อุเทนคำฉันท์
| ๑๔๏ เบญจางค์วรางคอภิวาท | ยภิวันทกรรพุม |
| ด้วยกายวจีจิตประชุม | อภิมัตย์นมัสการ |
| ๏ โลเกศวสุนธรสยม | ภุวรุตมาจารย์ |
| เสด็จเถลิงสิหาสน์วิมุติมาร- | วิชิตฉัตรไชย |
| ๏ โปรดปวงประชาสุรคณา | กินรนาคเวนไตย |
| แจงธรรมจักรวัติวิไนย | ก็ลุโลกศิวารมย์ |
| ๏ หนึ่งข้าถวายกรประณาม | นวโลกกุดรพรหม |
| ตรวจไตรปิฎกธรรมอุดม | พุทธภาษิตสุขุม |
| ๏ ส่องสัตว์สกลกมลมันท์ | เบญจขันธเคลิ้มคลุม |
| ปราศโทษมลายมลประชุม | จตุรโอฆกันดาร |
| ๏ ไหว้อัคสาวกบวร | อุดรทักษิณาสถาน |
| เอตทัคคอสีติอารย์ | อาทิอัญโกณฑัญ |
| ๏ นายกคณาสมมุติสงฆ์ | วิสุทธิสาธุพรหมจรรย์ |
| จตุปาริสุทธิศิลบรร | พชิตกิจสังวร |
| ๏ บังคมบรมอุศภพา | หนสุราคณิศร |
| ปางตรีบุรำอสุรมรณ์ | นยนาถบรรหาร |
| ๏ ถวายกรบวรจตุรภุช | ชำนิครุฑพญายาน |
| นิทรนาคกระสินธุ์ขษิรธาร | อัจฉเรศสองสม |
| ๏ สี่มุขมเหศักขมหา | สุธาวาสไกรกรม |
| เหิรเหมพาหนอุดม | สฤษดิโลกยสบสรรพ์ |
| ๏ ไหว้วัชราวุธวิไชย | ธรไอยราวัณ |
| สองสรวงอำเภอบพิตรบัญ | ญัติเทวโองการ |
| ๏ บังคมบรมจักรจุฑ | ทวาราวดีสถาน |
| เดชดั่งพระกฤษณวตาร | วรองคลงเปน |
| ๏ สาสนูปถัมภกตระศักดิ์ | อาณาจักรกำจายเข็ญ |
| พราหมณ์ชีประชาชนก็เย็น | ธนสรรพสมบูรณ์ |
| ๏ เกิดแก้วกรินทรอำนวย | ชำนิจักรพรรดิพูล |
| เฉลิมภพพาหนอดูลย์ | ผดุงเดชสมเด็จแสดง |
| ๏ ท้าวเทศถวายสุวรรณมา | ลยบรรณาอเนกแขวง |
| ราชร้ายดำริห์อรินทรแรง | พเอิญออกพระสมภาร |
| ๏ เพ็ญโภคคือไพสพสมบัติ | สารพัดจะไพศาล |
| กรุงเทพมหานครปาน | สุทัศนะเทวไอศูรย์ |
| ไหว้บุพจาริยคุณา | อุปการคุณมูล |
| ป้อนหม่ามขิรามรสนุกูล | นุเคราะห์เท่าเจริญมา |
| ๏ นบอุปัชฌาย์คุณนุสาสน์ | คุรุราชเมธา |
| ศึกษานุสนธิอักขรา | กลกาพย์ประกอบกลอน |
| ๏ เริ่มเรื่องอุเทนทวนิทาน | อดิตกาลเริ่มสอน |
| ขอเปนสวัสดิ์สิริบวร | นิรุปัทวันตกาล ฯ |
| ๑๖๏ ดำเนิรโดยในดำนาน | จอมจุลจักรพาฬ |
| ปรันตปะธิบดี | |
| ๏ เสวยไปศุริยราชธานี | แก้วโกสามพี |
| พิศาลพิเศษโสภิณ | |
| ๏ โสภาคยอำไพไชยสินธุ์ | ใสสุทธชลธิน |
| ดั่งชาติสระใสสรง | |
| ๏ นานาบุษบาเบญจงค์ | เสียงมธุภมรลง |
| คือคีตบำเรอสระสนาน | |
| ๏ ปรากฎจรัลเทินปราการ | คือเขาจักรพาฬ |
| สง่าจะงำธรณี | |
| ๏ เทริดซุ้มทวารารูจี | โดรณาไพที |
| ประดับด้วยเทียวเถือกถกล | |
| ๏ คันทึกเทียบทุกทางถนน | ไปมาผู้คน |
| บรู้พิกัตอัดแอ | |
| ๏ พระลานเลี่ยนทิพยพลานแล | พรักพิริยโจษแจ |
| ชำนิชำนัลนนทรี | |
| ๏ ลองทายขลุบชิงช่วงคลี | อาวุธคระวี |
| ละตัวประลองยุทธแยง | |
| ๏ ลองคชบำรูรณแรง | ผัดพานกลางแปลง |
| ลองรถระแทะแกะเกวียน | |
| ๏ บัติพลรณรงค์คงเรียน | ฉะบัดตัดเศียร |
| อรินทรด้วยดีดใดเดียว | |
| ๏ ส่ำสารชาญชนะประเปรียว | ข่าวเข็ญมาเคียว |
| ก็ร่านคำรณเรียกมัน | |
| ๏ พลไหยหาญศึกคึกคัน | แล่นล้ำลมพลัน |
| ดั่งแสงอสนีสาดสาย | |
| ๏ พระกฤษฎาเดชพันราย | อริราชกลัวกลาย |
| ระยั่งระย่อหยอนแสยง | |
| ๏ พระมนทิรารัตน์เรืองแสง | เฉลิมโลกยสำแดง |
| ดำเริงในภูวนัถไตร | |
| ๏ นพศูลพรหมพักตรฉัตรไชย | แก้วกาญจนาไมย |
| ประกอบประกิจประติภา | |
| ๏ รายรูปกินรคณา | สุรนาคอสุรา |
| แลครุฑอัดอำพน | |
| ๏ ช่อฟ้าเทิดทองหาวหน | ลำยองย่องยนต์ |
| ด้วยนาคเจ็ดเศียรสลอน | |
| ๏ เสาทองฝาทองบัญชร | รายรัตนากร |
| ประดับประดาจารนำ | |
| ๏ พริ้งพรายทวยทองคำทำ | นองนาฎระบำ |
| ขบวรระเบ็งแบบบน | |
| ๏ ดาวทองรองรัตนพิมล | พิดานดำกล |
| ระย้าระยับแสงผสาน | |
| ๏ กั้นเศวตฉัตรรัตโนภาร | ยรรยงก์พระสถาน |
| พิมานบันทมบรรจฐรณ์ | |
| ๏ ประดับราชอาสน์ลังกร | เครื่องราชาภรณ์ |
| ประโภคพิพิธพัฬเหา | |
| ๏ ประดับอับสรโฉมเฉลา | เลือกลักษณลำเภา |
| จำนำบำเรอรอบการ | |
| ๏ เนืองนาฎนัจจันตนักงาร | ฟ้อนขับบันสาน |
| สังคีตสงคมรมยา | |
| ๏ ปรากฎพระยศวรา | เจียรจักรมันธา |
| ตุราชธำรงธริษตรี | |
| ๏ พระยอดเยาวราชเทพี | เพี้ยงภควดี |
| อุมาอมรแมนสรรค์ | |
| ๏ พระโฉมเฉลิมหล้าลาวัณย์ | อย่าชายชมขวัญ |
| สุดาก็ดาลใหลหลง | |
| ๏ พระแสนเสน่ห์สนิธจำนง | ในอัครเอกองค์ |
| สุรางคราชกัญญา | |
| ๏ บันเทิงรสทิพยสุธา | ดุจดั่งภุมรา |
| จำเนียรสโรชเรณู | |
| ๏ ฟั่นเฝือเกื้อกามชมชู | รสทิพย์มฤทู |
| สำเริงฤทธิใสสานต์ | |
| ๏ สมเด็จพระอนุชนงพาล | ทรงครรภ์บันดาล |
| พระภาคย์ประภาลาวัณย์ | |
| ๏ ท้าวให้ท้าวนางกำนัล | บริรักษ์พระครรภ์ |
| พรนางระไวไตรตรา | |
| ๏ จวบจวนถ้วนทศมาศา | ฤๅรู้เวลา |
| บันจวบบันจบตกเข็ญ ฯ |
| ๑๑๏ ดลบุษยามาศ | บุบผชาติชุกเปน |
| น้ำค้างยะหยาดเย็น | พระพรำพรมสุมามาลย์ |
| ๏ แสงทองประเทืองภพ | นรคปธราธาร |
| จากอาสน์อลังการ | วรภูษนาภรณ์ |
| ๏ ชวนเอกอนงค์นาฏ | สุรางค์ราชอับสร |
| ยังหน้าพระลานจร | ประพาสพรรณมาไลย |
| ๏ ไม้ดอกและไม้ดัด | ก็ผลิผลัดระบัดใบ |
| ดอกผลถกลใน | บริเวณวิวิธวรรณ |
| ๏ แบ่งบานตระการช่อ | ระกะกอระคนคันธ์ |
| มาโนชประหนึ่งนัน | ทวะนานต์สำราญรมย์ |
| ๏ สารภีระดูดวง | รสร่วงชะชวยฉม |
| สายหยุดขจรลม | จรุงรื่นรำเพยพาน |
| ๏ กรรณิกาผกาแก้ว | พิกุลเกษสุมนทาน |
| เสาวรสตระบอกบาน | รสคนธ์อำไพพวง |
| ๏ ชาตบุษพุทธชาติ | ชะมุนาดกระแจงจวง |
| สุกกรมลำดวนดวง | ประยงคุ์กลิ่นกำจรจรง |
| ๏ เด็ดดอกจำปาปลิด | ที่ใบติดดำเนิรทรง |
| ดมพลางประทานองค์ | อัคเรศนงค์ราม |
| ๏ หยอกเย้ากำนัลนาง | สุรางค์ราชมาตาม |
| จวบเนตรพงางาม | ก็สทกสเทินเมิน |
| ๏ เสสรวลสำรวลตรัส | ก็จูงหัตถ์พระนางเดิร |
| ยังเกยกนกเตริน | ประสงค์แสงพระสุริยัน |
| ๏ เชิญชวนประทมเทียม | ประเลาะเลียมวิมลมัณ |
| ฑาทิพย์ตระการกัล- | กระสันต์เกษมสมร |
| ๏ โฉมฉายฉม้ายเมียง | ประอายเอียงประอรงอน |
| อภิวันทกรรกร | ชำเลืองเนตรยรรยง |
| ๏ ฉุดชิงกัมพลพัสตร | วรกษัตริยคลุมองค์ |
| ทูลขอพระธำมรงค์ | ประดิษฐในพระนิ้วนาง |
| ๏ สองท้าวเสวยสวัส | ดิดำรัสสำรวลพลาง |
| แสนสาวสุรางค์ตาง | บริรักษรอบราย |
| ๏ ปางเวรวิบัติเหตุ | ยุพเรศจะพลัดพราย |
| เพลินพลั้งลำพังกาย | สุขเกษมสององค์ ฯ |
| ๑๖๏ ปางนั้นมีหัสดินทร์ดง | สกุณาหนึ่งทรง |
| พหลมหันต์กายา | |
| ๏ โฉบเฉี่ยวโคคชอัศวา | ได้ด้วยสหัสา |
| เปนภักษภุญชอาจิณ | |
| ๏ วันนั้นวิหคหัสดินทร์ | บินถาบถาถวิล |
| ประโยชนเหยื่ออย่างเคย | |
| ๏ เห็นจอมขัตติยาสองเสวย | สุขรมย์บนเกย |
| กัมพลพัสตรคลุมองค์ | |
| ๏ เหมาะหมายแต่ไกลใจจง | มางสะประสงค์ |
| ก็โฉบด้วยพลพันลือ | |
| ๏ เสียงปีกปักษากระพือ | ครึกครึนเครงคือ |
| วายุประไลยลมกาล | |
| ๏ ไม้ไหล้แหลกหักบมิทาน | สัตว์สิงวิ่งซาน |
| ระนาทสุธากำธร | |
| ๏ นานามนุษยนิกร | ย่านไภยาหยอน |
| ก็แล่นชระเหลียกหลีกตน | |
| ๏ สมเด็จอดิศรสากล | เซงศัพทอึงอล |
| ประเมิลประหม่าสมประดี | |
| ๏ ภิตไภยมจุราชรอนชี | วิตเลยลืมศรี |
| สวาทประลาตเลวองค์ | |
| ๏ ปรานีพระอนุชนงค์ยง | ครรภาเพียบทรง |
| พระตนบทันครรไลย | |
| ๏ ปักษาโฉบองค์อ่อนไท | ได้ด้วยบัดใจ |
| ก็โผอัมพรบินบน | |
| ๏ นานาฏนิกรทุกตน | บันดาซอนซน |
| ขยาดอำนาจมฤตยู | |
| ๏ ครั้นนกไปแลมาดู | พระพาลพธู |
| ทั่วทั้งจังหวัดวังใน | |
| ๏ บมิพ้องพนิดาดวงใจ | ต่างโศกาไลย |
| ก็ค้นทุกแหล่งหลายหา | |
| ๏ เหลือคิดเหลือค้นคณนา | ตระหม่าอาชญา |
| ผู้เจ้าก็เข้าเทียบทูล | |
| ๏ ข้าแต่อดิศรไอศูรย์ | พระอรพอูล |
| ประลาตลี้หลีกไภย | |
| ๏ ผู้ข้าฝ่าเฝ้าอ่อนไท | หาหนแห่งใน |
| พิมานประเมิลเปนดาย | |
| ๏ โทษข้าครานี้มีหลาย | ปรับตายเปนตาย |
| บพิตรโปรดปรานี | |
| ๏ จักหาแห่งหนใดดี | จักพบพระศรี |
| สุรางคมกุฎกำนัล | |
| ๏ ทูลพลาปทางเศร้าโศกศัลย์ | ตีทรวงรำพรรณ |
| พิลาปพิไรไห้โหย | |
| ๏ ฟังสารดาลดิ้นแดโดย | พักตราราโรย |
| พิการพิกลหม่นหมอง | |
| ๏ ให้เร่งหาทุกคลวงคลอง | มนเทียรปรางค์ทอง |
| ปรัสว์พระโรงน่าหลัง | |
| ๏ พระตำหนักฉนวนน้ำจวนคลัง | นอกในราชวัง |
| บพบพระนุชสุดสมร | |
| ๏ ตระหนักแน่สกุณาพาจร | พระอัคเอกอร |
| ประจากทั้งเปนเปนไป | |
| ๏ แรงรักเสียดสลักทรวงใน | เทียมดวงหฤไทย |
| จะขาดกระจัดจำราย | |
| ๏ ไป่อาจอสาสะระบาย | องค์อ่อนระทาย |
| วิสัญญิภาพก็ดล | |
| ๏ ครุวณาดังดวงโกมล | ต้องแสงสุริยน |
| ระย่อในกาลมัชฌันติก์ | |
| ๏ อันเตบุริกากำนัล | ว่ายทรวงโศกศัลย์ |
| เสนาะในราชเรือนทอง | |
| ๏ บ้างเข้าเอางารประคอง | สุหร่ายโรยลออง |
| สุคันธรังรสฉม | |
| ๏ รำเพยพัชพานเอาลม | ได้พระอารมณ์ |
| แลโศกบสร่างกำศรวญ | |
| ๏ เอนองค์กับอาสน์อักอวน | กาศกามกองกวน |
| ตระกัดกระวนหนหา | |
| ๏ ละเลยเสวยสรงไสยา | เยาวราชยุพา |
| ละเลียมละเล้าเฝ้าแหน | |
| ๏ ละองค์โอ่อ้างนางแมน | ฤๅแลแปรแสน |
| กำเสาะกำศรวญครวญคนึง | |
| ๏ พระกรก่ายพักตรรำพึง | รำพรรณทรรทึง |
| ระทดระทึกตรึกตรอม ฯ |
| ๑๙๏ อ้าโอ้อัคยุพาสุดารัตนจอม | |
| เคยเรียมถนอมออม | อนงค์ |
| ๏ ร่วมสุขทุกข์บร้างจะห่างพระอรองค์ | |
| ฤๅเวรนุจรจง | ประจาก |
| ๏ เจ็บจิตต์จัณฑวิหคแลฉกกนิฐพราก | |
| จักตามก็ตามยาก | จะบิน |
| ๏ แม้มาทราชริปูและอยู่ณธรณิน | |
| สู้ตายจะไพริน | ฤอิด |
| ๏ รักเจ้าใครและจะเห็นก็เปนดุจบคิด | |
| น้อยใจเพราะไร้ฤทธิ์ | จะตาม |
| ๏ เสียดายยอดยุพราชวิลาสดิลกกาม | |
| หกสวรรคสรรคงาม | ฤปูน |
| ๏ ฉวีวรรณพรรณพักตรลำนักศศิวิบูลย์ | |
| เกศแก้วจำรูญนิล | มณี |
| ๏ คิ้วค้อมก่งกลคันกุทัณฑ์ทฤษดี | |
| ชายเนตรละทีโลก | ละลาญ |
| ๏ กรรณานงนุชกลอุบลวิบุลยบาน | |
| นาสาอังกุสกาญจน์ | พิมล |
| ๏ งามโอษฐอรดุจแย้มและแก้มปรัศคนธ์ | |
| แสงทันตระหยับยล | พระพราย |
| ๏ คางคือสีหและสอคือคอหงสละวาย | |
| อังสาผะผึ่งผาย | พิลาส |
| ๏ ทรวงเทียมแท่นพระผทมภิรมย์รัตนอาสน์ | |
| ถันเทียมประทุมมาศ | ยุคัล |
| ๏ กรกลงวงพระคเชนทร์สุเรนทรฤทัน | |
| นิ้วน้อยนขาวรรณ | วิเชียร |
| ๏ นาภีศรีสมรเรียมก็เทียมทิพยเฉนียน | |
| โรมรุ่นละเมียรเจียร | จรลึง |
| ๏ งามเอวอรยุพาลตระการตระกลกลึง | |
| คล้ายคลึงลันโทลวัล | ลดา |
| ๏ กล้วยทองเทียมอุรุชงฆ์คือชงฆ์สิหลิลา | |
| เยื้องอย่างละคราแล | ลำเภา |
| ๏ นางในไตรภพเทียบฤเปรียบลักษณเฉลา | |
| แก้วกัลยาเยา | พดี |
| ๏ เรียมได้นุชลำเพ็ญและเปนพระมหิษี | |
| ศรีสวัสดิ์กษัตรีย์ | สุรางค์ |
| ๏ ได้สมนาฎนฤมลกุศลบุรพปาง | |
| ใดบาปใดหนอนาง | นิราส |
| ๏ เจ้าตายยังก็บเห็นและเปนทุกขอนาถ | |
| ใจเจียรจะขาดคิด | บวาย |
| ๏ ปรานีองค์ปิยบุตรก็สุดสมรหมาย | |
| โอ้อกจะหญิงชาย | ฤยล |
| ๏ เสียแรงเปนขัตติยาและมาทุกขวิกล | |
| มิยากจะอยู่ทน | เทวษ |
| ๏ ครวญพลางนองชลนานรากรธิเบศร์ | |
| อากัปอาเภท | พิกาล ฯ |
| ๑๑๏ ฝ่ายฝูงคณานาฎ | ยุพราชบริพาร |
| เห็นจอมจุฑาธาร | ธิปะปิ่นกษัตรีย์ |
| ๏ ทรงโศกพิโยคยอด | เยาวราชเทพี |
