พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๕

๏ พิศภักตร์ภักตร์ผ่องผุด งามบริสุทธเล่ห์จันทร
พิศเนตรเนตรยิ่งศร รอนจิตรซ้ำล้ำเหลือคม
๏ พิศขนงวงดังวาด นาสิกผาดพองามสม
พิศปรางปรางน่าชม ปรางทองเปรียบไม่เทียมทัน
๏ พิศโอษฐโอษฐแฉล้ม ยามยิ้มแย้มเห็นไรฟัน
ดำขลับยับเปนมัน ผันปากเยื้อนเอื้อนอายองค์
๏ พิศกรรณกรรณบางเรียบ สันทัดเทียบกลีบบุษบง
พิศสอสอระหง ทรงงามสรรพรับอังษา
๏ พิศถันถันเต่งตั้ง ดูดุจดังดอกปทุมา
คล้ายคล้ายชายไนยนา น่าใคร่ต้องลองเลียมลวน
๏ งามกรอ่อนโอนหัดถ์ งามนิ้วทัศนขานวล
กรีดกรายชายกระบวน ชวนใจพี่นี้มาดหมาย
๏ เอวอ่อนท่อนเพลากลม สูงต่ำสมพอควรกาย
ผิวผ่องดังทองพราย สายสุดสวาดิบาดตาเรียม

(บาทท้ายส่งอิกบาทหนึ่งจำไม่ได้)

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