นบ พระไตรรัตนแผ้ว |
ภัยพาล |
นบ บุรพเทวาจารย์ |
ก่อเกล้า |
นบ สโรปะเทศสถาน |
สอนสั่ง มานา |
นบ พระคุณพระเจ้า |
ภพพื้นพงศสยาม ฯ |
ข้าพเจ้าพระยาศรีสุนทรโวหาร ญาณปรีชามาต บรมนาถนิตยภักดี พิริยพาห เจ้ากรมพระอาลักษณ คิดรวบรวมชื่อต้นไม้ต่าง ๆ บันดาที่รู้จักชื่อ คิดเปนกลอนเรียกว่า “นามพรรณพฤกษา” คู่กันกับ “สัตวาภิธาน” ซึ่งได้ลงพิมพ์แต่ครั้งก่อน
แลธรรมดาต้นลำที่งอกขึ้นในแผ่นดินนั้นแบ่งเปน ๒ ชาติ เกิดเปนต้นขึ้น ลำตันข้างนอกอ่อน เช่นอย่าง ไม้แดง ประดู่ ชิงชัน เต็งรัง มะเกลือ เปนต้น เรียกว่า รุกขชาติ ๑ แขงนอกข้างในอ่อน เช่นอย่างต้นตาล อ้อย หมาก มะพร้าว แลสรรพหญ้าทุกอย่าง ฤๅอ่อนนอกตลอดใน เช่นอย่างต้นกล้วยก็ดี เรียกว่าติณะชาติ ๑ เปน ๒ อย่างดังนี้ ฯ
จัดอีกอย่างหนึ่งเปน ๕ ชาติ คือ รุกขชาติ ๑ ติณชาติ ๑ ลัดดาชาติ รือวลีชาติ เปนเถาเลื้อย ๑ คัจฉชาติ เปนกกเปนกอ ๆ ๑ สถลชาติ เกิดบนบก ๑ ชลชาติ เกิดในน้ำ ๑ รวมเปน ๕ อย่างดังนี้ ฯ
จัดโดยอาการแปลกกันด้วยดอกผลเปน ๔ อย่าง นีรับผล ไม่มีดอกผล รือมีแต่ดอกไม่มีผล ๑ บุบผผล มีทั้งดอกทั้งผล ๑ กาลิกผล มีดอกผลเปนคราวเปนฤดู ๑ อกาลิกผล มีดอกผลติดต่อกันเสมอไปไม่เปนฤดู ๑ อาการต้นไม้เปน ๔ อย่างดังนี้ ฯ
เรื่องเบ็ดเตล็ดอย่างนี้ ไม่สู้มีประโยชน์อะไรนัก ถ้าผู้ใหญ่ไม่ต้องเรียน เพราะมีความสังเกตรู้ได้เอง ถ้าเด็กมีปัญญาอ่อน ต้องอาศรัยมีผู้แนะผู้สอนจึงจะรู้ได้ ถ้ารู้ไว้ก็เปนเครื่องประดับปัญญาได้อย่างหนึ่ง ข้าพเจ้าจึงคิดรวบรวมเข้าไว้เปนหมู่หมวด เพื่อจะไว้สำหรับให้เด็กอ่านพอให้หนังสือแตก แลจะได้คิดเค้าตามที่เล่าแจก ตั้งแต่แม่ ก กา ไปจนเกย ตามลำดับดังนี้ ฯ
๏ นาม แนะนิเทศไว้ |
วานดู หน่อยพ่อ |
พรรณ เภทแห่งดำรู |
เรียบถ้วน |
พฤก ษาชัดเชิดชู |
ชาติชื่อ ไว้นา |
ษา ระพัดมีล้วน |
เช่นใช้ในสยาม ฯ |
๏ ก กาว่ามิ่งไม้ |
มีพรรณ |
กา กะหมายหมู่ปัน |
ไป่ข้อง |
จน จบทุกแม่สรรค์ |
สำเหนียก นามนา |
เกย แจกที่สุดพร้อง |
พร่ำเพ้อพอการ ฯ |
๏ เปนคู่เคียงเข้ากับ |
สัตวา ภิธาน |
ลำดับแม่ ก กา |
แต่ต้น |
กน กง กก เรียงมา |
กด กบ กมเฮย |
จวบตลอดแม่เกยค้น |
คิดเค้าควรแถลง ฯ |
ยานี ๑๑๏ ดูรากุมาระ |
ข้าเจ้าจะเล่าไขคำ |
กอกาว่าลำนำ |
พอให้จำคำกอ กา |
จะร่ำแต่หมู่ไม้ |
มีชื่อใช้ในภาษา |
ไทยใช้ต่อ ๆ มา |
แต่กอกามีอะโข |
จำปาแลจำปี |
มะลุลีแลยี่โถ |
เพกาพะวาโพ |
เหล่าโสนตะโกนา |
ชาลีสาลี่คละ |
จำปาดะดูสาขา |
มะกล่ำสำมะงา |
พระยายาสาระภี |
แกแลแคมะคะ |
กอสละคละดีหมี |
หว้าเปล้าเถาดีปลี |
เถาเทพีมะละกอ |
ไข่เน่ากะเบาปรู |
ไม้ยี่รูไม้สมอ |
ระกำสำมะลอ |
ไม้ตะคร้อปอกะเจา |
ประดู่ลำภูไผ่ |
หมู่ไม้ไล่แลเสลา |
กะพ้อกอกะเพรา |
กอส่าเล่าเถาพลูแก |
ชะบามะค่าข่า |
สะเดาป่าคล้าแสม |
ต่อไส้ไกรแคแกร |
สะระแหน่ยี่โนไพร |
น้ำเต้าเถามะระ |
ดาระดะดูไสว |
กระพ้อสมอไทย |
กระทือไพลลำไยยอ |
กระเช้าสีดาชา |
โยธะกาแลมะก่อ |
มะไฟไม้มะฝ่อ |
ตะกูต่อตะโกนา |
มหาสดัมปะคำไก่ |
สตือใหญ่ไซรสาขา |
สบู่หูปลางา |
โหระภาหญ้าใต้ใบ |
หญ้าคาดาดูประ |
เข้าเคล้าคละพะหญ้าไซร |
ใครฝ่าระอาใจ |
ที่หมู่ใหญ่คือไม้คำ |
ไม้อ้อกอขลู่คละ |
เหล่าคุคะแลปะหล่ำ |
กอไผ่ไสวลำ |
กอไพลดำทำยาดี |
สะแกแลสาเก |
โพทะเลกระทือผี |
เขาว่าชาฤๅษี |
ทำเลมีที่ภูผา |
