พรรณพฤกษา

นบ พระไตรรัตนแผ้ว ภัยพาล
นบ บุรพเทวาจารย์ ก่อเกล้า
นบ สโรปะเทศสถาน สอนสั่ง มานา
นบ พระคุณพระเจ้า ภพพื้นพงศสยาม ฯ

ข้าพเจ้าพระยาศรีสุนทรโวหาร ญาณปรีชามาต บรมนาถนิตยภักดี พิริยพาห เจ้ากรมพระอาลักษณ คิดรวบรวมชื่อต้นไม้ต่าง ๆ บันดาที่รู้จักชื่อ คิดเปนกลอนเรียกว่า “นามพรรณพฤกษา” คู่กันกับ “สัตวาภิธาน” ซึ่งได้ลงพิมพ์แต่ครั้งก่อน

แลธรรมดาต้นลำที่งอกขึ้นในแผ่นดินนั้นแบ่งเปน ๒ ชาติ เกิดเปนต้นขึ้น ลำตันข้างนอกอ่อน เช่นอย่าง ไม้แดง ประดู่ ชิงชัน เต็งรัง มะเกลือ เปนต้น เรียกว่า รุกขชาติ ๑ แขงนอกข้างในอ่อน เช่นอย่างต้นตาล อ้อย หมาก มะพร้าว แลสรรพหญ้าทุกอย่าง ฤๅอ่อนนอกตลอดใน เช่นอย่างต้นกล้วยก็ดี เรียกว่าติณะชาติ ๑ เปน ๒ อย่างดังนี้ ฯ

จัดอีกอย่างหนึ่งเปน ๕ ชาติ คือ รุกขชาติ ๑ ติณชาติ ๑ ลัดดาชาติ รือวลีชาติ เปนเถาเลื้อย ๑ คัจฉชาติ เปนกกเปนกอ ๆ ๑ สถลชาติ เกิดบนบก ๑ ชลชาติ เกิดในน้ำ ๑ รวมเปน ๕ อย่างดังนี้ ฯ

จัดโดยอาการแปลกกันด้วยดอกผลเปน ๔ อย่าง นีรับผล ไม่มีดอกผล รือมีแต่ดอกไม่มีผล ๑ บุบผผล มีทั้งดอกทั้งผล ๑ กาลิกผล มีดอกผลเปนคราวเปนฤดู ๑ อกาลิกผล มีดอกผลติดต่อกันเสมอไปไม่เปนฤดู ๑ อาการต้นไม้เปน ๔ อย่างดังนี้ ฯ

เรื่องเบ็ดเตล็ดอย่างนี้ ไม่สู้มีประโยชน์อะไรนัก ถ้าผู้ใหญ่ไม่ต้องเรียน เพราะมีความสังเกตรู้ได้เอง ถ้าเด็กมีปัญญาอ่อน ต้องอาศรัยมีผู้แนะผู้สอนจึงจะรู้ได้ ถ้ารู้ไว้ก็เปนเครื่องประดับปัญญาได้อย่างหนึ่ง ข้าพเจ้าจึงคิดรวบรวมเข้าไว้เปนหมู่หมวด เพื่อจะไว้สำหรับให้เด็กอ่านพอให้หนังสือแตก แลจะได้คิดเค้าตามที่เล่าแจก ตั้งแต่แม่ ก กา ไปจนเกย ตามลำดับดังนี้ ฯ

๏ นาม แนะนิเทศไว้ วานดู หน่อยพ่อ
พรรณ เภทแห่งดำรู เรียบถ้วน
พฤก ษาชัดเชิดชู ชาติชื่อ ไว้นา
ษา ระพัดมีล้วน เช่นใช้ในสยาม ฯ
๏ ก กาว่ามิ่งไม้ มีพรรณ
กา กะหมายหมู่ปัน ไป่ข้อง
จน จบทุกแม่สรรค์ สำเหนียก นามนา
เกย แจกที่สุดพร้อง พร่ำเพ้อพอการ ฯ
๏ เปนคู่เคียงเข้ากับ สัตวา ภิธาน
ลำดับแม่ ก กา แต่ต้น
กน กง กก เรียงมา กด กบ กมเฮย
จวบตลอดแม่เกยค้น คิดเค้าควรแถลง ฯ
ยานี ๑๑ ดูรากุมาระ ข้าเจ้าจะเล่าไขคำ
กอกาว่าลำนำ พอให้จำคำกอ กา
จะร่ำแต่หมู่ไม้ มีชื่อใช้ในภาษา
ไทยใช้ต่อ ๆ มา แต่กอกามีอะโข
จำปาแลจำปี มะลุลีแลยี่โถ
เพกาพะวาโพ เหล่าโสนตะโกนา
ชาลีสาลี่คละ จำปาดะดูสาขา
มะกล่ำสำมะงา พระยายาสาระภี
แกแลแคมะคะ กอสละคละดีหมี
หว้าเปล้าเถาดีปลี เถาเทพีมะละกอ
ไข่เน่ากะเบาปรู ไม้ยี่รูไม้สมอ
ระกำสำมะลอ ไม้ตะคร้อปอกะเจา
ประดู่ลำภูไผ่ หมู่ไม้ไล่แลเสลา
กะพ้อกอกะเพรา กอส่าเล่าเถาพลูแก
ชะบามะค่าข่า สะเดาป่าคล้าแสม
ต่อไส้ไกรแคแกร สะระแหน่ยี่โนไพร
น้ำเต้าเถามะระ ดาระดะดูไสว
กระพ้อสมอไทย กระทือไพลลำไยยอ
กระเช้าสีดาชา โยธะกาแลมะก่อ
มะไฟไม้มะฝ่อ ตะกูต่อตะโกนา
มหาสดัมปะคำไก่ สตือใหญ่ไซรสาขา
สบู่หูปลางา โหระภาหญ้าใต้ใบ
หญ้าคาดาดูประ เข้าเคล้าคละพะหญ้าไซร
ใครฝ่าระอาใจ ที่หมู่ใหญ่คือไม้คำ
