มิตรามิตร

อุ่นเรือนเพื่อนพี่แล้ว เรียมสุข
สามัคคีรสครอง ค่ำเช้า
แม้นแม่อมิตร, ทุกข์ ใดเท่า เทียมนอ?
บ้านบ่เป็นบ้านเข้า เขตต์อบาย
สามีศรีมิตรแท้ ใครเทียม?
ใครบ่รักช่างใคร เถิดเน้อ!
ผัวติดอมิตรเหนียม แหนงหน่าย เมียนอ
ทั้งคู่อยู่เก้อเก้อ สู่กรรม
พ่อแม่มีลูกแล้ว ได้ลูก เป็นมิตร
หน้าเบิกใจบานหนอ คู่นั้น
สบลูกอมิตรถูก กรรมเก่า สนองฤๅ?
จิ้งจอกขุนแล้วปั้น ปึ่งเอา
ลูกมีพ่อแม่แม้ เหมือนมิตร
ตื้นลึกหนาบางบอก ท่านได้
ท่านมิใช่มิตรผิด แบบอย่าง ธรรมเนียม
ลาภหลุดมือแล้วให้ เร่งหวง ทวงคืน[๑]
ครูศิษย์มิตรเหมาะแท้ ธรรมดา
ศิษย์มอบมโนครู กล่อมเกลี้ยง
ครูมอบศิลปวิชา อาชีพ ชักนำ
ครูศิษย์กิจล้วนเลี้ยง โลกเจริญ
อมิตรครูศิษย์หม้าย หมันประโยชน์
ศิษย์ลบหลู่ครูเรียน ไม่รู้
ครูโปรดศิษย์โหดโปรด ยากอยู่
ครูศิษย์ดังนี้ผู้ เปล่าผล
ลูกจ้างมิตรจิตต์ได้ งานดี
นายบ่าวผูกมิตรกัน กิจเกื้อ
ต่างฝ่ายต่างสามัคคี มีสุข
ต่างรักต่างเอื้อเฟื้อ ต่อกัน
ตรงข้ามงามหน้าแล้ว เป็นไร
งานหยุดทิ้งงานกัน กึกก้อง
คนใช้เปลี่ยนนายไป ไม่หยุด
นายบ่าวเดือดร้อนร้อง ร่ำโหย[๒]
มิตรภาพภายนอกล้วน ควรบำเพ็ญ
มากมิตรมากกำลัง เลิศผู้
ฐานะเหมาะกันเป็น มิตรยั่ง- ยืนดี
มวลมนุษยจำต้องรู้ เลือกสรร สมาคม[๓]
ปลูกชังตั้งหน้าแต่ ตระหนี่ตัว
รู้สึกเหม็นสาบมนุษย์ นั่นแล้ว
เห็นท่าน, หมั่นไส้มัว ‘ขวาง’ หมด
เพ่งแต่โทษทิ้งแผ้ว ผ่องคุณ ดีฤๅ ?

เมษ. ๗๗


[๑] ......คืน มีบิดามารดาเหมือนมีลาภ ท่านเป็นผู้รักใคร่อุ้มชูตลอดมา เมื่อท่านหมดความเอ็นดูรักใคร่ กลับกลายเป็นเหมือนคนอื่นไป จึ่งเสมอด้วยหมดลาภ ลาภเป็นของควรหวง ควรรักษาไว้ให้อยู่

[๒] ......โหย นายเดือดร้อนเพราะต้องหาคนใช้ใหม่ร่ำไป และคนใหม่ไม่รู้จักน้ำใจกันก็ไว้ใจยาก คนใช้เดือดร้อนเพราะต้องหางานใหม่ร่ำไป และนายใหม่ที่ยังไม่รู้จักน้ำใจกันก็ไว้ใจยากเหมือนกัน ขณะที่ยังหางานยังไม่ได้นั้นเล่า ก็เป็นความเดือดร้อน

[๓] ......สมาคม “คบพาล ๆ พาไปหาผิด คบบัณฑิต ๆ พาไปหาผล” สุนทรภู่

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