สมอทะเลใหญ่ |
มีอยู่ใกล้ที่ธารา |
ระยะหมู่มะกา |
มลิลาแลสาคู |
ป่าเลาเปราระดะ |
ขี้กาคละตำแยอยู่ |
สมอชื่อดีงู |
กอชาพลูดูไสว |
มะกล่ำตาหนูเถา |
ใบเยาว์ ๆ ไม่โตใหญ่ |
ช่อ ๆ เขาพอใจ |
เอามาใส่กระเช้าดี |
ที่ท่อกอตะใคร้ |
กอใหญ่ ๆ ใบขจี |
ไร่นาเข้าสาลี |
ไม้สมีแสมดำ |
มโนราเข้าค่ากอ |
หมู่สะตอตะใคร้น้ำ |
กระแตไต่ไม้ลำ |
มีประจำที่สาขา |
สะบ้าใบรี ๆ |
เนรภูสีตรีชะวา |
ส่าเล่าเหล่าบุหงา |
เถาละดาดรุณี |
ทุมานานาหนอ |
เอาแต่ล่อต่อวจี |
หนู ๆ ดูคดี |
ที่ข้อขำจำใส่ใจ ฯ |
|
สุรางคณางค์ ๒๘๏ หมู่ไม้แม่กน |
กอการะคน |
ว่าปนกันไป |
กุมารอ่านเล่า |
แม้นเชาวน์ไว ๆ |
ดูจะเข้าใจ |
ชื่อไม้แม่กน |
|
ที่ในไพรวัน |
ต้นไม้อนันต์ |
ลำพันต้นสน |
กระถินลิ้นจี่ |
นนทรีปะปน |
มะดันประดน |
ระคนเถาคัน |
|
ฉนวนสนุ่น |
ทนดียี่สู่น |
ขนุนขนัน |
กระวานกานพลู |
ซ่อนชู้อัญชัญ |
มณฑามลิวัล |
อินจันกรรณิกา |
|
ต้นกระดอนดิน |
อยู่ใกล้อินทนิล |
ต้นฝิ่นกันชา |
ต้นธารตวัน |
ต้นจันทนา |
กอสันตะวา |
สันพร้ามอญบอน |
|
ว่านมหากาฬ |
ที่นาป่าตาล |
ขนานขี้หนอน |
พระยาน้ำมัน |
ต้นหมันต้นหม่อน |
ต้นกระท้อนหงอน |
ไก่ซ่อนกลิ่นเกลา |
|
ต้นจันกระพ้อ |
ต้นคนทีสอ |
คนทีเขมา |
ลำแพนทุเรียน |
ตะเคียนกันเกรา |
ต้นเลี่ยนเสลา |
มันเสาเถาปูน |
|
คนธาต้นเทียน |
ตาลหม่อนตาลเซี่ยน |
กระเบียนกระบูน |
คณาป่าป่าน |
สะฆ้านต้นคูน |
ลำแพนลำพูน |
กันภัยไพรวัน |
|
อินทะผลำ |
กระโดนพันจำ |
กอขะมิ่นชัน |
ต้นนุ่นสนุ่น |
พิกุลพิกัน |
เถาองุ่นพัน |
ขึ้นบนต้นไซร ฯ |
|
หมู่ไม้มะลื่น |
บานเย็นบานชื่น |
ลำดวนยวนใจ |
มันงูมันอ้อน |
หูปลาช่อนใหญ่ |
เถาวัลด้วนไฟ |
เดือนห้าชายวน |
|
หญ้าพันงูผ่าน |
อยู่ใต้ต้นลาน |
เถาเข้าสารสวน |
ไม้จีนผลใหญ่ |
เข้าในจำนวน |
เถาขจรจวน |
จะมีช่อชู |
|
สุพรรณทลิกา |
ก้านใหญ่ใบหนา |
ผกาสีตรู |
ต้นเงินเหมือนแท้ |
เช่นแผ่เงินปู |
ถ้าใคร ๆ ดู |
จะรู้ใคร่ครวญ |
|
แม่กนหมู่ไม้ |
ที่มีชื่อใช้ |
อยู่ในจำนวน |
พิจารณฐานถิ่น |
ไม่สิ้นกระบวน |
ประมาณประมวล |
ที่ควรยลยิน |
|
เชิญเขียนเปลี่ยนใหม่ |
แก้กลอนผ่อนใส่ |
ที่ในระบิน |
เค้าสารนุสนธิ์ |
ควรยลควรยิน |
สาราวาทิน |
ที่ใช้ไขคำ ฯ |
ฉบัง ๑๖๏ หมู่ไม้แม่กงจงจำ |
เล่ห์นัยลำนำ |
ฉบังประดังวาที |
|
ไม้ฝางมะเฟืองเรืองสี |
ต้นทำมังมี |
ข้างเมืองนครดอนดง |
|
มะม่วงมะปรางกอปรง |
มะทรางคันทรง |
ประยงยี่เข่งเต็งรัง |
|
ขานางหูกวางมะสัง |
หางไหลใบบัง |
กะรังตังช้างก้างปลา |
|
ยูงยางกร่างไกรใบหนา |
พิลังกาสา |
กาหลงแลชงฆ์โคขิง |
|
โกงกางต้นลางตะลิงปลิง |
ล้วนเหล่าลางลิง |
มะปริงกะทิงทองหลาง |
|
ชิงชี่ชิงชันช้้องนาง |
เข้าปนต้นคาง |
ย่านางขึ้นไต่ไม้แดง |
|
สันพร้านางแอสะแกแสง |
พลวงพลองจองแจง |
มะแว้งแสลงใจเมา |
|
กอเป้งไม้เขลงสูงเปลา |
หญ้างวงช้างเถา |
ตำลึงกระดึงช้างโขลง |
|
ชะมวงกอสวงสำโรง |
มาต้องทองโหลง |
ลำโพงละหุ่งพุงแก |
|
จิงจ้อพันกอสะแก |
พุงดอนี้แปล |
บได้จะใช้คำดี |
|
กระเม็งต้นเซ่งแดงสี |
ชิงช้าชาลี |
ปะโลงแลโมงน้ำยาง |
|
ดงดอนทิงถ่อนเถานาง |
นูนบนต้นคาง |
ตะวางแลหางกะรี |
|
ดำดงดำเหนี่ยงเพียงสี |
ดำนิลมณี |
เปนไม้ที่ใช้การงาน |
|
มหาหงส์คู่มหากาฬ |
ที่ในลำธาร |
ทิ้งถ่อนกะทังหันเหียง |