| ลืมสมประดีดี | ปริเทวนานาน |
| ๏ เนาในพิมานทอง | ทิพห้องประสาทสถาน |
| องค์เดียวอดุรดาล | บมิส่างมิสรงเสวย |
| ๏ เคยออกพระโรงรัตน์ | กิจวัตก็ขาดเคย |
| สิ่งสรรพลืมเลย | พระสนมนิกรสมร |
| ๏ นอกในนิเวศน์เว้น | บมิเปนสถาวร |
| นานาประชากร | ก็สงบสงัดเหงา |
| ๏ ท้าวนางอนงค์สนิธ | ก็บอกกิจกันเบาเบา |
| จอมจักราเรา | ดุจนี้มิเปนงาร |
| ๏ แรงโศกบเสื่อมศัลย์ | ผิวอันตรายกาล |
| ไพร่ฟ้าสุธาธาร | ก็จะเกิดจลาจล |
| ๏ อย่าเราจะเข้าทูล | ธุระราษฎร์ร้อนรน |
| แท้ท้าวจะกังวล | อนุกูลประชากร |
| ๏ ยินชอบระบอบบรรพ์ | ก็ชวนกันลิลาจร |
| ขึ้นเฝ้าบดีศร- | คในพิมานสถาน |
| ๏ เห็นไท้ธไสยาสน์ | อนาถอาสนเลวลาญ |
| ต่างคนก็รุมราน | อุรร่ำรำพรรณทูล |
| ๏ อ้าจอมมกุฎกษัตริย์ | วิยฉัตรวิเชียรจรูญ |
| เฉลิมภพสมบูรณ์ | สุขเกษมธเรษตรี |
| ๏ นาเขตประเทศราช | ก็วินาสพระบารมี |
| บรรณามาภักดี | วรบาทบงสุ์บวง |
| ๏ สมณาประชาราษฎร์ | ทวิชาติทั้งปวง |
| เสวยสุขเสมอสรวง | เพราะพระเดชปกปอง |
| ๏ ครั้งนี้ก็มีแต่ | อดูรแดกำเดาดอง |
| เพื่อฝ่าธุลีลออง | ทุกขแสนรทมทวี |
| ๏ พระทรงพระปรีชา | อธิการะบารมี |
| นักปราชญ์ประเพณี | ประตยักษ์พระสันดาน |
| ๏ ซึ่งทรงกำสรดเศร้า | ทุกค่ำเช้าคำนึงนาน |
| ใช่ที่พระเยาวมาลย์ | ธจะคืนนครคง |
| ๏ แรงทุกขโทมนัส- | พิบัติเบียฬองค์ |
| เกลือกทรงประชวรลง | ก็จะเกิดรำคาญเคือง |
| ๏ ควรดับรำงับโศก- | วิโยคจงเปลือง |
| สงสารทุกบ้านเมือง | อนุกิจติดตาม |
| ๏ เผื่อบรรพบุญญา | ปถัมภาพยายาม |
| จักข่าวพงางาม | วณิภาคยโดยเดา ฯ |
| ๑๖๏ ทรงสดับสารสนมนงเยาว์ | เทียบทูลทางเบา |
| ราณราชนิติสิตการ | |
| ๏ ต้องราชหฤไทยใสสานต์ | หวลหายคลายดาล |
| สติวิกาลกังวล | |
| ๏ เสด็จจากอาสน์อ่อนอำพล | ดำรงพระตน |
| มาโสรจมาสรงสาคร | |
| ๏ ฤๅทรงคันธาอาภรณ์ | แขงขืนใจจร |
| ไปยังพระโรงรัตนา | |
| ๏ พร้อมพระสนมนาฎบริจา | ออกหมู่มุลิกา |
| ดำรัสด้วยการบ้านเมือง | |
| ๏ กลายกล่าวราวเรื่องแค้นเคือง | จากนางพลางเนือง |
| อัสสุสอื้นอาไลย | |
| ๏ ชุมชาวโหรารู้ไตร | เพทางคพิไสย |
| พิเศษทั้งยามพยากรณ์ | |
| ๏ สกุณาพาพระนางจร | ไปจักม้วยมรณ์ |
| ฤๅยังจะเปนฉันใด | |
| ๏ ขษณนั้นประภาณจันทร์ไว | ปรีชาชาญใน |
| ดำหรับคำนวณคำนูณ | |
| ๏ ได้ด้วยพิสดารหารคูณ | แจ้งจบแล้วทูล |
| สมเด็จนราธาตรี | |
| ๏ ภูมเสาร์ตกกาลกิณี | จรจักรราศี |
| สถิตถึงลักษณ์นัครา | |
| ๏ พระนางถึงฆาฏชนมา | พระเคราะห์ราชา |
| ตกภูมพิบากยากเย็น | |
| ๏ ของรักจักจากจำเปน | เพื่อกรรมทำเข็ญ |
| บวายวิโยคโศกศัลย์ | |
| ๏ หากองค์โอรสในครรภ์ | อดูลเดชบรร |
| หารเหตุเบื้องบุญญา | |
| ๏ บำบัดไภยพาลมารดา | ไป่วายชนมา |
| ลำบากแต่ต้นล้นหลาย | |
| ๏ เกมาะมีสิทธาเที่ยงทาย | วิริยภาพแก่กาย |
| นุกูลเกื้ออุปการ | |
| ๏ ชมัยขัตติยายังสถาน | พระหารนานต์ |
| ทเรศบใคร่ไคลคลา | |
| ๏ เท่าถึงทวาทศพรรษา | เอารสราชา |
| นุภาพพ้นพึงแสยง | |
| ๏ จักมาด้วยพระฤทธิแรง | ดาลเดชสำแดง |
| สนองพระองค์คงคืน | |
| ๏ เปนความสัจจังยั่งยืน | ขอพระเจ้าฝืน |
| พระไทยรำลึกตรึกตรา | |
| ๏ โดยในโลกธรรมธรรมดา | อกุศลกุศลา |
| สงสารสำหรับกัปกัลป์ | |
| ๏ พระองค์ดำรงทศธรรม์ | โลกากรถวัลย์ |
| เปนองคเอกัตมา | |
| ๏ สงเคราะห์นรราษฎร์มุลิกา | จงทรงกรุณา |
| บันเทาซึ่งโศกาวรณ์ | |
| ๏ รำงับดับทุกข์ราษฎร | ข้าบาทกรรมกร |
| ผู้รองลอองบทมาลย์ | |
| ๏ พระฟังปโรหิตาจารย์ | ทูลถวายเทียบทาน |
| ยุบลอันควรมวญมูล | |
| ๏ ทรงดุษณีภาพบัณฑูร | เสด็จย่างยาตรยูร |
| ยังมนทิรรัตนบวร | |
| ๏ เข้าที่บันทมบรรจฐรณ์ | อับสรสาวสลอน |
| สลักแสลงแบ่งกาม | |
| ๏ หวลจิตต์คิดคนึงนงราม | เสียวเสียดทรวงทราม |
| ดั่งเสี้ยนอันเสียบส่งแผล | |
| ๏ รำงับอารมณ์ข่มแด | อักอวนปรวนแปร |
| จระเคลิ้มจระเคล้นเห็นโฉม | |
| ๏ พระเยาวยุพามาโลม | ลาเพสู่โสม- |
| นัสดำรัสเรียกขวัญ | |
| ๏ บางคาบสำรวลสรวลสันต์ | บางคาบจาบัลย์ |
| ระทดระทวนหวลโหย | |
| ๏ ดุจบัวเด็จน้ำช้ำโรย | อาดูรเดียวโดย |
| จระลึงจระไลใหลหลง ฯ |
| ๑๔๏ ปางองค์พธูทิพยุพาล | สุขุมาลวิมลมง |
| กุฎเหล่าสุรางค์คณอนงค์ | นคเรศกุสามพี |
| ๏ พ้องไภยมหันต์วิหคทา | รุณทุษฐพาลี |
| ลาล่วงทิฆัมพรพิถี | ทรทางโพยมบน |
| ๏ แลลับสมเด็จนฤบดิน | ทรปิ่นประชาชน |
| ขวัญหายฟะฟายอสุสกนธ์ | กัมปนาทอนาถใน |
| ๏ แลซ้ายบยลมิตรคณา | จะแลขวาก็เปล่าใจ |
| ฤๅรู้จะพักสำนักนิใด | และจะพ้นอำเภอมรณ์ |
| ๏ องค์เดียวก็เปลี่ยวจิตสลด | และสยดสยบสมร |
| เนาเน่งในนขสกุณทร | มนะคิดคำนึงองค์ |
| ๏ อ้าเวรวิบากวิบัติใด | อนุพันธมาปลง |
| หลัดหลัดก็ตัดชนมทิวง | คตเดียวประดาษดาย |
| ๏ ปรานีปิโยรสดนัย | อุทรแม่จะหญิงชาย |
| ฤๅรางจะรู้ก็จะมลาย | ชนมชีพเมื้อมรณ์ |
| ๏ แม้แม่ปราลยชีวิต | บมิคิดจะอาวรณ์ |
| คิดแต่พระสายสมรอร | ปิยบุตรในครรภ์ |
| ๏ เจ้าแม่บรางจะนฤไภย | จะพินาสในวัน |
| นี้แท้บใครนุกูลกรร | อุปการไป่มี |
| ๏ อ้าองค์บรมภรรดา | ธิบดินทรโมลี |
| แลลับพระเนตรทฤษดี | สกุณชาติโฉบมา |
| ๏ แท้ท้าวจะโทมนะพิลาป | นยอาบพุธารา |
| ด้วยความเสน่ห์นิตยปรา | รภข้าธุลีถนอม |
| ๏ เคยรองฉลองบทบำเรอ | บริรักษ์ลอองออม |
| อกเอ๋ยบเคยจะนิรจอม | จักรจากทั้งเปนเปน |
| ๏ ข้าน้อยจักวายชนมชีวาตม์ | วรบาทจะห่างเห็น |
| วังเคยเสวยสุขจะเย็น | ยะเยียบอย่างสุสาสาน |
| ๏ เคยฟังบำเรอสุรสุรางค์ | ก็จะร้างจะแรมราญ |
| เสียงไห้จะปานสาลวนาน | ตระดูระดมลม |
| ๏ ใครเลยจะดับปริวิตก | ปริเทวเกรียมกรม |
| ดั่งข้าพระบาทบทบรม- | นรินทรฤๅมี |
| ๏ แต่นี้ก็นับจะนิระบาท | วรราชกษัตรีย์ |
| ขอลานรานฤบดี | อวสานวันวาย |
| ๏ เบื้องโทษปางบุรพทำ | มนะกรรมวจีกาย |
| ขุ่นเคืองณเบื้องบทระคาย | ขมะโทษเวรเวียน |
| ๏ หนึ่งข้าจำนงจิตสวา | มิปวาสจำเนียรเพียร |
| ภักดีคงอับสรเสถียร | อมรเทพภรรดา |
| ๏ จงเทพในศิขรเขต | หิมเวศวะนาอา |
| รักษ์อันมเหศักขคณา | จตุโลกยบาลชาญ |
| ๏ อินทร์พรหมบรมพิษณุมาน์ | สุรศักดิสังหาร |
| เฉลิมตรีพิภพอุปการ | ทศทิศสรวมพร |
| ๏ เชิญรับประณามประนิตข้า | บริจาริกากร |
| พ้นไภยอำเภอมจุรรอน | ชนมชีพรอดปาง |
| ๏ รุกขาสุราสุรคใน | ศิขเรศธารทาง |
| ทิพโสตสดับนุสรนาง | ปริเทวนาการ |
| ๏ ไป่อาจจะทนทุกขระทด | ทุมนัสสงสาร |
| ยื่นเยี่ยมพิมานรุกขทยาน | ก็ตรลึงลลาญทรวง |
| ๏ ปักษาคณาสัตวใน | วนพฤกษป่าปวง |
| แลนางก็ต่างทุกขรลวง | บมิกลั้นกำศรวญศัลย์ |
| ๏ จับรังประนังมุขชะแง้ | ตรลึงแลจระหง่องงัน |
| ลืมภักษ์ผลาผลจำนัน | ก็ซะเซียบยะเยียบเย็น ฯ |
| ๒๘๏ วิหคหัสดินทร์ | |
| โฉบเฉี่ยวยุพินทร์ | ยุพาพาลเพ็ญ |
| มาถึงมหา | นิโครธอันเปน |
| คอนเคยบมิเว้น | ภักษสัตว์อาจิณ |
| ๏ วางบนค่าคบ | |
| พฤกษาปรารภ | เพื่อจะจิกกิน |
| ฝ่ายองค์นงค์เหน้า | พระเยาวยุพินทร์ |
| ตรหนักกายิน | กำหนดสัญญา |
| ๏ เลิกกำพลพัสตร | |
| ประหารพระหัตถ์ | คำรบสามครา |
| เปล่งพระสุรเสียง | สำเนียงโกลา |
| ด้วยเดชเทวา | พิทักษ์ทรามไวย |
| ๏ ทั้งบุญวโร | |
| รสราชภิญโญ | ในครรภ์อรไทย |
| จะเจนปกรณ์ | กุญชรพิไชย |
| เปนปิ่นภพไตร | แก้วโกสามพี |
| ๏ มหันตวิหค | |
| พัญเอิญตื่นตก | ตระหม่าสมประดี |
| ดังอสนีบาต | สาดซ้ำแสนที |
| ความกลัวชีวี | พินาสขาดปราณ |
| ๏ วางนางลลน | |
| ผละจากมณฑล | พระไทรบนาน |
| ตัวสั่นระรัว | ดั่งกลัวพระกาล |
| บินหนีลนลาน | ประลาศหลีกไกล |
| ๏ ฝ่ายครรภเทวี | |
| แก้วโกสามพี | ประจากพาลไภย |
| ดำรงพระตน | อยู่บนต้นไทร |
| องค์เดียวเปลี่ยวใน | วเนเอกา |
| ๏ ไป่รู้หนแห่ง | |
| สำนักหลักแหล่ง | ใกล้ไกลไคลคลา |
| บเห็นผู้คน | เดิรหนไปมา |
| ล้วนห้วยเหวผา | ชำเราะเซาะธาร |
| ๏ ยิ่งแลยิ่งเปลี่ยว | |
| สันโดษแดเดียว | อรอาดูรดาล |
| รอนรอนสุริยน | สนธยากาล |
| วิเวกวนานต์ | บมีเพื่อนสอง |
| ๏ ลิงค่างบ่างชนี | |
| ส่งเสียงเรื่อยรี่ | เย็นเยือกขนพอง |
| เสือสัตว์จัตุบาท | สีหราชคนอง |
| ลองเชิงเริงร้อง | จับสัตว์กุมกิน |
| ๏ กาษรตัวโตรษ | |
| ขุดคัดเขาโขด | ตะเพิ่นพังพินท์ |
| แรดร้ายกินหนาม | เลือดทรามลงดิน |
| ไกลใกล้ได้กลิ่น | แล่นไล่คลุกคลี |
| ๏ สารเติบตกมัน | |
| เชื่องซึมครึมครั่น | หวงกริณี |
| โกญจนาทกาจก้อง | ทั้งท้องพงพี |
| พังพลายพ่ายหนี | ประลาตกลัวไกล |
| ๏ รอนรอนสุริยง | |
| วางแสงอัสดงค์ | ลับเหลี่ยมเมรุไกร |
| โขมดมายา | โป่งป่าผีไพร |
| กู่ก้องร้องไห้ | ห้อยโหนโยนตัว |
| ๏ หลอนหลอกกลอกตา | |
| โลดเต้นเป็นน่า | พิลึกพึงกลัว |
| องค์สั่นขวัญหนี | บมีกับตัว |
| ยิ่งค่ำยิ่งมัว | มืดมลอนธการ |
| ๏ เพื่อเวลากรรม | |
| อดีตมาอำ | นวยผลภิบาล |
| บันดาลมาดล | ให้ทนทรมาน |
| อดักอดาล | กำเดาอาดูร |
| ๏ เมฆมืดหมอกมัว | |
| พรุณโรยรั่ว | หลั่งหล้านานูน |
| เมขลาล่อแก้ว | แพรวแพรวจำรูญ |
| อสุรารามสูร | คว่างขวานคำรณ |
| ๏ พระอรยุพิน | |
| ไป่เคยได้ยิน | เสียงศัพท์พิกล |
| องค์สั่นระท้าน | ระทดทั้งตน |
| สุดกำลังทน | สมประดีดาล |
| ๏ นางร่ำกำสรด | |
| พิลาปลาลด | สรณสรวงบวงบาล |
| เทวาในสวรรค์ | ฉชั้นวิมาน |
| อารักษ์รักษ์สถาน | ภูผาอารัญ |
| ๏ ขอบุญพำนัก | |
| พระยอดเยาวลักษณ์ | ลูกน้อยข้าอัน |
| กปณาอาทร | จักจรจากครรภ์ |
| เปลื้องปลอดไภยัน | ตรายราคี |
| ๏ โอ้กรรมทำไฉน | |
| ได้ทุกข์ฉุกใจ | ยากแค้นแสนทวี |
| พ้นไภยไม่ม้วย | ด้วยนกหัสดี |
| เวทนาครานี้ | อนาถในไพร |
| ๏ ว้าเว้เอองค์ | |
| ประยูรสุริย์วงศ์ | พระสนมกรมใน |
| ประชวรครรภ์คราง | อ้างว้างหฤทัย |
| บเหลียวเห็นใคร | พอเพื่อนเปนสอง |
| ๏ เคยสุขุมาล | |
| ในคฤหาสถาน | ทิพยรัตนเรือนทอง |
| นาเนกอนงค์ | คณาเนืองนอง |
| เอางารประคอง | เฝ้าฝ่ายซ้ายขวา |
| ๏ ยามสรงยามเสวย | |
| นางในใช้เคย | รวังเวลา |
| ยามร้อนนอนนั่ง | บัลลังก์รัตนา |
| อยู่งารรำพา | รำเพยพัชนี |
| ๏ ฝูงนาฎนักงาร | |
| นัจจันตบันสาน | บันสมดนตรี |
| บันเทิงบันทม | ภิรมยฤดี |
| ดั่งเทพนารี | อินทร์อับสรสวรรค์ |
| ๏ เสียดายมนเทียร | |
| พิมานจันทร์เจียร | ทิพเวชยันต์ |
| จะไกลจะกลับ | จะลับนับวัน |
| โภไคไอศวรรย์ | จะสูญเสียดาย |
| ๏ โอ้องค์ทรงเดช | |
| เคยข้าบทเรศ | รองบาทบคลาย |
| พระแสนถนอมน้อง | บข้องระคาย |
| ลอองอวลอาย | ธุลีลมพาน |
| ๏ ครั้งนี้ตกเข็ญ | |
| ลำบากยากเย็น | เจียรจักถึงกาล |
| ขอบุญโปรดด้วย | มาช่วยพยาบาล |
| พระยอดเยาวมาลย์ | ลูกน้อยในครรภ์ |
| ๏ นางร่ำกรรแสง | |
| กำศรวญครวญแครง | พิไรจาบัลย์ |
| จวนปจุสสมัย | อุไทยแสงพรรณ |
| ผเลียงหลั่งอัน | ล้นแล้งบนาน |
| ๏ มหุดีศรีสวัสดิ์ | |
| พระสุริยไตรตรัส | ส่องแสงชัชวาลย์ |
| สมภพหน่อนาถ | พระราชกุมาร |
| บริสุทธศรีปาน | อุไรรังรอง |