ไม้อ้อกอขลู่คละ เหล่าคุคะแลปะหล่ำ
กอไผ่ไสวลำ กอไพลดำทำยาดี
สะแกแลสาเก โพทะเลกระทือผี
เขาว่าชาฤๅษี ทำเลมีที่ภูผา
สมอทะเลใหญ่ มีอยู่ใกล้ที่ธารา
ระยะหมู่มะกา มลิลาแลสาคู
ป่าเลาเปราระดะ ขี้กาคละตำแยอยู่
สมอชื่อดีงู กอชาพลูดูไสว
มะกล่ำตาหนูเถา ใบเยาว์ ๆ ไม่โตใหญ่
ช่อ ๆ เขาพอใจ เอามาใส่กระเช้าดี
ที่ท่อกอตะใคร้ กอใหญ่ ๆ ใบขจี
ไร่นาเข้าสาลี ไม้สมีแสมดำ
มโนราเข้าค่ากอ หมู่สะตอตะใคร้น้ำ
กระแตไต่ไม้ลำ มีประจำที่สาขา
สะบ้าใบรี ๆ เนรภูสีตรีชะวา
ส่าเล่าเหล่าบุหงา เถาละดาดรุณี
ทุมานานาหนอ เอาแต่ล่อต่อวจี
หนู ๆ ดูคดี ที่ข้อขำจำใส่ใจ ฯ
  สุรางคณางค์ ๒๘ หมู่ไม้แม่กน
กอการะคน ว่าปนกันไป
กุมารอ่านเล่า แม้นเชาวน์ไว ๆ
ดูจะเข้าใจ ชื่อไม้แม่กน
  ที่ในไพรวัน
ต้นไม้อนันต์ ลำพันต้นสน
กระถินลิ้นจี่ นนทรีปะปน
มะดันประดน ระคนเถาคัน
  ฉนวนสนุ่น
ทนดียี่สู่น ขนุนขนัน
กระวานกานพลู ซ่อนชู้อัญชัญ
มณฑามลิวัล อินจันกรรณิกา
  ต้นกระดอนดิน
อยู่ใกล้อินทนิล ต้นฝิ่นกันชา
ต้นธารตวัน ต้นจันทนา
กอสันตะวา สันพร้ามอญบอน
  ว่านมหากาฬ
ที่นาป่าตาล ขนานขี้หนอน
พระยาน้ำมัน ต้นหมันต้นหม่อน
ต้นกระท้อนหงอน ไก่ซ่อนกลิ่นเกลา
  ต้นจันกระพ้อ
ต้นคนทีสอ คนทีเขมา
ลำแพนทุเรียน ตะเคียนกันเกรา
ต้นเลี่ยนเสลา มันเสาเถาปูน
  คนธาต้นเทียน
ตาลหม่อนตาลเซี่ยน กระเบียนกระบูน
คณาป่าป่าน สะฆ้านต้นคูน
ลำแพนลำพูน กันภัยไพรวัน
  อินทะผลำ
กระโดนพันจำ กอขะมิ่นชัน
ต้นนุ่นสนุ่น พิกุลพิกัน
เถาองุ่นพัน ขึ้นบนต้นไซร ฯ
  หมู่ไม้มะลื่น
บานเย็นบานชื่น ลำดวนยวนใจ
มันงูมันอ้อน หูปลาช่อนใหญ่
เถาวัลด้วนไฟ เดือนห้าชายวน
  หญ้าพันงูผ่าน
อยู่ใต้ต้นลาน เถาเข้าสารสวน
ไม้จีนผลใหญ่ เข้าในจำนวน
เถาขจรจวน จะมีช่อชู
  สุพรรณทลิกา
ก้านใหญ่ใบหนา ผกาสีตรู
ต้นเงินเหมือนแท้ เช่นแผ่เงินปู
ถ้าใคร ๆ ดู จะรู้ใคร่ครวญ
  แม่กนหมู่ไม้
ที่มีชื่อใช้ อยู่ในจำนวน
พิจารณฐานถิ่น ไม่สิ้นกระบวน
ประมาณประมวล ที่ควรยลยิน
  เชิญเขียนเปลี่ยนใหม่
แก้กลอนผ่อนใส่ ที่ในระบิน
เค้าสารนุสนธิ์ ควรยลควรยิน
สาราวาทิน ที่ใช้ไขคำ ฯ
ฉบัง ๑๖ หมู่ไม้แม่กงจงจำ เล่ห์นัยลำนำ
ฉบังประดังวาที  
ไม้ฝางมะเฟืองเรืองสี ต้นทำมังมี
ข้างเมืองนครดอนดง  
มะม่วงมะปรางกอปรง มะทรางคันทรง
ประยงยี่เข่งเต็งรัง  
ขานางหูกวางมะสัง หางไหลใบบัง
กะรังตังช้างก้างปลา  
ยูงยางกร่างไกรใบหนา พิลังกาสา
กาหลงแลชงฆ์โคขิง  
โกงกางต้นลางตะลิงปลิง ล้วนเหล่าลางลิง
มะปริงกะทิงทองหลาง  
ชิงชี่ชิงชันช้้องนาง เข้าปนต้นคาง
ย่านางขึ้นไต่ไม้แดง  
สันพร้านางแอสะแกแสง พลวงพลองจองแจง
มะแว้งแสลงใจเมา  
กอเป้งไม้เขลงสูงเปลา หญ้างวงช้างเถา
ตำลึงกระดึงช้างโขลง  
ชะมวงกอสวงสำโรง มาต้องทองโหลง
ลำโพงละหุ่งพุงแก  
จิงจ้อพันกอสะแก พุงดอนี้แปล
บได้จะใช้คำดี  
กระเม็งต้นเซ่งแดงสี ชิงช้าชาลี
ปะโลงแลโมงน้ำยาง  
ดงดอนทิงถ่อนเถานาง นูนบนต้นคาง
ตะวางแลหางกะรี  
ดำดงดำเหนี่ยงเพียงสี ดำนิลมณี
เปนไม้ที่ใช้การงาน  
