๒

๑. ความโกง ความอวดเก่ง หรือคุยโม้ ยกตนข่มท่าน ↩

๒. ท้าวพันตา พระอินทร์ ↩

๓. เพษณุ พระพิษณุกรรม ↩

๔. ยกขึ้น ตื่นขึ้น ลุกขึ้น ↩

๕. งูบองหลา งูจงอาง ↩

๖. แมงบี้ แมงปอ ↩

๗. ถกคอแล ชูคอขึ้นคอยดู ↩

๘. ขวยใจ เป็นห่วงกังวลใจ ↩

๙. ติดลึ่ง ออกจะทะลึ่ง ↩

๑๐. เมลินเนตร ลืมตา ↩

๑๑. อย่าทำท่านักปรือเหลา อย่าอวดเก่งนักมิได้หรือ ↩

๑๒. เม่า โง่ ๆ บ้าๆ ↩

๑๓. หน้าเหมีย หน้าสัตว์ตัวเมีย เหมียแปลว่าเพศหญิงใช้กับสัตว์ ↩

๑๔. นุ้ย น้อย ↩

๑๕. ปนนั่น เพียงแค่นั้น ↩

๑๖. ไตรใคร ทำอะไรใครได้ ↩

๑๗. ลิงเสน ลิงชนิดหนึ่ง ↩

๑๘. น่าน เป็นวิเศษณ์ของคำยาว คือยาวรีไปตรง ๆ ยาวมาก ↩

๑๙. เร้อ รื้อ ↩

๒๐. ทดทด อาการของคำว่าสั่น ↩

๒๑. กัน ด้วย ผัวโกรธอย่าโกรธกัน ผัวโกรธอย่าโกรธด้วย ↩

๒๒. หะน้ำฉ่า อาเจียนออกน้ำทะลักออกดังฉ่า ↩

๒๓. ศรีรักษา ตำแหน่งขุน ↩

๒๔. หราง ตะราง คุก ↩

๒๕. รุม ทำพร้อมกันในจุดเดียว กลุ้มรุม ↩

๒๖. เรียด แน่นเรียบ ↩

๒๗. ถุ้ง กะทุ้ง ↩

๒๘. รอด เข้ากับคำว่า ยก แบก หาม พา แปลว่าไหว ยกรอด=ยกไหว แบกรอด=แบกไหว ↩

๒๙. ถึงทับ ถึงกะต๊อบ ↩

๓๐. เหล็กเป็น แม่เหล็ก ↩

๓๑. กุบกับ รีบร้อน ↩

๓๒. นาด ไกวแขน เดินนาด คือ เดินไกวแขน ↩

๓๓. เฉียง ผ่า ↩

๓๔. ทีละหา ทีละหวา ↩

๓๕. ดังป็อง ดังปังใหญ่ ดังโป้ง ↩

๓๖. กุมด้ามจ้ง จับถือด้ามจอบซื่อ ๆ อยู่ ↩

๓๗. แย่นั่งท็อง นั่งกะแทกดังโครม ↩

๓๘. ล็อง สัปปะดน ↩

๓๙. สรรพรสา, ราสา มากเหลือเกิน ↩

๔๐. ยู่ยี่ หน้าหดเหี่ยวจนหมดรูปเดิม ↩

๔๑. ยีหน่วยตา ขยี้ลูกตา ↩

๔๒. ขวานถา ขวานสำหรับถากไม้ ↩

๔๓. เม้น เหี้ยนร่นเข้าไปมาก ↩

๔๔. โลน ทำให้เปลืองของเปล่าโดยใช่เหตุ ↩

๔๕. ถูปะเม ถูส่งเดชไร้ประโยชน์ ↩

๔๖. หร่อย อร่อย ↩

๔๗. ขันตะกั่วตักตะกั่ว ขันที่ทำด้วยตะกั่ว เอาไปตักตะกั่วกำลังเหลว เพราะความร้อนนอกจากตักตะกั่วไม่ได้แล้ว ขันก็ละลายเสียอีกด้วย ↩

