ในป่า, ใต้ร่มไม้ไทรย้อย
(มีรถอยู่ใต้ร่มไม้ไทร, ไม่มีม้าเทียม, ท้าวทุษยันต์นั่งอยู่บนรถ, และเสนาบริวารนอนแวดล้อม, กับมีทหารรักษายามตามสมควร.)
[ก่อนเปิดม่าน, คนเสียงเริ่มร้อง “ช้า” ในโรง]
บทร้อง-คนเสียง
(ช้า)
|
๏ เมื่อนั้น |
|
องค์ท้าวทุษยันต์นาถา |
|
บรรทมร่มไม้ในพนา |
|
สุฃาภิรมย์ฤดี |
|
เมื่อยล้าล่าเนื้อมาหลายวัน |
|
แรมกลางไพรสัณฑ์สุขี |
|
จนจวนจะสิ้นราตรี |
|
ภูมีพลิกฟื้นตื่นนิทรา ฯ |
[เปิดม่าน]
บทร้อง-ทุษยันต์
(แขกมอญ)
|
๏ แลดูอรุณไขแสง |
|
แสงแดงเรื่อเรืองเวหา |
|
ดูแฉล้มเหมือนแก้มกัญญา |
|
โสภาแรกรุ่นดรุณราม |
|
ดาวเดือนเลื่อนลับเวหน |
|
สุริยนผ่องพื้นภูมิ์สาม |
|
แสงจับยอดไม้ใบงาม |
|
วาม ๆ น้ำค้างเคลือบใบ |
|
แสงจับรถแก้วแวววับ |
|
แสงจับเกราะทหารน้อยใหญ่ |
|
ดูพลสพรั่งพร้อมไป |
|
ผ่องใสราวพลเทวัน ฯ |
(กระบอก)
|
๏ ตื่นเถิดเสนาอย่าช้าที |
|
สุริย์ศรีแจ่มกระจ่างกลางสวรรค์ |
|
จับอาวุธสาตราอย่าช้าพลัน |
|
จะได้รีบพากันเฃ้าสู่ดง ฯ |
(ระหว่างนี้เสนาตื่นขึ้นและนั่งประนมมือคอยฟังรับสั่ง)
(สร้อยสนตัด)
|
๏ จงแบ่งปันสรรพลทั้งหลาย |
|
แยกย้ายกันเฃ้าไพรระหง |
|
ไล่ต้อนมฤคในดง |
|
กูจำนงยิงเล่นเช่นวันวาร |
|
จะขับรถจรดเลี้ยวไป |
|
ตามทางที่ในไพรสาณฑ์ |
|
อีกออกทุ่งแจ้งแหล่งลาน |
|
เปนที่สำราญวิญญา ฯ |
(เสนารับสั่งแล้วแยกย้ายกันไป. เชิดฉิ่ง. สารถีเอาม้ามาเทียมรถเสร็จแล้ว, พอเสนาเฃ้าโรง รถพระก็เคลื่อนตามเฃ้าโรงไป.)