มหาหงส์คู่มหากาฬ ที่ในลำธาร
ทิ้งถ่อนกะทังหันเหียง  
มะกล่ำตาช้างชะเนียง หมู่เถาวัลเปรียง
ต้นเมี่ยงแตงโมแตงไทย  
แตงกวาแตงร้านผ่านไป ผลแฟงแฝงใบ
แตงหนูเปนหมู่มุงดิน  
สะมุละแว้งแรงกลิ่น เหมือนไฟใต้ดิน
หมอยินดีตำทำยา  
ทองพันชั่งฝาหรั่งปังหา ผลเบงยะกา
นีใช้สมานพานดี  
ใบกระโดงแดงแดงสี สังกระณี
เข้าฟ่างทองหลางใบมน  
หญ้าปล้องฆ้องสามย่านยล กะตังใบปน
ก้านเหลืองแลเอื้องสองพัน  
ว่านม่วงแง่งเหมือนขมิ้นชัน ใบก้านเช่นกัน
กะทุงหมาบ้าดาไป  
กะดังงาสงขลาระย้าใหญ่ กะดังงาจีนไทย
กะไดลิงโค้งโง้งงอ  
ต้นคางค่างขึ้นสอสอ หางลิงลิงจ้อ
ขึ้นเจ่าเขย่ากิ่งบน  
โสนหางไก่คือขน หางไก่พึงยล
ขึ้นอยู่ใกล้ๆ ไม้บง  
เห็นลำไสวไผ่ตง ตั้งโอ๋จีนก๋ง
แกว่าราคาพานแพง  
ต้นทองระรองเรืองแสง ต้นลำล้วนแดง
ใบใช้ในการมงคล ฯ  
ยานี ๑๑ หมู่ไม้ในแม่กก จะแยกยกเยี่ยงอย่างยล
ก กา ทั้ง กง กน ว่าปะปนระคนกลอน
ไม้สักอีกไม้โศก ไม้อุโลกสูงสลอน
นางกวักเหมือนกวักกร นางบังอรกวักเรียกใคร
เรียกชู้ฤๅเรียกพี่ แฝงอยู่นี่ฤๅอยู่ไหน
ฤๅกวักเรียกลองใจ ให้ชะงักพะวักวน
กระบาดต้นกระบก กะทกรกเข้าระคน
ไม้หมากบุนนาคปน กระลำภักต้นรักลา
ไม้ซรากแซรกไม้ซีก ชัยพฤกษ์กิ่งสาขา
ต้นปริกต้นจิกนา ลูกตาปลาดุกดกครัน
ต้นคลักมะกักกก เถามันนกขึ้นปกพัน
โรดแดงแฝงโมกมัล กอจากขั้นต้นกรักขี
กอไผ่ฤๅษีสุข ล้วนกอบุกดื่นพงพี
ไม้ลำมะลอกมี ต้นเสลาเปลา ๆ สูง
ทะลอกมะกอกบก ต้นตาลหกหางนกยูง
มะอึกอักดำรูง ดอกรักซ้อนส้อนใบบัง
ต้นต่ำจำปีแขก ต้นตองแตกผักกระสัง
ต่ำ ๆ ที่น้ำขัง เหงือกปลาหมอกอเปนพง
เถามวกไม้รวกรก มะดูกดกดูดื่นดง
กระแบกแซรกไม้บง กอแฝกดงลงปกดิน
การะเวกกกกอใหญ่ แต่มิใช่ไม้ไพรสิน
ดอกเหลืองเรืองทองริน เถาขึ้นรกปกพฤกษา
แก่นเหล็กต้นเล็กใหญ่ คนพอใจถากทำมา
มือเหล็กชื่อพระยา ใครยกตั้งมาครั้งไหน
ใบก้านว่านสากเหล็ก ใบเล็ก ๆ ดูแปล้ไปล่
จิกสวนขึ้นไสว ที่ท้องร่องคลองลำธาร
สมอพิเภกใหญ่ รักน้ำใกล้คลองละหาน
หมู่พริกพฤกษาสาร มีมากล้นพ้นรำพรรณ
พริกใหญ่พริกหยวกอ่อน พริกไทยล่อนร้อนสำคัญ
ชี้ฟ้าเหลืองแดงปัน เปนสองสีมีมูลมอง
พริกม่วงพริกพวงดก พริกขี้นกน้ำตานอง
พริกช่อพริกฟักทอง พริกละว้าหน้าพิศวง
ผลเหลืองเรืองสีตรู เปนพู ๆ ดูใหญ่ยง
พริกเผือกช่อชูตรง พรรณพริกนี้มีนานา
ผักหนอกแลผักไห่ ผักขาไก่ผักชีลา
ผักเข้าผักขวงขา นกยูงใหญ่ไร่ผักชี
ผักแว่นชะลาลัย ผักเสี้ยนไทยผักเสี้ยนผี
จอกแหนแช่วารี ผักปลังสีแดงดูฉัน
ลำเจียกลำเอียกอ้อ แสยกต่อกอเผือกมัน
แมงลักใครลักกัน ชื่อของมันจึงมีมา
ขี้ครอกงอกขึ้นรก ว่านคางคกปกพสุธา
หมากเม่าหมู่ปักษา มาจิกผลหล่นเปนกอง
หมากลิงเคียงหมากลื่น มีดาษดื่นมากมูนมอง
ต้นนากคู่ต้นทอง ต้นสมัคผักบุ้งขัน
หมู่ต้นกอกนาก ไคร้หางนาคอเนกนันต์
ต้นไม้ในไพรวัน มีหลากพรรณพื้นภูวดล ฯ
ยานี ๑๑ พรรณไม้ในแม่กด เรียงกำหนด ก กา กน
กงกกยกมาปน ว่าประดนประดังกัน
ต้นไม้แม่กดหลาก จัดวิภาคมากมูลครัน
ไม้บ้านไม้อารัญ ว่าคละกันสำคัญไข
สำปะรสสำปะรัส ชีกุลัดสลัดใด