๔๘. ฉากหัว คำด่าของผู้หญิง ↩

๔๙. โม่ โง่ ↩

๕๐. เคอะ เซอะ ↩

๕๑. มัดกะ บ้าระห่ำ ↩

๕๒. ลึ่ง ทะลึ่ง ↩

๕๓. ล็อน คือประสมทั้ง ๔ อย่างข้างต้น (ล็อนไม่มีใครพูดแล้ว) ↩

๕๔. ฟันหาไม่แล้วยังด้น ฟันไม่มีแล้วยังดุร้าย ↩

๕๕. ด้น ดุ ↩

๕๖. ข่มเหง คือ คุมเหง ↩

๕๗. เมลือก เมือก ↩

๕๘. คลำแลเหงือกมังปรือเหลา คลำดูเหงือกเสียบ้างซี (จะได้รู้ว่าแก่แล้ว) ↩

๕๙. เทพนิมนต์ เทวดาบันดาน ↩

๖๐. หนักหู หนวกหู ↩

๖๑. ตัดหัว คำด่าของผู้หญิง ↩

๖๒. มนต์เท่าเถิด ขอเชิญให้หยุดได้แล้ว ↩

๖๓. แลควาย เลี้ยงควาย เฝ้าดูให้คอยกินหญ้ากินน้ำและปลอดภัย ↩

๖๔. หนำร้าย คือกระต๊อบเก่าแก่ชำรุดกะรุ่งกะริ่ง ↩

๖๕. ธำรงชบ ใช้แหวนชุบให้เป็นของที่ปรารถนา ↩

๖๖. มรับ สำรับ มรับทอง สำรับเป็นภาชนะทอง ↩

๖๗. หอมวิไล หอมน่ากิน น่าพอใจ ↩

๖๘. แจกล กุญแจยนต์ ↩

๖๙. เหียบ เงียบสงบ ↩

๗๐. เพรียบ เงียบอย่างใบไม้ไม่กะดุกกะดิก ↩

๗๑. กินแล ลองกินดู ↩

๗๒. ฉาวฉู ฉาวโฉ่ ↩

๗๓. ออโน เป็นคำทักว่า เอ้า นั่นแน่ ↩

๗๔. ลูกหวา ลูกจ๊ะ ↩

๗๕. ใครให้นุ้ยหา ใครให้เจ้าฮะ ↩

๗๖. ไม่ถ้า ไม่รอ ↩

๗๗. ตาว่าหัวมัน ตาว่าช่างหัวมันเถิด ↩

๗๘. เจ้าที่ พระภูมิ เทวดาประจำบ้าน ↩

๗๙. ไตร ทำไม ↩

๘๐. หนม ขนม ↩

๘๑. ชบ ชุบ เนรมิต ↩

๘๒. ใครฉู้ ไม่รู้ว่าใคร ↩

๘๓. ยืนหมัง ยืนจ้องคอยที จังหมังก็ว่า ↩

๘๔. ชะ กะชาก ดึงเข้ามาโดยแรง ↩

๘๕. มือร่า อ้ามือออก ↩

๘๖. ฮาย คำอุทาน ↩

๘๗. ซาบ แอบ ซาบบอก แอบกระซิบบอก ↩

๘๘. บาย สบาย ↩

๘๙. แล ดู ↩

๙๐. กีด เกะกะ คับแคบ ↩

๙๑. ถดทีหีด เขยิบเข้าไปทีละน้อยๆ ↩

๙๒. เข้าแค่ เข้าใกล้ ↩

๙๓. หลูมหลาม ไม่เรียบร้อย เซอะซะ ↩

๙๔. เดียวใจ ในทันใด ประเดี๋ยวเถอะ ↩

๙๕. ตัว เป็นบุรุษที่ ๒ ↩

๙๖. ยิก ไล่ ↩

๙๗. เร่ง ยิ่ง เร่งยิกเร่งทำเฉย ยิ่งไล่ยิ่งทำเฉย ↩

๙๘. เจ้ย ช้อน เชย ↩

๙๙. ทรามเสียดาย น่ารัก ↩

๑๐๐. แต่ส่วน แต่เพียงคนเดียว ↩

๑๐๑. รวย คือ อ่อนระลวย ↩

๑๐๒. แลทีนางแค่ตัดได้ ดูซินางที่ตัดได้ ↩

๑๐๓. มิตรไม มิตรไมตรีนั่นเอง แต่พูดค้างไว้ ↩

๑๐๔. แต่เท้าเที่ยง จนเวลาเที่ยง ↩

๑๐๕. หลบ กลับ หลบหลังมา คือกลับหลังมา ↩

๑๐๖. หมัน บุรุษที่ ๑ หมัน แต่เน้นเสียงให้หนักในบางความหมาย ↩

๑๐๗. ไม่สู้มา ไม่กล้ามา ↩

๑๐๘. ให้เงยควายยืนเลียเทียน เทียนคือหวายที่ร้อยจมูกควาย ควายที่ถูกล่ามอยู่กับที่ ↩

