๒๕๙ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผม เมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๑

ณเดือนยี่ ปีฉลูสัปตศก

มีพระบรมราชโองการ ให้ประกาศว่าคนที่โกนผมผิดสังกัด คือคนมิใช่สังกัดวังหน้านั้น ถ้าผู้ชายเปนแขกเคยโกนมาแต่เดิม ก็ไม่ว่า คนที่โกนด้วยเหตุคือ ป่วยไข้ ได้โกนมาแต่ก่อนเดือนยี่แรมหกค่ำขึ้นไปก็ไม่ว่า ข้าเจ้าบ่าวนายที่เจ้าขุนมุลนายตาย หญิงผัวตายฤๅบิดามารดาพ่อผัวแม่ผัวตายโกนเพราะเหตุนั้นก็ไม่ว่า ฤๅญาติอันใกล้ของมุลนายตายมุลนายให้โกนช่วย อย่างที่ศพเจ้าพระยายมราช บุตรที่ไม่ได้ทำราชการ ฤๅบ่าวทาสของพระยาปราจิณบุรีจะโกนช่วยในการศพก็ไม่ว่า การโกนนั้นติดต่อมาแต่ก่อนเดือนยี่แรมหกค่ำก็ดีภายหลังก็ดี ถ้าศพที่ควรอ้างยังมีเปนสำคัญอยู่ตราบใดก็โกนได้ตราบนั้น แต่ซึ่งคนที่หลงโกนประจบผิดไป เปนผู้หญิงอยู่กับผัวฤๅเปนบุตรอยู่กับบิดา ที่เปนข้าราชการอยู่วังหลวงแล้ว จะอ้างอิงพิงเอาว่าเปนข้าเจ้าบ่าวนายข้างวังหน้าไม่ได้ หญิงที่อยู่กับผัวฤๅนายเงินแลผู้ที่ตัวพึ่งพาอาศรัยอยู่ใดๆ จะต้องโกน แต่หญิงที่เปนไพร่หลวงสักฤๅรับเบี้ยหวัดในวังหน้านั้นจำพวกเดียวอยู่ไหนๆ ก็ต้องโกน หญิงลูกหมู่ของพวกนั้นก็เหมือนกัน คนอื่นนอกจากไพร่หลวงจะอ้างว่าเปนข้าเจ้าบ่าวนายข้างวังหน้าฟังเอาไม่ได้ ให้เอาตามที่อยู่คืออยู่กับผัวก็ให้ตามผัว อยู่กับบิดามารดาฤๅนายเงินก็ให้ตามบิดามารดาฤๅนายเงิน เจ้าบ้านเจ้าเรือนเจ้าที่อาศรัย จะแก้ตัวว่าเปนข้าเจ้าบ่าวนายข้างวังหน้าจะซ้ำร้ายไป ใครโกนผิดก็ให้มาสารภาพลุแก่โทษเสียโดยเร็ว แล้วรับตั๋วคุ้มตัวไปเถิด ลุแก่โทษแล้วไม่ต้องปรับ ผู้ที่แก้ตัวผิดไม่พ้นปรับ

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