ราชดัดถัดกันไป วันกรดใหญ่หญ้าขัดมอญ
มะขวิดชิดไม้ขวาด ต้นมะหาดผลแก่อ่อน
เสาวรสอรชร รสสุคนธ์ปนพุดลา
จำกัดสัดตบุด ต้นละมุดนางสีดา
มังคุดผลโอชา รสชวนกลืนลื่นเล็ดหวาน
ละมุดต้นไม้นอก มาบางกอกไม่สู้นาน
ยังไม่มากสาธารณ เลือก ๆ บ้านจึงจะมี
มะตาดต้นเต่าเกียด ต้นเสนียดเข้าเบียดสี
สีเสียด ๆ พาที ปางขึ้งเคียดเสียดสีกัน
นาคราชไม้มะริด เถาสลิดขึ้นปกพัน
ต้นเกตไม้สำคัญ ที่พระพักโพธิสมัย
เกดเมืองเขามักว่า ดอกชงชาชื่นชูใจ
กอการเกดใหญ่ การเกดหนูอยู่เคียงกัน
ลางสาดดาดพวงดก สวาดรกเข้าปกพัน
ผักปอดสัดตะบัณ เบญมาสดาดดื่นมี
พิดสะหนาดพาดไฉน เสม็ดใช้ทำไต้ดี
ต้นหนาดไม้กันผี เพชสังฆาฎผักกาดกอ
มะกรูดมะพูดผล แก่เหลืองหล่นลงที่ท่อ
บรเพ็ชพันกะพ้อ ที่ปากบ่อมีพุดทรา
ชิมุนาดชาตตะบุด พุดซ้อนพุทธรักษา
พุดตาลต้นคงคา เดือดเหมือดคนปนผักเค็ด
พุดทิชาติต้นต่ำ ๆ สลอดน้ำต้นสำเส็ด
พุดจีนแลตีนเป็ด ต้นเอื้องเพ็ชม้าดาดง
ชาเลือดกระทั่งติด ต้นตะทิดสูงระหง
คัดเค้าขดเวียนวง ชะลูดลงทอดยอดชู
คนชักผักกระเฉด ปะพริกเทศเด็ดมาดู
สลอดผลหล่นพรู ๆ ผักเป็ดปูพื้นธรณี
ใบต้นนิละพัด ตาลปัดพระฤๅษี
ใบจึ่งเรืองฤทธี ปลูกงอกได้เปนพืชพรรณ
ว่านชื่อเมฆพัด เบญะปัตเทือกเถาวัล
ก้นปิดก็ปนกัน ล้วนเถาวัลพันพฤกษา
โกฏสอโกฏเขมา โกฏน้ำเต้าโกฏพุงปลา
โกฏจุฬาลำพา โกฏสีสะประทุมาน
อีกโกฏชื่อก้านเพร้า ตำราเก่าท่านไขขาน
ยังเทียนเศวตกาฬ ตาตักแตนเยาวพาณี
อีกเทียนชื่อเข้าเปลือก จะซื้อเลือกสันจงดี
เขามักเปลี่ยนปนมี ที่ไม่รู้ดูไม่ถึง
คนลักหักเข้าโพด ลุกแล่นโลดโดดดังตึง
เจ้าของร้องอึงคนึง วิ่งตะบึงบ่แลหลัง
นิโครธโลดทะนง สูงระหงกิ่งใบบัง
ปักษามาทำรัง บ้างเร่ร้องซ้องแส้เสียง
กำแพงเจ็ดชั้นดวด ต้นมะหวดขึ้นแข่งเคียง
กระถินเทศถัดเรียง เปนระยะคละกันไป
รำพรรณไม้แม่กด จะให้หมดมากมีนัย
ว่าย่อพอเข้าใจ ไว้เปนอย่างทางอักษร ฯ
  สุรางคณางค์ ๒๘ หมู่ไม้แม่กบ
คิดเข้าบันจบ กระทบกาพย์กลอน
กุมารอ่านเล่น เป็นสัถาวร
เปลี่ยนเพี้ยนอักษร ตามบ่อนแม่กบ
  กอหญ้าตะกรับ
อีกต้นมะพลับ เคียงกับผะอบ
พุดจีบพุดจาบ ตะขาบตะขบ
ตับเต่าผักตบ ดาดื่นพื้นเมือง
  ต้นผักกระชับ
อีกต้นระงับ กระจับไทยเมือง
หมู่กออังกาบ กุหลาบแดงเหลือง
ไม้ราบฤทธิเรื่อง แพ้ว่านหณุมาน
  มดยอบถอบแถบ
ผลมะม่วงแฟบ สุกมีรสหวาน
ต้นกระทืบยอบ ต้นครอบจักระวาฬ
ครอบตลับปาน ตลับใส่ยา
  กอว่านตะขาบ
ถัดถึงว่านลาภ สาบแร้งสาบกา
มักขึ้นหมู่มุง ที่ทุ่งท้องนา
ต้นปีบจำปา ผกากกไสว
  ถัดเหล่าต้นเลียบ
กอผักกระเจียบ กระจับจีนไทย
พลับพลึงต้นต่ำ หญ้าน้ำดับไฟ
ผักปลาบขึ้นใน ท้องร่องรุงรัง
  ยี่หุบเดิมที
แรก ๆ นั้นมี แต่ที่ในวัง
ครั้นนานจืดจริง ตอนกิ่งปลูกฝัง
แพร่ออกประดัง จนบ้านราษฎร
  มะม่วงเทพรส
ลือชาปรากฏ ทั้งพระนคร
รสดีวิเศษ เปนเหตุสังหรณ์
จึ่งตั้งนามกร สืบเรื่องเนื่องนาน
  เทพทาโร
เปนไม้ใหญ่โต มีในดงดาล
หนึ่งว่านกีบแรด พวกแพทย์ชำนาญ
หาไว้ใช้การ ประกอบสรรพยา
  เห็ตตับเต่าคล้ำ
สีแดงปนดำ ดังน้ำหมึกทา
