ไวพจน์พิจารณ์

๏ รวมคำร่ำคิดถ้อย แถลงสาร
ไวพจน์พิจารณ์ขนาน ชื่ออ้าง
โดยบทแบบเบาราณ เรียงเทียบ ไว้แฮ
เปนขนอบขนบข้าง คิดเค้าคำเคียง
๏ แจกพจน์จดพากย์ถ้วน ทางแถลง
ไวพจน์พิจารณ์แจง จัดพร้อง
ตวต่างแต่เสียงแฝง ฝากร่วมกันนา
กำหนดพวกคำพ้อง พาดอ้างอิงเสียง

----------------------------

๏ ลักษณใช้ถ้อยคำขบวนหนึ่ง ตัวต่างกันแต่อ่านออกเสียงเหมือนกัน บางทีตัวเดียวกันแต่ตัวสกดต่างกัน อ่านออกเสียงอย่างเดียวกัน แลต่างสำเนียงสั้นบ้างยาวบ้าง กุลบุตรควรสังเกตจำไว้เปนเปนแผนกหนึ่ง คำที่ต่างด้วยตัวสกดนั้น ได้จัดแจกไว้ในสังโยคพิธานแล้ว แต่ยังแยกย้ายเรี่ยรายกันอยู่ จึ่งคิดคัดจัดคำที่มีสำเนียงเดียวกัน มารวบรวมเข้าไว้เปนหมู่หมวดกัน ให้ชื่อว่าไวพจน์พิจารณ์ต่อเรื่องเนื่องกับสังโยคพิธาน ควรจำกำหนดไว้โดยแผนกหนึ่งดังนี้ ๚ะ

๏ เกาด้วยเล็บ เคี่ยวกาว ๚ นับแปดเก้า ก้าวเดินไป ๚ ตูข้า ขายขาดค่า ของมีค่า ฆ่าตาย ๚ จรเข้ กินคน จะเข้ ดนตรี ตะเฆ ลากไม้ ๚ แถลงไข ไขกุญแจ อสงไขย อายุ่ไขย ฯ ไก่ไข่ ตาข่าย ๚ ถ้าจะให้ กรมท่า ท่าน้ำ คอยท่า ๚ แก่เถ้า เท่ากัน ถ่านเท่า มือเท้า ท้าวพระยา ท้าวแขน ๚ หน้ามีวิญญาณ น่าไม่มีวิญญาณ พระมุณี ประเพณี แก้วมณี ธานี ๚ เป่าไฟ ร้องป่าว ๚ ไม่มี เพลิงไหม้ หญิงม่าย ๚ ป่านไหม ปรับไหม สบไสมย พิสมัย ๚ ต้นไม้ ไม้ตรี ๗ เปนไมตรีกัน ฉายา ว่าเงา นางชายา ว่าเมีย ๚ ปู่ย่า กอหญ้า ไพรี ว่าข้าศึก เภรี ว่ากลอง ๚ ล่าทัพ แหล่งหล้า ผาลไถ มารยาสาไถย ๚ รู้เดียงสา ขันอาสา ศาลา คำมารษา หรรษา ปักษา ปฤกษา ภาษา ๚ ส่าเล่า อุส่าห นางมารศรี ศรีสวัสดิ สีเข้า สีดำแดง ภาษี ราษี ฤๅษี เสือกไส หมดใส วิไสย นิไสย อาไศรย อัธยาไศรย ปักเสา วันเสาร์ ๚ะ

๏ จบปะกิระณะไวพจน์ เท่านี้ ๚ะ

๏ กนแต่จะเศร้าโศก พระสกนธ์ สกล สากล เล่หกล ไม่ชอบกล เกียจกัน กรรศัตรู เกษากันต์ กัญญา กัลยา กัลยาณี กัปกัลป ใจฉกรรจ์ เทวกรรม์ ทศกรรฐ์ ทรงพระกรรษะ ผิวกายกัณห์ พระกรรณ ว่าหู พระกรรฐา ว่าฅอ พลสกรรจ์ มีเทศ ๑๓ กัณฑ์ ราษีกัญ ศกกันต์ โสกันต์ กานกิ่งไม้ แก้วแกมกาญจน์ ทำการงาน บริษการ ป่วยการ พิการ มีอาการ อลังการ ปราการ ทุกประการ พระกาล เวลากาล เวลาวิกาล สีกาฬ กาฬปักษ ๚ ปีกุน ปีกุญ กุญแจ กุญชร กุณฑี กองกุณฑ์ แก้วกุณฑล ฝูงสกุณ ดอกพิกุล ราชนิกุล ๚ กูนขลา กองพิธีกูณฑ์ พุทธางกูร อังกูร วรางกูร เกื้อกูล ตระกูล อากูล อนุกูล ประฏิกูล ๚ ร้องเกน ๆ กะเกณฑ์ โยคเกณฑ์ ๚ กู่ตะโกน โกญจนาท สกุณโกญจ์ โกณฑ์ ๚ น้ำเปนตะกอน ทองพระกร นายอากร สรรพากร พระกร พระสี่กร พระศรีกร ศรีสังข์กร ศุภกร อลงกรณ์ ยกอธิกรณ คัมภีร์พยากรณ์ อลงกรณ์ ๚ อาเกียรณ์ รามเกียรติ์ หญ้าเกรียน เข็นเกวียน ๚ กดขี่ ปลากด แก้วมรกฎ ราษีกรกฎ บันทุกสกฎ บงกช อลงกฎ ปรากฎ ๚ ผักกาด เก่งกาจ กองกาษฐ์ ใจฉกาจ ร้ายกาจ อากาศ คำประกาศ โอกาศ ก๊าด ๚ เกาสกิด กีดติคุณ กิดติศับท์ ทำการกิจ ราชกิจ ทองอังกฤศ กฤษณา ชำระกฤตยฎีกา ดาบกฤช โทษอุกฤษฐ พระกฤษณรักษ ภาษาอังกฤศ สันตมุตกุด กุฎิเก้ากุฎิ พระมหามงกุฎ พระแสงอังกุษ ผักกูด จังกูด เขาตรีกูฎ เขาคิชฌกูฎ กอการะเกด ดาวพระเกตุ ธุมเกตุ พระเกษ พระโลเกส ไรเกษ สังเกต ๚ โกฐทั้งห้า โกษฐาคาร พระโกษ สุวรรณจังโกฎ แสนโกฎิ ๚ เสาเกียด เกียจคร้าน เกียรติยศ เกียรติคุณ รังเกียจ ๚ หนูติดกับ อากัป แสนกลัป ๚ ดอกอังกาบ กาบหยวก กาพยกลอน โคลงกาพย์ ๚ กำมือ บาปกรรม ๚ กรกุม ราษีกุมภ์ ๚ะ

