ฉากที่ ๒

ชายทุ่ง

[เปนม่านทิ้งระว่างหลืบ]

(พิณพาทย์คงตีเชิดฉิ่ง. เสนากับเขนต้อนสัตว์ผ่านออกมา; ท้าวทุษยันต์ขี่รถออกมา ยิงสัตว์พอควรแก่เวลา. ในที่สุดกวางดำจึงออก. พิณพาทย์หยุดเชิดฉิ่ง.)

บทร้อง-นายสารถี

(กาเรียนทอง)

(เชิดกลอง. กวางทำท่าหลบหลีก. และเสนากับเขนทำท่าล้อม, แต่ในที่สุดกวางแหกล้อมหนีไปได้; เสนากับเขนวิ่งไล่, หายเฃ้าโรง, และรถพระก็แล่นไล่ตามหายเฃ้าโรงไปด้วย.)