- คำอธิบาย
- ๒๔๗ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีฉลูสัปตศก
- ๒๔๘ ประกาศห้ามมิให้นายบ่อนทดรองเงินให้นักเลงเล่นเบี้ย อนุญาตให้ทำสารกรมธรรม์แทน
- ๒๔๙ ประกาศห้ามมิให้เขียนหนังสือทูลเกล้าฯ ถวายด้วยหมึกดินสอที่จืดจาง
- ๒๕๐ ประกาศเรื่องจีนทำอัฐปลอม
- ๒๕๑ ประกาศพระราชทานชื่อวัดเงินวัดทอง
- ๒๕๒ ประกาศไม่ให้พิกัดราคาเข้า
- ๒๕๓ ประกาศห้ามมิให้เล่นแอ่วลาว
- ๒๕๔ ประกาศให้ภาษีตั้งอยู่กับด่าน
- ๒๕๕ ประกาศให้ใช้เบี้ยทองแดงซีกเสี้ยว
- ๒๕๖ ประกาศพระราชบัญญัติลักษณลักพา
- ๒๕๗ ประกาศพิกัดภาษีน้ำมันมะพร้าว
- ๒๕๘ ประกาศพระราชพิธีโสกันต์สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์
- ๒๕๙ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผม เมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๑
- ๒๖๐ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผมเมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๒
- ๒๖๑ ประกาศเรื่องจะพระราชทานเบี้ยหวัดพระโอรสพระธิดา ในพระบวรราชวัง
- ๒๖๒ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีขาลอัฐศก
- ๒๖๓ ประกาศพิกัดภาษีเรือตึกแพโรงร้าน
- ๒๖๔ ประกาศห้ามไม่ให้เอาเครื่องประดับทองเงินแต่งกายให้เด็ก ที่ยังไม่รู้จักหลีกหลบโจรผู้ร้าย
- ๒๖๕ ประกาศให้ใช้ทองแดงซีกเสี้ยวซึ่งทำบางกว่าครั้งแรก
- ๒๖๖ ประกาศให้เจ้าสำนักพรรคพวกของผู้ร้ายมาลุแก่โทษ
- ๒๖๗ ประกาศห้ามไม่ให้แต่งตัวเด็กด้วยเครื่องทองเงินแล้วปล่อยไปเที่ยวโดยลำพัง
- ๒๖๘ ประกาศเรื่องจำนำแลขายฝากกรรมสิทธิ์ที่ดิน
- ๒๖๙ ประกาศห้ามไม่ให้ข้าราชการคบหากับเศรษฐีบางแมวแลจีนทองเซ็ก
- ๒๗๐ ประกาศให้พวกที่อยู่แถวทิมในพระราชวังทำความสอาด
- ๒๗๑ ประกาศให้ผู้ติดใจสงสัยนายตุ้มมาสู้ความ
- ๒๗๒ ประกาศทรงปฏิญาณด้วยพระอาการกรมหมื่นมเหศวรศิววิลาส
- ๒๗๓ ประกาศให้ชำระคนไทยที่สูบฝิ่น
- ๒๗๔ ประกาศเลื่อน กรมหมื่นวรจักรธรานุภาพ แลกรมหมื่นราชสีหวิกรม เปนกรมขุน แลทรงตั้งสมเด็จเจ้าฟ้ามหามาลา สมเด็จเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ เปนกรมขุน
- ๒๗๕ ประกาศพระราชบัญญัติเพิ่มเติมเรื่องขายฝากแลจำนำกรรมสิทธิ์ที่ดิน
- ๒๗๖ ประกาศพระราชทานบรรดาศักดิพ่อค้าต่างประเทศ
- ๒๗๗ ประกาศห้ามไม่ให้ขุนศาลตระลาการเจ้าหนี้นายเงินทำหนังสือยอมความแลสารกรมธรรมโดยลูกความแลทาสลูกหนี้ไม่รู้ไม่เห็น