ยาสูบฉุนจืด พรรณพืชนา ๆ
เปนของสินค้า ข้างเมืองเพ็ชบูร
  บวบงูขึ้นร้าน
เถาแผ่เพ่นพ่าน ผลดกมากมูล
เก็บแลกอัฐสด ไม่หมดไม่สูญ
ปลูกเติมเพิ่มพูน สืบพืชพรรณผล
  ไม้ในแม่กบ
เช่นว่าปรารภ บันจบยุบล
เด็กเพียรเขียนอ่าน ในสารอนุสนธ์
จะรู้แยบยล นิพนธ์พาที ฯ
ยานี ๑๑ หมู่ไม้ในแม่กม นับนิยมตามวิธี
ก กา กน กง มี กก กด กบ ครบกระบวน
จนถึงแม่กมนับ ตามลำดับไม่ผิดผวน
ชื่อไม้ในจำนวน แม่กมนี้มีอนันต์
ขามไทยไม้ลั่นทม เหล่าสุกรมนนสวรรค์
มะยมชะอมพัน ไม้เขี้ยนขั้นต้นพยอม
กะทุ่มมรุมรก ต้นกุ่มบกโคกกระออม
สะเดาเถากระดอม อีกกระย่อมเปนยาลม
กุ่มน้ำตามลำคลอง เก็บมาดองได้ดื่นถม
ฉัตรอินทร์แลฉัตรพรหม เห็นน่าชมชั้นฉัตรไชย
ตำราว่าวิเศษ ชุมเห็ดเทศชุมเห็ดไทย
ต้มกินรากกิ่งใบ แก้โรคภัยได้สารพัน
ผักหนามชาครามครื้น มะตูมดื่นพื้นอารัญ
ตาตุ่มนามแข่งขัน กับบาทาตาตุ่มคน
ตุมกากาจับกิ่ง กระท่อมทิ้งกิ่งใบหล่น
ชุมแสงแฝงเปนกล แสงสุริยนฤๅแสงเดือน
ต้นเนียมกระเทียมหอม มะขามป้อมผลหล่นเกลื่อน
หอมแดงสีสะเหมือน หอมเช่นใช้ใบผิดกัน
ต้นพรหมน่าชมชื่อ กอมันฤๅหนามอนันต์
ไม่สมพรหมจรรย์ หนามแหลมคมพรหมอะไร
เถาวัลก้ามปูหลุด คนสมมุตแต่ครั้งไหน
ก้ามปูหลุดออกไป เหตุเถาวัลพันก้ามปู
ชุมเลียงเรียงระดะ ปนไม้กระทุ่มคี่หมู
บุหรี่พระรามดู เหมือนบุหรี่ที่นางมวน
ส้มกุ้งยาวิเศษ ชะเอมเทศชะเอมสวน
นางแย้มแกมลำดวน ชมพู่พวงดวงดอกไสว
อัศจรรย์เถาวัลชาม ใครตั้งนามแต่ครั้งไหน
ช่างสมนี่กระไร ใบย่อหู่ดูดังชาม
พรมมิปูปกดิน ผักโหมหินผักโหมหนาม
ผักกระโฉมคือโฉมงาม เจ้าทรงโฉมโลมลาญทรวง
ผักหนึ่งคนนิยม เรียกผักขมคือผักขวง
บวบขมชื่อไม่ลวง ขมจริง ๆ ยิ่งอย่างขม
ส้มโอผลกลมใหญ่ ตั้งชื่อไว้ก็พอสม
ส้มเกลี้ยงผลเกลี้ยงกลม แต่ย่อมเยาว์ไม่เท่าโอ
ส้มซ่าโอชารส ปล้อนเปลือกหมดโละลงโถ
น้ำเชื่อมสักขวดโหล ใส่ส้มซ่าโอชาชวน
ส้มจีนปลูกเมืองไทย มีถมไปที่ในสวน
รสชืดจืดจางจวน ชวนเหียนคลื่นขึ้นลำคอ
ส้มหนึ่งนามดูขัน เรียกส้มจันตาปอหลอ
มะแป้นสองเหล่ากอ แป้นกระดานมูลอัศดร
พรรณหนึ่งเรียกส้มจุก ผลห่ามสุกดูสลอน
เปลือกบางคิดบังอร โฉมแนบบางร่างอย่างเขียน
หนึ่งส้มเทพรส หวานปรากฎรสแนบเนียน
ส้มเหม็นหล่นอาเกียรณ์ เปลือกบางอ่อนหนอนแทงไช
ส้มจีนเจ๊กเอามา ในนาวาสำเภาใหญ่
รสหวานเย็นชื่นใจ มักจะใช้ชั่งตราชู
ส้มหนึ่งสีผิวเหลือง มาแต่เมืองตรังกานู
รสชาติก็พอดู หวานสนิธชิดชมครัน
อย่างหนึ่งส้มสันดาน หมอใช้การยาสำคัญ
เรียกชื่อส้มเหมือนกัน กินบได้ใช้ทำยา
ส้มเช้าอีกส้มกบ แจกให้ครบก็ต้องสา
ธกทบครบวาจา ว่าหมู่ส้มนิยมกลอน
ชมพู่อีกหมู่นี้ จะเชิดชี้นามกร
ที่มาแต่นคร กระหลาป๋าสมญามี
หนึ่งเรียกชมพู่สวน ผลแดงล้วนสุกแสงสี
ชมพู่ชื่อสำลี เศวตล้วนนวลละออง
ชมพู่สีดังชาด งามสอาดแดงลำยอง
พวงผลเช่นคนกรอง มาผูกแขวนแสนน่าชม
ชมพู่สีปูนแห้ง ที่แจ้ง ๆ ดกอุดม
เขาไม่สู้นิยม มีดื่นถมมากสาธารณ์
ชมพู่ชื่อสาแหรก เปนของแปลกมีไม่นาน
สีผลแดงสำลาน กิ่งก้านใหญ่ใบหนา ๆ
ต้นครามอีกก้ามกุ้ง มีในทุ่งที่ท้องนา