| ๏ พระยอดเยาวลักษณ์ | |
| ช้อนองค์ลูกรัก | แอบองค์ประคอง |
| พิศภาคย์ประไพ | วิไลยลำยอง |
| สมมุตินามสนอง | อุเทนกุมาร |
| ๏ ถอดธำมรงค์รัตน์ | |
| อันจอมกษัตริย์ | ทรงเปลี่ยนประทาน |
| ผูกข้อพระกร | อวยพรพิศาล |
| ค่อนทรวงประปราณ | ร่ำไห้โศกา |
| ๏ โอ้พ่อทูลเกล้า | |
| เสียทีที่เจ้า | อุบัติอาตมา |
| ทรงโฉมสมบูรณ์ | ประยูรขัตติยา |
| อาภัพอัพลา | ล้ำโลกทั้งหลาย |
| ๏ เกิดในเศวตฉัตร | |
| ฤๅมาวิบัติ | วิบากพลัดพราย |
| จากวังลังเล | อยู่เอกากาย |
| ประสูติบนปลาย | พฤกษาอารัญ |
| ๏ แม้นอยู่ยังวัง | |
| ท้าวนางพร้อมพรั่ง | สุริย์วงศ์พงศ์พันธุ์ |
| พระสนมชะแม่ | เถ้าแก่กำนัล |
| จะมาชิงกัน | ถวายหน้าพยาบาล |
| ๏ แม่หมอทั้งผอง | |
| จะเข้าประคอง | พระครรภ์อยู่งาร |
| หมอยาจะบด | โอสถเทียบทาน |
| คนฟังอาการ | จะวิ่งชิงทูล |
| ๏ แม้ทอดพระเนตร | |
| จะทรงสังเวช | ด้วยข้าอาดูร |
| เห็นพระนรลักษณ์ | ลูกรักไพบูลย์ |
| พระจะเพิ่มพูล | ภิยโยยินดี |
| ๏ จะชุมประยูร | |
| พระญาตินิกูล | โหราพญารี |
| เฉลิมขวัญสมโภช | สมภารพิธี |
| แตรสังข์ดนตรี | ตามอย่างกษัตรา |
| ๏ พี่เลี้ยงนางนม | |
| เรื่องราชนิยม | สุรางคณา |
| บำเรอภิรมย์ | บันทมปรีดา |
| ขับกล่อมเห่ช้า | เฉื่อยฉ่ำทำนอง |
| ๏ พ่อย่าไห้ร่ำ | |
| กรรมแล้วจึ่งจำ | จากมนเทียรทอง |
| จงเสวยขษีรรส | ธาราอย่าหมอง |
| ปลอบพลางประคอง | พระลูกกับกาย ฯ |
| ๑๖๏ กล่าวเรื่องนักสิทธิสองสหาย | โดยเดิมบรรยาย |
| นิยมยุบลบรรพา | |
| ๏ พระองค์หนึ่งนามสมญา | อัลกัปนรา |
| มหานรินทร์ธรณี | |
| ๏ องค์หนึ่งนามเวฐที | ปกบดี |
| นครบใกล้ไกลกัน | |
| ๏ สองท้าวเสมอสมรผูกพัน | รักร่วมชีวัน |
| เสน่ห์สนิธนิจกาล | |
| ๏ ดำรงพสุธามานาน | แจ้งลักษณญาณ |
| อนิจแน่เบญจขันธ์ | |
| ๏ เหนื่อยหน่ายในรูปนามธรรม์ | ยินดีในบรร |
| พชิตกิจสังวร | |
| ๏ เษกพระปิโยรสองค์อร | เอาภารราษฎร |
| ดำรงนิเวศน์เสวยรมย์ | |
| ๏ สองไท้ออกทรงพิเนษกรม | อยู่แยกอาศรม |
| บใกล้บกลายไปมา | |
| ๏ กำหนดการเพลิงสัญญา | ดีร้ายโรคา |
| พึงรู้ด้วยควันกูณฑ์กอง | |
| ๏ บรมราชอิสิตสอง | ต่างตั้งใจปอง |
| โดยกิจวัดบมิวาย | |
| ๏ ไป่ลุอภิญาณยังหมาย | ล่วงแล้วปีหลาย |
| บเบื่อบบากพากเพียร | |
| ๏พระเวฐทิปกก็เนียร- | ชีพเสถียร |
| ยุติในด้าวดาวดึงส์ | |
| ๏ เปนมเหศักขราชคำนึง | สมบัติทิพย์ถึง |
| กุศลใดนำมา | |
| ๏ แจ้งในอานิสงส์บรรพชา | รำลึกสิทธา |
| สหายอันเพื่อนพรหมจรรย์ | |
| ๏ เสด็จด่วนลงจากไกวัล | เดิรโดยอารัญ |
| ด้วยเพศบุรุษหลงทาง | |
| ๏ ถึงพระนักสิทธิ์อุตมางค์ | อภิวาทเบญจางค์ |
| ประพฤติประดิสัณฐาร | |
| ๏ถามแถลงทุกข์ไภยพิการ | ปัศวิมิญาณ |
| ก็แจ้งยุบลบมิอำ | |
| ๏ จนพระเวฐทีปกถึงกรรม | ด้วยโรครัญทำ |
| แต่วันอันลับหลายมา | |
| ๏ เทวราชมีเทวบัญชา | ข้าคือสิทธา |
| เวฐทิปกพระสหาย | |
| ๏ เปนเทวมเหศักข์สบาย | ทุกข์ไภยใดกลาย |
| จงบอกอุบัติอย่าบัง | |
| ๏ ดาบสก็เล่าให้ฟัง | ช้างป่ามันชัง |
| มาแย่งมาเย่ออาศรม | |
| ๏ ถ่ายมูลลามกสมมม | ในที่จงกรม |
| แลสกปรกอาจิณ | |
| ๏ อาจารย์อย่าร้อนใจถวิล | โยมจักให้พิณ |
| กับมนต์กำหราบเรียกสาร | |
| ๏ แล้วหยิบพิณทิพยโอภาร | ถวายสิทธาจารย์ |
| ทั้งเวทอุบายอุปเทห์ | |
| ๏ พิณสายหนึ่งนี้มีเด | โชภาพมเห |
| ให้ช้างประลาตหลีกไกล | |
| ๏ สายหนึ่งนาเคนทร์ครรไลย | ดีดขึ้นทีไร |
| ก็หยุดทั้งช้างพลายพัง | |
| ๏ สายหนึ่งช้างนายฝูงพัง | เท้าถ่อมน้อมหลัง |
| ประพฤติได้ดังหมาย | |
| ๏ เสร็จสั่งโดยสารนิยาย | สำแดงพระกาย |
| ก็เมื้อพิมานโดยถวิล ฯ |
| ๑๑๏ ปางนั้นพระนักธรรม์ | อัลกัปมุนิน |
| ได้เวทวิเศษพิณ | ทิพเทพย์ประสิทธิสรรค์ |
| ๏ ปราโมทย์ประมูลหมาย | สาธยายพระมนต์บัน |
| เลงพิณลกลบัญ | จศิขรเล่ห์หลาย |
| ๏ ด้วยเดชวิธิเท | วะมเหศรังถวาย |
| นานาคพังพลาย | ทุประทุษฐตื่นหนี |
| ๏ ยั้งอยู่สถารม | ยนิยมตยาคี |
| ไหว้อาหุดีมี | มนะน้อมปเจกจง |
| ๏ เช้าหิ้วกระเฌอหา | ผลไม้ณในดง |
| เพียรเพิ่มลำพังทรง | บริกรรมพอคราว |
| ๏ บางยามพรุณโรย | ธึกท้นสะท้านหนาว |
| ดาบสบไปราว | พนสอยผลาหาร์ |
| ๏ เก็บมางสอัฐิ | สัตวยั้งนิโครธา |
| หัสดีสกุณา | ปริภุญชเปนเดน |
| ๏ ต้มภักษ์พอเปนยา | ปนมัตกาเยนทร์ |
| ยั้งอยู่ณบริเวณ | ทรวนาทิพาศรม |
| ๏ ปางวันจะจวบองค์ | สุริยวงศ์วรากรม |
| ฝนตกระดมลม | รติภาคยพรอยพรำ |
| ๏ ท้าวรุ่งอุไทยทอง | สุริยส่องคัคณำ |
| พรรษานิราจำ | รัสเรืองจำรูญโพยม |
| ๏ ยามเช้าพอเพลา | ก็ก่ออาคนีโหม |
| บริกรรมอ่านโอม | ชุปรวิตรพระมนต์มี |
| ๏ ทรงธารพระกรจร- | ลิลาสเลอลี |
| งามเงื่อนตยาคี | สุทธิศีลเสี่ยมสาร |
| ๏ ยังเนินนิโครธา | สวนาสำเนียงนาน |
| โหยไห้พิลาปลาญ | จิตหลากประหลาทเปน |
| ๏ ก่อนกูก็เคยมา | อนิจาบเคยเห็น |
| เสียงใดยะเยือกเย็น | มิแลเห็นอนาถใจ |
| ๏ เงี่ยโสตหยุดสดับ | สรศัพท์บใกล้ไกล |
| โป่งป่าฤผีไพร | ฤโขมดประมาทตู |
| ๏ ตั้งแผ่เมตตาจิตต์ | ทุจริตหลอกกู |
| บ่นพลางก็เดิรดู | แลระแวดระไวหา |
| ๏ ยลองคนงค์นาฎ | ยุพราชโศกา |
| อยู่บนนิโครธา | บุตรแอบตรอรโฉม |
| ๏ เลอลักษณลาวัณย์ | วิยจันทร์จรูญโพยม |
| ปลุกปลื้มฤดีโลม | นรโลกยเจตน์จง |
| ๏ แต่กูก็สมมิท | อนิจจิตต์บใคร่ลง |
| ใครอื่นฤไป่ปลง | อุปมานิธีทอง |
| ๏ แม้นางมนุษย์มา | มรคาก็ป่วยปอง |
| ใครใดนิหนอนอง | นยนามพุครางครวญ |
| ๏ ตริพลางธทางถาม | นุชนามไฉนนวล |
| ไยเจ้ารำจวญทวน | ทุกขนั้นประการใด |
| ๏ เปนนางสุรางค์รัก | ษสำนักพิมานไทร |
| ฤๅนางคินีใน | หิมเวศมาแปลง |
| ๏ เคยมาสิหลายหน | บมิยลก็กินแหนง |
| จริงใดไฉนแจง | กิจแก้กูสงไสย ฯ |
| ๑๔๏ ปางนาฎอนงค์นุชสดับ | สรศัพท์มุนีใน |
| ยอกรเหนือศิรก็ไข | เสาวนีสนองความ |
| ๏ ข้าใช่พระไทรสำนักนินี้ | และคินีวนาราม |
| เปนนางกษัตริย์สมุตินาม | บวรอัคเทพี |
| ๏ สมเด็จชนาธิปนริน | ทรปิ่นธเรษตรี |
| โกสามพิราชนิคมมี | อิศรภาพแผ่ผาย |
| ๏ สามนต์สกลทิศประเทศ | ระย่อเดชตังวาย |
| อัศวารถาคชนิกาย | บริบูรณ์มไหศวรรย์ |
| ๏ เสวยสุขเทียมทิพยสมบัติ | สารพัดบไภยันต์ |
| ถึงวารเวรอนุพันธ์ | จะพินาสบรู้องค์ |
| ๏ ข้ากับนเรศวรภุดา | นิปชาณเกยทรง |
| โอกาศสพักกัมพลจง | สุริยส่องฉวีวรรณ |
| ๏ บัดบัดมหาหัสดีลึงค์ | ก็โฉบถึงจะคาบคัณห์ |
| ครรภ์แก่อุฐาการบทัน | วิหคาก็พาจร |
| ๏ ยังเนินคิรินรุขนิโคร | ธกระหยับพอจับคอน |
| จึ่งข้าประหารหัตถกำธร | และตวาดมละเสียง |
| ๏ นกหนีก็มีชนมคง | อัสดงค์ก็หลั่งผเลียง |
| ประสูติปิโยรสก็เพียง | จะพินาสประดาษดาย ฯ |
| ๑๖๏ ราชฤๅษีฟังสารสาย | สังเวชใจหาย |
| มีมฤทุจิตต์การุญ | |
| ๏ จึ่งว่าอาดูรพอุล | อย่าทุกขาดุร |
| จะช่วยทำนุกนงพงา | |
| ๏ มาแม่มาไปอยู่อา | ศรมเราสัญญา |
| เปนน้องจะเลี้ยงเที่ยงธรรม์ | |
| ๏ กานดาตอบวาจาพลัน | เรากลัวกลั้วพัน |
| ธุเพศจะเสื่อมศักดิ์สลาย | |
| ๏ วนิดาอย่างหมองใจหมาย | เราเปนเชื้อสาย |
| กษัตริย์ประเสริฐสวรรยา | |
| ๏ เบื่อหนีสมบัติบรรพชา | เจริญพรหมเมตตา |
| สละสลัดยินดี | |
| ๏ แท้ท้าวสุริยวงศ์กษัตรีย์ | ยังมายายี |
| ไฉนจงแก้กังขา | |
| ๏ ดาบสก็สังวรรณา | นิยมมายา |
| นุวัติกษัตริย์สำแดง | |
| ๏ บำบัดมานัสนางแหนง | โดยจริงแจ้งแจง |
| อเนกนานัปปการ | |
| ๏ นางเชิญรับราชกุมาร | ดาบสองค์อารย์ |
| ก็ยังนิโครธมหา | |
| ๏ รับราชอุไภยขัตติยา | ต่างองค์อัชฌา |
| บหวังสำผัสพ้องพัน | |
| ๏ นำนางโดยด่วนด่วนครร | ไลลงตามวัล |
| ลดาอันอ้อมทุมาน | |
| ๏ ลงลุแหล่งพื้นพสุธาร | นิวัตยังสถาน |
| นิวาสนเวิ้งบรรพต | |
| ๏ ให้นางกับราโชรส | อยู่อาศรมบท |
| อันมีที่กั้นกำบัง | |
| ๏ เสาะหาโภชนสาลีทัง | มธุกรร้างรัง |
| ประโยชน์ยุพินภักษ์ภุญช์ | |
| ๏ กอบเกื้ออุปการนุกุล | ไป่หวังทารุณ |
| ทุศีลเสื่อมสมาบัติ | |
| ๏ บำเรอบำรุงสองกษัตริย์ | โดยธรรมเที่ยงทัด |
| บได้จะเกียจเดียดฉันท์ | |
| ๏ นับนางหนึ่งน้องเนืองครรภ์ | นานเนาในบรร |
| ณศาลวนาศรม ฯ |
| ๑๙๏ วันหนึ่งนาฏยุพาสุดารัตนผทม | |
| ในที่นิทรารมย์ | สำราญ |
| ๏ เชยชมราชปิโยวโรรุปก็ปาน | |
| โฉมบิตุเรศธาร | ธรา |
| ๏ หวลคิดจิตตวิกลกมลทุมนอา | |
| รภถึงพระภรรดา | บพิตร |
| ๏ โอ้เคยร่วมรสเคยเสวยรมยนิตย์ | |
| หลัดหลัดวิบัติปลิด | ประจาก |
| ๏ ป่านนี้ท้าวจะคำนึงประหนึ่งกนิฐพราก | |
| ฤๅใจจะไกลหลาก | ไฉน |
| ๏ จักโศกฤๅจักสำราญประมาณกิจก็ไกล | |
| หยั่งน้ำฤหยั่งใจ | ก็ยาก |
| ๏ ธรรมดาชาติบุรุษบมิยุติจะปาก | |
| มากรักก็มักมาก | วิการ |
| ๏ ไหนเลยท้าวจะตามรนามทุรสถาน | |
| เราเดียวสุดาพาล | อเนก |
| ๏ หนึ่งท้าวทรงกฤษดาธิการอดิเรก | |
| ไร้นางกษัตริย์เษก | ฤมี |
| ๏ คิดคืนยังนคราวนาทุรวิถี | |
| ไป่เคยผลูลี | ไฉน |
| ๏ หญิงเดียวอยู่อนาถบมีญาติมิตรใด | |
| เห็นแต่ชฎิลไพร | นุกูล |
| ๏ ท่านใช่วงศคณาวิสาสะและประยูร | |
| หาผลให้ภูญชน | ผดุง |
| ๏ แท้ท่านเหนื่อยจิตต์หน่ายมลายนุเคราะหจุง | |
| แม่ลูกฤคุงคง | ชีวิต |
| ๏ ควรเอาบาศอุบายทำลายสมณกิจ | |
| ด้วยเลศดำฤษณ์สิทธิ์ | ประหาร |
| ๏ ให้หลงรสสำเริงลเลิงจิตต์ลลาญ | |
| อยู่อุปการภา- | ระเรา |
| ๏ คิดแล้วอัคสุดายุพาพักตรเฉลา | |
| เข้าที่ผทมเนา | สำราญ ฯ |
| ๒๘๏ ยามอรุณเรือง | |
| แสงทองประเทือง | ท่องท้องคัคณานต์ |
| พระอรอัคราช | วิลาสเลงลาญ |
| เสด็จอุฐาการ | จากนิทรารมย์ |
| ๏ ช้อนชูลูกเจ้า | |
| วางบนพระเพลา | ให้เสวยนม |
| ประโลมปลอบพลาง | วางให้บันทม |
| พัดรำเพยลม | กล่อมไกวไปมา |
| ๏ แล้วเสด็จจรลี | |
| โสรจสรงวารี | วิเลปคนธา |
| ปรัศผัดผ่อง | ลอองพักตรา |
| พิมพ์เพียงรำพา | วดีนิศกลง |
| ๏ ทรงพระภูษา | |
| เชิงช่อรจนา | สไบบัญจง |
| ทรงเครื่องประดับ | สำหรับพระองค์ |
| สรวมใส่ธำมรงค์ | มงกุฎกษัตรีย์ |
| ๏ ย่างเยื้องยุรยาตร | |
| รทวยนวยนาฎ | กรีดกรายจรลี |
| มายังศาลา | มหามุนี |
| ถวายกรดุษฎี | รเมียรมายา |
| ๏ ปัดเป่าเผ้าผง | |
| ปูลาดอาสน์ทรง | ร้อนเย็นเวลา |
| น้ำใช้น้ำฉัน | สารพรรณจัดมา |
| ทำดั่งศรัทธา | ปราโมชเปรมปรีดิ์ |
| ๏ เก็บดอกไม้ร้อย | |
| ต่างต่างมาห้อย | ในคันธกุฎี |
| รวยรสรัญจวน | อวลอบมาลี |
| หวังใจให้มี | กมลวนเวียน |
| ๏ สิทธาพาซื่อ | |
| ฟั่นเฝือเชื่อถือ | ศรัทธานางเพียร |
| บรู้ในกล | วิจลจักเบียฬ |
| สิกขาให้เนียร | พินาศสาธารณ์ |
| ๏ ธทรงมัธยัต | |
| บได้จักตรัส | ท้วงทัดทักทาน |
| องค์อัควิไลย | ได้โอกาศการ |
| ประโลมลองลาญ | ด้วยกลกสัตรี |
| ๏ ชม้ายชายตา | |
| ชำเลืองเยื้องผ้า | ห่มให้ยินดี |
| ชายตาประจบ | สบเนตรทำที |
| กระบวรยวลยี | หลบเลี่ยงเอียงอาย |
| ๏ นั่งคอยสิทธา | |
| จะมาแต่ป่า | สุริยาเย็นชาย |
| พระอรโฉมยง | บัญจงแต่งกาย |
| ใส่กลิ่นกำจาย | กำจรเสาวคนธ์ |
| ๏ ขับฟ้อนรำเล่น | |
