- คำนำ
- ๑๙๘ ประกาศสงกรานต์ ปีจอจัตวาศก
- ๑๙๙ ประกาศเรื่องการถวายทองเงินพระเจ้าลูกเธอในการโสกันต์
- ๒๐๐ ประกาศเรื่องเกณฑ์ทรายโรยถนนในการพระศพ
- ๒๐๑ ประกาศห้ามมิให้กราบบังคมทูลทักอ้วนผอมขาวดำ
- ๒๐๒ ประกาศวางโทษเรื่องทักอ้วนผอม
- ๒๐๓ ประกาศให้เรียกคลองวัดไชยพฤกษ ว่าคลองมหาสวัสดิ์คลองเข้าไปพระปฐม ว่าคลองเจดีย์บูชา
- ๒๐๔ ประกาศให้ชำระตัวเลขพระคลังสุภรัต ซึ่งไปแอบอิงอยู่ในกรมต่างๆ ส่งให้คลังสุภรัต
- ๒๐๕ ประกาศให้คัดเรื่องความที่ราษฎรร้องฟ้องขึ้นทูลเกล้า ฯ ถวาย
- ๒๐๖ ประกาศให้เก็บภาษีหัวเบี้ยรวมอยู่ในบ่อน
- ๒๐๗ ประกาศให้ใช้กะแปะอัฐแลโสฬศที่ทำขึ้นใหม่
- ๒๐๘ ประกาศห้ามไม่ให้ตื่นกันเรื่องกะแปะอัฐแลโสฬศจะใช้ไม่ได้
- ๒๐๙ ประกาศห้ามมิให้นับอัฐโสฬศลงที่พื้นแขงๆ
- ๒๑๐ ประกาศขยายสถานที่จำหน่ายแลรับกะแปะอัฐแลโสฬศ
- ๒๑๑ ต้นประกาศพระราชทานแลกเปลี่ยนที่วิสุงคามสีมาเมืองลพบุรี
- ๒๑๒ ประกาศการพระราชพิธีลงสรงโสกันต์พระเจ้าลูกเธอ
- ๒๑๓ ประกาศให้ข้าราชการที่ทำการวิวาหมงคลโกนจุกบุตร นำความกราบบังคมทูล ฯ แลข้าราชการในทำเนียบถึงแก่กรรมให้บอกกระทรวงวัง
- ๒๑๔ ประกาศไม่ให้หม่อมเจ้าหม่อมราชวงศ์ตลอดจนบุตรหลานเหลนไปเที่ยวตามหัวเมืองโดยไม่ได้ทูลลา
- ๒๑๕ ประกาศเรื่องการนุ่งขาวแลกระแสพระราชดำรัสในการที่ทรงแจกพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์
- ๒๑๖ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีกุนเบญจศก
- ๒๑๗ ประกาศพระราชบัญญัติรับฟ้องความเจ้า แลห้ามเจ้ามิให้ไปไกลพระนคร
- ๒๑๘ ประกาศการทรงปฏิสังขรณ์พระเจดีย์วัดชุมพลนิกายารามที่เกาะบางปอิน
- ๒๑๙ ประกาศพระราชทานอนุญาตให้ข้าราชการฝ่ายในทูลลาออกนอกราชการได้
- ๒๒๐ ประกาศพิกัดราคาทองแปทศพิศพัดดึงศ์
- ๒๒๑ ประกาศห้ามไม่ให้เชื่อถือข้าราชการเก่านอกตำแหน่ง
- ๒๒๒ พระราชปรารภเรื่องเดินเปนผู้ว่าราชการเมือง
- ๒๒๓ ประกาศว่าด้วยการเดินเปนเจ้าเมือง
- ๒๒๔ ประกาศงานพระเมรุเจ้าฟ้าจันทรมณฑล แลงานฉลองวัด
- ๒๒๕ ประกาศพิกัดภาษี เรือ ตึก แพ โรงร้าน
- ๒๒๖ ประกาศสงกรานต์ ปีชวดฉศก