คู่กับสันตะวา พวกผักน้ำลำทุ่งธาร
กกกอต้นเข้าต้ม คนนิยมเอากวาดลาน
ทับทิมดอกแบงบาน ผลอ่อนแก่แลเปนพวง
ต้นนวมใบหนานุ่ม ย่านกอคลุ้มเจ้าของหวง
จันท์หอมใช่จันท์จวง เปนผักจิ้มปลาร้าดี
ดูหลากรากสามสิบ เมื่อดิบ ๆ ขมสิ้นที
น้ำเชื่อมแช่อิ่มสี เปนเงาปลาบทราบซึมหวาน
ฟักขมน้ำเต้าขม หมอสะสมไว้ใช้การ
ดอกเข็มยี่ปุ่นปาน น้ำชาดจี้สีแดงฉัน
เข็มเหลืองแลเข็มปูน สีจำรูญเศวตวรรณ
เข็มแดงแดงเช่นกัน กับยี่ปุ่นกร้ำกรุ่นเทา
สลุมพอช่อดอกแย้ม หมู่ดงแขมแกมป่าเลา
ตลุมพุกต้นแปล้เปลา เกดกันเกราเข้าแอบอิง
บวบหอมหอมแต่ชื่อ บวบเหลี่ยมฤๅเปนเหลี่ยมจริง
โอชาน่าประวิง แกงเลียงต้มขมไม่มี
หมู่ไม้ในแม่กม แยกนิยมตามวิธี
เทียบกลอนอักษรศรี แม่กมมีเท่านี้นา ฯ
ฉบัง ๑๖ ขึ้นเกยเลยกล่าวพฤกษา อันมีสมญา
ติดต้องแลพ้องกับเกย  
นับตั้งแต่ต้นอบเชย ไม้กระยาเลย
แลเตยทั้งสองพ้องนาม  
เตยหอมอีกทั้งเตยหนาม มีในเขตคาม
แลชายแม่น้ำลำคลอง  
นางกรายคิดคล้ายทำนอง นางรำลำพอง
กรีดกรายชะม้ายชำเลือง  
ทองกวาวดอกแดงเจือเหลือง ดาวกระจายดาวเรือง
ช้างน้าวมะนาวเปรี้ยวหวาน  
หนึ่งเรียกมะนาวนมยาน ชื่อเหมือนประจาน
นารีที่นมย้อยโต  
เครือเถาคั้งคาวนมโค หางปลากรายโพ
บายเบียดเข้าเสียดยางทราย  
น้อยหน้าแซ่ม้าทลาย กระพี้หางควาย
หิงหายกระชายชูใบ  
ฝอยฝากลิ่นฟุ้งออกไกล นมแมวชาวใน
เรียกกันว่าถันวิฬา  
ไซรย้อยต้นข่อยสาขา อ้อยช้างช้างมา
ฉุดหักแลชักชิงกัน  
เล็บเหยี่ยวเกี้ยวชู้ชูชัน หนามเหนี่ยวเกี่ยวพัน
ต้นพุงทะลายหวายลิง  
สายหยุดพอสายหยุดจริง ฤๅสาวประวิง
ได้กลิ่นก็หยุดยืนดม  
ต้นลูกเขยตายหวายขม หวายโป่งลำกลม
เต่าเผาตะค้าคี่ขาว  
หวายพะสะเดาลำยาว หวายมูลไก่ชาว
ปากใต้มักขายหวายหิน  
หวายระเดียงพระผู้ทรงศีล มักใช้อาจิณ
ห้อยตากสะบงจีวร  
หวายหนึ่งนามชื่อชุมพร อีกหวายนคร
เปนของสินค้ามาขาย  
มูลมีต้นสีฟันควาย มะเดื่อเชียงราย
หวานชิดสนิธโอชา  
แตงแต้วต้นแก้วอเนกา แคฝอยกอฝา
หอยแครงดูแดงฉาดฉาย  
ดูพัวเถาถั่วแม่ตาย ต้นกระตังบาย
น้ำลายพังพอนยางู  
คำฝอยส้มป่อยขึ้นปู มะเดื่อดินดู
ลำต้นก็พ้นพื้นดิน  
ผักเบี้ยเรี่ยปกธรณิน ต้มกะทิกิน
สด ๆ ก็รสครัน ๆ  
มะงั่วนมวัวขึ้นพัน แก่นเมื่อยดำมัน
เถามุ้ยขึ้นรกปกเฝือ  
คางเลื้อย ๆ หาตาเสือ ชาเกลือมะเกลือ
ไคร้เครือมะเดื่อชุมพร  
ถั่วเขียวกระเจียวผักมอญ แทงทวยทิ้งถ่อน
แพงพวยแลกรวยป่าสวน  
กล้วยกล้ายมีหลายกระบวน กล้วยกรันจันนวล
อีกน้ำละว้าน้ำไทย  
กล้วยน้ำกาบดำก้านใบ คล้ายกับน้ำไทย
ผลใหญ่แลยาวกว่ากัน  
กล้วยกุเรียกกล้วยสั้นผัน เพี้ยนนามจำนัน
จะหนีที่คำหยาบคาย  
ตีนเต่าตีนตานีกลาย กล้วยน้ำเชียงราย
กล้วยส้มหากมุกมูลมี  
กล้วยน้ำนมราชสีห์ อีกกล้วยร้อยหวี
บายสีก็เรียกนามสอง  
หอมเขียวกล้วยค่อมหอมทอง หอมจันนวลลออง
อีกกล้วยที่เรียกเปลือกบาง  
นี่คือกล้วยไข่คำกลาง ท่านจัดแบบวาง
กล้วยกระกล้วยพระก็มี  
กล้วยครั่งดุจครั่งย้อมสี แดงจัดรุจี
ทั้งหวีทั้งเครือเจือแดง  
