พระของเรา

เราสืบสาโลหิตจากบิดา จึงเกิดภาระเจือทางเชื้อสาย
ต้องไหว้จ้าวเข้าอั้งยี่ลี้อันตราย ได้ซื้อขายสะดวกพวกเดียวกัน
ยิ่งเคยไปเมืองบิดากลับมาด้วย ก็ยิ่งช่วยให้รู้จักรักแม่นมั่น
พบปู่ย่าอาลุงยุ่งเหยิงครัน ล้วนผูกพันเพิ่มภารประสานรัก
ถึงไม่ข้ามสมุทรประดุจว่า การศึกษาอบรมก็แรงหนัก
ทางชนกนั้นเห็นจำเป็นนัก ชนนีสิมิพักจะทัดทาน
ถึงได้พ่อไม่มีพิถีพิถัน หรือได้แม่แข็งขันเข้าต่อต้าน
ก็ยังมีอั้งยี่วิธีการ คอยประสานรุกเร้าให้เข้าทาง
คือพาณิชย์กิจศึกษาสมาคม ธรรมนิยม[๑]แนวประหยัด[๒]วัตรต่างต่าง
เช่นถือชาติกำพืดไม่จืดจาง จึงเหมือนอย่างอั้งยี่ฉะนี้แล
เมื่อเหตุการณ์บันดาลดังพรรณนา ก็จะให้อาตมาเป็นใครแน่
เป็นครึ่งครึ่งหรือเป็นหนึ่งอย่างแน่แท้ ไปข้างพ่อหรือข้างแม่แต่ทางเดียว
อนิจจาเกิดมาเป็นมนุษย์ พ่อแม่ดุจสรณะที่ยึดเหนี่ยว
ต้องนับถือเท่ากันมั่นคงเจียว เพื่อกลมเกลียวกลอยฤดีชั่วชีวิต
อันบ้านเมืองอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก ถิ่นเกิดใครใครอยากสงวนสิทธิ์
สยามเป็นของเราเราต้องคิด บำเพ็ญกิจชาวสยามตามกรณี
อาชีพเราบ้านเราชีวิตเรา ล้วนถือเอาสยามเป็นถิ่นที่
ใครจะหวงจะกันนั้นไม่มี ขอเสียทีเถอะอย่าหลงงงงมเงอะ
ใครไม่เข้าหลักเกณฑ์เช่นยุบล เขาเป็นคนต่างด้าวช่างเขาเถอะ
สยามของชาวสยามอย่าลามเลอะ ใครขืนฝันคนนั้นเคอะเลอะเองเอย

มิถุน. ๗๗



[๑] ธรรมนิยม ธรรมเนียม

[๒] แนวประหยัด หมายความเอาว่า อิโคน็อมมิค

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