๏ จบ กอ ไวพจน์ ที่ ๒ ๚ะ

๏ แขงขัน กวดขัน ขัณฑสีมา ไชยขรรค์ เบญจขันธ พระขรรค์ ๚ เรียกขาน บริกขาร ปีขาล สังขาร ๚ โล่เขน เข็ญใจ ๚ ไม้ขอน ทูตขร ปฏิสังขร สิงขร หลาบเข็ด เขตรแดน ๚ะ

๏ จบ ขอ ไวพจน์ ที่ ๒ ๚ะ

----------------------------

๏ ข้องระคน คนไม่ทั่ว ผู้คน พระสุคนธ์ สุคนธรศ เสาวคนธ์ โยธิคณ การมงคล บุคคล บุทคล ขอบคัน เกาที่คัน คันธกำจร ข้อสำคัญ จรดพระนังคัล บังคมคัล พระอังคัล โรงคัล มากครามครัน หญิงมีครรภ์ แสรกคาน คานหาม โกษฐาคาร เภราคาร ลอยพระอังคาร วันอังคาร รำคาล สิงคาล สฤงฆาร อาคาร เจ้าคุณ เดือนผคุณ ทองนพคุณ บุญคุณ ผู้มีคุณ ๚ ต้นคูน เลขคูณ ทวีคุณ ประเคน ลำเค็ญ หาบคอน รำลคร กรุงนคร สาคร ลิงค่าง ข้างซ้าย ข้างขวา ไม้คด พลคช กรมพระคชบาล พระศรีสุคต ฤๅษีองคต ชาวมคธราษฎ ภาษามคธ รัดประคต อัตะคัด คัจฉะ ว่ากอไม้ ๚ เคียนคาด ผูกอาฆาฎ เพชฌฆาฎ ไล่พิฆาฎ สุริยคาธ จันทรคาธ ๚ ผักคราด อัฒคราธ ตรียคราธ สรรพคราธ ๚ ประโคมสังคีต คีตแคน นอนคุดคู้ นังคุฐ พระอังคุฐ ๚ คูธ คูถ ๚ สังเค็ด เคจฉาเคจฉะ ทางท่อง ๚ ด่าถึงโคตร นฤโฆษ เสียงอุโฆษ สัประคับ พระเต่าเบญครรภ์ คัพโภทร ๚ะ

๚ จบคอไวพจน์ที่ ๓ ๚

----------------------------

๏ ยากจน อับจน ประจญ ผจญ จลวิจล จุลาจล ๚ ประจันห้อง แก่นจันทน์ คำจรรจา จำนรรจา โจทจรร ประจันตคาม พระจันทร์ วันจันทร์ อัฒจันท์ อัศจรรย์ ๚ ทำประจาน โอจาน ครูอาจาริย์ ทำทุราจาร เที่ยวภิกขาจาร สมาจาร อาจาร จินดามณี จินตะกระวี ทำเปนอาจิณ ทิศปราจิณ เมืองปราจิณบุรี ๚ ค้ำจุน นายจุนท์ แหลกเปนจุณ จุลศักรราช จุลจักรพรรดิ ๚ โดดโจน โจรผู้ร้าย บริกขาระโจฬ ๚ จอนหู กำจร ขจร เคจร คเนจร เขจร สัญจร สมจร อนุจร พเนจร ๚ ตัดเจียน อาเจียน จากเจียร จืดจาง เบญจางค์ จักตอก อาณาจักร จักราวุธ เจนจัด ขจัด จัตุรงค์ จัตุรัศ จัตวา ๚ ขจิตร จิตรกรรม จิตรใจ จิตรมาศ พิจิตร ไพจิตร ระจิตร วิจิตร จุดเพลิง จุทสีดิถี เจตรมาศ เจษฎา โจทยฟ้อง โจทยท้วง โจษจรร นกกระจาบ สกุณจาป ธนูจาป ว่าแล่งธนู ๚ะ

๏ จบจอไวพจน์ที่ ๔ ๚ะ

----------------------------

๏ เฉิดฉัน นิมนต์ฉัน พากยฉันท์ ฉันทานุรักษ เอกะจิตร เอกฉันท์ ๚ ช้างถีบฉัด ธงฉัตร ๚ ผักกระเฉด บริจเฉท บริเฉท ๚ะ

๏ จบฉอไวพจน์ ที่ ๕ ๚ะ

----------------------------

๏ กระบือฃวิดชน บุถุชน ประชาชน สิ้นพระชนนม์ กระแสชล ชลไนยน์ ชลเนตร ชลธี ชลธาร เมืองชลบุรี อัศสุชล เล่นงานประชัน ภูเขาชัน สะติสัมปะชัญ ดอกอัญชัญน์ ชานสลา เชี่ยวชาญ ชาร ว่าชายชู้ ชาลา ว่าเปลว นอกชลา ฌานสมบัติ คุ้นเคยชินกัน ชะราชิณ เย็บชุน เทพประชุน พระอรรชุน ชุณหปักษ์ กระชอน บัญชร อรชร ชักชวน ประชวร แก้ววิเชียร ผ้าประเชิน เชิญ เชอญ ผเชอญ พูดชัด รกชัฎ ทาชาด เกิดร้อยชาติ ไกล้ชิด ไชยวิชิต พระพิชิตมาร สยามพิชิต อนุชิต ฟั่นชุด ชุษณปักษ์ นายเชด ท้าวสุระเชฐ พระเชฐา พระโลกะเชฐ วัดเชตุพน นายโชด ช่วงโชติ โชติชวลิต ๚ะ