- ๒๗๘ ประกาศพระราชบัญญัติเรื่องผัวขายเมียบิดามารดาขายบุตร
- ๒๗๙ ประกาศห้ามมิให้พนักงานผู้ยิงปืนพิธีตรุษทำอย่างอ้ายนากอ้ายแย้ม
- ๒๘๐ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีมะโรงสัมฤทธิศก
- ๒๘๑ ประกาศให้ใช้พระนามสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอแลสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ในหนังสือกราบบังคมทูล
- ๒๘๒ ประกาศให้ผู้จะตั้งตุลาการเลือกสรรตุลาการที่ลูกความไม่รังเกียจ
- ๒๘๓ ประกาศพระราชบัญญตลักษณลักพา
- ๒๘๔ ประกาศห้ามไม่ให้นักโทษร้องถวายฎีกาในเวลาเสด็จพระราชดำเนิน
- ๒๘๕ ประกาศให้เรียกนามวัดราชประดิษฐให้ถูก
- ๒๘๖ ประกาศสุริยุปราคาหมดดวง
๒๕๙ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผม เมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๑
ณเดือนยี่ ปีฉลูสัปตศก
มีพระบรมราชโองการ ให้ประกาศว่าคนที่โกนผมผิดสังกัด คือคนมิใช่สังกัดวังหน้านั้น ถ้าผู้ชายเปนแขกเคยโกนมาแต่เดิม ก็ไม่ว่า คนที่โกนด้วยเหตุคือ ป่วยไข้ ได้โกนมาแต่ก่อนเดือนยี่แรมหกค่ำขึ้นไปก็ไม่ว่า ข้าเจ้าบ่าวนายที่เจ้าขุนมุลนายตาย หญิงผัวตายฤๅบิดามารดาพ่อผัวแม่ผัวตายโกนเพราะเหตุนั้นก็ไม่ว่า ฤๅญาติอันใกล้ของมุลนายตายมุลนายให้โกนช่วย อย่างที่ศพเจ้าพระยายมราช บุตรที่ไม่ได้ทำราชการ ฤๅบ่าวทาสของพระยาปราจิณบุรีจะโกนช่วยในการศพก็ไม่ว่า การโกนนั้นติดต่อมาแต่ก่อนเดือนยี่แรมหกค่ำก็ดีภายหลังก็ดี ถ้าศพที่ควรอ้างยังมีเปนสำคัญอยู่ตราบใดก็โกนได้ตราบนั้น แต่ซึ่งคนที่หลงโกนประจบผิดไป เปนผู้หญิงอยู่กับผัวฤๅเปนบุตรอยู่กับบิดา ที่เปนข้าราชการอยู่วังหลวงแล้ว จะอ้างอิงพิงเอาว่าเปนข้าเจ้าบ่าวนายข้างวังหน้าไม่ได้ หญิงที่อยู่กับผัวฤๅนายเงินแลผู้ที่ตัวพึ่งพาอาศรัยอยู่ใดๆ จะต้องโกน แต่หญิงที่เปนไพร่หลวงสักฤๅรับเบี้ยหวัดในวังหน้านั้นจำพวกเดียวอยู่ไหนๆ ก็ต้องโกน หญิงลูกหมู่ของพวกนั้นก็เหมือนกัน คนอื่นนอกจากไพร่หลวงจะอ้างว่าเปนข้าเจ้าบ่าวนายข้างวังหน้าฟังเอาไม่ได้ ให้เอาตามที่อยู่คืออยู่กับผัวก็ให้ตามผัว อยู่กับบิดามารดาฤๅนายเงินก็ให้ตามบิดามารดาฤๅนายเงิน เจ้าบ้านเจ้าเรือนเจ้าที่อาศรัย จะแก้ตัวว่าเปนข้าเจ้าบ่าวนายข้างวังหน้าจะซ้ำร้ายไป ใครโกนผิดก็ให้มาสารภาพลุแก่โทษเสียโดยเร็ว แล้วรับตั๋วคุ้มตัวไปเถิด ลุแก่โทษแล้วไม่ต้องปรับ ผู้ที่แก้ตัวผิดไม่พ้นปรับ