บทสักรวาเรื่องอิเหนา ตอนนางจินตะหรา
| ชาย ๑๏ สักรวามาบังคมประนมน้อม | พรั่งพร้อมตามรับสั่งทั้งชายหญิง |
| พวกนารีล้วนละม่อมพร้อมพริ้ง | บ้างถือฉิ่งโทนทับกรับพวง |
| ล้วนนุ่งลายต่างต่างอย่างดี | ซับในสีทับทิมเหมาะห่มเพลาะม่วง |
| ขอเชิญตอบมาให้งามตามกระทรวง | อย่าหนักหน่วงอยู่เลยน้องร้องเถิด เอย ฯ |
| หญิง ๒๏ สักรวานารีลำนี้พร้อม | นอบน้อมประนตบทศรี |
| ทรงบำรุงไพร่ฟ้าประชาชี | ได้พึ่งพาพระบาระมีสนุกสบาย |
| บัดนี้มีงานการฉลอง | ให้ต้นบทนั้นร้องพระทองถวาย |
| โต้ตอบร้องรับกับพวกชาย | เปนที่สบายไพร่ฟ้าถ้วนหน้า เอย ฯ |
| ชาย ๓๏ สักรวาจะจัดเล่นให้เปนเรื่อง | เมื่ออิเหนาอยู่เมืองหมันหยา |
| ลำนั้นเปนสังคามารตา | ลำนั้นเปนสการะวาตี |
| ลำนั้นเปนระเด่นจินตะหรา | ลำนั้นเปนมาหยารัศมี |
| ไปชมสวนเล่นด้วยกันวันนี้ | ในวารีจัดแจงแต่งตัว เอย ฯ |
| หญิง ๔๏ สักรวาจะต้องเปนจินตะหรา | สติปัญญาไม่สันทัดพึ่งหัดใหม่ |
| แม้นผิดพลั้งสอนมั่งฉวยอย่างไร | ขออไภยเสียเถิดฉันไม่สันทัด |
| จำจะต้องจรลีเข้าที่สรง | แต่งองค์ทรงเครื่องเรืองจำรัส |
| ทองกรแก้วเก้าเนาวรัตน์ | ตามเยี่ยงอย่างนางกษัตริย์แต่ก่อน เอย ฯ |
| หญิง ๕๏ สักรวาบังคมก้มเกษี | เปนสการะวาตีเข้าที่สรง |
| ประดับเครื่องเรืองระยับสำหรับองค์ | ธำมรงค์เรือนเก็จเพ็ชรรัตน์ |
| แล้วแย้มเยื้อนเตือนมาหยารัศมี | อย่าช้าทีหงอยเงื่องจะเคืองขัด |
| จะไปชมสตาหมันเปนวันนัด | จงเร่งรัดจัดแจงแต่งตัว เอย ฯ |
| หญิง ๖๏ สักรวาบังคมก้มเกล้า | เปนมาหยามาเข้าที่สรง |
| ทรงภูษาหยิบเข็มขัดรัดพระองค์ | สไบทรงตาดทองลอองตา |
| ใส่ธำมรงค์วงวาวพราวพร้อย | แต่ล้วนพลอยมณีมีค่า |
| แล้วเรียกเหล่าสาวสรรค์กัลยา | คอยตามเสด็จภัศดาไป เอย ฯ |
| ชาย ๗๏ สักรวากล่าวกลอนน้อมเคารพ | พระผ่านภพอยุทธยามหาสถาน |
| เปนสังคามารตาปรีชาชาญ | มาแต่งองค์สรงสนานสำราญกาย |
| แล้วมาสั่งข้างน่าพวกข้าเฝ้า | ให้เตรียมเหล่าไม้สอยไปคอยถวาย |
| พวกปะหรัดกะติกาบรรดาชาย | ให้ตั้งตาริ้วรายซ้ายขวา เอย ฯ |
| ชาย ๘๏ สักรวาอิเหนากุเรปัน | พอสุริยันต์เยี่ยมไศลจะไปสวน |