๏ จบชอไวพจน์ ที่ ๖ ๚ะ

๏ พูดสัประดน ดนตรี นภดล นภาดล นพะปดล ปถะพีดล พะสุธาดล เมทนิดล เสด็จดล แผ่นกระดาน เพดาน ทางกันดาร พิศดาร พงษาวะดาร กันดาลพล ดาลจิตร ดินดาล เกิดแต่ดาลุ ช่องดาล เทพบันดาล ชั้นบาดาล ๚ แผ่นดิน พวกชฎิล นฤบดินทร์ ภูบดินทร์ ลายดุน ทองสองดุน เดชอดุลย์ ราษีดุลย์ อดูลย์ อาดูร เรือโดน พิโดร ว่าฟุงไป แผ่นดินดอน ลุ่มดอน สันดอน ทิศอุดร ราษฎร อัศดร อัษโฎษดร ลงโดยเดียรถ์ ดาษเดียร ป่าดง อัษฏงค์ สั่นกระดึง ดาวดึงษ์ ผลไม้ดก โคลงอัษฎก ทำกระดาก ธงบรรฎาก ๚ เวลาดึก กรรดึก ต้นไม้ดัด พวกดัษกร บุดาด ดาดาศ แผ่นกระดาษ ช่างประดิด ช้างสุประดิฐ ท่าราชวรดิฐ เมืองกาญจนดิฐ เมืองอุดรดิฐ วัดราชประดิฐ นายดิศ กรมราชบัณฑิตย์ เดินสดุด ประดุจ ดุจหนึ่ง ขาดเด็ด เผด็ด เสด็จ สมเด็จ นายเดช พระเดชพระคุณ ฤทธิ์เดช โลดโดด สันโดศ ปล้นสดม ยาดม จัตุสดมภ์ ว่าสี่หลัก พนสดมภ์ ว่าป่าเสา ๚ะ

๏ จบดอไวพจน์ ที่ ๗ ๚ะ

----------------------------

๏ ไม้ตัน ตันตี ตันที สืบตันต์ ตัณหา ๚ เปนตานทราง พระอะวะตาร ต้นตาล น้ำตาล ติณ ตฤณ ว่าหญ้า ๚ะ

๏ จบตอไวพจน์ ที่ ๘ ๚ะ

----------------------------

๏ ทางสถล คู่พระสถน กำมถัน พระถัน เด็กดื่มถัญ ผูกอาถรรภ ถิ่นถาน เจติยฐาน ในสฐาน รูปสัณฐาน สมุฐาน อธิษฐาน กรรมฐาน ต้นกะถิน ต้นกะถิร ทอดกะฐิน ธนิตสิถิล ล่องถุน เมถุน ชาติสถุล ใจเถน พระมหาเถร ฉุดถอน บรรจ์ฐร นายเถียน สถิตยเสถียร ช่างถาก อุปฐาก โคถึก ธรรมกถึก อุปะถัมภ์ ๚ะ

๏ จบถอไวพจน์ ที่ ๙ ๚ะ

----------------------------

๏ อดทน ทองธน พระทนต์ พระราชธน พิธีมณฑล บริมณฑล ไล่ทัน เกาทัณฑ์ พรหมทัณฑ์ ภาคทัณฑ์ ราชทัณฑ์ เปนยุดติธรรม์ เปนสัตยธรรม์ ใจอาธรรม์ อสัตยอาธรรม์ ทานบน ให้ทาน โวทาน สโมธาน คชาธาร ชลธาร ท้องธาร สาธารณ์ เอาธาร คนจัณฑาล ๚ะ

๏ มลทิน ทักะทิน ประดิทิน ราชทินนะนาม แบกทูน แก้วใพรฑูริย์ กราบทูล ข้าทูลออง บัณฑูร บันทูล พิดทูล พระวิธูร ตีโทน ตวงด้วยโทณ โทณพราหม บั่นทอน จันทร มโหทร สาทร อาทร อนาทร คทาธร ภูธร มหิธร สาธร วิชาธร วิทยาธร ธูปเทียน พระมณเฑียร ขวยสเทิน ไปเทอญ ทายทัก พิทักษ จดหมายบันทึก โทษอธึก วันทรธิก บันทุก ทุกสิ่ง ความทุกข์ ทุกข์ยาก ทดน้ำ แทนทด ท้าวบุรินทท เอกาทศรถ ตรีทศเทพ ทวาทศมาศ ทศนัขประนม สายบันทัด ท้าวพรหมทด ทัสนา ธุชธัช พระเจ้าเอกะทัต วัดสุทัศน์ พระบรมธาตุ ธาตุทั้ง ๔ โอทาต อาทาศ ทาษชายหญิง ศึกเปนบันทิด ทรงอุทิศ ทั่วทศทิศ พระอาทิตย มาแต่ ๔ ทิศ วันอาทิตย นกทิ้งทูด ราชทูต โหมดเทด ตั้งเอกะเทศ ต้องประเทศ ต้องเนียรเทศ ทุกประเทศ มีเทศนา คำเท็จ แทตย์ โทศ โทษ ๚ พูดทวนทบ เกณฑ์สมทบ ม้าสินธพ ม้าเสนธพ ขู่สำทับ กองทัพ ล่าทัพ คนธรรพ ของทิพย ดวงประทีป โลกะทีป ธูบเกวียน เทียนธูบ ๚ะ

