง)
| พราหมณ์หัวน่า | ๏ ฟังเราเจรจาเถิดนาท่าน |
| ผู้พราหมณาจารย์น้อยใหญ่ | |
| ตั้งแต่ดาบสเธอไกล | |
| เรามิได้เปนสุขสำราญ | |
| ปีศาจชล่ากล้าแขง | |
| รุนแรงสามารถอาจหาญ | |
| ตั้งหน้าล้างกิจพิธีการ | |
| รุกราญข่มเหงคะเนงร้าย | |
| มาเถิดนาอย่าช้าเลยพวกเรา | |
| ไปเฝ้าภูวนาถฦๅสาย | |
| ทูลปิ่นโปรพยอดชาย | |
| มอบถวายอาศรมให้ทรงครอง | |
| พวกบริวาร | มาเถิดเราจัดแจงแต่งกายา |
| ครองผ้าเรียบร้อยทั้งผอง | |
| แล้วรีบรัดตัดไปดังใจปอง | |
| ยังที่พลับพลาทองผ่องพรรณ ฯ |
(เชิด. พวกพราหมณ์เฃ้าโรง, บีศาจไล่ตามรังแกจนหายไป.)