| ทำเปนไม่เห็น | ดาบสมาดล |
| ครั้นใกล้ถึงตัว | ทำกลัวลาญลน |
| สไปใส่กล | หลุ้ยหลุดจำราย |
| ๏ ดาบสเห็นนาง | |
| หมางจิตต์ระคาง | รังเกียจเอียดอาย |
| ทำเมินเดิรไป | บให้ระคาย |
| ต่อเลี้ยวลับกาย | จึงค่อยเข้ามา |
| ๏ นั่งหน้าอาศรม | |
| กล่าวโดยนิยม | การุญโอภา |
| ว่าพระเทพี | มีอุปการา |
| ปรนิบัติอาตมา | สุจริตภักดี |
| ๏ แต่บต้องกิจ | |
| วินัยบรรพชิต | รคนสัตรี |
| ฦๅชาฟ้าดิน | ราคินจักมี |
| ฝอยกับอัคคี | บควรใกล้กัน |
| ๏ จงฟังเราว่า | |
| อยู่แต่ศาลา | เลี้ยงลูกผูกพัน |
| เมื่อเจ้าจะมา | สนทนาทางธรรม์ |
| ต่อหลายหลายวัน | ค่ำมืดอย่ามา ฯ |
| ๒๑๏ นางฟังดาบสโอวา | ทนศาสนสุภา |
| สิตสารา | นุสนธิ์สนอง |
| ๏ ไป่โดยมานัสนางปอง | บมิลุปรทุษฐจอง |
| ใจตระหม่าหมอง | ก็กล่าวกลาย |
| ๏ ทอดตนตีทรวงอุบายฟาย | อสุชลอภิปราย |
| โอ้อุบัติกาย | ประกอบกรรม |
| ๏ เคยเสวยสุขสวัสดิเทียรอำ | มรฤนิรทุรำ |
| ทุกขนำเนา | พนาลี |
| ๏ เห็นแต่มุนินทรปรานี | อุปการจิตตมี |
| กัตเวที | สนองคุณ |
| ๏ ฤๅแปรเปนโทษทารุณ | สุจริตจิตตสุน |
| ทรหวังบุญ | ก็เปนดาย |
| ๏ จักอยู่ใยเลยละอายกาย | ผิวชนมมลาย |
| หมายประเสริฐกว่า | ประดักแด |
| ๏ ค่อยลาดาบสจงแล | มุขกนิฐจะแปร |
| ปรโลกแห | พระบาทา |
| ๏ ไหว้พลางนางพาษปธารา | นขชุลิตขมา |
| คมนายัง | สำนักนาง |
| ๏ ลืมเลยภุญชนผลสำอาง | สระสริระสรรพางค์ |
| ให้พิลาปปาง | ทำลายวาย |
| ๏ สายัณห์เท่ารุ่งสุริยสาย | จริตพิกลกลาย |
| การพิบัติกาย | พิกลมี |
| ๏ เท้งทอดอ่อนองคอินทรีย์ | ครุวนะกัทลี |
| เล่ห์วิสัญญี | ก็ดูดาล ฯ |
| ๑๔๏ ป่างอัลกัปกมุนิน | ทรชฎิลชฎาธาร |
| เสร็จกิจหุลายชุสการ | ก็อุไทยทิพากร |
| ๏ จงกรมนิยมอิริยา | บถจาตุสังวร |
| เพื่อผ่อนพยาธิทุกขธร | วิกลกายา |
| ๏ โดยรอบนิวาศรมบยล | นฤมลก็สงกา |
| เชียบศัพท์ไฉนสุรสุดา | จรดลตำแหน่งใด |
| ๏ นอนนิทร์ก็ผิดบุรพกาล | ประมาณประหม่าใจ |
| บัดวิวเรตทวารใน | วรนุชนวลผจง |
| ๏ เห็นสมประดีวิยวินาส | วิปลาศลอายองค์ |
| ดาบสธเคลิ้มจิตตดำรง | ศิลพรหมจรรยางค์ |
| ๏ ลดนั่งณเบื้องศิระประเทศ | ตระกองเกศพระนางวาง |
| เหนือตักพระหัตถ์สำผัสกลาง | อุรอุ่นลมุนกาย |
| ๏ เอื้อมเอาชโลทกชโลม | สริรางคโปรยปราย |
| นางแสร้งอสาสะและระบาย | สติติงดำรงองค์ |
| ๏ เลื่อนจากอุจังคอภิวาท | วรบาทชฎิลดง |
| โดยด่วนขมาธิกรทรง | ดุษฎีเสงี่ยมสาร |
| ๏ ดาบสผนวชพนัสเนิน | และเจริญกสิณฌาน |
| ราคร้ายรำงับวิกลปาน | กุกุลามมลายแสง |
| ๏ ได้เชื้อพอเชื่อมและอัคนี | ก็วิโรจนเรืองแรง |
| ราคาจลาจลสำแดง | ปรปักษพรหมจรรย์ |
| ๏ เสื่อมศีลสำรวมจิตตสมา | บัติวีริยาธรรม์ |
| ร่วมราคอำเภอกมลมัน | ทภิรมยใหลหลง |
| ๏ เสียทางสวัสดิ์อมตโมกข์ | จตุรโอฆเบียนองค์ |
| เพื่อพาลพธูทิพยดำรง | หฤทัยบันเทิง |
| ๏ พลั้งเพลินเจริญสุขสังวาส | ดุจบาศจองเชิง |
| ช้างมันทเมือบพลละเลิง | ชลอร่ามจลงจอง |
| ๏ ถ่อมถอยพลาพหลหาญ | สุรร่านรเริงปอง |
| ติดแหล่งลลายจิตตลำพอง | ก็อำนวยอำนาจนาง |
| ๏ หาผลเลี้ยงอุภัยพงศ์ | สุริยวงศบเว้นวาง |
| จนราชปิโยรสวรางค์ | วยวัฒนากาล |
| ๏ เริ่มเรียนธนูศรพิเศษ | วิธิเวทวิสดาร |
| แต่องค์พระดาบสชำนาญ | ศิลปศาสตรศึกษา ฯ |
| ๒๘๏ ปางองค์ปรัน | |
| ตปะธรธรร | มิกราชมหา |
| นราธิบดี | ดิลกสุธา |
| แต่หัสดีพา | ชาเยศแรมวัง |
| ๏ ท้าวบเปนสุข | |
| อาดูรพูลทุกข์ | ทับทรวงเพียงพัง |
| ป่วนปั่นโทรมซุด | แสนสุดกำลัง |
| หฤทัยรุมรัง | ร้อนรักอักอวล |
| ๏ บรู้จักคิด | |
| ไต่เต้าตามติด | พระน้องนงนวล |
| โศกาอาไลย | พิไรรำจวน |
| ครวญคร่ำกำศรวญสยบสมประดี | ๏ พระสนมบริพาร |
| ๏ พระสนมบริพาร | |
| เฟี้ยมเฝ้าเอางาร | อเนกนารี |
| ลำเภาพาลเพ็ญ | เบ็ญจกัลยาณี |
| ล้วนสาวกษัตรีย์ | ตรศักดิ์สาวสวรรค์ |
| ๏ บำเรอราชา | |
| ดุจดวงดารา | พรรณรายล้อมจันทร์ |
| พระไทยไป่ลืม | ปลื้มจิตต์ผูกพัน |
| คำนึงถึงอรร | คเรศเทพี |
| ๏ ทรงสถิตไสยา | |
| อยู่งารรำภา | รำเพยพัชวี |
| รุ่มร้าวผ่าวร้อน | ดังเปลวอัคนี |
| เสด็จสรงวารี | สุหร่ายปลายลออง |
| ๏ อวลอาบทราบกาย | |
| ภายในไป่หาย | ร้อนเร่าเศร้าหมอง |
| หวลเห็นเปนนาง | เคียงข้างประคอง |
| แลใช่ไหม้หมอง | รำจวนหวลหา |
| ๏ เสด็จยังอุทยาน | |
| ประพาสสุมาลย์ | วิมลมาลา |
| เลวงเสาวคนธ์ | กลกลิ่นจินดา |
| ยั่วยามกรีฑา | ภิรมย์สมสมร |
| ๏ เสด็จออกโรงรัตน์ | |
| จำชื่นขืนตรัส | กิจการพระนคร |
| โดยอัชฌาไสย | พระไทยอาวรณ์ |
| บำรุงราษฎร | โดยวัตขัตติยา |
| ๏ นานาประเทศ | |
| ได้แจ้งแห่งเหตุ | พระจอมสุธา |
| เลือกสรรค์บัญจง | อนงคธิดา |
| วิลาสลักษณา | ถวายเปนมหิษี |
| ๏ บเอื้อมอินัง | |
| นางใดไว้หวัง | เปนอัคเทพี |
| เกลี่ยกรีฑารมย์ | พระสนมนารี |
| บำเรอฤดี | คับแดกังวล |
| ๏ ดำรงราชฐาน | |
| นานนับลับวาร | ล่วงปีเดือนดล |
| ถึงกาลพระองค์ | จะปลงพระชนม์ |
| ยังมิ่งเมืองบน | สู่สวรรค์ครรไลย |
| ๏ ทรงพระประชวร | |
| พระโรครัญจวน | รันทำหฤไทย |
| รั้งเรื้อเหลือหมอ | ครีครอครุ่นไป |
| เยียวยาแก้ไข | ซูบทรุดทุกที |
| ๏ ให้แต่งบูชา | |
| เนาวเคราะห์ทวา | ตั้งเครื่องพลี |
| สรงทิพย์มุรธา | ภิเษกสวัสดี |
| โดยพรหมพิธี | จำเริญชนมา |
| ๏ ผันแปรแก้ไข | |
| ตามคัมภีร์ไสย | ประเภทนานา |
| จนสิ้นตำหรับ | ลัทธิโหรา |
| ท้าวเสด็จสวรรคา | ไลยลาญชีวัน |
| ๏ หมู่มุขมนตรี | |
| พระสนมนารี | นิกรกำนัล |
| พิโยคจากเจ้า | ร้อนเร่ารุมรัน |
| ตีทรวงโศกศัลย์ | กำสรดเศร้าหมอง |
| ๏ ไห้สรงพระศพ | |
| พระจอมพิภพ | ใส่พระโกฐทอง |
| ไว้ใต้เศวตฉัตร | แท่นรัตน์เรืองรอง |
| ตั้งเครื่องเนืองนอง | ตามซ้ายฝ่ายขวา |
| ๏ เครื่องสูงชุมสาย | |
| ไม้เงินทองราย | ระเบียบบูชา |
| ชแม่พระสนม | ทุกกรมกัญญา |
| ทุกเวลามา | กำสรดสงสาร |
| ๏ ประโคมแตรสังข์ | |
| ทุกยามระวัง | วิเวกกังวาน |
| เสนาข้าเฝ้า | ทุกเหล่าพนักงาร |
| อยู่เฝ้าบริบาล | ตามศักดิ์กษัตรา |
| ๏ เสนาบดี | |
| ปโรหิตพญารี | มวญมาตย์คณา |
| ชุมกันสันิบาต | ในราชสภา |
| ประพฤติทรรษา | เรื่องราชนคร |
| ๏ ว่าราชสมบัติ | |
| นิราสกรุงกษัตริย์ | เปนปิ่นภูธร |
| จักเกิดยุคเข็ญ | เปนสัตถันดร |
| เพื่อโจรดัสกร | อุบัติบีฑา |
| ๏ ควรเราจะเสี่ยง | |
| บุษยรถโดยเยี่ยง | รบิลโบราณ์ |
| เชิญท่านผู้มี | อภินิหารมา |
| เปนจอมขัตติยา | ดำรงธรณิน |
| ๏ พระโหรจึงว่า | |
| ข้ากำหนดมา | ในปรติทิน |
| อันองค์ผ่านเผ้า | ผู้เจ้าแผ่นดิน |
| อื่นไกลใครถวิล | เปนเปล่าป่วยปอง |
| ๏ พระราชบุตรา | |
| อันหัสดีพา | ไปทั้งครรภ์ครอง |
| บุญญานาเนก | ภิเษกสมพอง |
| จักมาสืบสนอง | สุริยวงศ์พงศ์พันธุ์ |
| ๏ ผู้ท่านมนตรี | |
| จงตั้งภักดี | พระบาทโดยธรรม์ |
| ช่วยกันบริรักษ์ | พิทักษ์เขตขัณฑ์ |
| ไตรมาศจักบัล | ลุราชนครี |
| ๏ นายกมุขมาตย์ | |
| ฟังโหราราช | นิยมยินดี |
| เกณฑ์กันรักษา | ประชาธานี |
| คอยวันราตรี | กำหนดพฤฒา ฯ |
| ๑๖๏ ปางนั้นอัลกัปกดา | บสเสวนา |
| ด้วยองคยุพินพิมพ์จันทร์ | |
| ๏ ลืมฌานลาญหลงผูกพัน | เกื้อกามามันท์ |
| บันเทิงสำเริงสุขรมย์ | |
| ๏ วันหนึ่งรัติยาประถม | นั่งหน้าอาศรม |
| ประพาสดาราราย | |
| ๏ ดูนักขัตฤกษ์ทั้งหลาย | โดยอุปเทห์ทาย |
| อุบัติวิบัติอันมี | |
| ๏ เห็นดาวกรุงโกสามพี | เหตุโหดหาศรี |
| ขมุกขมัวมัวมนท์ | |
| ๏ รู้แท้ว่าเจ้าสากล | จะสิ้นพระชนม์ |
| ก็กล่าวอุทานด่วนพลัน | |
| ๏ ดูราภคินีโนมพัน | วันนี้ปรัน |
| ตปะจะถึงมฤตยู | |
| ๏ นางน้องสนองท้าวโดยผลู | ท่านกล่าวนี้ดู |
| คดีบเยี่ยงยุติธรรม์ | |
| ๏ ฤๅหนึ่งเปนเวรเวียนวัน | กับท้าวปรันตป์ |
| แรงพิโรธยังไป่หาย | |
| ๏ ใช่แม่อย่าหมองใจหมาย | ฤกษ์บนบรรยาย |
| นิยมผู้มีภินิหาร | |
| ๏ ใช่เรียมรักชังจังฑาล | หากเหตุเห็นการ |
| ก็กล่าวแต่โดยสัจจัง ฯ |
| ๑๙๏ ปางนั้นนาฎยุพาสุดารัตนฟัง | |
| ภรรดานิราวัง | วินาส |
| ๏ ท้าวทอดองคกำสรดรทดทุกขอนาถ | |
| เพียงสายสนีสาด | สยบ |
| ๏ อ้าโอ้อัคนรินทร์ยุพินทรพิภพ | |
| เลี้ยงข้าพระคุณลบ | สุธา |
| ๏ น้องหวังจิตต์จะสนองลอองบทนรา | |
| บุญน้อยนิรามา | ประจาก |
| ๏ ต่างไกลไข้ก็บเห็นและเปนทุกขลำบาก | |
| ตายจากก็ต่างยาก | จะเยือน |
| ๏ โอ้อกอาตมเอ๋ยเสวยทุกขบเบือน | |
| ใครเลยจะเหมือนอก | บมี |
| ๏ เสียดายราชนคเรศนิเวศน์วิยศุลี | |
| เก้าแก้วประกอบตรี | พิมาน |
| ๏ สมบูรณ์สรรพสมบัติวัฒนอุฬาร | |
| มั่งมูลทหารพา | หนะ |
| ๏ ฦๅข่าวท้าวทศทิศรอิดฤทธิฤพระ | |
| สู่สวรรค์ครไลยละ | พเอิญ |
| ๏ โอรสเราผิวอยู่ณบุรรัตนเจริญ | |
| มวญมาตย์จะชุมเชิญ | ภิเษก |
| ๏ ถวัลยวงศ์อิศรวราทิพากรดิเรก | |
| เมืองออกโทตรีเอก | อนนต์ |
| ๏ โอ้ว่าเวรุวิบัติกำจัดบุรีวิกล | |
| อาภัพสำหรับทน | เทวษ |
| ๏ ครวญพลางสองกรทุ่มชละลุมชลสุเนตร | |
| มวยมุ่นศิโรเพฐ | พิกาล |
| ๏ เอนอ่อนองคพิลาปรทาบอรละลาญ | |
| อาลิงคกูมาร | กำสรด ฯ |
| ๑๑๏ ปางนั้นพระองค์อัล- | กปากะดาบส |
| เห็นนางธรันทด | ปริเทวนาการ |
| ๏ ลาเภลำเภาเยา | วประภาษนุศาสน์สาร |
| อ้าแม่วิมลมาลย์ | อดุรใดณโฉมฉาย |
| ๏ เบญจขันธสรรพสัต | วอุบัติก็ทำลาย |
| ทุกข์สุขสำหรับกาย | นรโลกยปวงเปน |
| ๏ ฤๅแม่ฉงนจิต | ตอนิจบแน่เห็น |
| สงสารรำคาญเข็ญ | ก็ประวัติแปรปรวน |
| ๏ ดินฟ้าสุธาวาส | คิรีราชมูลมวญ |
| พรหมพิษณุอิศวร | ก็ลุล่มประไลยกัลป์ |
| ๏ อย่าแม่กำสรดโศก | วะวิโยคแสนศัลย์ |
| ใช่ท้าวธสู่สวรรค์ | คตฤๅจะคืนคง |
| ๏ อ้าองค์พระสิทธา | จิตต์ข้าบใหลหลง |
| หากโศกสงสารองค์ | วรราชกุมาร |
| ๏ เสียทีกำเนิดใน | ขัติยาวราสถาน |
| อาภัพสาธาร | นิรไอศวรรยา |
| ๏ แม้มาทสถิตวัง | สุริย์วงศ์ณานา |
| จักเชิญเสด็จรา | ชภิเษกกษัตริย์สนอง |
| ๏ อ้าแม่ฤปรารภ- | พิภพจะหวังครอง |
| เปนภาระเรียมปอง | อนุเคราะหจริงจินต์ |
| ๏ เรียมจักประสิทธิ์เวท | อุปเทศลเบงพิณ |
| คชาทยายิน | กิจกอบประดุจหวัง |
| ๏ ให้องค์พระเยาวยศ | ธนำคชพยุห์ยัง |
| เวียงราชจำบังพัง | ชนบทเอาแดน |
| ๏ อ้าท้าวธการุญ | และพระคุณโกฏิแสน |
| กว่าฟ้าสุเมรุแมน | ภูมิภาคยฤๅเสมอ |
| ๏ เชิญท้าวประสิทธิ์สอน | ศิลปศาสตรบำรเรอ |
| ลูกท้าวธให้เปรอ | บุรีโดยประสงค์สม ฯ |
| ๑๒๏ ขษณอัลกัป | กมุนินทรบรม |
| คณเวทอุดม | กลพิณพิศาล |
| ๏ สุภวารมหุติ | บริสุทธิ์บริหาร |
| วรราชกุมาร | ทิพยมนต์สัธยาย |
| ๏ กลพิณกลเวท | กนิเทศอุบาย |
| อุปเทห์วิธิสาย | คติยางค์บริบูรณ์ |
| ๏ ก็สำฤทธิมโน | รถนาถนุกูล |
| พระอุเทนก็พูล | มนสานติสำเริง |
| ๏ อภิวันทนะบาท | มุนินาถดำเกิง |
| วรวากยดำเลิง | วรวัฒนบนาน |
| ๏ ธก็กล่าวมธุรา | และประกาสิตสาร |
| ดุรยอดยุพมาลย์ | วรพักตรประภา |
| ๏ พระกุมารจะจร | พระนครคณา |
| นรราษฎร์อมจา | จะวิจลจิตแหนง |