๏ จบทอธอไวพจน์ ที่ ๑๐ ๚ะ

----------------------------

๏ ติดกำนน นนทลี นับอนนต์ พระนนท์ พระอานนท์ เมืองนนทบุรี เสนานนท์ ของกำนัน นายกำนัน นางกำนัล อนัญญสาธารณ์ อะเนกอะนันต์ ไปเนิ่นนาน รู้ชำนาญ สำนาน คัคะณานต์ พระมุนินทร เพชร์นิล มณีนิล เจ้าธรณินทร์ ผลนางนูล บวมนูน พระธรรมนูญ พระชิเนนทร์ หลวงธรเณนทร์ สามเณร หลับนอน กินนร นิกรนร กวดเนียน ไปจำเนียร ไปบนเนิน ดำเนิร ดำเนอน โลดทะนง นวลอนงค์ นานนัก ทศนัข อำนัคฆ แหวนนาค นาคกุญชร พระยานาค มหานาค ต้นบุนนาค นิ่งนึก ปัจจะนึก กากะนึก ระถาณึก หัดถาณึก อัศวาณึก บรรตาณึก โสตรหนวก เลขผนวก น้อมประนต ทองชมพูนท โอนต พูดผัดนัด ดมยานัดถุ พงพนัศ สัญญาอาณัติ ราชาณัติ์ นางนาฎ เดินนาด ไตรยภพนารถ ไตรโลกยนารถ ดูอนาถ บรมนารถ ภูวนารถ นฤนาท นินนาท อำนาจ อำนาถ เมืองไชยนาท สิงหนาท ถึงพินาศ บรรณาศ พินิตราชการ ถึงอนิจกรรม พินิจจัย พินิจฉัย พินิจพิเคราะห์ อำนิฐ พานิช ถึงอนิตยกรรม นพนิต อยู่เปนนิตย โลกนิติ์ เสาวนิต อักษรนิติ์ นิทรา เนานิทร ธรณิศร์ อกะนิฐ หลับสนิท นายนุด นงนุช อนุตรสมโพธิ โกกะนุท ทองชมพูนุท มนุศย์ มนุษย์ อนุศสติ ท้าวตรีเนตร ท้าวพันเนตร ไนยเนตร ภูวะเนตร มนูเนตร ถอนหนวด ทรงผนวช ไหว้นบ ทานพ มหรรณพ อรรณพ มาณพ มานพ นภากาศ นภดล นภวงษ ๚ะ

๏ จบ นอ ไวพจน์ที่ ๑๑ ๚ะ

----------------------------

๏ สินบท บวงบน ตำบล ยุบล น่าบัน บัญจก บัญชา บัญชร บัญญัติ บัญญาศ บัญจางค์ บัณฑรนาค บัณระสี บัณฑิตย บันถะ พระยาสุบรรณ บรรณศาลา บรรณาศ บรรจบ บรรจฐร บรรหาร ฉบับบรรพ์ ปางบรรพ์ เบื้องบรรพ์ แบบบรรพ์ ดอกไม้บาน ใจเบิกบาน บาญชี นฤบาล นายโคบาล บริบาล พยาบาล ภูบาล มหิบาล อภิบาล นกบิน ทรงพระสุบิน เมืองกระบินทร์ บิณฑบาต ตีเข้าบิณฑ์ ระบิลบ้านเมือง โคกระบิล ระบอบระบิล ทำบุญ สมบุญ ดอกบุณฑรึก นิบุรณบท มีบุญ มีบุนย ต้นบุนนาค ต้นตะบูน การบูร เพชรบูร เมืองจันทรบุรี บริบูรน เพญบูรณ สมบูรณ ทิศบูรพ์ พิบูลย ไพบูลย ปลากระเบน พูดเบือนเบน เบญจางค์ เบญจพิธ เบญจมา นฤเบนทร์ ภูเบนทร์ มนุชา ธิเบนทร์ กะโบร กำโบล กระโบล กอบอน ตะบึงตะบอน ช่วยบร แง่บร ฝ่ายบร แกงบวร บริบวรณ์ สีลาบด คิดฃบถ สบถสาบาล วายุบถ อาทิตยบถ อนิลบถ ชนบท เชิญบท บทกลอน บทรัช พระดาบศ โคเฃาบัด บำบัดโรค บัฎ ว่าแผ่น วิบัติ บัตร ว่าใบ ทำพลีบัตร พระสุพรรณบัตร สัญญาบัตร สมบัติ สมบัตร มีดบาด เจียรบาด ไข้สันนีบาต นิยายนิบาต มาสันนิบาต กระลาบาต อุกกาบาต บาตรพระสงฆ์ อสะนิบาต เงินบาท บทบาท พระบาท เกิดอุบาทว์ ริบราชบาทว์ เชือกบาท พราหมณ์พฤฒิบาศ วันอุบาศน เบือนบิด เปนโรคบิด พระที่นั่งภัทรบิฐ ตุ้มบุด กุลบุตร บุตรชาย บุตรหญิง บุจฉา บุทคล พลอยบุศย บุษบะ บุษบา บุษยาภิเศก เหยื่อเกี่ยวเบ็ด เขบ็จขบวน ธรรมาธิเบต ชนาธิเบศร์ นฤเบศร์ นราธิเบศร์ พระภูเบศร์ เรือโบด สระโบษขรณี แกงบวด ออกบวช แบบฉบับ สักรบัพ บัพพะตะ ใช้ว่าบรรพต เวฬุบัพ องคุลีบัพ บุญบาป บาปเคราะห ไม้หักบุบ บุพพะทิศ ใช้ว่าทิศบูรพ์ บุพพะนิมิตร ใช้ว่าบุรพนิมิตา ๚ะ

๏ จบบอไวพจน์ ที่ ๑๒ ๚ะ

----------------------------

๏ ปูนปัน ปัญญา ไม้ปัก ปักษา ปักษี สุกรปักษ์ กาฬปักษ์ ปะระปักษ์ เป่าปัด ปัจจัย ปัจจุบัน ปรตยุบัน ปัจเจกโพธิ ปัจจาสไสมย ปัจจุสไสมย สวรรยาธิปัติ ไอสวรรยาธิปัติ ปัศสาสวาต ปัศสาวะ ๚ะ