- ๒๒๗ ประกาศให้ผู้ที่ได้กู้ยืมเงินในพระเจ้าลูกเธอมาสารภาพต่อกรมวัง
- ๒๒๘ ประกาศวันธรรมสวนะแก้ความในประกาศสงกรานต์ที่ผิด
- ๒๒๙ ประกาศเตือนสติให้สงวนเข้าไว้ให้พอกินตลอดปี
- ๒๓๐ ประกาศพิกัดเงินเหรียญนอก
- ๒๓๑ ประกาศเลิกภาษีผลมะพร้าว
- ๒๓๒ ประกาศว่าด้วยแจกเบี้ยหวัดเปนทองทศ ทองพิศ ทองพัดดึงศ์ แทนเงิน
- ๒๓๓ ประกาศเฉลิมพระชนม์พรรษา
- ๒๓๔ ประกาศว่าด้วยการเล่าฦๅกันว่าพระพุทธทำนายเกิดขึ้นที่เมืองเขมร
- ๒๓๕ ประกาศว่าด้วยเรื่องมีผู้ทำอัฐปลอม
- ๒๓๖ ประกาศด้วยเรื่องมีผู้ทำเงินปลอม
- ๒๓๗ ประกาศเพิ่มเติมเรื่องอัฐโสฬศอ่อนแลบางไป
- ๒๓๘ ประกาศว่าด้วยเรื่องราคาเข้า
- ๒๓๙ ประกาศพระราชทานโอวาทแก่ผู้ซื้อเข้าขายเข้า
- ๒๔๐ ประกาศให้ผู้ถูกใช้อัฐปลอมนำมาทูลเกล้าฯ ถวาย
- ๒๔๑ ประกาศห้ามมิให้เรียกหม่อมราชวงศ์แลหม่อมหลวงว่าเจ้า
- ๒๔๒ ประกาศไม่ให้จำหน่ายเข้าออกไปนอกประเทศ
- ๒๔๓ ประกาศให้เรียกค่าธรรมเนียมเรือลูกค้าในเมืองที่มีกงสุลสยาม
- ๒๔๔ ประกาศพระราชบัญญัติเรื่องนาตราแดงแลนาคู่โค
- ๒๔๕ ประกาศตั้งกงสุลปรุศเสียน
- ๒๔๖ ประกาศเรื่องทำพระศพเจ้านายแลศพเสนาบดี ที่พระเมรุกลางเมือง
๒๓๕ ประกาศว่าด้วยเรื่องมีผู้ทำอัฐปลอม
ณวันศุกร เดือน ๑๒ ขึ้น ๑๓ ค่ำ ปีชวดฉศก
มีพระบรมราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาท ให้ประกาศแก่ข้าราชการฝ่ายหน้าฝ่ายในให้ทราบทั่วกัน เดี๋ยวนี้มีผู้พูดผู้กราบทูลว่ามีคนทำอัฐปลอม ว่ามากหลายปากทั้งข้างหน้าข้างใน รับสั่งเรียกเอาจะทอดพระเนตร ก็ซัดกันไปโยนกันมาว่าอยู่ที่นั้นที่นี้ คนนี้เอาไว้คนนั้นเอาไว้ทำหายเสียแล้ว หลายเรื่องหลายพวกแล้วพูดแต่ปากเปล่าทั้งนั้น รับสั่งเรียกเอาจะทอดพระเนตรก็ไม่ได้สักอันหนึ่ง มีผู้เอาเข้ามาถวายรายหนึ่ง ๒ อัฐว่าอัฐปลอม ทรงพิเคราะห์ก็เห็นว่าไม่ใช่อัฐปลอมเปนอัฐแท้ แต่ตีพิมพ์ไม่ถนัด พลัดพลาดหลงปนไป ก็บัดนี้ถ้าใครได้อัฐปลอมเปนข้าราชการก็ดีราษฎรก็ดี ให้เอามาทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายทอดพระเนตร ถ้าทรงเห็นว่าเปนอัฐปลอมแท้จะพระราชทานรางวัลแก่ผู้เอาเข้ามาถวาย