๑๐๙. แม่ยัง ยัง แปลว่ามี แม่ยัง คือมีแม่ = แม่ยังอยู่ ↩

๑๑๐. ลาก ลากในกรณีฉุดผู้หญิง เรียกว่าลากผู้หญิง ลากลูกสาว ↩

๑๑๑. นอกบ้าน หมายความถึงบ้านนอกทุ่งนา คู่กับคำว่า ในเมือง ↩

๑๑๒. บถ สะบถ ↩

๑๑๓. อูชู สมบูรณ์ มีมาก รสอูชู = กลิ่นหอมยิ่ง ↩

๑๑๔. เกียน เกวียน ↩

๑๑๕. ฮึงฮัง กิริยาที่ทำจริงจัง ↩

๑๑๖. คุงคัง เสียงดังกุงกัง ↩

๑๑๗. ย็องย็อง อาการที่เดินซึ่งมีอาการสูง ๆ ต่ำ ๆ อย่างเร็ว ๆ ↩

๑๑๘. ข็องข็อง เสียงไอ ↩

๑๑๙. หบไอ หยุดไอ ↩

๑๒๐. ด้ง กะด้ง ↩

๑๒๑. เชอ กะเชอ (ภาชนะใส่ของ) ↩

๑๒๒. กร้า ตะกร้า ↩

๑๒๓. ตะบัน ภาษาชาวบ้าน เรียกว่า ยน แต่นี้บทกวี ↩

๑๒๔. พาไปกัน พาไปด้วย ↩

๑๒๕. เปลือกย่อน เปลือกไม้ชนิดหนึ่ง มีรสขวาดแทนหมากได้ ↩

๑๒๖. พลูหนัง ชื่อพลูชนิดหนึ่ง ไม่นิยมกินนอกจากขัดสน ↩

๑๒๗. มิทุ่ม มิละทิ้ง ↩

๑๒๘. สอบสองมุม กะสอบทำด้วยกกหรือกะจูดใบเล็ก ๆ พอใส่ของเต็มแล้วถือได้ ใบแบน ๆ เหมือนกะเป๋าเอกสาร ↩

๑๒๙. ยอมยุมชุมพู่ พะยอม มะยม ชมพู่ ↩

๑๓๐. กาหลา สันตะกาลา ต้นคล้ายกะทือแต่โตกว่ามาก ดอกเป็นผัก ↩

๑๓๑. พุดตาลดานงา พุดตาล กะดังงา (ที่จริงเรียกดังงา) ↩

๑๓๒. เพกา และกง ชื่อต้นไม้ ↩

๑๓๓. มังค่า ชื่อต้นไม้ ยอดกินเป็นผักฯ มะค่า ↩

๑๓๔. ตะขรบ ตะขบ ↩

๑๓๕. ตะขรี ชื่อไม้ขนาดกลาง ↩

๑๓๖. เหม็งซอ ต้นไม้ ชิงชี่ ↩

๑๓๗. กิ่งเซ่อ กิ่งห้อยรุมรู่ เป็นซุ้มที่รกรุงรัง ↩

๑๓๘. ฉาบ โฉบ เกือบไป ฉาบไข่ = โฉบฉาบใกล้ไข่ ↩

๑๓๙. กะทุงเกรียน นกกะเรียน ↩

๑๔๐. นกสัก นกมูลไถ ↩

๑๔๑. อีลุ้ม นกตะกรุม ↩

๑๔๒. นกชัน นกอัญชัน ↩

๑๔๓. หักซุ้ม หักไม้ทำรังคล้ายซุ้ม ↩

๑๔๔. ฟานเต้นเม่นจง ตามตัวอยู่แล้ว ฟานบางคนว่าเลียงผา ↩

๑๔๕. แล่น วิ่ง ↩

๑๔๖. หมาไน สุนัขป่าชะนิดหนึ่ง ↩

๑๔๗. ขบทราย กัดกวางทราย ↩

๑๔๘. แทงชึง แทงดังจื๊ก ↩

๑๔๙. ถึงดำ ขนเม่นสีดำแต่ตอนปลายขาว ↩

๑๕๐. หาวนอน ง่วงนอน ↩

๑๕๑. คาด คิดหมายไว้ ↩

๑๕๒. ทอดกลืนคลก กลืนเสียงดังเฮือก ↩

๑๕๓. ได้แรง อร่อย ได้แรงอก = อร่อยอก ↩

๑๕๔. เข ขี่ ↩

๑๕๕. โป ปู่ ↩

๑๕๖. งามเขี้ยวเข็น งามจริงจังนัก ↩

๑๕๗. แลทีแค่มันขัน ดูซิที่มันน่าขำ ↩

๑๕๘. กูมันหลงแล้วไสหมึง กูมันหลงแล้วละกระมัง ↩

๑๕๙. เมร่อลึ่ง บ้า + เซอะ = เมร่อ, ลึ่ง = ทะลึ่ง ↩

๑๖๐. หับตู หับประตู ↩

๑๖๑. แลไหรฉู้ ดูอะไรไม่รู้จัก ↩

๑๖๒. เฮโลสาละพา เป็นคำพูดดัง ๆ เวลาทำอะไรพร้อมกัน ↩

๑๖๓. ลาหมาย ทาปูนหมายไว้ คือทำเครื่องหมายด้วยปูน ↩

๑๖๔. กระหมึง กระมัง ↩