| ๏ วัตถุไดและประสงค์ | ขัติวงศสำแดง |
| วรนุชจงแจง | อนุกิจกุมาร ฯ |
| ๑๔๏ เมื่อนั้นพระเยาวพนิดา | สวนานุสนธสาร |
| รู้แท้พระเอารสยุพาล | จะจรเจียรประจากกาย |
| ๏ อาลัยหทัยทุกขระทด | และสยดสยองสยาย |
| เกศกรตระกองตรุณฟาย | อสุพาษปรำพรรณ |
| ๏ อ้าดวงมณีวิมลมง | คลลักษณ์เฉลิมขวัญ |
| ขวัญเข้าก็เยาวบมิทัน | จะอุไทยประเทืองโฉม |
| ๏ ดังฤๅจะสัญจรทุเรศ | หิมเวศรทมโทม |
| สันโดษบใครและจะประโลม | สมรเพื่อพอเปนสอง |
| ๏ โป่งป่าคณาคณปิสาจ | ก็ฉกาจฉกรรจ์คนอง |
| หลอนหลอกลำพังพละลำพอง | พพำผิ่วพพึมเสียง |
| ๏ ยอแสงพระสุริย์คณชนี | จรี่ร่ายทุมาเมียง |
| โหยไห้วิเวกศัพทสำเนียง | ระเรื่อยร้องร่ำเรียกผัว |
| ๏ แม่ม่ายประลองไนวนร้อง | ซแซ่ซ้องก็พึงกลัว |
| จักระจั่นและเรไรก็จะรัว | สุรเสียงสท้านเย็น |
| ๏ ขวัญแม่บเคยนิรอุรา | อนิจาจะไปเห็น |
| ขุกไข้ก็ไกลมาตุรเปน | ทุกขเทียมสุเมรุแมน |
| ๏ จักห้ามบให้ครรลยยัง | นคเรศครองแดน |
| ธานีบมีอธิปแหน | สิริราชไอศูรย์ |
| ๏ ปรานีประชาชนสกล | จะวิจลอาดูร |
| ควรพ่อจะต่อขัติยประยูร | ผดุงเดิมสุธาดล |
| ๏ เจ้าไปผิถึงพระบริราช | และอำมาตยชาวชน |
| ไป่เคยตระหนักสริรยล | วรภาคพงางาม |
| ๏ พ่อพึ่งสำแดงขัติยชาติ | บิตุราชเสนอนาม |
| นาศักดิ์มหามุลิกตาม | ตำแหน่งในจำเนียรองค์ |
| ๏ ธำมรงค์วิมลกำพลพัสตร | วรกษัตริย์สำหรับทรง |
| แม่เปลี่ยนพระบาทพระบิตุรงค์ | ธิบดินทร์ประทานมา |
| ๏ บนเกยกนกรัตนวัน | ทิชะจัณฑโฉบพา |
| ป่าวปวงอำมาตยคณา | ก็จะสร่างมโนขนาง |
| ๏ ตัวแม่จะเนาวนทุเรศ | ยุบลเหตุจงพราง |
| แหวนผ้าจงพ่อทัศนต่าง | วรพักตรมารดร |
| ๏ มาแม่จะชมบรมรูป | วรภาคยสายสมร |
| เปนอาวสานทิวสจร | ก็จะห่างจะเห็นกัน |
| ๏ ตรัสพลางก็อาดูรพิลาป- | พิโยคโศกศัลย์ |
| กอดองค์พระโอรสรำพรร | ณประสิทธิ์ประสาทพร ฯ |
| ๑๖๏ ปางนั้นหน่อนาถอดิศร | อุเทนบวร |
| กษัตริย์ประเสริฐศิลปา | |
| ๏ เห็นชนนีนองชลนา | สงสารโศกา |
| ก็กอดพระบาทโศกี | |
| ๏ อ้าพระแม่มิ่งโมฬี | พระคุณอารี |
| อำรุงผดุงเปนตน | |
| ๏ ไป่ทันสนองบาทยุคล | เวรามาดล |
| วิบากประจากเจียรจรัล | |
| ๏ เพื่อพระบิตุราชธิปครร | ไลยโลกสู่สวรรค์ |
| พระคุณก็ควรไปสนอง | |
| ๏ ใช่ข้าบอาลัยลออง | พระบาทจงปอง |
| ประโยชน์สมบัติเปนดี | |
| ๏ พระแม่จงโปรดปรานี | อย่าทรงโศกี |
| แก่ลูกจะไปเปนลาง | |
| ๏ ขอพระคุณคุ้มเกศกลาง | ดงดอนเดิรทาง |
| พนมพนาทุรคม | |
| ๏ ผิวข้าลุลาภนิยม | สนองบาทบรม |
| นราธิเบศบิตุลา | |
| ๏ เสร็จข้าจักกลับคืนมา | รับพระมารดา |
| นิวัตินิเวศน์เสวยวัง | |
| ๏ ตัวแม่บคิดคืนหลัง | อย่าพ่ออย่าหวัง |
| จะคิดจะรับกลับคืน | |
| ๏ รักเจ้าสุดอกแม่ฝืน | แต่ตัวโหดหืน |
| บควรจะให้ใครเห็น | |
| ๏ กรรมแล้วสู่กรรมจำเปน | ลำบากยากเย็น |
| ในป่าไปกว่าวางวาย | |
| ๏ ร่ำพลางนางนองเนตรฟาย | อาลัยในสาย |
| สวาทพระราชบุตรา | |
| ๏ จนปัจจุสสมัยมิกา | พระลูกทูลลา |
| พระบาทสมเด็จชนนี | |
| ๏ มายังบรมราชฤๅษี | ด้วยจิตต์ภักดี |
| ก็น้อมประนตอำลา | |
| ๏ ดาบสอวยพรวรา | ประสาทพิณพา |
| มานั่งยังที่จงกรม | |
| ๏ พระกุมารก็อ่านอาคม | ดีดพิณบรรสม |
| บนสาขทุมบรรเลง | |
| ๏ บรรฦๅสรศัพทครื้นเครง | ครื้นครึกอลเวง |
| ด้วยศัพทเกริ่นคชสาร | |
| ๏ คชสรรพ์จรรโจษบริวาร | บริเวณวนานต์ |
| ก็เต็มด้วยนาคนานันต์ | |
| ๏ นาเนกคชลักษณ์สิบพรรณ | สิบพวกสกรรจ์ |
| สลอนสล้างลางพงศ์ | |
| ๏ ลางเผ่าคชอำนวยวงศ์ | คชาธารมาตงค์ |
| พินายพิเนกเอกทันต์ | |
| ๏ เผือกเนียมนิลนพสุบรรณ | สุปดิษฐปิงคัล |
| โคบุตรชมลบล้ำหลาย | |
| ๏ ล้ำเหล่านาเคนทร์ตัวนาย | ตัวหน้าน้อมกาย |
| กับบาทพระราชกุมาร | |
| ๏ พระกุมารก็ซ้ำสั่งสาร | สั่งสารนายการ |
| ประกาศกำหนดคชา | |
| ๏ คชอันแก่เกินกายา | กาเยนทรยุพา |
| ก็ห้ามให้คับคืนไคล | |
| ๏ คืนคลายังป่าโดยใจ | โดยจัดจักไป |
| สกรรจ์พิกัดพอเกณฑ์ | |
| ๏ พอกาลสุริยาอุเทน | อุไทยนเรนทร์ |
| ทรงบัณฑุพงศ์เผือกพรรณ | |
| ๏ พรรณพระภาคย์เฉิดฉัน | เฉิดโฉมเฉกบัญ |
| จศิขรกรกุมพิณ | |
| ๏ กัมพลธำมรงค์ราชินทร์ | ราชูบดินทร์ |
| ก็สวมสำหรับกับองค์ | |
| ๏ จรจากอาวาสวังวงศ์ | เฉียงอุดรตรง |
| สพร้อมด้วยคชหลั่งหลาย | |
| ๏ หลั่งล้วนคชคณพรรลาย | พรรฦๅคือสาย |
| สมุทร์กระฉ่อนช่อผกา ฯ |
| ๑๕๏ นิลคชคณเปนนา | ยกมรรคานำ | นิเทศทาง |
| ๏ นิกรคชคณลางบาง | คนตเคียนคาง | รเนนนอน |
| ๏ คชคณบริพารสลอน | ยางแลยูงถอน | ตล่งลาน |
| ๏ นิกรคชคชาธาร | อัษฐวงศ์วาร | อเนกา |
| ๏ นิกรคชอำนวยนา | เคนทรจูฑา | ทศาสาร |
| ๏ นิกรคชบริวาร | มากประมาณการ | กำหนดหมาย |
| ๏ คณอัษฐคชตัวนาย | คชพลพลาย | สพร้อมพรัก |
| ๏ ส่ำคชนิกรสุภลักษณ์ | พาจตาลิพรรค | พหูหาญ |
| ๏ ส่ำคชนิกรเริงราญ | อาจผชญชาญ | ชนะงา |
| ๏ ส่ำคชนิกรชื่นตา | เห็นแต่ฉายา | ก็แทงทัน |
| ๏ ส่ำคชนิกรชาญฉกรรจ์ | เมื่อบทมึนมันท์ | ทลวงลาม |
| ๏ พลคชสุระสงคราม | ดูสง่างาม | กระหึมหวล |
| ๏ ส่ำคชนิกรซึมซวน | คอยจะเจียรจวน | ก็โจมแทง |
| ๏ นิกรคชกำแหงแรง | โดยเสด็จแซง | สลับสลอน |
| ๏ นิกรคชคณแซงจร | บนอัมพรเลื่อน | ตระหลบควัน |
| ๏ ส่ำคชนิกรนำพรรค์ | แล่นจะจวดกัน | แลโกญจนาท |
| ๏ วิจลสกลโลกธาตุ | ก้องทั้งอากาศ | ก็อุโฆษ |
| ๏ นิกรสัตวจรรโจษ | ลางก็แล่นโลด | ตระหลบหนี ฯ |
| ๑๑๏ อุเทนยุพาพงศ์ | สุริย์ทรงธเรษตรี |
| เดโชวโรมี | พลภาพเจษฎา |
| ๏ ทรงบัณฑุนาเคน | ทรพิลาสโลกา |
| เงื่อนอินทรออกอา | สุรราชสงคราม |
| ๏ นาคาคณาพรรค์ | ก็อนันต์อเนกตาม |
| ทศทิศดูงาม | นิกรเทพยอวยพร |
| ๏ เสด็จโพนประพาสชม | รุกขพนมพนาดอน |
| ราวรัถยาจร | สุขสานติ์สำราญรมย์ |
| ๏ เกดแก้วพิกุลกา | รณิกาสุกรมยม |
| เล็บนางอนงค์นม | สวรรค์สวัสดิสาวสวรรค์ |
| ๏ ปริงปรางปรงปรูปริก | กรจับจิกขจรจันทน์ |
| สละสลับแสลงพัน | พยอมโยธกากาญจน์ |
| ๏ ทิ้งถ่อนกระทุ่มกระทุง | อำพันพุงทลายลาน |
| ตูมตาดมต้องตาล | ยี่สุ่นโศกมสังสน |
| ๏ สุรภีสุมาลย์มา | ลุลีลาจำปาปน |
| เสาวรสรสคนธ์ | กุหลาบเลื้อยลำดวนดง |
| ๏ สารภีภิรมย์รส | รเหยหอมมหาหง |
| คัดค้าวสาวหยุดประยงคุ์ | รดะดอกรดูดวง |
| ๏ กฤษณาสุรารักษ์ | กระลำพักอำพันพวง |
| กระแจะกำจรจวง | กำจายรสเรณู |
| ๏ เห็นเช้าสีดาห้อย | ระย้าย้อยระดาดู |
| เช้านี้พระแม่กู | จะหิ้วหากระเช้าสาน |
| ๏ ไป่เคยวิบากบาป | จะหอบหาบแสรกคาน |
| ดงเดิรก็กันดาร | จะเสาะสอยแสวงผล |
| ๏ นมนางวิลาวัณย์ | ปรเล่ห์ถันยุคลนน |
| ทลีเลรฦกชล | ขษิราพุ์กระหายหอม |
| ๏ เห็นวัลพันรุกข์รัด | ก็กำหนัดมโนตรอม |
| กลกรพระแม่ออม | ตระอรแอบประทมชม |
| ๏ ปานนี้พระแม่เจ้า | จะร้อนเร่าอุรากรม |
| ขุกทรงประชวรลม | ก็บใครจะอยู่งาร |
| ๏ กำจัดวิบัติบาก | กำจัดจากก็สงสาร |
| ระกำกรรมก่อนกาล- | จำนองสนองกรรม |
| ๏ สหัสคุณอดูลย์มี | ชนนีธอุปถัมภ์ |
| ไร้ใบดังไร้ทำ | อุปการะคุณสนอง |
| ๏ แสลงใจอาไลยคิด | แสลงจิตต์สลดตรอง |
| น้ำนองประหนึ่งนอง | ชลไนยพิไรครวญ |
| ๏ ครวญพลางธลีลา | คชพาหน์หมื่นมวญ |
| สายัณห์ตวันจวน | อัสดงคเพลา |
| ๏ แรมพักสำนักใน | ชยพฤกษฉายา |
| นาเคนทร์คณามา | ก็ระแวดระไววัง |
| ๏ บุญญาธิกาการ | ภินิหารหนหลัง |
| ย่อมยั้งประโยชน์ยัง | อุปการะกอบหมาย |
| ๏ เทพาสุรารักษ์ | ก็พิทักษทุกภาย |
| ไป่อันตรายกลาย | อนุกรมนิยมมา |
| ๏ ทางเท่าบุรีราช | ประมาณมาศลีลา |
| เทพย่นมรรคาคลา | สัปตวารก็ลุดล |
| ๏ หยุดยั้งยังชายป่า | คชพาหน์โจษจล |
| ก้องโกญจนาทกล | อสุนีคนองสาย |
| ๏ เสียงเท้าสำเฑียรเทียม | ธรณิศทำลักทลาย |
| หักป่าจำรายขจาย | ตล่งเล่ห์ชำเลลาน |
| ๏ เสด็จยังวิมลมณ | ฑลต้นพระไทรสถาน |
| แทบสระปทุมมาลย์ | ณประจิณทิศา |
| ๏ เมิลแม้นกุมารแมน | ประจากแดนพิมานมา |
| เฉลิมโลกยขวัญตา | ประพาสพื้นธราดล ฯ |
| ๑๖๏ อุเทนราชเรืองรณ | เรืองฤทธิ์ภุชพล |
| นุภาพซั้นสั่งสาร | |
| ๏ สั่งสารนายฝูงบริพาร | บริภัณฑ์ทุกสถาน |
| สถิตยถ้วนทุกภาย | |
| ๏ ทุกภาคย์เสร็จเสด็จผาดผาย | ผาดเพียงนารายณ์ |
| นเรศรทรงสายสินธุ์ | |
| ๏ สายสินธุ์นฤมลชลธิน | ชลเทียบสระอินทร์ |
| สอาดสอ้านโอฬาร์ | |
| ๏ โอฬารโกสุมภโสภา | โสภาคย์บุษบา |
| บุษเบญจบานตูมสลอน | |
| ๏ สลับจงกลนีเกสร | เกสรภมร |
| ประเอียงเอาทราบทระหึง | |
| ๏ ทรหวลเซงศัพทประอึง | ประอรคล้ายคลึง |
| สังคีตซร้องเสียงผสาน | |
| ๏ ผสานเสียงเสนาะในสระสนาน | สระสนุกในธาร |
| ในถิ่นสทื้นมัตสยา | |
| มัตสยาเหลือไตรไคลคลา | ไคลคล่ำเหยื่อหา |
| ยังฝั่งคละคล้ายสวายไหว | |
| ๏ สวายหว่ากากดโกไลย | โกไลยเลมไคล |
| เขงข้อค้าวคือคางเบือน | |
| ๏ คางเบือนบอกแก้มช้ำเชือน | แก้มช้ำชายเตือน |
| ไปหาไปสู่หมู่หมอ | |
| ๏ ปลาหมูสู้เสือร้ายรอ | แรดร้ายมีนอ |
| กระโห้กระแหหางแดง | |
| ๏ นวลจันทร์จังโกกชวาดแชวง | สร้อยสร้าซิวแขยง |
| ปักเป้าแลแป้นแปบปน | |
| ๏ ตลุมพุกอุกอ้าวอานนท์ | อานันท์ยี่สน |
| สีเสียดกระโสงหนามหลัง | |
| ๏ โลมาตาเดียวทูกัง | หลิดหลาดลิงลัง |
| ฝักพร้าแลพรวนพรมพราม | |
| ๏ ชโดดาบด้องดุกโดดตาม | เพียนทองท่องชลามพุ์ |
| ชระเหลียกในก้านกอบัว | |
| ๏ ปลาม้าหวายหวั่นเห็นตัว | ปลาครอกชักครัว |
| แลลูกก็ล้อมเลมไคล | |
| ๏ หางกิ่วหางไก่หลดไหล | ในชลพ่นไพร |
| จันทเมดทรมางราหู | |
| ๏ กรกฏกูมินทรดื่นดู | ในสระสินธู |
| บรู้พิกัตโกฏิพัน | |
| ๏ พระเสด็จโสรจสรงจันทน์ | รอนรอนสุริยัน |
| จะเลี้ยวจะลับเหลี่ยมเมรุ | |
| ๏ สมเด็จราชอุเทน | สถิตในบริเวณ |
| ภิมาภิมุขมณฑล | |
| ๏ หวลหาอาลัยพระชน | นีนฤมล |
| กำเสาะกำศรวญครวญคราง | |
| ๏ สงสารปานนี้แม่นาง | พระองค์เว้วาง |
| ตระโหมดตระหม่าหม่นหมอง | |
| ๏ ใครเลยจักภักดีลออง | ดั่งข้าเคยฉลอง |
| พระบาทยุคลนนทลี | |
| ๏ พระแม่จักไข้ฤๅดี | จักลับนับปี |
| จะห่างจะห่อนเห็นกัน | |
| ๏ โอ้พระสิทธาธรธรรม์ | ทรงคุณานันต์ |
| นุเคราะห์อำรุงผดุงผดา | |
| ๏ ประสิทธ์วิธีเวทศึกษา | ปรากฎเดชา |
| นุภาพอ้างอดุลย์ | |
| ๏ ดังเราหฤโหดทารุณ | ฤๅทันแทนคุณ |
| สละสลัดอาไลย | |
| ๏ เสียทีมาปฏิสนธิใน | ขัตติยาราไชย |
| นิราสนิรามาดง | |
| ๏ แต่แม่กับลูกสององค์ | สมเด็จบิตุรงค์ |
| เสด็จสวรรคครรไลย | |
| ๏ จักอยู่จักดูดีใด | เสียทางธรรมใน |
| บุพพาจารยคุณอุปการ | |
| ๏ ดำริห์ทางกตัญญูญาณ | รำงับสันดาน |
| ดำรงวิการกังวล ฯ |
| ๒๘๏ ฝ่ายชาวประจันต์ | |
| นิคมคามคัน | เขตขอบอารญ |
| แลเห็นคชา | เข้ามาเนืองนนต์ |
| บรู้จักผล | อาเภทเหตุใด |
| ๏ ล้วนสารสกรรจ์ | |
| มากหมื่นพื้นพรรณ | ต่างต่างช้างไพร |
| รื้อชักหักร้าน | โรงนาพาไล |
| ขุดโค่นต้นไม้ | หมากพร้าวน้าวตาล |
| ๏ ไร่ผักฟักแฟง | |
| เท้าฉัดถีบแทง | ทุกบ่อนบ่ทาน |
| ชาวบ้านร้านใกล้ | ร้องไห้ประปราณ |
| ล้มลุกคลุกคลาน | วิ่นหนีพัลวัน |