| ยิ้มพยักกวักพระหัดถ์แล้วตรัสชวน | ทั้งสามนวลนุชนาฏให้ยาตรา |
| พร้อมพวกเสนากิดาหยัน | ฝูงกำนัลแห่แหนมาแน่นหนา |
| มาถึงสตาหมันมิทันช้า | เที่ยวชมพรรณบุหงามาไลย เอย ฯ |
| หญิง ๙๏ สักรวาองค์ระเด่นจินตะหรา | เที่ยวชมพรรณพฤกษาในสวนศรี |
| สอยสายหยุดพุดจีบปีบจำปี | สารพีกาหลงชงโค |
| ต้นมณฑามาแต่แขกแรกมี | พึ่งออกดอกปีนี้มีอักโข |
| สาวสรรค์ชี้บอกว่าดอกโต | เก็บใส่โถจะเอาไปให้น้อง เอย ฯ |
| หญิง ๑๐๏ สักรวานางสการะวาตี | เที่ยวเลือกเก็บมาลีที่ในสวน |
| ทั้งยิหุบเมืองนอกดอกลำดวน | แล้วตรัสชวนสาวสรรค์กัลยา |
| ให้หาไม้น้อยน้อยสอยลูกจันทน์ | ลูกนั้นสุกงอมหอมนักหนา |
| เรียกกำนัลมาชี้บอกดอกจำปา | ไปเก็บมาจะเอาไปใส่ผ้า เอย ฯ |
| หญิง ๑๑๏ สักรวาระเด่นมาหยา | เที่ยวชมมาลาในสวนขวัญ |
| เลือกเก็บได้มากมายหลายพรรณ | ทั้งบุหงาปาหนันครันครบ |
| รศคนธ์จำปากาหลง | ดอกประยงค์พยอมหอมตลบ |
| สาวหยุดดอกใหญ่พึ่งได้พบ | เก็บไปอบแป้งน้ำมันขยัน เอย ฯ |
| ชาย ๑๒๏ สักรวาสังคามารตา | เที่ยวเก็บมาลาในสวนศรี |
| ดอกกุหลาบจำปาบรรดามี | เห็นจำปีเลือกปลิดที่ติดใบ |
| ทั้งมณฑามาแต่เรือสลุบ | ยิหุบสูงห้าศอกดอกใหญ่ |
| มาถวายพระเชษฐายาใจ | แล้วส่งให้สามพระพี่นารี เอย ฯ |
| หญิง ๑๓๏ สักรวาระเด่นจินตะหรา | เห็นสังคามารตาเกษมสันต์ |
| ช่างเลือกเก็บดอกไม้ได้หลายพรรณ | ขยันนักหนาน่าเอนดู |
| จะเที่ยวหาลูกสาวชาวเมืองไหน | ให้กลมกล่อมละม่อมละไมพอได้คู่ |
| จะเปนที่ฦๅเลื่องเฟื่องฟู | ให้ตาหูคมสันขยัน เอย ฯ |
| ชาย ๑๔๏ สักรวาอิเหนาเจ้าชู้ | เข้าเคียงคู่จินตะหรามารศรี |
| ยุดสไบชี้บอกว่าดอกนี้ | ช่างงามดีน่าชมดอกนมนาง |
| ที่ยังตูมตั้งเต่งเปล่งปลั่ง | ดูดู๋ชั่งเหลืองเปนทองทั้งสองข้าง |
| ถ้าแม้นน้องเด็ดให้แล้วไม่วาง | จะชมเล่นให้สว่างอารมณ์ เอย ฯ |
| หญิง ๑๕๏ สักรวาองค์ระเด่นจินตะหรา | เห็นพี่ยาหยอกเอินก็เมินหนี |
| แล้วผินผันผลักพลิกหยิกตี | เดินหนีพี่ยามาทันใด |
| เที่ยวเก็บผลมะม่วงพวงดก | ที่หล่นตกอยู่กับดินกินไม่ไหว |
| ลิ้นจี่จีนหวานฉ่ำลำไย | มะเฟืองไฟมะปรางต่างต่าง เอย ฯ |
หมดบทสักรวาที่มีเท่านี้
----------------------------