กล้วยนากเพียงนากเปล่งแสง กล้วยกรามแรดแดง
หนึ่งนามว่ากรามคชสาร  
กล้วยสีสะโตโวหาร เรียกแต่โบราณ
อีกกล้วยประจำพานร  
หนึ่งเล็บมือนางนามกร ตีบหอมขจร
บางเรียกว่ากล้วยกรบูร  
นางเงยสีงามจำรูญ กินดิบมีมูล
ภิมเสนแลสมนมสวรรค์  
หอมว้าตานีอารัญ อุบลปนกัน
กับตาลปัตรฤๅษี  
กล้วยแข้หนึ่งเรียกกัทลี กาบกมักมี
ข้างแดนละว้าป่าไกล  
มลิอ่องผิวอ่องอำไพ นางนวนยวลใจ
กล้วยไร่กะเหรี่ยงเรียกนาม  
พรรณกล้วยมีหลากมากตาม ประเทศเขตคาม
นิคมแลเขตดงดอน  
เหลือที่จะร่ำนามะกร ลัดบทลดทอน
แต่ที่รู้แจ้งแห่งนาม ฯ  
ยานี ๑๑ จักกล่าวพรรณมะม่วง ท่านทั้งปวงจงรู้ความ
มะม่วงเมืองสยาม จะนับนามอเนกนัก
จะจัดที่จำได้ พอคนไทยแจ้งประจักษ์
มีหลากโดยเลสลักษณ ประเภทพรรค์อัมพาผล
พิมเสนมีดาดื่น เปนภาคพื้นทุกตำบล
รู้จักแทบทุกคน ยังประดนพิมเสนมัน
หมอนทองอกร่องรส หวานปรากฎรสสวรรค์
แมวเซามีสองพรรณ แมวเซาขาวแมวเซาดำ
พรวนขออีกพรวนควาย แก้ว ๆ กลายมีประจำ
ควันเทียนแลทองคำ มลิอ่องทองปลายแขน
น้ำตาลปากกระบอก ขานนามออกทุกดินแดน
มะม่วงนายขุนแผน ปลูกเมื่อทัพกลับคืนมา
การเกดอีกไข่ไก่ ทุเรียนใหญ่สังขยา
ลิงโลดมลิลา แก้วลืมรังหนังกลางวัน
กระสวยรสสนิธ อินทรชิตทศกรรฐ์
แขนอ่อนอีกนวนจันทร์ น้ำตาลจีนเทพรำจวน
ไข่เหี้ยไข่นกกะสา กะล่อนป่ากะล่อนสวน
อีกสาวละห้อยหวน สาวสกิดมารดาดู
ม่วงเทพลำลึก แขกขายตึกอีกคราบหมู
กะละแมมีช่อชู หนึ่งชื่อว่าชาละวัน
ม่วงพราหมณ์ขายเมียนี้ ดูท่วงทีรสขยัน
เมียรักดังชีวัน ยังสู้ขายจ่ายอำพา
ม่วงสาวกระทืบหอ นี่ก็ส่อรสโอชา
สาวอยากจะโภชา จนโกรธากระทืบเรือน
มะม่วงพิมสวรรค์ ชื่อทั้งนั้นไม่มีเหมือน
ล่วงชั้นตวันเดือน ถึงสวรรค์ชั้นวิมาน
มะม่วงชื่อรำพึง คนคนึงด้วยรสหวาน
ม่วงเศียรคชสาร อีกหัวป้านมะม่วงเนย
กระแตลืมรังเรียก โดยสำเหนียกกันตามเคย
คางคาวลืมลูกเลย หลงกินเพลินเนิ่นนานวัน
ทองขาวทองดำดู ขึ้นเปนคู่แข่งเคียงกัน
แก้วขาวแก้วดำปัน เปนระยะคละกันไป
สุวรรณหงสเห็น แต่เขาเล่นละคอนไทย
เปนม่วงเสียเมื่อไร อยากใคร่รู้ดูหงสทอง
โสนน้อยผะอบนาก เจ้าเงาะหลากเพื่อนทั้งผอง
กระปุ่มกระเปาปอง เปนเหมือนเงาะเยาะรจนา
มะม่วงชื่อการเวก นามนกเอกในเวหา
หอยแครงแลแตงกวา หัวกิ้งก่าเหนียงนกกะทุง
คิ้วนางดูน่ากิน เทพสินชื่อคล้ายกรุง
แลเห็นเปนหมู่มุง ม่วงสาวน้อยเยี่ยมห้องหวน
หัวโตต้นต่ำเตี้ย ผัวตีเมียร้องไห้ครวญ
สาวน้อยสีน้ำนวล สาวรัญจวนสาวสวรรค์
มะม่วงผักพรากเมีย คิดน่าเสียใจครัน ๆ
แก้วพรากแม่จากกัน รสสำคัญเห็นรุนแรง
สาลิกาลืมรังอยู่ วัดวังคู่กับแก้มแดง
ม่วงกระกระแอมแฝง มะม่วงแฟบแอบพุดไทย
สาวตบอุราร่ำ ด้วยระกำจะจำไกล
จากม่วงของชอบใจ ตบอุราน่าสงสาร
มะตูมอีกตับเป็ด หวานมันเด็จดุจน้ำตาล
อ้ายฮวบใหญ่ใครไม่ปาน สับสำปั้นน้ำตาลทราย
มะม่วงเขียวสอาด กำเนิดชาติภิมเสนกลาย
ม่วงนกกระจิบลาย อีกม่วงล่าหมาไม่แล
ม่วงสาวกระทืบยอด เดมนางรอดบุตรตาแห
เดินไปไม่ทันแล เหยียบม่วงเล็กเด็กว่าขาน
ม่วงนั้นครั้นใหญ่มา ดกระย้าใครจะปาน