| ๏ เมียวิ่งเรียกผัว | |
| เข้านอนซ่อนตัว | หลับตาหากัน |
| แก่กกงกเงิ่น | เดิรไม้เท้ายัน |
| ความกลัวตัวสั่น | จับมือเมียจุง |
| ๏ ตาฉุดมือยาย | |
| ย่ามใหญ่สพาย | ขาวม้าพันพุง |
| บ้างร้องไห้หา | แม่ป้าอาลุง |
| เงินใส่ไถ้ถุง | ซ่อนเหน็บเก็บมา |
| ๏ ที่ลางเปนหม้าย | |
| ลูกล้มผัวตาย | เปนเวทนา |
| เก็บของร้องไห้ | อาไลยภรรดา |
| คราวยุคฉุกมา | สมเหมาะเหราะไป |
| ๏ บ่าวสาวกล่าวขอ | |
| ปลูกสร้างห้างหอ | ยังไม่ทันไร |
| เกิดการวิปริต | ต่างคิดเสียใจ |
| บ้างตกบันได | พลอยโจนตามกัน |
| ๏ บ้างหอบลูกเต้า | |
| พ่อแม่แก่เฒ่า | เทครัวพัวพัน |
| บ้างหนีแต่ตัว | กลัวช้างน้ำมัน |
| เงินทองเชี่ยนขัน | หกคว่ำจำราย |
| ๏ บ้างวิ่งเข้าป่า | |
| หนามเหนี่ยวเกี่ยวผ้า | ข้องขาดบาดกาย |
| ไพร่ปนผู้ดี | ไม่มีละอาย |
| ความกลัวตัวตาย | เสือกสนปนไป |
| ๏ เห็นหน่อนฤบดินทร์ | |
| พระหัตถ์ทรงพิณ | พระขรรค์ศรไชย |
| นิสีทารมย์ | ในร่มรุกข์ไทร |
| ต่างสงสัยใน | กมลจนจินต์ |
| ๏ ฤๅไท้เทเวนทร์ | |
| จรจากเมืองเมรุ | พิมานมาดิน |
| ไยไม่ทรงสังข์ | ทักขิณวรินทร์ |
| แปลงองค์ทรงพิณ | ดังนี้ปางใด |
| ๏ ฤๅเปนองค์ปัญจ์ | |
| ศิขรเทวัญ | ชำนิพิณไพ |
| บุลเภทจุฑา | ห้ายอดวิไลย |
| เพี้ยนเพศเหตุใด | บทรงสงกา |
| ๏ ฤๅองค์โลกบาล | |
| อันเปนประธาน | คนธรรพ์คณา |
| ทรงนามธตรฐ | ปรากฎเดชา |
| เหตุไรไม่มา | ด้วยพลคนธรรพ์ |
| ๏ ฤๅไท้เทวบุตร | |
| อิศรสมมุติ | เทพเทวกรรม์ |
| เพี้ยนพระภาคย์พักตร์ | คชลักษณ์ลาวัณย์ |
| มาด้วยอนันต์ | นาเคนทร์บริวาร |
| ๏ ฤๅสุรารักษ์ | |
| สิงสถิตสำนัก | พิมาพิมาน |
| ทรงพระกรุณา | มาอุปการ |
| ป้องกันไภยพาล | คชาทารุณ |
| ๏ บ้างคลานเข้าไป | |
| หมอบราบกราบไหว้ | นิยมชมบุญ |
| ลออหล่อลอง | เทียมทองนพคุณ |
| รุ่นรวยสวยสุน | ทรลักษณ์พักตรา |
| ๏ แช่มช้อยเฉิดโฉม | |
| วิลัยเลอโลม | ไตรโลกขวัญตา |
| ดั่งพระหริวงศ์ | แบ่งองค์เสด็จมา |
| จากกษิรสา | คเรศนที |
| ๏ ควรเปนปิ่นกษัตริย์ | |
| ดำรงสมบัติ | ในโกสามพี |
| แทนองค์ผ่านเผ้า | เปนเจ้าธรณี |
| เฉลิมโลกเปนศรี | พิภพภพไตร |
| ๏ คิดแล้วทูลถาม | |
| พระผู้โฉมงาม | ปรากฎยศไกร |
| เปนเทพเทวัญ | สวรรค์ชั้นใด |
| เสด็จครรไลย | แต่องค์เอกา |
| ๏ ฤๅหน่อจักรพรรดิ | |
| ประพาสไพรพลัด | จตุรงค์หลงมา |
| ฤๅเที่ยวเลือกลักษณ์ | พระอัคชายา |
| อุส่าห์เสด็จมา | บัลลุธานี |
| ๏ ผู้ข้าทั้งผอง | |
| ขอเอาลออง | พระบาทธุลี |
| ปกเกล้าเกศา | เปนข้าภักดี |
| ไปกว่าชีวี | จะม้วยมรณา ฯ |
| ๑๖๏ พระกุมารฟังสารสารา | ชาวรัฐประชา |
| ก็แย้มพระโอษฐ์บรรทูล | |
| ๏ เราคือเยาวราชประยูร | องค์อดิศูร |
| ผู้ปิ่นประชาธานินทร์ | |
| ๏ พระชนนีนาถเทพิน | นกพาไปกิน |
| แต่เรายังอยู่ในครรภ์ | |
| ๏ เดชาภินิหารหากกัน | ไป่วายชีวัน |
| ด้วยไภยพิหคพาธา | |
| ๏ อาศรัยอยู่ในวนา | กับพระมารดา |
| ทุราทุรัสถ์ดงดาล | |
| ๏ จนจำเริญไวยชนมาน | จึ่งพาบริวาร |
| มาหวังจักเยือนเวียงไชย | |
| ๏ บ้านเมืองเคืองเข็ญเปนไฉน | ทุกข์สุขฉันใด |
| จงแจ้งแก่เราอย่านาน | |
| ๏ ข้าแต่พระราชกุมาร | ข้าโพธิสมภาร- |
| เกษมสุขทุกภาย | |
| ๏ ตั้งแต่บรมราชฦๅสาย | เสด็จสู่สวรรค์วาย |
| ชีวาตม์อนาถชาวเมือง | |
| ๏ อาดูรพูลทุกข์บมิเปลือง | โศกานนต์เนือง |
| ก็เหงาก็เงียบเยียบเย็น | |
| ๏ มนตรีผู้ใหญ่อยู่เปน | อุปการกันเข็ญ |
| เอาภาระทุกข์ราษฎร | |
| ๏ รำงับดับโจรดัสกร | ถ้าถวายภูธร |
| ราโชวโรรสวงศ์ | |
| ๏ ฟังสารดาลโดยประสงค์ | จึ่งทรงสารทรง |
| ดำเนิรดำนานกษัตรีย์ | |
| ๏ บเริ่มวิหคหัสดี | พาพระชนนี |
| อันทรงพระครรภ์ครรไลย | |
| ๏ ไปแจ้งเสนาผู้ใจ | ภักดียังใน |
| นิเวศนหวังฟังความ | |
| ๏ คือเราเอารสเรืองราม | มาลุราชคาม |
| พาหิรเขตขอบคัน | |
| ๏ จงมวญมนตรีตริกัน | โดยเบื้องแบบบรรพ์ |
| ประพฤติกิจกลใด | |
| ๏ จะรับเราไปราไชย | ภิเษกพิไสย |
| สันตติวงศ์ขัตติยา | |
| ๏ ฤๅจักรังเริ่มยุทธนา | ตามใจจงปรา |
| รภร้ายจะเห็นเปนดี | |
| ๏ จักเอาพลคชพิรีย์ | แย่งเหยียบธานี |
| พินาสในวันเดียวดาย | |
| ๏ เสร็จทรงเรื่องราโชบาย | จึ่งสมมุตินาย |
| ฉลาดเฉลยเคยความ | |
| ๏ ไปแถลงเสนาเนืองนาม | ยังในราชคาม |
| ก็พร้อมประพฤติหรรษา | |
| ๏ นำสารเสนอสนองกิจจา | ข้าบาทมุลิกา |
| จำเนียรในราชภักดี | |
| ๏ เฉกกุมภัณฑสูรอสุรี | รังรักษมณี |
| ถวายบรมจักรา | |
| ๏ พระเจ้าเปนเจ้าเสด็จมา | ข้าพระปรีดา |
| แต่ไป่ประจักษ์จักปลง | |
| ๏ ขอสิ่งสำคัญอันทรง | กษัตริย์ประสงค์ |
| ประเสริฐประสาทสำแดง | |
| ๏ ผู้ข้าชาวเมืองหวังแสวง | โดยสัจจริงแจง |
| บมิจะเกี่ยงกังวล | |
| ทรงฟังเสร็จสารยุบล | จึ่งแสดงกัมพล |
| ธำมรงค์รัตนเรืองราม | |
| ๏ จำทวยเสนางค์กลางสนาม | อ้างอ่านออกนาม |
| อำมาตยบาทมุลิกา | |
| ๏ ประกาศปรากฎกฤษดา | นอกในนครา |
| ก็ชื่นก็ชมสมภาร | |
| ๏ เชิญเสด็จยังรมย์อุทยาน | พร้อมหมู่บริบาล |
| บำเรอพระบาทบทจร ฯ |
| ๑๔๏ ปางนั้นมหาภิมุขมาตย์ | ทวิชาติกวีวร |
| เขวีและวิชนนิกร | ชนบทเอิกอึง |
| ๏ รู้แท้พระเอารสวรินทร์ | ธิบดินทร์มาถึง |
| โดยในมโนนิตย์คำนึง | สุขโสมนัสา |
| ๏ มนตรีผู้นายกก็เริ่ม | กิจการบัญชา |
| ชุมเสวกากรคณา | เผดียงการผดุงการ |
| ๏ ตกแต่งมหามนทิรราช- | นิวาสน์ปราสาทสถาน |
| มณฑปอุทุมพรอุฬาร | อภิสิญจเษกสรง |
| ๏ ตั้งเศวตฉัตรรัตนสิหาส- | นอาสน์บรรยงก์ผจง |
| ภัทรบิฐและอัษฐทิศทรง | ก็ระดับฉบับบรรพ์ |
| ๏ ถอดอัษฎาวุธถกล | มงคลราชกกุธภัณฑ์ |
| ราชูปโภควิวิธวรร | ณวิจิตรเจษฎา |
| ๏ เชิญรูปพระเทวกมเลศ | บรเมศวร์อุมาพงา |
| จักรกฤษณ์พระอับสรสุดา | ลักษมีพระศรีสมร |
| ๏ อีกรูปสมเด็จสหัสไน | ยวิไชยสังข์กร |
| โลกบาลราชฤทธิกำจร | นวเคราะหเทเวนทร์ |
| ๏ สถิตที่บัลลังก์วิมลมณ | ฑลพิธิไชเยนทร์ |
| พราหมณ์พรหมโศลกประสิทธิเจน | ศิวศาสตรเชิญชุม |
| ๏ ตั้งอัจนากิจประกอบ | ชยุการกุณฑ์กุมภ์ |
| เบญจครรภกลศสังขกุสุม | ชปนเวทบูชา |
| ๏ ธงฉัตรราชวัตรวง | อลงกฎวโรฬาร์ |
| นอกในนิเวศนรัถยา | ทิพโลกสกลยล |
| ๏ กุมภาชลาลยสคันธ์ | ระรื่นกลิ่นประทิ่นสถล |
| ปองการประกอบกิจถกล | บริบวรณ์รบอบการ |
| ๏ เสนามหามุขกวี | คหบดีทิชาจารย์ |
| โหราปโรหิตชำนาญ | นิติราชเรียนครู |
| ๏ เยียดยังอยานก็อาราธน์ | วรบาทราชู |
| เปนปิ่นชนินทร์ดิศรภู | ธรเสวยสวัสดิ์วัง |
| ๏ สมเด็จก็ทรงนุเคราะหโดย | ดุษณีประดุจหวัง |
| นักงารชำนาญสฤษดิรัง | กิจการสรัพการ |
| ๏ เชิญองค์นเรศรนรา | มุรธาภิเษกสนาน |
| สวมทรงวิภูษณลังการ | มกุฎขัตติยาภรณ์ |
| ๏ ทรงพิณสพักศรยุบาท | พิลาสราชไกรสร |
| ทรงสีวิกาญจนนิกร | บริพารกรรกง |
| ๏ อวยสวัสดิ์ถวายกรซะซ้อง | ก็ลั่นฆ้องดำเนิรธง |
| ย้ายยาตรพาหน์จตุรงค์ | พยุห์หมู่ทหารหาญ |
| ๏ พัดโบกบังสุริย์มยุรฉัตร | ภิรุมรัตโนภาร |
| เครื่องสูงพระแสงชำนินักงาร | ก็เชิญโดยลำดับกัน |
| ๏ ฆ้องกลองอุโฆษคณสำเนียง | ดุริยางคหื่นหรรษ์ |
| แตรสังข์ประนังศัพทและบัณ | เฑาว์มุทิงค์นครใด |
| ๏ พลหน้าพลากรพหู | บมิรู้กิตราไตร |
| พลหลังก็หลั่งคือชลไหล | บมิคั่นมิขาดสาย |
| ๏ นานาประชาชนบูชา | สมาลาชโปรยปราย |
| ธูปทีปฉัตรธวัชราย | รรวดรัถยาจร |
| ๏ เกริกเกรียงสำเนียงนิกรสา | ธุการาถวายพร |
| ชุมชื่อพระเดชดุจบวร | จักรพรรดิธราดล |
| ๏ บ้างว่าชรอยจตุรภุช | นิรสมุทร์ถกลกล |
| บุญตามิอย่าผิวบยล | อุรภาคอย่าด่วนตาย |
| ๏ บ้างว่าพะน่านครเรา | จะเสื่อมเศร้าทุกแพ่งพาย |
| ด้วยเดชสฤษดิรักษวาย | ยุกูณฐ์เปนนรินทร |
| ๏ เสียดายจะได้ไหนหนอนินาง | อภิเษกสมสมร |
| นางแก้วคในทิปอุดร | และจะค่าจะเคียงควร |
| ๏ ยิ่งแลก็ลืมจิตต์พะวง | สติหลงละเลิงลวน |
| ลืมแลพหลพลขบวร | ขนดแห่ทั้งหน้าหลัง ฯ |
| ๑๖๏ พระเสด็จลีลาลุวัง | หยุดราชยานยัง |
| เกยแก้วกนกอาภา | |
| ๏ พร้อมสุริยชาติมาตยา | ปโรหิตโหรา |
| แลพราหมณพฤฒาจารย์ | |
| ๏ เชิญเสด็จอภิสิญจมูรธาร | โดยรีตบุราณ |
| กษัตริย์ประเสริฐสุริยวงศ์ | |
| ๏ ทวิชาถวายสังข์ไชยมง | คลาประสงค์ |
| สวัสดิ์พิพัฒนบันเทือง | |
| ๏ มุขมาตยนักงารนันต์เนือง | ทูลถวายบ้านเมือง |
| มนทิรรัตนวัดถา | |
| ๏ ยวดยานคชรถอัถวา | อาวุธนานา |
| จตุรงคแสนยากร | |
| ๏ ท้าวนางทูลถวายอับสร | สุรางคนิกร |
| อนงค์กำนัลบริพาร | |
| ๏ พระเกียรติปรากฎกฤษดาล | ท้าวเทศธราธาร |
| บรู้คณาตราไตร | |
| ๏ มาโอนมุรธาศถวายไชย | บรรณามาไลย |
| สุวรรณมณีรัชฏา | |
| ๏ ศัตรูหมู่ร้ายรอา | เขตเข้าสีมา |
| เกษมเกษตรสมบูรณ์ | |
| ๏ หิรัญพรรณพัสดุ์เพิ่มพูล | กลกัลปพฤกษ์มูล |
| ในจาตุทิศาสานติ์ | |
| ๏ ด้วยเดชเดชาภินิหาร | พระราชกุมาร |
| อัจฉริยเบื้องบารมี | |
| ๏ ในเมืองมีสามเขวี | ล้ำแต่เศรษฐี |
| โฆสกเริ่มโรงทาน | |
| ๏ ทรัพย์วันพันกหาปณานต์ | จ่ายภัตรนิจการ |
| แก่พณิพกปกณา | |
| ๏ เศรษฐีไร้บุตรธิดา | ได้นางสามา |
| มาเลี้ยงไว้เปนบุตรี | |
| ๏ นางนี้หน่อนามเขวี | ชื่อภรรทวดี |
| อันเปนอทิฐสหาย | |
| ๏ บำนาญสารสั่งบมิวาย | ต่างไมตรีหมาย |
| นุกูลนุกิจแก่กัน | |
| ๏ ครั้งนั้นอหิวาทโรคัน | พูลในเมืองภรร |
| ทวดีราชรัฐา | |
| ๏ ชนบทนอกในสิมา | กลัวแต่มรณา |
| ก็เทซึ่งเหย้าย้ายหนี | |
| ๏ จึ่งภรรทวดีเขวี | พานางบุตรี |
| ประจากนครนั้นมา | |
| ๏ เมืองโกสามพีนัครา | ปรารภจักหา |
| โฆสกสหายแห่งตน | |
| ๏ ยังสามเวลาจักดล | ต้องแดดลมทน |
| ทั้งโภชน์จะภุญช์บมิพอ | |
| ๏ หิวโหยโรยแรงรีรอ | แขงใจครีครอ |
| ก็ถึงทวารธานี | |
| ๏ ชวนกันอาบกินวารี | รำงับอินทรีย์ |
| ในศาลแทบโรงทาน | |
| ๏ จึงให้ธิดาพึงพาล | ถือภาชนพิกาล |
| ดังยาจกาทุรพล | |
| ๏ รับทานพอส่วนสามคน | ได้มาบมิกล |
| ก็ส่งแก่นางนนทลี | |
| ๏ เศรษฐีภรรยาวาที | ข้าแต่เขวี |
| ผู้เจ้าแก่ข้าอุปการ | |
| ๏ เว้นหลายวันแล้งอาหาร | เชิญเสพย์สำราญ |
| อย่าคิดแก่ข้าสองเลย | |
| ๏ ผิวท่านอย่ายืดยังเสบย | สองข้าก็เสวย |
| ซึ่งศุภผลกลกัน | |
| ๏ เศรษฐีฟังคำจำนัญ | ภุญชโภชน์บมิปัน |
| ก็อิ่มพออืดอุทร | |
| ๏ เหลือเตโชธาตุฝ่าฟอน | พินาสเน่งนอน |
| อนาถในยามระติน | |
| ๏ สองนางแม่ลูกเพียงพินท์ | อุราราญถวิล |
| พิลาปรัญจวนหวลหา | |
| ๏ เท่ายามพระฮามเพลา | เศรษฐีธิดา |
| ไปขอดังเคยโรงทาน | |
| ๏ พอครองสองส่วนประมาณ | ได้มาบนาน |
| ก็อวยอำเภอมารดา | |
| ๏ บริโภคบมีเศษโภชนา | ถึงกาลกิริยา |
| ด้วยธาตุบจุจักเผา | |
| ๏ สังเวชสามายุพเยาว์ | กำสรดซบเซา |
| อาดูรแดเดียวดาย | |
| ๏ ทอดตนตีทรวงกระวาย | น้ำเนตรสรกสาย |
| จะแลจะเหลียวเปลี่ยวใจ | |
| ๏ กอดบาทมารดาอาไลย | สอื้นร่ำไร |
| สติบเปนสมประดี ฯ |
| ๑๑๏ ครั้นยามอรุณเรือง | ประเทืองท้องธเรษตรี |
| สามากุมารี | วรภาคย์พงางาม |
| ๏ เอาเพศทลีทก | ก็ยกเช้ากระเฌอภาม |
