ปรารมภพจน์
๏ ฉบงง ๚
| ๑๖ ข้าผู้นิพันธ์พาที | ถ้อยสามัคคี |
| เภทฉันท์อันออกบอกนาม ฯ | |
| ๏ ในท้ายทั้งที่มีความ | เจตนาพยายาม |
| นิยมประพันธ์อันใด ฯ | |
| ๏ แจ้งหมดปรากฎมีใน | ปัจฉิมชัดไข |
| ลิขิตรจิตร์จองแถลง ฯ | |
| ๏ ปรารมภพจน์นี้ชี้แจง | เพื่อจักสำแดง |
| ประวัติ์อุบัติ์แห่งบรรณ ฯ | |
| ๏ พิมพ์ขึ้นสำเร็จเสร็จพลัน | ทั้งรวดเร็วทัน |
| ประสงค์สดวกโดยไว ฯ | |
| ๏ ด้วยทุนหนังสือพิมพ์ไทย | ทดรองจ่ายไป |
| เปนส่วนเอื้อเฟื้อเจือจาน ฯ | |
| ๏ ขุนสันทัดอักษรสาร | บรรณาธิการ |
| ธเกื้อธเอื้ออุดหนุน ฯ | |
| ๏ สัมฤทธิ์เพราะท่านการุญ | ช่วยเหลือเจือจุน |
| โดยรอบประกอบอุปการ ฯ | |
| ๏ ผู้อื่นอีกอาทิ์เอาภาร | ขุนนัยวิจารณ์ |
| (เปล่ง ดิษยบุตร์) นามผจง ฯ | |
| ๏ คุณสุดกอบโกยโดยสง | เคราะห์ล้ำจำนง |
| พินิจพิจารณ์จริงใจ ฯ | |
| ๏ สอดส่องถ่องถ้วนควรนัย | เชิงอรรถอันใด |
| มิดีและมีขัดขวาง ฯ | |
| ๏ บอกให้แก้ใหม่ไป่วาง | ธุระแท้แลทาง |
| แก้ไขใบพิมพ์เพียรทำ ฯ | |
| ๏ เรียบร้อยไพเราะเพราะคำ | ที่ท่านแนะนำ |
| และตรวจและตราอาทร ฯ | |
| ๏ สองท่านอันออกนามกร | ข้าจะอนุศร |
| พระคุณตลอดฤๅลืม ๚ะ๛ |
นายชิต
ผู้ประพันธ์
ที่ทำการหนังสือศรีกรุง
วันที่ ๑ มิถุนายน พระพุทธศักราช ๒๔๕๘