|
มะกล่ำตาช้างชะเนียง |
หมู่เถาวัลเปรียง |
ต้นเมี่ยงแตงโมแตงไทย |
|
แตงกวาแตงร้านผ่านไป |
ผลแฟงแฝงใบ |
แตงหนูเปนหมู่มุงดิน |
|
สะมุละแว้งแรงกลิ่น |
เหมือนไฟใต้ดิน |
หมอยินดีตำทำยา |
|
ทองพันชั่งฝาหรั่งปังหา |
ผลเบงยะกา |
นีใช้สมานพานดี |
|
ใบกระโดงแดงแดงสี |
สังกระณี |
เข้าฟ่างทองหลางใบมน |
|
หญ้าปล้องฆ้องสามย่านยล |
กะตังใบปน |
ก้านเหลืองแลเอื้องสองพัน |
|
ว่านม่วงแง่งเหมือนขมิ้นชัน |
ใบก้านเช่นกัน |
กะทุงหมาบ้าดาไป |
|
กะดังงาสงขลาระย้าใหญ่ |
กะดังงาจีนไทย |
กะไดลิงโค้งโง้งงอ |
|
ต้นคางค่างขึ้นสอสอ |
หางลิงลิงจ้อ |
ขึ้นเจ่าเขย่ากิ่งบน |
|
โสนหางไก่คือขน |
หางไก่พึงยล |
ขึ้นอยู่ใกล้ๆ ไม้บง |
|
เห็นลำไสวไผ่ตง |
ตั้งโอ๋จีนก๋ง |
แกว่าราคาพานแพง |
|
ต้นทองระรองเรืองแสง |
ต้นลำล้วนแดง |
ใบใช้ในการมงคล ฯ |
|
ยานี ๑๑๏ หมู่ไม้ในแม่กก |
จะแยกยกเยี่ยงอย่างยล |
ก กา ทั้ง กง กน |
ว่าปะปนระคนกลอน |
ไม้สักอีกไม้โศก |
ไม้อุโลกสูงสลอน |
นางกวักเหมือนกวักกร |
นางบังอรกวักเรียกใคร |
เรียกชู้ฤๅเรียกพี่ |
แฝงอยู่นี่ฤๅอยู่ไหน |
ฤๅกวักเรียกลองใจ |
ให้ชะงักพะวักวน |
กระบาดต้นกระบก |
กะทกรกเข้าระคน |
ไม้หมากบุนนาคปน |
กระลำภักต้นรักลา |
ไม้ซรากแซรกไม้ซีก |
ชัยพฤกษ์กิ่งสาขา |
ต้นปริกต้นจิกนา |
ลูกตาปลาดุกดกครัน |
ต้นคลักมะกักกก |
เถามันนกขึ้นปกพัน |
โรดแดงแฝงโมกมัล |
กอจากขั้นต้นกรักขี |
กอไผ่ฤๅษีสุข |
ล้วนกอบุกดื่นพงพี |
ไม้ลำมะลอกมี |
ต้นเสลาเปลา ๆ สูง |
ทะลอกมะกอกบก |
ต้นตาลหกหางนกยูง |
มะอึกอักดำรูง |
ดอกรักซ้อนส้อนใบบัง |
ต้นต่ำจำปีแขก |
ต้นตองแตกผักกระสัง |
ต่ำ ๆ ที่น้ำขัง |
เหงือกปลาหมอกอเปนพง |
เถามวกไม้รวกรก |
มะดูกดกดูดื่นดง |
กระแบกแซรกไม้บง |
กอแฝกดงลงปกดิน |
การะเวกกกกอใหญ่ |
แต่มิใช่ไม้ไพรสิน |
ดอกเหลืองเรืองทองริน |
เถาขึ้นรกปกพฤกษา |
แก่นเหล็กต้นเล็กใหญ่ |
คนพอใจถากทำมา |
มือเหล็กชื่อพระยา |
ใครยกตั้งมาครั้งไหน |
ใบก้านว่านสากเหล็ก |
ใบเล็ก ๆ ดูแปล้ไปล่ |
จิกสวนขึ้นไสว |
ที่ท้องร่องคลองลำธาร |
สมอพิเภกใหญ่ |
รักน้ำใกล้คลองละหาน |
หมู่พริกพฤกษาสาร |
มีมากล้นพ้นรำพรรณ |
พริกใหญ่พริกหยวกอ่อน |
พริกไทยล่อนร้อนสำคัญ |
ชี้ฟ้าเหลืองแดงปัน |
เปนสองสีมีมูลมอง |
พริกม่วงพริกพวงดก |
พริกขี้นกน้ำตานอง |
พริกช่อพริกฟักทอง |
พริกละว้าหน้าพิศวง |
ผลเหลืองเรืองสีตรู |
เปนพู ๆ ดูใหญ่ยง |
พริกเผือกช่อชูตรง |
พรรณพริกนี้มีนานา |
ผักหนอกแลผักไห่ |
ผักขาไก่ผักชีลา |
ผักเข้าผักขวงขา |
นกยูงใหญ่ไร่ผักชี |
ผักแว่นชะลาลัย |
ผักเสี้ยนไทยผักเสี้ยนผี |
จอกแหนแช่วารี |
ผักปลังสีแดงดูฉัน |
ลำเจียกลำเอียกอ้อ |
แสยกต่อกอเผือกมัน |
แมงลักใครลักกัน |
ชื่อของมันจึงมีมา |
ขี้ครอกงอกขึ้นรก |
ว่านคางคกปกพสุธา |
หมากเม่าหมู่ปักษา |
มาจิกผลหล่นเปนกอง |
หมากลิงเคียงหมากลื่น |
มีดาษดื่นมากมูนมอง |
ต้นนากคู่ต้นทอง |
ต้นสมัคผักบุ้งขัน |
หมู่ต้นกอกนาก |
ไคร้หางนาคอเนกนันต์ |
ต้นไม้ในไพรวัน |
มีหลากพรรณพื้นภูวดล ฯ |
ยานี ๑๑๏ พรรณไม้ในแม่กด |
เรียงกำหนด ก กา กน |
กงกกยกมาปน |
ว่าประดนประดังกัน |
ต้นไม้แม่กดหลาก |
จัดวิภาคมากมูลครัน |
ไม้บ้านไม้อารัญ |
ว่าคละกันสำคัญไข |
สำปะรสสำปะรัส |
ชีกุลัดสลัดใด |
ราชดัดถัดกันไป |