๏ จบปอไวพจน์ ที่ ๑๓ ๚ะ

----------------------------

๏ ผินผัน ผัณฑน์ ๚ น้ำผึ่ง ที่พึ่ง ๚ เจียวผัด สำผัส ดำผุด สมผุฐ สมผุศ ๚ เปนฝี ฝีปาก ฝีพาย ฝีมือ ๚ะ

๏ จบผอฝอไวพจน์ ที่ ๑๔ ๚ะ

----------------------------

๏ อำพน จุลพน พนจรก พนสณฑ์ มหาพน คาถานิพนธ์ พระราชนิพนธ์ ผ้ากัมพล ไพร่พล พลทวยหาร ๚ ร้อยพัน ผูกพัน หัวพัน พันธ ว่าผูก ติดพันธ์ ใจ พระราชสัมพันธ์ สัมพันธมิตร สัมพันธวงษ อนุพันธ์ เผ่าพันธุ ว่าญาติ พรรผักกาด พรรค ว่าพวก พรรฒ ว่าจำเริญ ผิวพรรณ มีพรรณต่างๆ รูปพรรณ พรรษ พรรษา ว่าฝน พรรโษทก วรภัณฑ์ รัตนภัณฑ์ มหัคฆภัณฑ์ ครุภัณฑ์ ลหุภัณฑ์ ทอดสพาน โตะพาน ท้าวมัฆพาน ป่าหิมพานต์ บริพาร คนพาล อันธพาล แก้วประพาฬ จักรพาฬ ปฏิภาณ ก่อสร้างสมภาร ยกให้เปนภาร นายพิน ดีดพิณ พิณพาทย์ พินทุ ว่าหยาด พินทุ์เอก พินทุ์โท อะสัมภินนะพงษ บริภุญช์ เพิ่มพูล ฉันเพน ท้าวกุเพร พังพอน ถวายพระพร อวยพร อาภรณ์ อัมพร ปลาตะเพียน พากเพียร พยัญชนะ ป่าพง เผ่าพงษ พันธุพงษ อยุดพัก บำเรอภักดิ์ พระภักตร ภักษาหาร สวามิภักดิ์ กินเปนภักษ์ พากยต่าง ๆ พิพากษา แบ่งภาค พระภาคย์ เสาวภาคย เสมอภาค ผ้าโพก บริโภค อุปะโภค พดด้วง ไม้ตพด พากยพจน์ พะหูพจน์ เอกะพจน์ กำพช สร้างพรต ลมพัด พัชนี ศรีพิพัฒ น้ำพระพัฒ สัมพัจฉรฉิน พัตราภรณ์ เจ้าจักรพรรดิ วันเข้าพรรษา นิตยภัตร ภัทรบิฐ ภัทรมุข พาดบันได ไม้พาด พระสุพรรณภาชน์ ภาชน์ใช้สอย ต้องพิพาท พิณพาทย พระสงฆอาพาธ ตรัสประภาศ มีพาศนา บริภาศ ตัดพ้อ เสด็จประพาศ สองสมพาศ โอภาษ บพิตร พิทยาธร บพิธ เอกะพิธ โทพิธ ไตรยพิธ จตุพิธ เบญจพิธ ทศพิศ นานาพิธ พิพิธ ไข้พิศม์ ยาพิศม์ อสรพิศม์ เหล็กพืด พรรพืช ดอกพุด วันพุฒ พระพุทธเจ้า ท้าวจตุรภุช วรภุษน์ ต้นมะพูด คำพูด ภูตปีศาจ ไตรเพท เพทยสาตร เบญจเพศ พงษเพศ เพศชาย เพศหญิง เพสยชาติ เพสยันดร ไภยเภท แปลงเพศ พระสรรเพช แหวนเพชร์ เจ้าหมื่นสรรพเพธ คำภีร์แพทย คนชาติแพสย พระแพสยันดร เข้าโพด พระสุทธโภชน โภชนาหาร สมโภช นงโพช ต้นมหาโพธิ์ โพธิญาณ วรโพธิ ประสบพบ เกิดในไตรยภพ เจ้าจอมภพ ตรีภพนารถ ตรีภพโลกา ราชสมภพ ผ้าขาวพับ ให้เปนภัพ อาภัพ ล้มพังพาบ คนสุภาพ โคลงสุภาพ โดยสุภาพ อาตมภาพ แบบพิมพ์ . อักษรพิมพ์ พากภูม ภูมวาร ที่ไชยภูมิ์ ที่สมรภูมิ์ ภูมิภาค ประพรม พรมปูนั่ง ท้าวมหาพรหม เชือกหนวดพราม พวกพราหมณ์ ๚ะ