จึงตั้งนามขนาน กระทืบยอดรอดบาทา
มะม่วงมละกอ สาเกก่อเปนสมญา
เทพรสรสโอชา อัมพาดื่นพื้นดินดอน
เหลือจะร่ำให้สุด ชื่อสมมุตนามกร
นักเรียนพึ่งแรกสอน อ่านกลอนเล่นเปนสำราญ ฯ
ยานี ๑๑ จักร่ำพรรณทุเรียน ชื่อเพี้ยนเปลี่ยนมากสาธารณ์
ทองสุกทองย้อยยาน อีกทองหยิบยังทองทา
ทองคำก้านต่อต้น นางทองย่นใหญ่สาขา
กระปุกสุวรรณา กระปุกนากหลากผิวพรรณ
ทุเรียนตลับทอง สีเรืองรองดูฉายฉัน
ตลับนากผิวมัน สีนากนั้นพรรณหนึ่งมี
ทุเรียนกบแม่เถ้า เปนต้นเค้าแต่เดิมที
กบเล็บเหยี่ยวปักษี กบเม็ดในกบกิ่งแขง
ตั้งต้นเหราเดิม ตอนต่อเติมมาปลูกแปลง
เหราใบมันแสง เปนมันยับจับไนยนา
ทุเรียนเหราง่อย ดูหง่อยก๋อยไม่แน่นหนา
หนึ่งเรียกชื่อเหรา พับสมุดสุดมันหวาน
เรียกการะเกดพุ่ม ผลปุ้มลุ่มงามตระการ
การะเกดแดงสำลาน การะเกดเหลืองเรืองรังสี
การะเกดสีเขียวสด งามปรากฎนิลมณี
การะเกดตาเหมือนมี ชื่อตามเค้าเจ้าของสวน
ทุเรียนรสอร่อย เรียกสาวน้อยเนื้อนิ่มนวล
สาวชมเหมือนจะชวน ให้ชมชิมลิ้มรสหอม
หนึ่งชื่อสาวสวรรค์ เหลือจะกลั้นจะอดออม
แพงถูกก็จะยอม จนหมดมือซื้อสาวสวรรค์
ทุเรียนนางแดงโศก ต้องวิโยคจึ่งจาบัลย์
แดงเถาเข้าพัวพัน นางชมภู่ดูสดใส
หนึ่งนามนางกระเทย ใครไม่เคยพบแคลงใจ
เม็ดตายทุกเม็ดไป ไม่มีเพาะเสาะสืบพรรณ์
นางหนักคู่นางเล่า แดงตาสานางเขียนมัน
นางตลุ้มวิลัยกรรณ นางกระท้อนอ่อนละมุน
นางกระเทียมอีกนางลือ ทั้งสองชื่อเห็นเฉียวฉุน
สีเทียมนพคุณ ยวงใหญ่หนาน่าพิศวง
ทุเรียนแดงแม่เถ้า เปนต้นเค้าอันใหญ่ยง
แดงเปียกเรียกนามคง แดงช่างเขียนทุเรียนจร
ทุเรียนเขียวตำลึง ทุเรียนหนึ่งนามมังกร
อีกชื่องากุญชร เพราะเหลืองอ่อนดุจสีงา
กำปั่นแลอิบาตร์ โดยรสชาติก็โอชา
จำปีแลจำปา เทียบด้วยสีมาลีสอง
จรเข้ยวงยาวใหญ่ สีประไพเหลืองเรืองรอง
ปลัดคำชื่อเจ้าของ ปลากาโห้เทโพผล
ยักโขโมรานี้ สองชื่อชี้ดูชอบกล
ฝักเข้าแขนอ่อนปน นางปากท่อธรณีไหว
สนั่นสนิทเนื้อ ผลโตเหลือยิ่งใคร ๆ
สองง่ามงามไสว ผลน่าชมนมสวรรค์
หนึ่งชื่อพระสมุท อีกลมุดรสหวานมัน
หมอนทองพ้องนามกัน กับมะม่วงหมอนทองมี
ทุเรียนรูปโป้งโล้ง เรียกหอยโข่งเขียวขจี
รูปรัดไม่เรียวรี อีกหอยขมกลมย่อมเยาว์
ทุเรียนชื่อสาวหยุด เรียกสมมุตด้วยกลิ่นเกลา
สีลานต้นเสลา สีนวลหลายคล้ายสีลาน
หนึ่งชื่อนกกระจิบ ผลห่ามดิบดูตระการ
ก้านยาวผลย้อยยาน อีกยวงปลิ้นกลิ่นฉุนแรง
นางเป็ดรูปคล้ายเป็ด ท้ายเพ็ด ๆ เรื่อสีแดง
พรรณหนึ่งชื่อแมลง ป๋องท้ายงอนช้อนเชิดชู
ทุเรียนชื่อมีหลาย แยกขยายออกให้ดู
นักเลงเล่นตัดพู เขามักรู้รูปพรรณ
เพราะเขาเคยสังเกต ผลพูเภทเหตุสำคัญ
จึงกล้ามาพนัน ชะนะกันด้วยแม่นหมาย ฯะ
อันเรื่องนี้ไม่สู้มีประโยชน์มาก แต่ฉันหากซุกซนก็ขวนขวาย
คิดไว้เพื่อพ่อเล็ก ๆ เด็ก ๆ ชาย ได้อ่านจ้อพอสบายบันเทาทุกข์
ด้วยอักษรกลอนล้วนแต่ชวนอ่าน ทั้งว่าขานเค้าขบวนชวนสนุก
อีกเรื่องราวกล่าวความตกตามยุค พอแก้ทุกข์แก้รำคาญเถิดท่านเอย ฯะ

----------------------------

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