สุธนูกลอนสวด

[๑] “โกนดัน” หรือ “โกดาน” หมายถึง “ฆันตารยักษ์” ที่กล่าวในปัญญาสชาดก

[๒] ปัญญาสชาดกว่า “พาราณสี”

[๓] ปัญญาสชาดกว่า นางม้าแก่

[๔] ปัญญาสชาดกว่า “จักษุทั้งสองของอัศวโปดกนั้น มีสัณฐานดังกุณฑลที่บุคคลทำด้วยแก้วมณี เพราะเหตุนั้นชนทั้งหลาย จึงเรียกชื่ออัศวโปดกลูกนางพาชีนั้นว่า มณีกักขิอัศวราช”

[๕] ในปัญญาสชาดกว่า เมื่อสุธนูกุมารมีพระชนม์ได้ ๑๖ ปี พระเจ้าพรหมทัตผู้เป็นพระบิดาก็สิ้นพระชนม์ ข้าราชการทั้งหลายจึงเตรียมการราชาภิเษกสุธนูกุมารจะให้เป็นกษัตริย์ต่อไป

[๖] สัมผัสไม่ส่งกับบทต่อไป น่าจะเป็น “พาเหาะไปยังพารา”

[๗] หมายถึงพระอิศวร ต่างกับในปัญญาสชาดกที่ว่า ฆันตารยักษได้รับพรจากท้าวเวสสุวรรณ

[๘] สัมผัสไม่ส่งกับบทต่อไป

[๙] บทที่ ๖๖๕ - ๖๖๗ สัมผัสไม่ส่งกับบทต่อไปทั้งเนื้อความไม่ต่อเนื่อง เข้าใจว่าความตอนต่อจากนี้เอกสารต้นฉบับคงคัดลอกตกไป