๏ จบพอภอไวพจน์ ที่ ๑๕ ๚ะ

----------------------------

๏ กลมมน ทองหลางใบมน มณฑก ราชาภิมณฑ์ ท้าวสามนต์ รับนิมนต์ เวทมนต์ เสนาสามนต์ พระพุทธมนต์ ดวงกระมล ดอกโกมล นฤมล พระพิมล มลกระษัตร พระกระมล เผือกมัน พวกรามัญ สัตวสามัญ มรรคา ชีวิตรเราบร้างมาน กล่าวพจมาน ปากสามาญ พระยามาร ดวงมาลย์ ราชบทมาลย์ องคุลิมาล มางษ์มิน ราษีมิน ใจทมิฬ มิฬหะ เกษมุณฑ์ มุรธาภิเศก มุลนาย เค้ามูล ประมูล มูลราก โกเมน เขาพระเมรุ์ ทำพระเมรุ ตัวมอน พวกมอญ โจมร โตมร ภมร หมู่อมร ม้วยมรณ์ อมรแมน เมินว่าไม่ดู เมิลว่าดู ทุ่มโมง อุโมงค์ ใจมัก มรรคผล แช่หมัก ใจสมัค ของมาก ชลมารค สถลมารค น้ำหมึก บรมธรรมมึก หมู่มฤค ไข่มุก น่ามุข บ่ายมุข มุขมณฑล มุขมนตรี จัตุรมุข ช้างคิริเมขล์ เมขลา พยับเมฆ เมฆหมอก ต้นโมก ศิวโมกข์ ทิศาปาโมกษ์ อาภรณ พิโมกษ์ โมฆชน ปลวกมด สมมต สาภืมทผูกมัด มัจุ มฤตยู มัจฉา มัสยา ดื่มมัช วิมัติ เวมัติ อนุมัติ ปรมัดถ์ บรมรรถ เรือมาด เปนมาตรา แม้นมาตรว่า โยธามาตย์ สามารถ ทวาทศมาศ ปะรามาศ ปรักมาศ จิตรมาศ อธิกมาศ แห้งหมาด ประมาท อำมาตย อำมาจ มืดมิด นิมิตฝัน เทพนฤมิตร ประจามิตร พวกญาติมิตร หมู่อมิตร์ มิตรไมตรี มิตรสหาย พระธรรมสามิศร์ ฤๅษีสมมิทธ โลกามิศ วรามิศ อามิศ มิจฉาทิฐิ มฤตยู มฤตยุราช เมืองมฤท ผลละมุต ถึงวิมุติ สมมุต โกมุท มุทธชะ มุทธาภิเศก ช่างสมุด มหาสมุท มูดร มูรติ เมดตา เมดติ โกเมด บรเมศร บรเมศวร บารเมศ ราษีเมศ ปาโมช ปราโมช สมโมท อภิโมท ๚ะ

๏ จบมอไวพจน์ ที่ ๑๖ นี้ ๚ะ

----------------------------

๏ ชักหุ่นยนต์ แยบยล ได้ยินยล ยลภักตร์ ยลโฉม หมากยัน ไม้ท้าวยัน วิธีบูชายัญ เลขยันต์ ยรรยง ย้อยยาน เปนยั่วยาน พระคชยาน ราชยาน อุทยาน ญาณจักษุ ทศพลญาณ ปรีชาญาณ มรรคญาณ ผลญาณ เพชรญาณ สรรพัญญุตญาณ สยัมภูวญาณ ปลาพยุน ประยุรญาติ โพธิญาณ วิญญาณ วิปัสนาญาณ สมันตญาณ ประยุรวงษ ยุรยาตร เกยูร พงษประยูร มายูร พระสุริเยนทร์ พระอรรคชาเยนทร์ ยวนใจ เมืองญวน ตัวยง ยุยง ต้นประยงคุ เยื่อยาง ตรียางค์ ไตรยางษ์ ย้ายยัก พระยายักษ ยุค ๓ กุลียุค ไตรดายุค ทวาประยุค เปนยุคเปนคราว เปนยุกดิธรรม จับไม้โยก ได้อนุโยค โยคเกณฑ์ โยธานุโยค ภาวนานุโยค ม้าพยด ยศศักดิ์ เกียรดิยศ ผู้มียศ ปริวารยศ อิศริยยศ เยียดยัด ยัชประวิช พยัสนะ ดูยืดยาด ประยูรญาติ หมู่ญาติ อนุญาต ยาตราไป .ยุรยาตร ทายาท เปนพยาธิ เข้าปายาศ อุปายาศ ยุดไว้ เปนยุติธรรม อยุชฌียบุรี ต่อยุทธ ยงยุทธ ยุทธนา อยุทธยา ที่ยุทธภูมิ์ ๚ ทางร้อยโยชน์ การเปนประโยชน์ อโยชฌียบุรี อโยทธยา ๚ะ

๏ จบ ยอ ไวพจน์ ที่ ๑๗ ๚ะ

๏ รนเร่งรบ ร้อนรน ไหรญ โดรณ รณณรงค์ กลางรณ รุนรัน หิรัญ อารัญ อรัญ รัญชะ เปนนิรันต์ร ๚ วร้าวราน กำราญ รอนราญ สำราญ สราญ ๚ น้ำไหลริน ๆ ไพริน เภริน นรินทร์เสนี นารถนรินทร์ ราชวรินทร์ วัชรินทร์ อำมรินทร์ อมรินทร์ รุนส่งไป กากกรุน ความการุญ ท้าววะรุณ พระพรุณ อยาบช้าทารุณ รุ่นตรุณ แสงอรุณ ท้าววีรุฬหก นเรนทร์ พิเรนทร์ อำมเรนทร์ อเรนทร์ ชาติสังหาร ๚ เรรวน สำรวล ๚ ร่ำเรียน ปเรียญ ปเรียรดิ์ ยางรง รณณรงค์ กระยารงค์ น่ารัก เทพารักษ บริรักษ รักใคร่ มูลราก เพลิงราค ราคดำฤษณา ตักน้ำรด รจนา รจเรข ราชรถ สมมโนรถ พระนารท พระรทเสน ของมีรศ สุคนธรศ เสาวรศ โอชารศ เอมรศ พระโอรส พระเอารส ผูกรัด ในรัชกาล บทรัช รัชฎะ อฒรัตติ์ ไตรยรัตน์ เนาวรัตน์ นพรัตน์ เทราด จักรพรรติราช เถลิงถวัลยราช ทรงราช ประเทศราช ป่าวร้องราษฎร ไม้มะริด ทองสำริด เดชผริด เดชฤทธิ เทวฤทธิ บุญญฤทธิ ราชฤทธิ สัมฤทธิศก อิทธิฤทธิ ทุจริต สุจริต เข้ารีด จารีต รัดรุด ฤทธิรุตม พระนรุตม์ มารุต กาลาคนิรุท อนิรุท อรรคนิรุท ให้การพิรุธ บุรุษ จ่าเรด อิศเรศร์ พระนเรศวร์ อิศวเรศร์ ศีโรดม์ ไพโรจ รุ่งโรจ เรืองโรจ วิโรจ ศรีวิโรจ เข้านิโรธ ทรงพระพิโรธ พลรบ เคารพ ท้าวโกรพย์ ทางราบ รอญราพ ราพนาสูร ยารม มโนรมย์ รื่นรมย์ อภิรมย์ อารมณ์ เรี่ยราย พระนารายน์ ๚ะ