| ยาจนะเพื่อความ | กระหายหิวจะภุญชา |
| ๏ นักนายจำหน่ายทาน | ก็ถามพาลสุดามา |
| กี่ส่วนจะปราถนา | และจะเพียงประโยชน์ตน |
| ๏ เศรษฐีธิดาตอบ | ดุจระบอบบเกียจกล |
| ข้าขอพอภาคย์พล | บริโภคเดียวมา |
| ๏ มิตกะฎุมพี | ฟังคดีก็โกรธา |
| พาหญิงทุพลกา | ลกิณีบมีญาณ |
| ๏ โลภลาภบรู้ท้อง | และขอของก็เกินการ |
| เหลือท้องทั้งสองวาร | ฤจึ่งขอแต่ส่วนเดียว |
| ๏ สามาบเคยฟัง | ผรุสวาทเครงเครียว |
| เพี้ยงอัคนีเจียว | อุระร้าวกมลหมอง |
| ๏ โศกซบรทบท่าว | ก็เกลื่อนกล่าวนุสนธิ์สนอง |
| ผู้เจ้าไฉนปอง | บริภาษนาการ |
| ๏ ใช่ข้าจักลาภโลภ | ลโมภดังลำพังพาล |
| บเริ่มมาขอทาน | ก็พอภุญชสามคน |
| ๏ คืนวานบิดาข้า | ก็นิราสนิราชนม์ |
| ข้อยน้อยกับแม่ตน | ก็ขอโภชนพอสอง |
| ๏ แม่ข้าพิราไลย | ชลไนยก็ยังนอง |
| ภาคย์เดียวมาขอปอง | บริภุญชพอกาย |
| ๏ เกิดกายก็เสียที | จะทำดีก็เปนดาย |
| ยามยากวิบากกลาย | ธุระยศอัปรีย์ |
| ๏ อยู่ไปก็ได้อาย | ผิวตายก็ดูดี |
| ร่ำพลางก็ตูมตี | อุระจรจากโรงทาน ฯ |
| ๒๘๏ มิตะกฎุมพี | |
| ฟังสารคดี | สามาเยาวมาลย์ |
| ลห้อยสร้อยเศร้า | ร้อนเร่าแดดาล |
| มีจิตต์สงสาร | สังเวชแสนทวี |
| ๏ เรียกให้กลับมา | |
| ปลอบพลางทางว่า | แม่น่าปรานี |
| บเริ่มบรู้ | เจ้าผู้อารี |
| บิดาชนนี | พิทักษ์รักษา |
| ๏ พ่อขออะไภย | |
| เผ่าพงศ์วงศ์ไหน | ฉันใดสมญา |
| ด้าวใดนิเวศน์ | ประเทศภารา |
| ดังฤๅเจ้ามา | ดังนี้นารี |
| ๏ จงอยู่ด้วยเรา | |
| จะเลี้ยงตัวเจ้า | ไว้เปนบุตรี |
| สิ่งหนึ่งสิ่งใด | บให้ราคี |
| สิ่งสรรพ์อันมี | พ่อไม่ฉันทา |
| ๏ สามานงเยาว์ | |
| คำนับกับเท้า | เล่าพลางโศกา |
| ข้าข้อยน้อยนี้ | มีนามสามา |
| เศรษฐีบิดา | ชื่อภรรทวดี |
| ๏ ชาวเมืองพินาส | |
| ด้วยอหิวาต | โรคายายี |
| บิดามารดา | พาข้าบุตรี |
| ประลาตธานี | ทุเรศกันดาร |
| ๏ อาหารบพอ | |
| ใช้ข้ามาขอ | ไปรับประทาน |
| พอค่ำเพลา | บิดาถึงกาล |
| ล่วงมาสองวาร | มาดาประไลย |
| ๏ ข้อยข้าผู้เดียว | |
| จะมีที่เหลียว | จะแลเห็นใคร |
| เห็นแต่พระคุณ | การุญมีใจ |
| ขอตั้งอยู่ใน | พำนักภักดี |
| ๏ นักนายทานภัตร | |
| แสนโสมนัส | ในกุมารี |
| จึงรับนางมา | เคหาปรานี |
| ตั้งเปนบุตรี | ไว้วางต่างตา |
| ๏ อยู่มาวันหนึ่ง | |
| เสียงคนอื้ออึง | ทั้งทานศาลา |
| นางจึงอุบาย | บอกแก่บิดา |
| ให้ทำเปนฝา | รอบคั่นชั้นใน |
| ๏ แล้วตั้งทวาร | |
| สำหรับจ่ายทาน | ข้างหนึ่งเข้าไป |
| ประตูหนึ่งนั้น | ได้แล้วคลาไคล |
| แต่นั้นบได้ | เสียงศัพท์โกลา |
| ๏ มิตะกฎุมพี | |
| เห็นบุตรีมี | วิจารณ์ปรีชา |
| ชื่นชอบกอบนาม | ต่อตามอักขรา |
| ชื่อนางสามา | วดีนฤมล |
| ๏ เศรษฐีโฆสก | |
| เคยฟังยาจก | ทุกวันอึงอล |
| ประหลาทในจินต์ | บยินเสียงคน |
| ให้เอายุบล | ทราบสิ้นสารา |
| ๏ ให้หากฎุมพี | |
| พากุมารี | มาทัศนา |
| วิไลยเลิศลักษณ์ | ซักถามนามา |
| แจ้งว่าบิดา | ภรรทวดี |
| ๏ อันเปนอทิฐ | |
| สหายหวลคิด | บุพเพไมตรี |
| จึงขอกัญญา | สามาเทพี |
| มาตั้งยังที่ | เชษฐธิดา |
| ๏ รักใคร่ให้ปัน | |
| เข้าของสารพรรณ | เครื่องใช้นานา |
| ข้าสาวน้อยน้อย | ห้าร้อยยุพา |
| เปนบาทบริจา | บำเรอเยาวมาลย์ |
| ๏ สามาศรีสวัสดิ์ | |
| เสวยสุขโสมนัส | นิราสไภยพาล |
| ปรนนิบัติบิดา | มาตุอุปการ |
| เปนจำเนียรนาน | ล่วงหลายเดือนมา |
| ๏ ถึงวันนักขัต- | |
| ฤกษ์ศรีสวัสดิ์ | เหล่ากูลธิดา |
| เคยเปนภิรมย์ | นิยมบุรา |
| สนานกายา | ยังท่านที |
| ๏ ฝ่ายนางสามา | |
| วดียุพา | สุขุมาลี |
| ประเทืองแสงทอง | ท่องท้องธาตรี |
| สำอางวารี | รื่นรสคนธา |
| ๏ ปรัศผัดพักตร | |
| วิไลยลำนัก | นวลจันทรวรรณา |
| ภูษาสไบ | วิไลยลังการ์ |
| รัดองค์ลงยา | เพชรรัตน์บรรจง |
| ๏ ตาดทองรองซับ | |
| สร้อยนวมสวมทับ | อังษารับทรง |
| สอิ้งสังวาล | โอภารธำมรงค์ |
| ประพิมเพี้ยงองค์ | สุรางคไกวัล |
| ๏ ไปชลีลา | |
| บิดรมารดา | อนุญาตแล้วพลัน |
| พร้อมด้วยข้าสาว | รุ่นราวคราวกัน |
| ห้อมล้อมจรจรัล | ไปท่าวาริน |
| ๏ เบื้องบุญปณิธาน | |
| สามาเยาวมาลย์ | อุเทนราชินทร์ |
| บัญจวบจักพบ | ประจบใจจินต์ |
| ได้เห็นเทพิน | วันสรงคงคา |
| ๏ สมเด็จกรุงกษัตริย์ | |
| ภิโยประดิพัทธ์ | ในแก้วกัญญา |
| โองการประภาษ | ถามบาทมุลิกา |
| แจ้งว่าธิดา | โฆสกเขวี |
| ๏ ต้องราชประสงค์ | |
| มาเปนเอกองค์ | สุรางคนารี |
| ให้ไปขอนาง | โดยทางสวัสดี |
| โฆสกเศรษฐี | บโดยโองการ |
| ๏ บรรหารให้ซัก | |
| เราเปนปิ่นปัก | วสุนธราธาร |
| เศรษฐีนี้ไซร้ | อยู่ใต้บทมาลย์ |
| ไม่ถวายนงพาล | ธิดาฉันใด |
| ๏ เศรษฐีให้ทูล | |
| ซึ่งทรงนุกูล | ทราบเกล้าเข้าใจ |
| ธิดาข้าบาท | ใช่ชาติชาวใน |
| เปนเชื้อวิไสย | บ้านนอกขอกนา |
| ๏ ไม่รู้ระบอบ | |
| ราชกิจผิดชอบ | บัญญัติบัญชา |
| นานไปจะเคือง | ใต้เบื้องบาทา |
| พระราชอาชญา | โปรดเกล้าอไภย |
| ๏ ทราบเรื่องเคืองขัด | |
| สีหนาทดำรัส | สั่งเสนาใน |
| น้อยฤๅเศรษฐี | บมีอาไลย |
| จงเร่งออกไป | ขับเสียอย่านาน |
| ๏ เสนาไปขับ | |
| สองเศรษฐีกับ | ข้าไทยบริวาร |
| ออกจากที่อยู่ | ประตูใส่ดาล |
| ปิดตรานักงาร | อยู่เฝ้ารักษา |
| ๏ สามาวดี | |
| ไปสรงวารี | ยามเย็นกลับมา |
| เข้าบ้านบได้ | สงไสยวิญญา |
| จึ่งถามบิดา | มารดาทันใด |
| ๏ ซึ่งทรงพระโกรธ | |
| บังคับปรับโทษ | นฤเทศจากใน |
| คฤหาอาทร | อธิกรณ์สิ่งไร |
| เพื่อเหตุไฉน | บอกลูกรู้รา |
| ๏ เศรษฐีฟังถาม | |
| โศกเศร้าเล่าตาม | อนุสนธิ์ต้นมา |
| ประสงค์จงเจ้า | ลำเภาพงา |
| อาไลยลูกยา | จะร้างแรมไกล |
| ๏ ทูลขัดบัญชา | |
| สั่งให้บัพพา | เพื่อเคืองคุมไภย |
| ลูกเอ่ยคราวเคราะห์ | จำเพาะเปนไป |
| เฉกเฌอในไพร | ผลดกกกตาย ฯ |
| ๑๔๏ สามาสุดาสรสดับ | บิตุเรศบรรยาย |
| ลูบอกตระดกจิตต์ก็ฟาย | อสุโศกสนองสาร |
| ๏ บิดาฤปรารภฉนี้ | บมิควรจะหยอกกาล |
| เจ้าจอมจุฑาภพสุธาร- | อเนกอนันต์คุณ |
| ๏ ไป่ควรจะเคืองบวรบาท | จะพินาสเปนจุณ |
| เปนใดก็ตามแต่ผลบุญ | กรรมเบื้องบุเรสนอง |
| ๏ พาข้าถวายบรมนาถ | ดุจราชรังปอง |
| กายลูกจะแทนพระคุณครอง | บมิคิดจะยากเย็น |
| ๏ เศรษฐีชไมยสวนา | วนิดาธิดาเห็น |
| จักจากประจากจิตต์ลำเค็ญ | ก็วิลาปโลมสอน |
| ๏ อ้าแม่วิมลมุขประไพ | จะจำไกลอุราจร |
| เปนข้านรารักษนิกร | คณในนิวาสน์สถาน |
| ๏ จงแม่สถิตนิตยสัตย์ | ประดิพัทธภูบาล |
| อย่าเว้นรไวนุกิจการ- | อันควรจะไตรตรา |
| ๏ แสนสรรพ์อนันต์สิริสมบัติ | สารพัดสุโภคา |
| จงรักและรู้พระอัธยา | ศัยกรุงกษัตรีย์ |
| ๏ ยามท้าวเสวยบรมสุข | อย่ากล่าวทุกข์จะราคี |
| ท้าวทุกข์และแม่บควรจะมี | สุขโดยอัชฌาไสย |
| ๏ สมเด็จมหาสมมุติวงศ์ | วิยองค์สหัสไนย |
| พระสนมสุรางค์ลักษณ์วิไลย | ดุจเทพอับสร |
| ๏ ใช่การจะเกี่ยงวิกลกาม | ชล่าลามประหงิดงอน |
| ทราบเรื่องจะเคืองบทบวร | ก็จะน้อยอำนาจตน |
| ๏ รักใคร่อย่างวางจิตต์ประวัติ | มัธยัตอย่าชังคน |
| กล่าวใกล้และไกลผิวบยล | วินิจไฉยจงใสสาง |
| ๏ หนึ่งราชกูลประยุรวงศ์ | และอนงค์สุรางค์นาง |
| จงแม่มิตาจิตต์อย่าจาง | อนุเคราะหโดยธรรม์ |
| ๏ แม่ไปจะไกลบิดรมา | ตุรออมถนอมขวัญ |
| ขวัญแม่อย่าลืมจวนอัน | สุวภาพเจริญศรี |
| ๏ เสร็จสารนุสนธิอนุสาสน์ | วโรวาทบุตรี |
| อวยพรวรสวสดี | บริบูรณบรรยาย |
| ๏ ให้สรงชโลทกสุคน | ธวิมลวิเลปลาย |
| ผัดพักตรเบญวิบุลย์ฉาย | วิโรจน์แสงศศิธร |
| ๏ อาภาวิภูษิตสไบ | อำไพรัตนาภรณ์ |
| อำภณประโภคคณนิกร | บริพารนานันท์ |
| ๏ เศรษฐีผู้มาตุรก็พา | วนิดาธิดาครร |
| ไลยยังนิเวศน์บรมธรร | มจุฬาสุธาธาร |
| ๏ บรรณาสการอภิวาท | วรบาทกมลมาลย์ |
| ทูลถวายธิดาดุลยพาล | วรภาคยเทพี |
| ๏ ท้าวรับคำนับธนบำนาญ | บริขารเขวี |
| ภรรยาก็ลานฤบดี | คมนานิวาศรม |
| ๏ ปางปิ่นนรินทรมหา | ขัติยาวรากรม |
| แสนเสน่หในนุชภิรมย์ | หฤทัยใสสันต์ |
| ๏ อวยสรรพ์ปิลันธนวัตถา | ภรณาประการนันต์ |
| นาศักดิ์สมเด็จพระอรอรร | คเรศราชกัลยา |
| ๏ สถิตไหรญรัตนฐาน | พิมานจันทรเจษฎา |
| ห้าร้อยสุรางค์บริคณา | บริรักษเทพี |
| ๏ ท้าวทรงเสวยสุขสำเริง | บันเทิงราชหฤทัยทวี |
| สามาวดีภควดี | พิลาสลักษณโลมสมร |
| ๏ เชยช่อสุคนธ์วิมลมาลย์ | ผกากาญจน์กำจรขจร |
| ชาติเชื้อสุธาทิพยตระอร | สโรชรสรำพาย |
| ๏ นาคินทร์วรินทร์ฤทธิคนอง | ฉลองล่องสลิลสาย |
| หยั่งหยาดวลาหกบรรลาย | ผเลียงล้นธราดล |
| ๏ โกสุมเกสรอันตูม | ก็ฉ่ำชุ่มลอองฝน |
| แย้มขยายจำรายสุเสาวคนธ์ | พิณิกาษระการงาม ฯ |
| ๒๘๏ เชยชมชมรส | |
| บัวบงบงกช | เกษแก้วแก้วกาม |
| ยิ้มแย้มแย้มยวล | สอนสวนสวนสนาม |
| โลมลวนลวนลาม | ยั่วยงยงยรร |
| ๏ เคลี้ยคลึงคลึงเคล้า | |
| ย่ำยามยามเย้า | เหิ่มรสรสบัน |
| หรรษาษาสมร | สอดกรกรกรร |
| ดุจวัลเวจวัล | ไม้ลำลำยอง |
| ๏ โกมลมณฑา | |
| แบ่งสร้อยสร้อยผกา | ฝนฝอยฝอยทอง |
| ภุมราราร่อน | เอาซราบซราบลออง |
| ละเลิงเลิงลอง | เสาวคนธ์คนธา |
| ๏ สองสมสมสนิธ | |
| ชวนชื่นชื่นชิด | ภิรมย์รมยา |
| หยอกเย้าเย้ายี้ | เปรมปรีดิ์ปรีดา |
| ชอบเชิงเชิงลา | เภโลมโลมใจ |
| ๏ สุขสองสองสวาท | |
| วิไสยไสยาสน์ | เปลี่ยมปลื้มปลื้มใน |
| กมลมณฑา | รื่นรสรสใจ |
| ฤดีดีใด | จะเปรียบเปรียบปาน |
| ๏ สุมามาโนช | |
| อุบลบนโบษ | สระแก้วแก้วกาญจน์ |
| ฉะเนียรเนียรมล | ตระกลกลลาน |
| ทิพย์เทียบเทียบธาร | โลกัยไกวัล |
| ๏ สองศรีศรีสวัสดิ์ | |
| แสนโสรมโสมนัส | พระอรอรอรรค์ |
| ชายายาจิตต์ | ต้องติดติดพันธ์ |
| ชม่ายม่ายมันท์ | งอนงามงามคม |
| ๏ ร่วมแท่นแท่นทอง | |
| พระนุชนุชน้อง | ตระอรอรชม |
| สุขรมย์รมยา | ฤๅรารารมย์ |
| บันเทิงบันทม | สมสรวลสรวลสันต์ |
| ๏ สองเสวยเสวยสวัสดิ์ | |
| ครองราษฎร์ราชวัตร | ทรงทศทศธรรม์ |
| นาเทศเทศราช | สิมามาคัล |
| บรรณานานันต์ | เหลือตราตราไตร |
| ๏ อริริร้าย | |
| อ่อนน้อมน้อมถวาย | สุมามาไลย |
| เกริกกฤดิกฤษฎาญ | ธิการกาลใน |
| นาเขตเขตใด | จักเปรียบเปรียบปูน |
| ๏ ทวยราษฎร์ราศทุกข์ | |
| โภคพูลพูลสุข | เทียรทิพย์ทิพย์จรูญ |
| เพื่อบุญบุญญา | ภินิหารหารพูล |
| แสนสมสมบูรณ์ | ทุกสิ่งสิ่งสรรพ์ ฯ |
| ๑๑๏ กล่าวเรื่องนรินทรปิ่น | ธรณินทราธรรม์ |
| จอมจุลจักรจัณ | ฑปโชตราชี |
| ๏ แสดงเดชอดุลย์ดาล | ประพาฬรัศมีระวี |
| กรุงแก้วอุเชนี | นคเรศวโรฬาร์ |
| ๏ โอฬารพิศาลแสน | สิริแสนศวรรยา |
| เทียรทิพยโลกา | ติทิวังคไกวัล |
| ๏ ขอบคูถกลชล | นฤมลเทียรอรร |
| ณพนาอุบลบัญ | จขจรเจริญใจ |
| ๏ เมืองกว้างปราการกั้น | สัตภัณฑไศล์ไกล |
| หอรบทวารไชย | สง่าง้ำทิฆัมพร |
| ๏ เทียวธงอลงกฎ | สถลบทจรจร |
| นองเนืองประชากร | กลสินธุถั่งสาย |
| ๏ เสนาคณาพา | หนะยานะพันลาย |
| พันฦกนิกายนาย | พลภาพพันฦๅ |
| นาเขตประเทศท้าว | ดำริห์ร้าวฤหาญหือ |
| เคยอาจก็ออกมือ | อริรอบมามองเมือง |