แต่ถ้าจะเอาแผ่นตะกั่วมีลายอย่างอื่นไม่คล้ายกับอัฐหลวงจนเปนที่สงสัยมาถวายไม่ได้รางวัล คำที่ฦๅว่ามีผู้ทำอัฐปลอมได้นั้น กลัวจะออกจากปากของผู้ที่รับสินบนพวกอ้ายสิน ศรีไกรลาส อ้ายสุด สุทธกระสาปน์ ฤๅใครๆ มีเบี้ยมากอยากใช้เบี้ย จะออกเที่ยวพูดเที่ยวฦๅให้คนซื้อขายหายนับถืออัฐเสีย จะได้กลับใช้เบี้ย จะได้เลิกโรงกระสาปน์ ผู้ฟังอย่าเชื่อนัก ถ้าใครได้อัฐปลอมไว้ให้เอามาทูลเกล้าฯ ถวายจะพระราชทานรางวัลให้ได้กำไรมาก กว่าเอาอัฐแท้มาขึ้นเอาเงิน เพราะรับสั่งเรียกจะทอดพระเนตรหลายรายมาแล้ว เปนแต่พูดกันอึงไปเปล่าทั้งนั้น เมื่อเดือน ๘ ล่วงมาแล้ว พระอินทราธิบดีสีหราชรองเมืองจับจีนทำดีบุกมาได้ทั้งเครื่องมือ ก็ในเครื่องมือเหล่านั้นมีพิมพ์ศิลาคู่หนึ่ง แกะเลียนรูปเบี้ยอัฐ มีผู้นำพิมพ์นั้นถวายทอดพระเนตร ทรงพระราชดำริห์เห็นว่า จีนนั้นอุตริทำไปอย่างนั้นเอง ซึ่งจะหล่อด้วยพิมพ์นั้นเห็นจะไม่ได้ การซึ่งทรงพระราชดำริห์ดังนี้ เพราะทรงสันทัดชัดเจนในการหล่อพิมพ์หนังสือมาแต่ก่อน แต่ยังมีผู้สงสัยเปนอันมากว่าจีนผู้นั้นทำอัฐปลอมได้ จึงได้มีพระบรมราชโองการดำรัสให้จีนนั้นรับพิมพ์นั้นไปหล่อให้เปนอัฐปลอมขึ้นให้ได้ ถ้าหล่อขึ้นได้ จะยกพระราชอาญาให้ ถ้าหล่อไม่ได้ จะลงพระราชอาญาเฆี่ยนเร่งให้หล่อจงได้ แล้วจะเอาตัวส่งเข้าคุกตามโทษคนทำเงินแดงเงินตะกั่วปลอม จีนนั้นก็อยากพ้นโทษนั่งหล่อวันยังค่ำ ก็ไม่เปนอัฐบริบูรณ์ได้สักอันหนึ่ง เปนแต่ขาดๆ วิ่นๆ ไป จีนนั้นก็สารภาพว่าเปนของพึ่งริทำขึ้นยังหาได้เคยหล่อไม่ ได้ให้ลงพระราชอาญาเฆี่ยนเร่งให้หล่อเปนอัฐขึ้นให้ได้ จีนนั้นก็พยายามหล่ออยู่วันยังค่ำ จนศิลาพิมพ์นั้นร้อนนักแตกหักไปก็ไม่เปนอัฐขึ้น ด้วยเหตุนี้กระมัง มีผู้ตื่นฦๅพูดอื้ออึงไป ครั้นไล่จะเอาจริงเข้าการถึง ๒ เดือนมาแล้ว ก็ยังไม่ได้อัฐที่เห็นว่าเปนปลอม ก็อัฐแท้ที่ราษฎรได้ไปนั้น ถ้าเห็นว่าเก่าไปไม่ชอบใจ จะมาเปลี่ยนเอาอัฐใหม่ๆ ไปใช้ก็ได้ จะมาขึ้นเอาเงินไปใช้ก็ได้ ตามพิกัดในประกาศเก่าทุกอย่างทุกประการ ไม่ขัดขวางเปลี่ยนแปลงอะไร
ประกาศมาณวันศุกร เดือน ๑๒ ขึ้น ๑๓ ค่ำ ปีชวดฉศก ศักราช ๑๒๒๖ ฤๅเปนวันที่ ๔๙๓๐ ในรัชกาลปัตยุบันนี้