ประวัติย่อ - คำไว้อาลัย

นางห่วง วิสาลัชชนนท์ คุณป้าของข้าพเจ้า เป็นบุตรคนที่สองของนายนุ่ม นางวอน เกิดเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๒ อำเภอภาษีเจริญ จังหวัดธนบุรี เมื่อมีอายุพอสมควรก็ได้ทำการสมรสกับนายสงบ วิสาลัชชนนท์ โดยปรกติคุณป้าเป็นผู้มีร่างกายแข็งแรง อนามัยสมบูรณ์ มีมานะอดทน ได้พยายามก่อร่างสร้างตัวร่วมกับนายสงบ วิสาลัชชนันท์ จนเป็นปึกแผ่นจนทุกวันนี้ เป็นผู้มีจิตใจกว้างขวาง ไม่เอารัดเอาเปรียบ เป็นที่เคารพนับถือแก่ผู้ได้คบหาสมาคม ในด้านการศึกษา แม้จะไม่มีโอกาสได้ศึกษาเล่าเรียน แต่ก็ได้พยายามส่งเสริมสนับสนุนให้หลานๆ ได้รับการศึกษาเป็นอย่างดีตลอดมา ในด้านการบุญการกุศล ก็หมั่นทำอยู่ตลอดเวลาตามโอกาสอันควร แม้ถาวรวัตถุในพระบวรพุทธศาสนาก็ได้มีส่วนร่วมอยู่ด้วยหลายแห่ง การป่วยเจ็บในครั้งสุดท้ายนี้ก็เป็นไปโดยกระทันหัน ซึ่งแพทย์แจ้งว่าเป็นโรคหัวใจอักเสบมานานโดยไม่รู้ตัว ทั้งนี้อาจเป็นผลเนื่องมาจากต้องตรากตรำทำงานประกอบอาชีพในทางเกษตรกรรมอันเป็นงานหนักตลอดมา มีอาการแสดงชัดเมื่อวันที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๐๑ คือเป็นลมล้มทั้งยืนที่สวน สุดความสามารถของแพทย์ที่จะเยียวยารักษาได้ จึงได้ถึงแก่กรรมด้วยความสงบเมื่อวันที่ ๑ ธันวาคม ๒๕๐๑ เวลา ๑๕.๔๕ น. สิริอายุได้ ๗๙ ปี การจากไปทั้งนี้ ย่อมนำมาซึ่งความเศร้าสลดแก่ผู้ที่ได้รู้จักคุ้นเคยและผู้ใกล้ชิดเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือข้าพเจ้า ซึ่งเป็นผู้ได้รับความเมตตากรุณาจากท่านเป็นอย่างดียิ่ง เริ่มแต่ชีวิตเด็กตลอดจนการศึกษา การอุปสมบทและการแต่งงาน ท่านจึงเป็นผู้มีพระคุณเยี่ยงมารดาบังเกิดเกล้า และในที่สุดท่านก็ได้จดทะเบียนรับข้าพเจ้าเป็นบุตรบุญธรรม ฉะนั้น การจากไปของท่าน จึงเสมือนหนึ่งขาดร่มโพธิ์ร่มไทร ซึ่งได้อาศัยพึ่งพักทั้งในยามร้อนและในยามเย็น พระคุณของท่านจึงมีต่อข้าพเจ้าสุดที่จะคณานับได้ ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้จัดทำในคราวฌาปนกิจคราวนี้ จงดลบันดาลให้วิญญาณของท่านจงไปสู่สุคติในสัมปรายภพด้วยเถิด

แผ้ว ศิวะบวร