วันกรดใหญ่หญ้าขัดมอญ |
มะขวิดชิดไม้ขวาด |
ต้นมะหาดผลแก่อ่อน |
เสาวรสอรชร |
รสสุคนธ์ปนพุดลา |
จำกัดสัดตบุด |
ต้นละมุดนางสีดา |
มังคุดผลโอชา |
รสชวนกลืนลื่นเล็ดหวาน |
ละมุดต้นไม้นอก |
มาบางกอกไม่สู้นาน |
ยังไม่มากสาธารณ |
เลือก ๆ บ้านจึงจะมี |
มะตาดต้นเต่าเกียด |
ต้นเสนียดเข้าเบียดสี |
สีเสียด ๆ พาที |
ปางขึ้งเคียดเสียดสีกัน |
นาคราชไม้มะริด |
เถาสลิดขึ้นปกพัน |
ต้นเกตไม้สำคัญ |
ที่พระพักโพธิสมัย |
เกดเมืองเขามักว่า |
ดอกชงชาชื่นชูใจ |
กอการเกดใหญ่ |
การเกดหนูอยู่เคียงกัน |
ลางสาดดาดพวงดก |
สวาดรกเข้าปกพัน |
ผักปอดสัดตะบัณ |
เบญมาสดาดดื่นมี |
พิดสะหนาดพาดไฉน |
เสม็ดใช้ทำไต้ดี |
ต้นหนาดไม้กันผี |
เพชสังฆาฎผักกาดกอ |
มะกรูดมะพูดผล |
แก่เหลืองหล่นลงที่ท่อ |
บรเพ็ชพันกะพ้อ |
ที่ปากบ่อมีพุดทรา |
ชิมุนาดชาตตะบุด |
พุดซ้อนพุทธรักษา |
พุดตาลต้นคงคา |
เดือดเหมือดคนปนผักเค็ด |
พุดทิชาติต้นต่ำ ๆ |
สลอดน้ำต้นสำเส็ด |
พุดจีนแลตีนเป็ด |
ต้นเอื้องเพ็ชม้าดาดง |
ชาเลือดกระทั่งติด |
ต้นตะทิดสูงระหง |
คัดเค้าขดเวียนวง |
ชะลูดลงทอดยอดชู |
คนชักผักกระเฉด |
ปะพริกเทศเด็ดมาดู |
สลอดผลหล่นพรู ๆ |
ผักเป็ดปูพื้นธรณี |
ใบต้นนิละพัด |
ตาลปัดพระฤๅษี |
ใบจึ่งเรืองฤทธี |
ปลูกงอกได้เปนพืชพรรณ |
ว่านชื่อเมฆพัด |
เบญะปัตเทือกเถาวัล |
ก้นปิดก็ปนกัน |
ล้วนเถาวัลพันพฤกษา |
โกฏสอโกฏเขมา |
โกฏน้ำเต้าโกฏพุงปลา |
โกฏจุฬาลำพา |
โกฏสีสะประทุมาน |
อีกโกฏชื่อก้านเพร้า |
ตำราเก่าท่านไขขาน |
ยังเทียนเศวตกาฬ |
ตาตักแตนเยาวพาณี |
อีกเทียนชื่อเข้าเปลือก |
จะซื้อเลือกสันจงดี |
เขามักเปลี่ยนปนมี |
ที่ไม่รู้ดูไม่ถึง |
คนลักหักเข้าโพด |
ลุกแล่นโลดโดดดังตึง |
เจ้าของร้องอึงคนึง |
วิ่งตะบึงบ่แลหลัง |
นิโครธโลดทะนง |
สูงระหงกิ่งใบบัง |
ปักษามาทำรัง |
บ้างเร่ร้องซ้องแส้เสียง |
กำแพงเจ็ดชั้นดวด |
ต้นมะหวดขึ้นแข่งเคียง |
กระถินเทศถัดเรียง |
เปนระยะคละกันไป |
รำพรรณไม้แม่กด |
จะให้หมดมากมีนัย |
ว่าย่อพอเข้าใจ |
ไว้เปนอย่างทางอักษร ฯ |
|
สุรางคณางค์ ๒๘๏ หมู่ไม้แม่กบ |
คิดเข้าบันจบ |
กระทบกาพย์กลอน |
กุมารอ่านเล่น |
เป็นสัถาวร |
เปลี่ยนเพี้ยนอักษร |
ตามบ่อนแม่กบ |
|
กอหญ้าตะกรับ |
อีกต้นมะพลับ |
เคียงกับผะอบ |
พุดจีบพุดจาบ |
ตะขาบตะขบ |
ตับเต่าผักตบ |
ดาดื่นพื้นเมือง |
|
ต้นผักกระชับ |
อีกต้นระงับ |
กระจับไทยเมือง |
หมู่กออังกาบ |
กุหลาบแดงเหลือง |
๑ไม้ราบฤทธิเรื่อง |
แพ้ว่านหณุมาน |
|
มดยอบถอบแถบ |
ผลมะม่วงแฟบ |
สุกมีรสหวาน |
ต้นกระทืบยอบ |
ต้นครอบจักระวาฬ |
ครอบตลับปาน |
ตลับใส่ยา |
|
กอว่านตะขาบ |
ถัดถึงว่านลาภ |
สาบแร้งสาบกา |
มักขึ้นหมู่มุง |
ที่ทุ่งท้องนา |
ต้นปีบจำปา |
ผกากกไสว |
|
ถัดเหล่าต้นเลียบ |
กอผักกระเจียบ |
กระจับจีนไทย |
พลับพลึงต้นต่ำ |
หญ้าน้ำดับไฟ |
ผักปลาบขึ้นใน |
ท้องร่องรุงรัง |
|
ยี่หุบเดิมที |
แรก ๆ นั้นมี |
แต่ที่ในวัง |
ครั้นนานจืดจริง |
ตอนกิ่งปลูกฝัง |
แพร่ออกประดัง |
จนบ้านราษฎร |
|
มะม่วงเทพรส |
ลือชาปรากฏ |
ทั้งพระนคร |
รสดีวิเศษ |
เปนเหตุสังหรณ์ |
จึ่งตั้งนามกร |
สืบเรื่องเนื่องนาน |
|
เทพทาโร |
เปนไม้ใหญ่โต |
มีในดงดาล |
หนึ่งว่านกีบแรด |
พวกแพทย์ชำนาญ |
หาไว้ใช้การ |
ประกอบสรรพยา |
|
เห็ตตับเต่าคล้ำ |
