อภิธานศัพท์มหาชาติคำเฉียงเท่าที่สืบได้

กาว ต้นเทียน
ก่อมเกาะ แมงลัก
ก้ำ ข้าง, ฝ่าย

ขัดมอก ดอกไม้ชนิดสีขาว

คระแมด จันทน์ชนิดหนึ่ง
แคบ ผักตำลึง
เครือเขาปูน เถาคันปูน
คำ ทอง

จา คำพูด, หรือเมื่อไรหนอ
จุ่ง จึง, จง
แจ่ง มุมห้อง, หรือทิศที่เฉียง

ชาติบุษ บัว
ซู่ก้ำ ทุกแห่ง, ทุกขณะ
ซู่ประการ ทุกประการ
ซู่พาย ทุกแห่งที่เคยไป

ดังอั้น ดังนั้น
ดอกแซว ดอกมลิวัน
ดอย ภูเขา

แตแวด นกกะต้อยติวิด

ทุงทุง นกกระทุง
เทือะ ที, เถิด, เทอญ

นอดดิน มะเดื่อชนิดหนึ่ง
นอดน้ำ มะเดื่อชนิดหนึ่ง

บอย่าซะแล ไม่เช่นนั้น
แปรฮอด เบือนพบ

ปอมขาง กิ่งก่า

ผาย โปรย, หว่าน, ปล่อยไป

เฟือยไม้ กิ่งไม้ที่ระลงมา

หมากคับทอง ตะโก
หมากต้อง กะท้อนป่า
หมากม่วงกาสอ มะม่วงป่า
หมากแหน สมอพิเภก
แม่พาทย์ กลอง
หม่วนเพราะ สนุกด้วยเสียง

ยัง ซึ่ง
ยางขอก นกยางกรอก
ยาย เรียงเปนแถว
ยูถ่าง ตามสบาย

ระเมา, รำเมา น่ารื่นรมย์

ลุน ทีหลัง, ภายหลัง
แลน ตะกวด
ลมแล้ง ราชพฤกษ์

ส่อแมว เล็บเหยี่ยว
เสี้ยง หมดสิ้น
สำปูนแวง สมุลแวง

หัน เห็น
เหนอ้ม ชะมด

อโศก ไม้โศก
อันซะฤๅ ดังนั้นฤๅ

ฮอด ถึง

 

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