๏ จบรอไวพจน์ที่ ๑๘ ๚ะ

----------------------------

๏ วิ่งลนลาน น่าพระลาน ใบลาน แบหลาลาญ ลาญชีพ เลวลาญ มโหฬาร มเหาพาร โอฬาร เอาฬาร วิฬาร ดอกลินจง ต้นมุจลินท์ พระยามิลินท์ สระมุจลินท์ ค่างลิง อาลิงค์ ป้าลุง มัดถลุงค์ มาตลุงค์ ดิลก มาฬก ฉกลัก ลักขะ ทรลักษณ์ ธัญญลักษณ์ นรลักษณ์ พระไตรยลักษณ์ พระลักษณ์ ลักษณ์สมบูรณ์ ลักษณสมบัติ เสาวลักษณ์ อาลักษณ์ อัประลักษณ์ มหาดเล็ก เรียนเลข จ่ายเลข ศักเลข ไม้อุโลก จันทาโลก สุริยโลก สารโสลก อาโลก ทั่วโลกย สัตวโลกย ชั้นลด ลาลด โสฬศ ล่วงลัด ปากลัด ลัฐิวัน ลัทธี ลัรรดา เนินลาด พระนลาศ เขาไกรลาศ ประหลาด ลิลาศ วิลาศ กมลาศน์ พิปะลาศ ประลาศ ถากลิด กลอนลิลิต ชวลิต โมฬิศ มาลุต ศีลุจย์ มฤคลุท กิเลศ เกลศ กะมะเลศ เปนเลศ เรียงเล็ด ล้ำเลิศ เขียนแล้วลบ ลพบูรี ความลับ เลขลับธ์ เลขลัภ เปนลำลาบ ไห้พิลาป ได้ลาภ หลงโลภ ใจโลมภ ๚ะ

๏ จบลอไวพจน์ ที่ ๑๙ ๚ะ

----------------------------

๏ คิดเวียนวน เปนกังวล ไปหลายวัน เดือนสาวัน ปทุมวัน พนมวัน ไพรวัน เบญจวรรณ สุวรรณ ป่าหิมวันต์ อภิวันท์ ไกวัล เถาวัล ลรรดาวัลิ์ ดาราหวัน มไหสวรรย์ เมืองสวรรค์ ไอสวรรย์ เถลิงถวัลย เวลาวาน ท้าวมัฆวาน ตติยะวาร ไตรยวาร ไตรยทวาร ทุกวันวาร ศุภวาร จักรวาฬ ปลาวาฬ คลองวาฬ ห่วงกระวิน วิญญาณ วิเวกวิณ หวังถวิล มอบเวนสมบัติ อยู่ประจำเวร เปนกรรมเวร คำวิงวอน จีวร สถาวร งามบวร ใจอาวรณ เบญจนิวรณ เวียนวง เขาวงก์ เชื้อวงษ ญาติวงษ์ ประยุรวงษ ภานุวงษ ระวิวงษ สุรวงษ สุริยวงษ วิดวัก จัดวรรค ชั้นภวรรค วิเวก สังเวฅ สาระวัด เด็กอยู่วัด เหวียงวัด สงสารวัฎ สังข์ทักษิณาวัฎ สังข์อุตราวัฎ ไวยวัฒน์ วัตรประฎิบัดิ สวัสดิประวัติ จักรวรรดิวัตร ช้างอาลวาด เขียนวาด ฉัพพิธวาต ชายอนุวาต นิศวาต ปัศสาสะวาต อัศสาสะวาต ลมสัดถกะวาต ฆราวาศ บรมนิวาศ สุทธาวาศ สมสังวาศ อาวาศ ๚ เรือรั่วต้องวิด ประวิช ชีวิตร ประวิตร วิตร ปะวิธ วิวิธ หลบวุดไป คุณวุฒิ คุณวุฒ ไวยวุฒ สามคาวุต สาตราวุธ อาวุธ เทพาวุธ วชิราวุธพระอินทร คทาวุธเวศสะวรรณ ในยนาวุธพระยม ทุสาวุธอาฬวกะยักษ์ ๚ หิมเวด สังเวช เทเวศร ร่ายพระเวท ไสยเวท พระนิเวศ เสด็จประเวศ พระนิเวศน์ ๚ะ