สีแดงปนดำ |
ดังน้ำหมึกทา |
ยาสูบฉุนจืด |
พรรณพืชนา ๆ |
เปนของสินค้า |
ข้างเมืองเพ็ชบูร |
|
บวบงูขึ้นร้าน |
เถาแผ่เพ่นพ่าน |
ผลดกมากมูล |
เก็บแลกอัฐสด |
ไม่หมดไม่สูญ |
ปลูกเติมเพิ่มพูน |
สืบพืชพรรณผล |
|
ไม้ในแม่กบ |
เช่นว่าปรารภ |
บันจบยุบล |
เด็กเพียรเขียนอ่าน |
ในสารอนุสนธ์ |
จะรู้แยบยล |
นิพนธ์พาที ฯ |
ยานี ๑๑๏ หมู่ไม้ในแม่กม |
นับนิยมตามวิธี |
ก กา กน กง มี |
กก กด กบ ครบกระบวน |
จนถึงแม่กมนับ |
ตามลำดับไม่ผิดผวน |
ชื่อไม้ในจำนวน |
แม่กมนี้มีอนันต์ |
ขามไทยไม้ลั่นทม |
เหล่าสุกรมนนสวรรค์ |
มะยมชะอมพัน |
ไม้เขี้ยนขั้นต้นพยอม |
กะทุ่มมรุมรก |
ต้นกุ่มบกโคกกระออม |
สะเดาเถากระดอม |
อีกกระย่อมเปนยาลม |
กุ่มน้ำตามลำคลอง |
เก็บมาดองได้ดื่นถม |
ฉัตรอินทร์แลฉัตรพรหม |
เห็นน่าชมชั้นฉัตรไชย |
ตำราว่าวิเศษ |
ชุมเห็ดเทศชุมเห็ดไทย |
ต้มกินรากกิ่งใบ |
แก้โรคภัยได้สารพัน |
ผักหนามชาครามครื้น |
มะตูมดื่นพื้นอารัญ |
ตาตุ่มนามแข่งขัน |
กับบาทาตาตุ่มคน |
ตุมกากาจับกิ่ง |
กระท่อมทิ้งกิ่งใบหล่น |
ชุมแสงแฝงเปนกล |
แสงสุริยนฤๅแสงเดือน |
ต้นเนียมกระเทียมหอม |
มะขามป้อมผลหล่นเกลื่อน |
หอมแดงสีสะเหมือน |
หอมเช่นใช้ใบผิดกัน |
ต้นพรหมน่าชมชื่อ |
กอมันฤๅหนามอนันต์ |
ไม่สมพรหมจรรย์ |
หนามแหลมคมพรหมอะไร |
เถาวัลก้ามปูหลุด |
คนสมมุตแต่ครั้งไหน |
ก้ามปูหลุดออกไป |
เหตุเถาวัลพันก้ามปู |
ชุมเลียงเรียงระดะ |
ปนไม้กระทุ่มคี่หมู |
บุหรี่พระรามดู |
เหมือนบุหรี่ที่นางมวน |
ส้มกุ้งยาวิเศษ |
ชะเอมเทศชะเอมสวน |
นางแย้มแกมลำดวน |
ชมพู่พวงดวงดอกไสว |
อัศจรรย์เถาวัลชาม |
ใครตั้งนามแต่ครั้งไหน |
ช่างสมนี่กระไร |
ใบย่อหู่ดูดังชาม |
พรมมิปูปกดิน |
ผักโหมหินผักโหมหนาม |
ผักกระโฉมคือโฉมงาม |
เจ้าทรงโฉมโลมลาญทรวง |
ผักหนึ่งคนนิยม |
เรียกผักขมคือผักขวง |
บวบขมชื่อไม่ลวง |
ขมจริง ๆ ยิ่งอย่างขม |
ส้มโอผลกลมใหญ่ |
ตั้งชื่อไว้ก็พอสม |
ส้มเกลี้ยงผลเกลี้ยงกลม |
แต่ย่อมเยาว์ไม่เท่าโอ |
ส้มซ่าโอชารส |
ปล้อนเปลือกหมดโละลงโถ |
น้ำเชื่อมสักขวดโหล |
ใส่ส้มซ่าโอชาชวน |
ส้มจีนปลูกเมืองไทย |
มีถมไปที่ในสวน |
รสชืดจืดจางจวน |
ชวนเหียนคลื่นขึ้นลำคอ |
ส้มหนึ่งนามดูขัน |
เรียกส้มจันตาปอหลอ |
มะแป้นสองเหล่ากอ |
แป้นกระดานมูลอัศดร |
พรรณหนึ่งเรียกส้มจุก |
ผลห่ามสุกดูสลอน |
เปลือกบางคิดบังอร |
โฉมแนบบางร่างอย่างเขียน |
หนึ่งส้มเทพรส |
หวานปรากฎรสแนบเนียน |
ส้มเหม็นหล่นอาเกียรณ์ |
เปลือกบางอ่อนหนอนแทงไช |
ส้มจีนเจ๊กเอามา |
ในนาวาสำเภาใหญ่ |
รสหวานเย็นชื่นใจ |
มักจะใช้ชั่งตราชู |
ส้มหนึ่งสีผิวเหลือง |
มาแต่เมืองตรังกานู |
รสชาติก็พอดู |
หวานสนิธชิดชมครัน |
อย่างหนึ่งส้มสันดาน |
หมอใช้การยาสำคัญ |
เรียกชื่อส้มเหมือนกัน |
กินบได้ใช้ทำยา |
ส้มเช้าอีกส้มกบ |
แจกให้ครบก็ต้องสา |
ธกทบครบวาจา |
ว่าหมู่ส้มนิยมกลอน |
ชมพู่อีกหมู่นี้ |
จะเชิดชี้นามกร |
ที่มาแต่นคร |
กระหลาป๋าสมญามี |
หนึ่งเรียกชมพู่สวน |
ผลแดงล้วนสุกแสงสี |
ชมพู่ชื่อสำลี |
เศวตล้วนนวลละออง |
ชมพู่สีดังชาด |
งามสอาดแดงลำยอง |
พวงผลเช่นคนกรอง |
มาผูกแขวนแสนน่าชม |
ชมพู่สีปูนแห้ง |
ที่แจ้ง ๆ ดกอุดม |
เขาไม่สู้นิยม |
มีดื่นถมมากสาธารณ์ |
ชมพู่ชื่อสาแหรก |
เปนของแปลกมีไม่นาน |
สีผลแดงสำลาน |
