ผีบุญ​ (๒)

จะกล่าวถึงคุณเสมอเธอช่างเยาะ คุ้ยเขี่ยเคาะผีบุญเบ่งคุณค่า[๑]
เธอซื้อแบบเรียนอะไรที่ไหนมา ได้ทราบว่าพลิกดูแล้ววู่วาม
อ่านเท่าไรก็ไม่เห็นได้เรื่อง มีภาพเปลืองหน้ากระดาษวาดส่ำสาม
ไม่เป็นรูปแต่เป็นลายพร่าหายงาม ภาพสงครามก็ไม่ใช่อะไรกัน
เธอคลำแว่นชูชีพหนีบนาสิก[๒] เอ๊ะ! เอาอีกไม่มีอยู่ที่นั่น
มิน่าเล่าแลพร่ากว่าสายัณห์ เธอนึกขันแต่ได้เยาะค่อยเหมาะใจ
นี่เองหรือชื่อตั้งบอกสังเขป ที่ครูเทพเรียกแบบสอนอ่านใหม่
ต้องอ่านดูให้รู้แน่แก่ใจ หนีบแว่นได้จึ่งเห็นเป็นแบบเรียน
เล่มเก่าแก่ของแม่หนูดูเอาเถอะ สั่งให้ซื้อยังเลอะอีกหรือเหมียน
เธอยิ้มเยาะใครต่อใครในบ้านเตียน ทั้งนังเหมียนนังเขียนเสมียนเอย

ตุล. ๗๙



[๑] ......ค่า คุณเสมอมีน้ำใจดี เขียนกลอนส่งเสริมเรื่องผีบุญ (๑) ของครูเทพลงในประมวญวัน

[๒] ......นาสิก คุณเสมอดำรงชีพอยู่ได้ด้วยใช้แว่นตาหนีบมาแต่หนุ่มๆ เพิ่งจะมาเปลี่ยนเป็นแว่นหูเมื่อเธอหนุ่มน้อยไปเสียแล้ว

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