๙ ว่าด้วยสักเลขหมายหมู่

เมื่อครั้งแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ทั้ง ๓ พระองค์ ก็ทรงพระราชดำริการซึ่งจะรักษาพระราชอาณาจักร ด้วยจะเก็บเอาจำนวนพลฉกรรจ์ เพื่อจะได้ทราบว่า ที่มีไพร่พลอยู่ในกรุงเทพมหานครและหัวเมืองซึ่งขึ้นกับกรุงเทพมหานครจะเป็นจำนวนคนฉกรรจ์ควรใช้ราชการได้มากน้อยเมืองละเท่าใด จึงโปรดเกล้าฯ ให้สักเลขไพร่หลวงสมกำลังณกรุงเทพมหานคร แล้วโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้แต่งข้าหลวงกำกับกันออกไปสักเลขณหัวเมืองเอก เมืองโท เมืองตรี เมืองจัตวา ปักษ์ใต้ ฝ่ายเหนือ ซึ่งเป็นเมืองขึ้นขอบขัณฑเสมาตามอย่างธรรมเนียมการแผ่นดินสยามมาแต่เดิมแต่ก่อน เมื่อการสักเลขเป็นไปดังนี้ มีคนบางจำพวกที่เป็นคนใจเบาเกียจคร้านในราชการ ไม่พอใจให้กองสักสักท้องมือ สักหลังมือกลัวจะมีบัญชีเก็บใช้ราชการ จึงคบคิดกันปลอมสักกันและกัน หวังจะมิให้ราชการครั้นจะไม่สักก็กลัวจะจับกุมมาทำโทษ ครั้นมีผู้ร้องฟ้องว่ากล่าวพิจารณาเป็นสัจว่าคบคิดกันปลอมสักจริง จึงให้ลงพระราชอาชญาเฆี่ยนตี ส่งไปจำไว้ณคุกบ้าง เป็นตพุ่นหญ้าช้างบ้างมีอย่างมาแต่ก่อน (ความต่อไป ประกาศให้จับคนสักปลอม)

คัดจากประกาศเรื่องปลอมสักหมายหมู่ ลงวันพุธ เดือน ๖ ขึ้น ๒ ค่ำ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก (พ.ศ. ๒๔๐๑)