กิ่งก้านใหญ่ใบหนา ๆ |
ต้นครามอีกก้ามกุ้ง |
มีในทุ่งที่ท้องนา |
คู่กับสันตะวา |
พวกผักน้ำลำทุ่งธาร |
กกกอต้นเข้าต้ม |
คนนิยมเอากวาดลาน |
ทับทิมดอกแบงบาน |
ผลอ่อนแก่แลเปนพวง |
ต้นนวมใบหนานุ่ม |
ย่านกอคลุ้มเจ้าของหวง |
จันท์หอมใช่จันท์จวง |
เปนผักจิ้มปลาร้าดี |
ดูหลากรากสามสิบ |
เมื่อดิบ ๆ ขมสิ้นที |
น้ำเชื่อมแช่อิ่มสี |
เปนเงาปลาบทราบซึมหวาน |
ฟักขมน้ำเต้าขม |
หมอสะสมไว้ใช้การ |
ดอกเข็มยี่ปุ่นปาน |
น้ำชาดจี้สีแดงฉัน |
เข็มเหลืองแลเข็มปูน |
สีจำรูญเศวตวรรณ |
เข็มแดงแดงเช่นกัน |
กับยี่ปุ่นกร้ำกรุ่นเทา |
สลุมพอช่อดอกแย้ม |
หมู่ดงแขมแกมป่าเลา |
ตลุมพุกต้นแปล้เปลา |
เกดกันเกราเข้าแอบอิง |
บวบหอมหอมแต่ชื่อ |
บวบเหลี่ยมฤๅเปนเหลี่ยมจริง |
โอชาน่าประวิง |
แกงเลียงต้มขมไม่มี |
หมู่ไม้ในแม่กม |
แยกนิยมตามวิธี |
เทียบกลอนอักษรศรี |
แม่กมมีเท่านี้นา ฯ |
ฉบัง ๑๖๏ ขึ้นเกยเลยกล่าวพฤกษา |
อันมีสมญา |
ติดต้องแลพ้องกับเกย |
|
นับตั้งแต่ต้นอบเชย |
ไม้กระยาเลย |
แลเตยทั้งสองพ้องนาม |
|
เตยหอมอีกทั้งเตยหนาม |
มีในเขตคาม |
แลชายแม่น้ำลำคลอง |
|
นางกรายคิดคล้ายทำนอง |
นางรำลำพอง |
กรีดกรายชะม้ายชำเลือง |
|
ทองกวาวดอกแดงเจือเหลือง |
ดาวกระจายดาวเรือง |
ช้างน้าวมะนาวเปรี้ยวหวาน |
|
หนึ่งเรียกมะนาวนมยาน |
ชื่อเหมือนประจาน |
นารีที่นมย้อยโต |
|
เครือเถาคั้งคาวนมโค |
หางปลากรายโพ |
บายเบียดเข้าเสียดยางทราย |
|
น้อยหน้าแซ่ม้าทลาย |
กระพี้หางควาย |
หิงหายกระชายชูใบ |
|
ฝอยฝากลิ่นฟุ้งออกไกล |
นมแมวชาวใน |
เรียกกันว่าถันวิฬา |
|
ไซรย้อยต้นข่อยสาขา |
อ้อยช้างช้างมา |
ฉุดหักแลชักชิงกัน |
|
เล็บเหยี่ยวเกี้ยวชู้ชูชัน |
หนามเหนี่ยวเกี่ยวพัน |
ต้นพุงทะลายหวายลิง |
|
สายหยุดพอสายหยุดจริง |
ฤๅสาวประวิง |
ได้กลิ่นก็หยุดยืนดม |
|
ต้นลูกเขยตายหวายขม |
หวายโป่งลำกลม |
เต่าเผาตะค้าคี่ขาว |
|
หวายพะสะเดาลำยาว |
หวายมูลไก่ชาว |
ปากใต้มักขายหวายหิน |
|
หวายระเดียงพระผู้ทรงศีล |
มักใช้อาจิณ |
ห้อยตากสะบงจีวร |
|
หวายหนึ่งนามชื่อชุมพร |
อีกหวายนคร |
เปนของสินค้ามาขาย |
|
มูลมีต้นสีฟันควาย |
มะเดื่อเชียงราย |
หวานชิดสนิธโอชา |
|
แตงแต้วต้นแก้วอเนกา |
แคฝอยกอฝา |
หอยแครงดูแดงฉาดฉาย |
|
ดูพัวเถาถั่วแม่ตาย |
ต้นกระตังบาย |
น้ำลายพังพอนยางู |
|
คำฝอยส้มป่อยขึ้นปู |
มะเดื่อดินดู |
ลำต้นก็พ้นพื้นดิน |
|
ผักเบี้ยเรี่ยปกธรณิน |
ต้มกะทิกิน |
สด ๆ ก็รสครัน ๆ |
|
มะงั่วนมวัวขึ้นพัน |
แก่นเมื่อยดำมัน |
เถามุ้ยขึ้นรกปกเฝือ |
|
คางเลื้อย ๆ หาตาเสือ |
ชาเกลือมะเกลือ |
ไคร้เครือมะเดื่อชุมพร |
|
ถั่วเขียวกระเจียวผักมอญ |
แทงทวยทิ้งถ่อน |
แพงพวยแลกรวยป่าสวน |
|
กล้วยกล้ายมีหลายกระบวน |
กล้วยกรันจันนวล |
อีกน้ำละว้าน้ำไทย |
|
กล้วยน้ำกาบดำก้านใบ |
คล้ายกับน้ำไทย |
ผลใหญ่แลยาวกว่ากัน |
|
กล้วยกุเรียกกล้วยสั้นผัน |
เพี้ยนนามจำนัน |
จะหนีที่คำหยาบคาย |
|
ตีนเต่าตีนตานีกลาย |
กล้วยน้ำเชียงราย |
กล้วยส้มหากมุกมูลมี |
|
กล้วยน้ำนมราชสีห์ |
อีกกล้วยร้อยหวี |
บายสีก็เรียกนามสอง |
|
หอมเขียวกล้วยค่อมหอมทอง |
หอมจันนวลลออง |
อีกกล้วยที่เรียกเปลือกบาง |
|
นี่คือกล้วยไข่คำกลาง |
ท่านจัดแบบวาง |
กล้วยกระกล้วยพระก็มี |
|
กล้วยครั่งดุจครั่งย้อมสี |
