| (๑) ๏ เปรมคนึง พึ่งเจ้าจัก |
กรีผะดุง |
| พุทธศาสน์ สยามะชาติ์ปรุง |
ปลอดร้าย |
| ชื่นชีวิต นฤมิตร์กรุง |
เกรีกวัฑ ฒนานา |
| แสนสนุก สุขศันติ์ชม้าย |
มิ่งแม้นเมืองฝัน ฯ |
| (๒) ๏ ขวัญไผท ใช่อื่นเจ้า |
ชีวิต เราแล |
| องค์เอก เษกสาระกิตย์ |
เกีดแก้ |
| บุญเหลือ เมื่อเทพฺะบิด |
ดามุ่ง ดีแอ |
| น่าสมัค ภักดีแม้ |
เลือดเนื้อเถือถลอง ฯ |
| (๓) ๏ ช่องสนอง ราชฺะกิตย์ไร้ |
ไยรทด หทัยเจ้า |
| สนองบาท ราฏฐะกิตย์กระถด |
ถั่งค้า |
| หมั่นเรียน และเพียรขยด |
ขยายประโยชน์ สยามเทีญ |
| สนองเช่น เป็นไพร่ฟ้า |
ใฝ่ฉนั้นขวัญเมือง ฯ |
| (๔) ๏ กันเปลือง เชีงประหยัดนี้ |
ศรีสมัย แม่อา |
| กันโง่ เชีงเรียนใคร |
แค่นค้าน |
| กันละเลีง ก็เชีงไหว |
พริบเสงี่ยม สงวนแฮ |
| กันเสนียด เชีงเจียดคร้าน |
เคลื่อนแล้วฉลองไท ฯ |
| (๕) ๏ สมานใจ ไพร่ฟ้าเอีบ |
อารี รอบเทีญ |
| สมานมนัส กัตะเวที |
ต่อเจ้า |
| สมานกมล ห่อนรณบี |
ฑามนุษย์ ไหนเลย |
| สมายมโนช โสตถิ์ศันติ์พเน้า |
แน่วฉนี้ทวีเกษม ฯ |
| (๖) ๏ ลม้ายเหม ะมาเลศชั้น |
ชูสรวง |
| สยามะเท วะราชบวง |
เบีกถ้อย |
| หากไท ร่วมหทัยปวง |
ประพฤติ์เล่ห์ เฉลยรา |
| สยามฺะชาติ์ จักผงาดร้อย |
เท่าเจ้าเห็นเจรีญ ฯ |
