คำอำนวย
๏ เรื่องนี้ฃ้าแต่งให้ | ราชินี |
อินทรศักดิ์ศจี | นิ่มน้อง |
โดยเธอกล่าววาที | เชิญแต่ง |
ซึ่งฉะเพาะเหมาะต้อง | จิตฃ้าประสงค์ |
๏ เรื่ององค์วิษณุให้ | อวตาร |
เคยชอบมาแต่กาล | เมื่อน้อย |
ครั้นใหญ่ก็เพียรอ่าน | ค้นเรื่อง |
จึ่งอาจจะเรียงร้อย | เรื่องขึ้นดังใจ |
๏ ใครเปนกวิแล้ว | คงเห็น ใจนา |
ยามแต่งต้องใจเย็น | แน่แท้ |
ต้องวายสิ่งลำเค็ญ | เคืองจิต เจียวนอ |
จึ่งจะนิพนธ์แล้ | สิทธิ์ได้โดยดี |
๏ เทวีที่รักแก้ว | กลอยใจ |
เธอช่วยกล่อมหฤทัย | พี่แผ้ว |
เสริมสุขดับทุกข์ใน | ดวงจิต พี่เอย |
ด้วยสิเน่ห์ดังแก้ว | ก่องพื้นเพหา |
๏ อ้าน้องจงรับด้วย | ใจดี |
ลิลิตเปนพลี | รักล้ำ |
พยานรักซึ่งมี | ห่อนเหือด หายเลย |
จนจวบสิ้นดินน้ำ | ฟากฟ้าคลาสูญ ฯ |
รามวชิราวุธ