แดงจัดรุจี |
ทั้งหวีทั้งเครือเจือแดง |
|
กล้วยนากเพียงนากเปล่งแสง |
กล้วยกรามแรดแดง |
หนึ่งนามว่ากรามคชสาร |
|
กล้วยสีสะโตโวหาร |
เรียกแต่โบราณ |
อีกกล้วยประจำพานร |
|
หนึ่งเล็บมือนางนามกร |
ตีบหอมขจร |
บางเรียกว่ากล้วยกรบูร |
|
นางเงยสีงามจำรูญ |
กินดิบมีมูล |
ภิมเสนแลสมนมสวรรค์ |
|
หอมว้าตานีอารัญ |
อุบลปนกัน |
กับตาลปัตรฤๅษี |
|
กล้วยแข้หนึ่งเรียกกัทลี |
กาบกมักมี |
ข้างแดนละว้าป่าไกล |
|
มลิอ่องผิวอ่องอำไพ |
นางนวนยวลใจ |
กล้วยไร่กะเหรี่ยงเรียกนาม |
|
พรรณกล้วยมีหลากมากตาม |
ประเทศเขตคาม |
นิคมแลเขตดงดอน |
|
เหลือที่จะร่ำนามะกร |
ลัดบทลดทอน |
แต่ที่รู้แจ้งแห่งนาม ฯ |
|
ยานี ๑๑๏ จักกล่าวพรรณมะม่วง |
ท่านทั้งปวงจงรู้ความ |
มะม่วงเมืองสยาม |
จะนับนามอเนกนัก |
จะจัดที่จำได้ |
พอคนไทยแจ้งประจักษ์ |
มีหลากโดยเลสลักษณ |
ประเภทพรรค์อัมพาผล |
พิมเสนมีดาดื่น |
เปนภาคพื้นทุกตำบล |
รู้จักแทบทุกคน |
ยังประดนพิมเสนมัน |
หมอนทองอกร่องรส |
หวานปรากฎรสสวรรค์ |
แมวเซามีสองพรรณ |
แมวเซาขาวแมวเซาดำ |
พรวนขออีกพรวนควาย |
แก้ว ๆ กลายมีประจำ |
ควันเทียนแลทองคำ |
มลิอ่องทองปลายแขน |
น้ำตาลปากกระบอก |
ขานนามออกทุกดินแดน |
มะม่วงนายขุนแผน |
ปลูกเมื่อทัพกลับคืนมา |
การเกดอีกไข่ไก่ |
ทุเรียนใหญ่สังขยา |
ลิงโลดมลิลา |
แก้วลืมรังหนังกลางวัน |
กระสวยรสสนิธ |
อินทรชิตทศกรรฐ์ |
แขนอ่อนอีกนวนจันทร์ |
น้ำตาลจีนเทพรำจวน |
ไข่เหี้ยไข่นกกะสา |
กะล่อนป่ากะล่อนสวน |
อีกสาวละห้อยหวน |
สาวสกิดมารดาดู |
ม่วงเทพลำลึก |
แขกขายตึกอีกคราบหมู |
กะละแมมีช่อชู |
หนึ่งชื่อว่าชาละวัน |
ม่วงพราหมณ์ขายเมียนี้ |
ดูท่วงทีรสขยัน |
เมียรักดังชีวัน |
ยังสู้ขายจ่ายอำพา |
ม่วงสาวกระทืบหอ |
นี่ก็ส่อรสโอชา |
สาวอยากจะโภชา |
จนโกรธากระทืบเรือน |
มะม่วงพิมสวรรค์ |
ชื่อทั้งนั้นไม่มีเหมือน |
ล่วงชั้นตวันเดือน |
ถึงสวรรค์ชั้นวิมาน |
มะม่วงชื่อรำพึง |
คนคนึงด้วยรสหวาน |
ม่วงเศียรคชสาร |
อีกหัวป้านมะม่วงเนย |
กระแตลืมรังเรียก |
โดยสำเหนียกกันตามเคย |
คางคาวลืมลูกเลย |
หลงกินเพลินเนิ่นนานวัน |
ทองขาวทองดำดู |
ขึ้นเปนคู่แข่งเคียงกัน |
แก้วขาวแก้วดำปัน |
เปนระยะคละกันไป |
สุวรรณหงสเห็น |
แต่เขาเล่นละคอนไทย |
เปนม่วงเสียเมื่อไร |
อยากใคร่รู้ดูหงสทอง |
โสนน้อยผะอบนาก |
เจ้าเงาะหลากเพื่อนทั้งผอง |
กระปุ่มกระเปาปอง |
เปนเหมือนเงาะเยาะรจนา |
มะม่วงชื่อการเวก |
นามนกเอกในเวหา |
หอยแครงแลแตงกวา |
หัวกิ้งก่าเหนียงนกกะทุง |
คิ้วนางดูน่ากิน |
เทพสินชื่อคล้ายกรุง |
แลเห็นเปนหมู่มุง |
ม่วงสาวน้อยเยี่ยมห้องหวน |
หัวโตต้นต่ำเตี้ย |
ผัวตีเมียร้องไห้ครวญ |
สาวน้อยสีน้ำนวล |
สาวรัญจวนสาวสวรรค์ |
มะม่วงผักพรากเมีย |
คิดน่าเสียใจครัน ๆ |
แก้วพรากแม่จากกัน |
รสสำคัญเห็นรุนแรง |
สาลิกาลืมรังอยู่ |
วัดวังคู่กับแก้มแดง |
ม่วงกระกระแอมแฝง |
มะม่วงแฟบแอบพุดไทย |
สาวตบอุราร่ำ |
ด้วยระกำจะจำไกล |
จากม่วงของชอบใจ |
ตบอุราน่าสงสาร |
มะตูมอีกตับเป็ด |
หวานมันเด็จดุจน้ำตาล |
อ้ายฮวบใหญ่ใครไม่ปาน |
สับสำปั้นน้ำตาลทราย |
มะม่วงเขียวสอาด |
กำเนิดชาติภิมเสนกลาย |
ม่วงนกกระจิบลาย |
อีกม่วงล่าหมาไม่แล |
ม่วงสาวกระทืบยอด |
เดมนางรอดบุตรตาแห |
เดินไปไม่ทันแล |
