ฉากที่ ๔

​สวนสำนักพระเทพบิดร

(พระกศปเทพบิดร กับพระอทิติเทพมารดานั่งเตียง, มีบริวารอยู่งานพัดและแส้, กับมีบริวารเฝ้าตามสมควร. ทุษยันต์กับมาตะลีออก, คลานเฃ้าไปถวายบังคม.)

บทร้อง-พระเทพบิดร

(ตวงพระธาตุ)

  ๏ นี่ฤๅองค์ท้าวทุษยันต์
  ผู้เกียรติสนั่นบรรฦๅศักดิ์
  ช่างกระไรราชาแสนน่ารัก
  เห็นประจักษ์เปนยอดขัตติยา
  ดูกรทุษยันต์โปรพ
  ท้าววาสพผู้เปนลูกฃ้า
  ได้บอกเรื่องราวฃ่าวมา
  ว่าราชาไปช่วยราวี
  ปราบกาลเนมีห้าวหาญ
  แรงลานแพ้ฤทธิ์ป่นปี้
  ตัวกูก็พลอยยินดี
  ​เธอมีความชอบจะตอบแทน
  กูมีนางงามทรามสวาท
  จะประสาทให้เธอไม่หวงแหน
  จะหาไหนไม่สู้ในดินแดน
  ถึงแม้ในเมืองแมนไม่เทียมทัน
  ดูกรอทิติเสนหา
  จงตามแก้วกัลยาเลอสรร
  เราจะยกให้ทุษยันต์
  เพื่อครองกันเกษมเปรมปรีย์ ฯ

(พระอทิติเฃ้าโรง, แล้วจูงนางศกุนตลากับภรตกุมารออกมา. ศกุนตลากับทุษยันต์ต่างตกตลึงอยู่ครู่ ๑, แล้วนางจึ่งเฃ้าไปหาผัว, โอด.)

เจรจา

พระเทพบิดร ราชะ,
  เธอจะว่าอย่างไร ? นางโฉมศรี
  ที่เราให้ราชาณครานี้,
  ต้องฤดีของเธอหรืออย่างไร ?
ทุษยันต์ อันพระกรุณาพระบิดร
  ​ดุจมหาสาครอันกว้างใหญ่.
  อันตูฃ้าชั่วช้าเสียเหลือใจ,
  เมื่อพบนางจึ่งมิได้รู้จักนาง.
  จนภายหลังเห็นแหวนให้แทนรัก
  จึ่งชงักนึกได้ใจหม่นหมาง,
  แต่นั้นตั้งแต่คนึงถึงนวลนาง
  บ่ได้ว่างเว้นเสียดายฟายน้ำตา.
พระเทพบิดร นั้นก็เพราะอำนาจคำแช่ง
  แห่งทุรวาสฤษีชีป่า,
  บัดนี้เคราะห์เปลื้องปลดหมดพาลา
  ขอราชากับยุพินจงยินดี.
  จงรับนางร่างวิไลยไปนิเวศน์
  เปนเอกองค์อัคเรศร์มเหษี,
  เจริญสุขทุกทิวาราตรี
  อย่าได้มีภัยพิบัติมากล้ำกราย.
  แม้สิ่งใดข้องขัดประหัดประหาร
  จงอันตรธานสูญหาย,
  ปวงเหล่าประจามิตร์คิดร้าย
  จงแพ้พ่ายบุญญาบารมี.
พระอทิติ อันพระพรพระบิดรทรงประสิทธิ์
  จงสัมฤทธิ์ทุกอันอนันต์ศรี.
  ส่วนศกุนตลายอดนารี
  ผู้มิ่งมหิษีของทรงธรรม์.
  จงเจริญชนมาอายุยั่ง,
  อีกสุขังปลื้มเปรมเกษมสันต์,
  ฉวีนวลอล่องฉ่องผ่องพรรณ,
  แรงอนันต์ไร้โศกและโรคภัย.
พระเทพบิดร ส่วนเยาวกุมารโอรส
  จงพูนยศฦๅฤทธิ์อดิศัย,
  เปนจอมจักรพรรดิ์บรรฦๅชัย
  ในเขตสากลเมทินิน
  เหวยเหล่าคนธรรพ์อันสามารถ
  จงนวยนาฎวาดกรสุนทรศิลป์,
  ถวายพรแด่องค์พระภูมินทร์,
  กับยุพินบุญปลอดยอดนารี.

(พวกคนธรรพ์ออกมาจับระบำอย่างแบบรำโคม, คือรำทำท่าพลางร้องพลาง.)

​บทร้อง-พวกคนธรรพ์

(นางนาค)

  ๏ ขอกษัตร์โปรพภพนาถ
  ทรงราชย์เกษมสุขี
  ชยะชัยชำนะไพรี
  อย่ามีเหตุร้ายบีฑา
  อนึ่งนางเกาศิกามารศรี
  เทวีผู้ยอดเสนหา
  จงเจริญสิริสุขทุกทิวา
  อย่ามีเวลาอนาทร
  ฝ่ายเยาวกุมารโอรส
  จงพูลเพิ่มเสริมยศสโมสร
  เปนใหญ่ในปวงประชากร
  เปนเอกอดิศรสมพันธุ์ ฯ

(ฝรั่งรำเท้า)

๏ บัดนี้ประนมบังคมคัล พระองค์ทรงธรรม์ จรรโลงพิภพภูมิไทย

๏ รามาธิบดีศรีสมัย พระเกียรติเกรอกไกร ทรงชัยชำนะสงคราม

๏ พระองค์ทรงนำชาติสยาม ดำเนิรสู่ความ เปนอารยะยิ่งยง

๏ จอมปราณเปรียบปานว่าธง นำจัตุรง คะเสนะเฃ้าสู่สมร

​๏ เปนปิ่นเสนางค์นิกร อีกเปนอีศร ประมุขประชาชาวไทย

๏ บำรุงพุทธศาสน์ผ่องใส ให้ยั่งยืนไว้ เปนศรีสยามงามงอน

๏ เหล่าฃ้าเสวีภูธร รำถวายกร บำเรอยุคลบทศรี

๏ ทุกตนเกษมเปรมปรีดิ์ จงรักษ์ภักดี ถวายพระพรราชา

๏ ทรงพระเจริญชนมา ยิ่งร้อยพรรษา โรคาอย่ามีแผ้วพาล

๏ ขอให้เสวยสุขเกษมสานต์ สิทธิกิจการ ศัตรูกษัยไชโย ฯ

ขอเดชะ ฯ

(สรรเสริญพระบารมี)

จบเรื่องศกุนตลา

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