๏ จบวอไวพจน์ ๒๐ ๚ะ

๏ สื่อสน สับสน ไพรสณฑ์ พนสณฑ์ สั่งสนทนา อนุสนธิ์ กุสล โกศล คมสัน ถึงอาสัญญกรรม อาสัญ ไพรสัณฑ์ เกษมสันต์ เลือกสรร รังสรรค์ ฤดูวษรรต์ ทุกสิ่งสรรพ์ กรรแสงศัลย โศกสัลย จักสาน เกษมสานต์ พระราชสาสน แก่นสาร เข้าสาร คชสาร เสี่ยมสาร ไพศาล โรงศาล ทิศอิสาณ ปราสาณ สินไหม ตราสิน ตัดสิน ทรัพยสิน ด้ายสายสีญจน์ กระแสสินธุ รัตนโกสินทร์ พระทรงศิลป รักษาศีล ศิลปสาตร ศีลปัศร อุโบสถศีล เสาศิลา โก่งกระสุน พระศรีสุณห์ สุนทโรวาท กงสุล ได้ติ่งสูนย์ สิ้นสูญ สาบสูญ นเรนทรสูรย พวกอสูร ราพนาสูร มไหสูรย์ แสงสูรย์ ไอสูรย์ ตรีศูล คำสั่งสอน เกสร ไกรสร ทรงอนุสร พระแสงศร สโมสร องค์อดิศร องค์มหิศร เขียนอักษร นางเทพอับศร เรือกสวน กำสรวญ พระราเมศวร พระอิศวร ภูมิศวร กะเบียดกะเสียน กระเษียณอายุ กระเษียรสมุท พระเศียร หมากสง สระสรง ต้องประสงค์ พระสงฆ์ ปราสงษ์ ต้นมสัง แตรสังข์ สังฆราช เวลาสาง ๆ สะสาง ทสางคุลี ตรีทสางค์ ปิศาจสิง สฤงฆาร นรสิงค์ นระสิงห์ สิงหบัญชร สิงหมุทธาธร ๚ ผมหยักสก เงินมาสก เจริญพระศก อุบาสก เอกศก โทศก ตรีศก จัตวาศก เบญศก ฉศก สับดศก อัฐศก นพศก สัมฤทธิศก ไม้ขอนสัก ตั้งกองสัก ศักดานุภาพ มเหสักขเทวราช มเหศรศักดิ ยศศักดิ สรศักดิ สุรศักดิ พระสักยบุตร ศักรราช ครกสาก ตัวคายสาก ศรีสากยมุนี สากยวงษ เดือนไพศาข ข้าศึก บวชสึก แหลกสึก ศึกษา เข้าสุก ผาสุก ฅวามศุข วันสุกร ปลุกเสก อภิเศก เสขบุทคล อเสขบุทคล เศิกก็ใช้ว่าศึก ของสด กำสรด อุโบสถ โอสถ ตวงดัวยสัด สัดจรไป คำสัจ คำสัตย บริสัช กระษัตริย์ กระษัตรา พระมหาสัตว์ พระโพธิสัตว์ สัตวโลกย์ สามัญญสัตว์ สรรพสัตว์ สัตว์เดียรัจฉาน พระสัทธรรม ศรัทธา ทำบุญ จัตุบรรสัษย วิดสาด ผลลางสาด ปิศาจ ไดกุมสาตร ไสยสาตร สาตราวุธ เวชสาตร โหราสาตร อักษรสาตร เดือนอาสาธ นายเนสาท ปราสาท ปาสาท ฤดูสารท ประสาธน์ ประสาสน์ ไม้สีสิด มหาสิทธิโชค ยกให้เปนสิทธิ์ สิทธิโชค อาญาสิทธิ์ มอบตัวเปนสิศย พระสฤษดิรักษ เริ่มรังสฤษดิ ๚ สูงที่สุด บริสุทธิ์ พิสุทธิ์ วิสุทธิ์ สูดกลิ่น ต้องพิสูตร พระสูตร สายสูตร สนด้วยสูตร วิสูทธิโยธามาตย วาเสฐ เศรฐี ของวิเศศ เหลือเศศ เสริดหนี ผู้ประเสริฐ มาประสบ สบไสมย ปลงศพ พระบรมศพ พระศพ มหรสพ ราษีพฤศภ พระนราสภ สับฟัน สับดะ สับดาห ว่า ๗ วัน กิดติศับท์ ศับท ว่าเสียง สัพพัญญู สรรพัญญู น้ำซับ สินทรัพย กลิ่นสาบ คำสาบ แมลงสาบ ๚ นับหนึ่งถึงสิบ เขาศิพนิมิตร ร่ายศิพมนต์ ส้องเสพย์ เสพย์สุรา มรสุม อรสุม โกสุม โกสุมภ์ สุษุม ๚ะ

๏ จบ สอ ไวพจน์ที่ ๒๑ ๚ะ

๏ จีนต้นหน ไปกลางหนพวกพหล โกลาหล ก้องกาหฬ เกาะสิงหฬ ชาวสิงหฬ กังหัน เหหัน ใหญ่มหันต์ พระอรหันต์ มืดโมหันธ์ มหรรณพ หรรษาภิรมย หื่นหรรษ ห้วยละหาน ปะหาร ทวยหาญ ใจอาจหาญ หักหาญ ทหาร ปริหาร บรรหาร ประหาร พระวิหาร สังหาร อาหาร มหานดาธยาไศรย ดินสอหิน พระมหินทร์ มเหศวรมหินทร์ เบาสองหุน มหุรดิวาร ห้อยโหน หมอโหร โหรดาจาริย หันเหียน บังเหียน พาเหียร ว่านมหาหง ฝูงหงษ มหาหิง หมู่มหึงษ์ ฝึกหัด มหติยานุภาพ มหัจจะราชานุภาพ คฤหัฐ พระหัดถ์ พระหรรถ พระหัถ มหัธยาไศรย มหัศจรรย์ วันพฤหัศบดี นกกระหิด นิคหิต นฤคหิด มหิทธิฤทธิ์ พระอุณหิศ เห็ด เหตุ ๚ะ

๏ จบหอไวพจน์ ที่ ๒๒ ๚ะ

----------------------------

๏ ตัดเปนอัน อัญชัน อัญเชิญ อัญขยม อรรชุน อรรณพ อรรตโนมัติ ๚ อานดาบ เบาะอาน เจ้าจอมอารย์ พระศรีอารย์ บางปอิน พระอินทร อุณห์ อุษณ จังออน บังอร เอวอร อึดอัด ช้างอัฐทิศ เบี้ยอัฐ อัษฎ อัษฎา อัษฎงค์ อัษฏางค์ เกวียนดังอาต ๆ สอาด ใจองอาจ อาตม เปนอาทิ์ อาศน์ อาจหาญ อาจจะทำได้ อิดโรย แผ่นอิด อิฐารมณ์ พระอิศวร น่าอุด อุจเกษตร นอนขึงอูด ลาอูฐ เพลงโอด เอมโอช พระโอฐ พระโอษฐ ๚

๏ จบออไวพจน์พิจารณ์ที่ ๒๓ ๚ะ

----------------------------

๏ ไวพจน์จรดเสร็ดสิ้น สารสนอง
เพียรคัดเพียรคิดครอง ตฤกถ้อย
รวมพากย์เรียบพจน์ผอง พันผูก ไว้นา
จบระบิลระเบียบสร้อย สวัสดิแผ้วภูลผล

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