เหยียบม่วงเล็กเด็กว่าขาน |
ม่วงนั้นครั้นใหญ่มา |
ดกระย้าใครจะปาน |
จึงตั้งนามขนาน |
กระทืบยอดรอดบาทา |
มะม่วงมละกอ |
สาเกก่อเปนสมญา |
เทพรสรสโอชา |
อัมพาดื่นพื้นดินดอน |
เหลือจะร่ำให้สุด |
ชื่อสมมุตนามกร |
นักเรียนพึ่งแรกสอน |
อ่านกลอนเล่นเปนสำราญ ฯ |
ยานี ๑๑๏ จักร่ำพรรณทุเรียน |
ชื่อเพี้ยนเปลี่ยนมากสาธารณ์ |
ทองสุกทองย้อยยาน |
อีกทองหยิบยังทองทา |
ทองคำก้านต่อต้น |
นางทองย่นใหญ่สาขา |
กระปุกสุวรรณา |
กระปุกนากหลากผิวพรรณ |
ทุเรียนตลับทอง |
สีเรืองรองดูฉายฉัน |
ตลับนากผิวมัน |
สีนากนั้นพรรณหนึ่งมี |
ทุเรียนกบแม่เถ้า |
เปนต้นเค้าแต่เดิมที |
กบเล็บเหยี่ยวปักษี |
กบเม็ดในกบกิ่งแขง |
ตั้งต้นเหราเดิม |
ตอนต่อเติมมาปลูกแปลง |
เหราใบมันแสง |
เปนมันยับจับไนยนา |
ทุเรียนเหราง่อย |
ดูหง่อยก๋อยไม่แน่นหนา |
หนึ่งเรียกชื่อเหรา |
พับสมุดสุดมันหวาน |
เรียกการะเกดพุ่ม |
ผลปุ้มลุ่มงามตระการ |
การะเกดแดงสำลาน |
การะเกดเหลืองเรืองรังสี |
การะเกดสีเขียวสด |
งามปรากฎนิลมณี |
การะเกดตาเหมือนมี |
ชื่อตามเค้าเจ้าของสวน |
ทุเรียนรสอร่อย |
เรียกสาวน้อยเนื้อนิ่มนวล |
สาวชมเหมือนจะชวน |
ให้ชมชิมลิ้มรสหอม |
หนึ่งชื่อสาวสวรรค์ |
เหลือจะกลั้นจะอดออม |
แพงถูกก็จะยอม |
จนหมดมือซื้อสาวสวรรค์ |
ทุเรียนนางแดงโศก |
ต้องวิโยคจึ่งจาบัลย์ |
แดงเถาเข้าพัวพัน |
นางชมภู่ดูสดใส |
หนึ่งนามนางกระเทย |
ใครไม่เคยพบแคลงใจ |
เม็ดตายทุกเม็ดไป |
ไม่มีเพาะเสาะสืบพรรณ์ |
นางหนักคู่นางเล่า |
แดงตาสานางเขียนมัน |
นางตลุ้มวิลัยกรรณ |
นางกระท้อนอ่อนละมุน |
นางกระเทียมอีกนางลือ |
ทั้งสองชื่อเห็นเฉียวฉุน |
สีเทียมนพคุณ |
ยวงใหญ่หนาน่าพิศวง |
ทุเรียนแดงแม่เถ้า |
เปนต้นเค้าอันใหญ่ยง |
แดงเปียกเรียกนามคง |
แดงช่างเขียนทุเรียนจร |
ทุเรียนเขียวตำลึง |
ทุเรียนหนึ่งนามมังกร |
อีกชื่องากุญชร |
เพราะเหลืองอ่อนดุจสีงา |
กำปั่นแลอิบาตร์ |
โดยรสชาติก็โอชา |
จำปีแลจำปา |
เทียบด้วยสีมาลีสอง |
จรเข้ยวงยาวใหญ่ |
สีประไพเหลืองเรืองรอง |
ปลัดคำชื่อเจ้าของ |
ปลากาโห้เทโพผล |
ยักโขโมรานี้ |
สองชื่อชี้ดูชอบกล |
ฝักเข้าแขนอ่อนปน |
นางปากท่อธรณีไหว |
สนั่นสนิทเนื้อ |
ผลโตเหลือยิ่งใคร ๆ |
สองง่ามงามไสว |
ผลน่าชมนมสวรรค์ |
หนึ่งชื่อพระสมุท |
อีกลมุดรสหวานมัน |
หมอนทองพ้องนามกัน |
กับมะม่วงหมอนทองมี |
ทุเรียนรูปโป้งโล้ง |
เรียกหอยโข่งเขียวขจี |
รูปรัดไม่เรียวรี |
อีกหอยขมกลมย่อมเยาว์ |
ทุเรียนชื่อสาวหยุด |
เรียกสมมุตด้วยกลิ่นเกลา |
สีลานต้นเสลา |
สีนวลหลายคล้ายสีลาน |
หนึ่งชื่อนกกระจิบ |
ผลห่ามดิบดูตระการ |
ก้านยาวผลย้อยยาน |
อีกยวงปลิ้นกลิ่นฉุนแรง |
นางเป็ดรูปคล้ายเป็ด |
ท้ายเพ็ด ๆ เรื่อสีแดง |
พรรณหนึ่งชื่อแมลง |
ป๋องท้ายงอนช้อนเชิดชู |
ทุเรียนชื่อมีหลาย |
แยกขยายออกให้ดู |
นักเลงเล่นตัดพู |
เขามักรู้รูปพรรณ |
เพราะเขาเคยสังเกต |
ผลพูเภทเหตุสำคัญ |
จึงกล้ามาพนัน |
ชะนะกันด้วยแม่นหมาย ฯะ |
อันเรื่องนี้ไม่สู้มีประโยชน์มาก |
แต่ฉันหากซุกซนก็ขวนขวาย |
คิดไว้เพื่อพ่อเล็ก ๆ เด็ก ๆ ชาย |
ได้อ่านจ้อพอสบายบันเทาทุกข์ |
ด้วยอักษรกลอนล้วนแต่ชวนอ่าน |
ทั้งว่าขานเค้าขบวนชวนสนุก |
อีกเรื่องราวกล่าวความตกตามยุค |
พอแก้ทุกข์แก้รำคาญเถิดท่านเอย ฯะ |
----------------------------