| ๏ ราชฐานพิมานทอง | ทิพยท้องพระโรงประเทือง |
| ปรางค์แก้วมลังเมลือง | มลักแสงดำกลกล |
| ๏ นพศูลจรูญรัตน | วิโรจน์ฉัตรบังบน |
| สลักขนุนขนบยล | ลอออาอุไรรอง |
| ๏ บานบันทมกลับฉลัก | พรหมพักตรเฉลิมฉลอง |
| ยอดแซกไม้สิบสอง | ทั้งเจ็ดชั้นบันผจง |
| ๏ บังแสลงกระจังราย | แม่ลายลายฉลุอลงกฎ์ |
| ช่อฟ้าและหางหงส์ | พิลาสโลกยพัฬเหา |
| ๏ เชิงบาตรโอภาสภาพ | สระราพนาคเนา |
| เลื่อมเลื่อมกลอกเงา | ผิจะเปนจะเผ่นผาย |
| ๏ เสาหารพิมานมี | ครุฑเผ่นผงาดกาย |
| จับนาคจำทาย | จำทวยฤทธิแรงรำ |
| ๏ หน้าบันประกิจกาบ | กนกคาบในเครือคำ |
| เพียงพัฒกีอำ | มรแปลงบแปลกสรวง |
| ๏ เมิลมุขพรรณราย | วิไลยลายลดาดวง |
| ช่อห้อยสร่ายรวง | ภมรสิงหชงฆ์ชาญ |
| ๏ ลำยองระรองรวย | ระทวยทวยประดากาญจน์ |
| สดมภ์บุษบาบาน | ตรกลบุษบงบน |
| ๏ ชมทวารและบานบัญ | ชรจารนำยล |
| ฝาแก้วกลอกชล | ตระศักดิ์สับตแสงพัน |
| ๏ บัลลังก์พิมลมง | คลรัตนาบรรจ์ |
| ฐรณ์ทิพย์ขจรคันธ์ | เลวงกลิ่นกำจรใจ |
| ๏ สาวสรรค์สกรรจ์เกณฑ์ | ประจงเวรตำแหน่งใน |
| เลือกล้วนอำไพไพ | บูลยสาวกษัตริย์สรรค์ |
| ๏ เฟี้ยมเฝ้าเอางารบาท | นรนาถคั่งคัล |
| ดังดวงประดับจัน | ทรจรูญจรัสโพยม |
| ๏ วาสุละทัตรเทพ- | ธิดาวราโฉม |
| เลอลักษณ์ประโลมโลม | จิตต์โลกยใหลหลง |
| ๏ เปนที่เกษมสวาท | บิตุราชมาตุรงค์ |
| สาวสรรค์อนันต์อนงค์ | บริรักษ์บำเรอสนอง |
| ๏ สุขาธรารมย์ | อุดมอาสน์ปราสาททอง |
| อย่าคนจะไปปอง | ผิวลมบลอดชาย ฯ |
| ๑๖๏ พระยาจัณฑประโชตฦๅสาย | พระเดชบันลาย |
| ดำเริงในภูมิประกาศ | |
| ๏ โยธาพาหนสามารถ | หนึ่งนายกากะทาส |
| มหามหันตกำลัง | |
| ๏ ทางหกสิบโยชนหวัง | เดิรโดยลำพัง |
| ก็ลุในวันบมิเกิน | |
| ๏ พังภัทวดีดำเนิร | ห้าสิบโยชน์เดิร |
| วันเดียวก็ได้ดีหลี | |
| ๏ พญาช้างนาฬาคิรี | ร้อยยี่สิบลี |
| แลโยชน์บทันสายัณห์ | |
| ๏ ยังสองอาชาเชาวัน | ม้าหนึ่งนามมัญ |
| ชเกศีเษกสมญา | |
| ๏ หนึ่งวาฬุกัฏฐีอัศวา | ร้อยโยชน์มรรคา |
| ก็ถึงบค่ำค่ากัน | |
| ๏ มีคำปุจฉาพระยาจัณฑ์ | กอบราชพาหนอัน |
| อธิกนี้กลใด | |
| ๏ เสนอสนองดำนานกาลไกล | ชาติลับหลายใน |
| บุราบรมขัตติยา | |
| ๏ กาลนั้นยังมีมัจจา | ผู้ยศวรา |
| คในนครหนึ่งมี | |
| ๏ ลงไปสระสนานวารี | สำราญอินทรีย์ |
| ยังนอกนครขึ้นมา | |
| ๏ วันนั้นพระปัจเจกพุทธา | โคจรยาจนา |
| แก่ชนชาวนคไร | |
| ๏ มาราร้ายดาลดลใจ | ชาวเมืองบใคร |
| ศรัทธาจะทานสักคน | |
| ๏ บาตรเปล่ากลับมาพบมน | ตรีถามอนุสนธิ์ |
| สำแดงบได้อาหาร | |
| ๏ อำมาตย์สังเวชวิญญาณ | ศรัทธาเปรมปราณ |
| เผดียงผดุงราธนา | |
| ๏ ยั้งยังที่ควรบคลา | คมนาการมา |
| สำนึงสำนักบมินาน | |
| ๏ ถามนายภัตการกการ | พร้อมเสร็จคาวหวาน |
| บันโดยมโนปราโมช | |
| ๏ จึ่งใช้อุปฐากหนึ่งโสด | ยังพระปัจเจกโพธิ |
| ไปนำซึ่งบาตรนั้นมา | |
| ๏ ใส่ภัตรสุปเพียญชน์โภชา | ปะณีตนานา |
| ด้วยใจจำนงเคารพ | |
| ๏ สั่งให้อุปฐากมานพ | บาบ่าวจงปบ |
| ถวายจงทันจักสาย | |
| ๏ กุศลโกฎฐาสทั้งหลาย | แบ่งกึ่งแก่นาย |
| ผู้เหนื่อยอย่านิ่งนานเนา | |
| ๏ มานพเคารพรับเอา | บาตรแบกบมิเซา |
| ก็แล่นด้วยเร็วแรงตน | |
| ๏ ถึงถวายจันหันนิมนต์ | เพลาจวนจน |
| พระคุณจงทำภัตรกิจ | |
| ๏ เดชะอานิสงส์สุจริต | วจีกายจิตต์ |
| ประณามบเหนื่อยแหนงคุณ | |
| ๏ มีแรงเปนแดนแทนคุณ | กับนายแบ่งบุญ |
| เปนส่วนสังกัดกึ่งกัน | |
| ๏ ไปในโพ้นภพจงบัน | ดาลดังมัชฌัน |
| ติกสมัยสุริยแสง | |
| ๏ กอบราชพาหนะเร็วแรง | ยิ่งโยชน์ย่านแสดง |
| นิยมดังกล่าวแล้วมา | |
| ๏ พระปัจเจกก็กล่าวโมทนา | สิ่งสูปราถนา |
| จงลุมโนไมยหมาย | |
| ๏ มานพอุปฐากทำลาย | เบญจขันธ์มากลาย |
| คือองค์บรมขัตติยา | |
| ๏ พระจัณฑประโชตมหา | สมมุติเทพา |
| นุภาพไกรเกริกดิน | |
| ๏ โภไคมไหศวรรยาจิณ | เอิบอ้างอมรินทร์ |
| อเนกอนันต์ศฤงคาร | |
| ๏ พระองค์ทรงวัชนาการ | สมบัติเบิกบาน |
| บันเทิงหฤทัยไพบูลย์ | |
| ๏ โองการมารพระบัณฑูร | กระลานิกูล |
| นิกรอำมาตย์บริบาล | |
| ๏ กรุงเราปรากฎกฤษดาร | ทั่วเทศธราธาร |
| ผู้อาจอ้างยังยิน ฯ |
| ๑๔๏ ข้าแต่ชนินทรนิกร | อดิศรสวามินทร์ |
| ดังข้าพระทูลบทรบิล | ยุบลวิงกิดาการ |
| ๏ ข่าวโฆษถคึงคุณขจร | นครราชไพศาล |
| โกสามพีโพ้นภพอุฬาร- | เสมอสุเมรุแมน |
| ๏ เสนาพลากรและพา | หนยานเนกแสน |
| สมบัติก็สมบุรณบแคลน | เขมงหมู่ทหารหาญ |
| ๏ ล้ำแต่นเรศรนรินทร์ | ธิปปินจุฑาธาร |
| ปรากฎประกาศพระกฤติดาล | อานุภาพอัศจรรย์ |
| ๏ ทรงพิณสุรินทรประสาท | ประกาศเพลงเลบงบรรพ์ |
| คชยินก็นำคณอนันต์ | คมนานรากร |
| ๏ เฝ้าฟังยุบลกิจประกา | สิตสารสังหรณ์ |
| ใช้ใดก็ดังมนะนุสร | ธิบดินทรโดยดาล |
| ๏ ทรงฟังมหาภิมุขมาตย์ | ก็ปรภาษบรรหารหาญ |
| พลเราก็เชี่ยวชิตรำบาญ | ปรปักษมากเมือง |
| ๏ โกสามพีราชนคเรศ | ขจรเดชเลิศเลือง |
| ควรเราจะเริ่มรณประเทือง | ยศไว้ในธาษตรี |
| ๏ เร่งเรียบสกลนิกรมา | ยกพาหเสนี |
| เคยไชยจะไปยุทธอรี | พิริย์ภาพฤๅแคลน |
| ๏ ข้าแต่มเหศรสมมุติ | จะประยุทธชิงแดน |
| ใช่แรงต่อแรงพหลแหน | และจะหมิ่นประมาทหมาย |
| ๏ เมืองกว้างทั้งช้างเปนบริพาร | จะริราญฤจำราย |
| งูร้ายจะตีผิวบตาย | ก็จะคุมอาฆาฎเคือง |
| ๏ เมืองเคยเสวยสุขจะร้อน | ดัสกรจะหมิ่นเมือง |
| ศิขานลามะรุประเทือง | ฤจะดับอย่าดูเบา |
| ๏ ชอบใช้อุบายกลประกอบ | คชยนตร์ถกลเอา |
| ปล่อยไปคในวนะลำเนา | ผะลุรัฐรวมกัน |
| ๏ แท้ท้าวอุเทนทรสดับ | จะมาจับคชาอัน |
| แต่งล่อพอพ้นพลบทัน | พลเราเข้ากุมกาย |
| ๏ จับเปนก็เห็นบมิลำบาก | บมิยากนิกายนาย |
| แม้มาทบได้ดุจอุบาย | กลคิดก็ชิดชม |
| ๏ เสาวนามหามุลิกมาตย์ | ดำริห์ราชนุสรสม |
| ชุมช่างรจิตกิจนุกรม | ถกลการกอบการ ฯ |
| ๑๖๏ เร่งเริ่มริร่างรูปสาร | ศุภลักษณ์ผู้พาล |
| ลำเภาด้วยผิวเผือกพรรณ | |
| ๏ งามศรีส่อศรีสังข์สรรค์ | งางามเงื่อนจันทร์ |
| อันพาลพรพราวขาวขน | |
| ๏ เสร็จแล้วเพียรผูกด้วยกล | ไขไกใยยนต์ |
| หูหางคะคว้างกวัดไกว | |
| ๏ เดิรเหิรวางวิ่งว่องไว | แฝงคนกลใน |
| แลหัดให้ชำเช้าเย็น | |
| ๏ ถ้าใครไคลคลามาเห็น | เหมือนช้างเปนเปน |
| อากัปบแผกแปลกปน | |
| ๏ เสร็จสั่งผู้รังร่วมกล | ให้นำช้างยนต์ |
| ไปวางณกลางดงแดน | |
| ๏ กรุงโกสามพีบมิแคลน | ส่ายเสยเงยแหงน |
| ดังเถื่อนลเลาะเลาพง | |
| ๏ ขษณนั้นมีลุทธ์หนึ่งทนง | ล่ามฤคเลยหลง |
| แลล่วงมาถึงป่าหลวง | |
| ๏ เห็นคชสารศรีเงินยวง | ฤๅรู้กลลวง |
| ว่าช้างชำนาญทรรทึง | |
| ๏ ปรีดามนัสเต็มตึง | รอยบุญตูถึง |
| มาพบซึ่งสารสำคัญ | |
| ๏ ถวายข่าวท้าวแท้ธรธรรม์ | จักรางวัลปัน |
| บำนาญบำเหน็จตนตู | |
| ๏ บัดนายพนะจรเจนผลู | ดั้นดอยดงทู |
| รัสถ์ทางก็ถับถึงเมือง | |
| ๏ แถลงข่าวทูลท้าวผู้เรือง | พระยศบันเทือง |
| ซึ่งพบเศวตคชสาร | |
| ๏ ควรเปนชำนินฤบาล | บริสุทธิ์ศรีปาน |
| เกลาสล้ำศรีสังข์ | |
| ๏ ราชาอุเทนทรฟัง | สารสายนายถมัง |
| มรรคันตราทูรคม | |
| ๏ หวังเสด็จไปโพนช้างชม | ชมไพรชมพนม |
| จงเปนเกษมสาทร | |
| ๏ ซั้นสั่งเทียมแสนยากร | ย่ำรุ่งจักจร |
| กระบวรพยุหยาตรา | |
| ๏ สั่งเสร็จเสด็จมนทิรา | นั่งแนบสามา |
| วดีสุดาดวงมาลย์ | |
| ๏ เรียมจักลาลำเภาพาล | ไปวังคชสาร |
| เศวตสวัสดิ์ศรีเมือง | |
| ๏ นุชเนาในปรางค์รัตนเรือง | อย่าทุกขาเคือง |
| พิโยคเรียมอาทวา ฯ |
| ๑๑๏ สามายุพาพาล | สดับสารพระภรรดา |
| หว่าหวั่นฤทัยอา | ดุรน้อมประนุตมางค์ |
| ๏ กับเบื้องพระบาทบง | กชทรงกำศรวญพลาง |
| ตีทรวงสอื้นนาง | ปริเทววิงวอน |
| ๏ อ้าจอมจุฑาธเรศ | มกุฏเกศนรากร |
| ละข้าพนาจร | บมิเอื้อจะอาไลย |
| ๏ ขอรองลอองบาท | ภูวนาถกลางไพร |
| น้อยจิตต์บตามใจ | อุรเจ็บฤใครเห็น |
| ๏ อ้าแม้จะบทจร | มคันดรก็ยากเย็น |
| ซอกเขาลำเนาเปน | ชำเราะห้วยละหานเหว |
| ๏ ป่ากว้างปรางควาน | ก็สามาญมิใช่เลว |
| ตากลอกกระลอกเปลว | อัคนีปลองหลอน |
| ๏ สิงสัตวจัตุบาท | ก็ร้ายกาจกระลำภร |
| ขวัญอ่อนจะอาวร | สนุกไฉนจะไปตาม |
| ๏ รักพี่จะตามพี่ | ก็ใช่ที่พยายาม |
| ควรแม่สงวนงาม | บำรุงรักเรียมถนอม |
| ๏ ไป่ช้าจะมาสม | ภิรมย์รสพอูลออม |
| อย่าแม่ทุกขาตรอม | จะเศร้าศรีวิมลโฉม |
| ๏ หยอกเย้าลำเภาพักตร์ | วรลักษณ์ประเล้าโลม |
| กำเดาบันเทาโทม- | นะในก็ไสยา ฯ |
| ๒๑๏ มนตรีรับราโชยงการ์ | อดิศรคมนา |
| จัดพหลพา | หนาพลัน |
| ๏ ขุนคชผูกคชดั้งกัน | สุระฉะกะบมิทัน |
| มันเมือบเมามัน | ก็ห้าวหาญ |
| ๏ แปลกหมอชิงขอสลัดควาญ | ปรปักษจรำบาญ |
| รู้ก็ร่านราญ | กำเริบแรง |
| ๏ นายกลางจ้องปืนแสลงแผลง | สะนะเกราะกรคระแลง |
| ขอถมรรถะแมง | ทั้งหมอควาญ |
| ๏ เตรียมทั้งพระที่นั่งคชาธาร | สุวรรณปฤษฎางคยาน |
| ทรงประพาสพนานต์ | และละคอ |
| ๏ คชาภรณ์เรืองรัตนเทียบพอ | วิรุจินิขะละออ |
| สายชนักขอ | กระวินทอง |
| ๏ ผ่านหน้าหลังรัตคนจอง | แย่งสุพรรณระรอง |
| ข่ายตระพองกอง | ประดับดาว |
| ๏ จงกลภู่จามรีขาว | ยุคลสุตรววาว |
| พลุกพระพรายพราว | วิจิตรคำ |
| ๏ นายม้าผูกม้าเฉวียงสดำ | อัศวภรณอำ |
| ไพจำนำนาย | ทะทายทวน |
| ๏ เคียนคดขัดดาบเดียรขบวร | นำพยุหพลพวน |
| แชรงก็แซรงสวน | ระไวทาง |
| ๏ ล้วนม้าเลิศลักษณสรรพางค์ | สมรรถสมรกลาง |
| เชี่ยวชวันวาง | รำบาญบร |
| ๏ ม้าที่นั่งดังสิงหไกรสร | สุระผยศผงอน |
| กาญจนลังกรณ์ | พระพรายเพรา |
| ๏ ผ่านหน้าบังเหียนแลสายเหา | กแนะกนกนิขเนา |
| วรัตนงามเงา | มุกดาหาร |
| ๏ ห้อยหูภู่จามรีพาล | วิจิตรจงกลกาญจน์ |
| อานกุดั่นลาย | ระยับยับ |
| ๏ ขุนรถเทียมรถสำหรับ | รณรงคอริรอับ |
| ธงระดับดา | สง่างอน |
| ๏ เทียมล้อลาอัศวาภรณ์ | ชักรถวิยภมร |
| กงกำทรท้อง | ปรัฐพี |
| ๏ สารถีสอดสนะโพกศรี | คระวีอาวุธวิรี |
| เขนเสน่าตรี | กำซาบศร |
| ๏ บ้างถือเสโลหะโตมร | กระยับขย่อนกรคละคลอน |
| ดัสกรเกรง | นุภาพพล |
| ๏ นายรถอ่าอาตมทุกตน | ชำนิศฎระผจญ |
| ค้าคำรณโรม | ริปูปอง |
| ๏ ทวยทัศโยธิศเลิศลอง | มหิทธิจิตต์ลำพอง |
| อาวุธถบอง | จำทวยถือ |
| ๏ โล่ห์ดั้งดาบเขนถมรรถมือ | อริระอิดฤทธิคือ |
| กาลบหาญครือ | คระคร้ามครัน |
| ๏ พลส้าวง้าวทวนแลกุทัณฑ์ | ธนุจรีกฤชชำนัญ |
| ร่านจะโรมผัน | ลำแพงแคลง |
| ๏ แต่งตนตามหมู่กำแหงแรง | ฉบับฉบบบมิแปลง |
| เข้ากระบวรแซรง | สเสือกสน |
| ๏ พลคชรถอัศวโจษจล | สุราศัพทสกนธ์พล |
| เมทนีดล | สเทื้อนไหว |
| ๏ คอยเสด็จจอมภูวนัตไตรย | นิกรพลอนนต์ใน |
| ท่งสนามไชย | อเนกา ฯ |
| ๑๒๏ พออรุณอุไทย | ปจุสสมัยทิพา |
| กรราชจุฑา | ธรณินทร์ขัตติยางค์ |
| ธก็สรงมุรธา | รภิเษกสำอาง |
| สุวคนธวราง | ควิเลปวิไลย |
| ๏ วรภูสิตทรง | วรองคประไพ |
| กรรจุการพิไชย | ยุธเกยุรยง |
| ๏ รัตพัสตรพิจิตร | วรกฤษดิอลง |
| กฎรัดวรอง | คอุไรยะระรอง |
| ๏ ธทรงสังวาลตาบ | ทิศทาบอุระทอง |
| กรนาคะถะบอง | จรกรรณกุณฑล |
| ๏ วชรินทรมกุฎ | วรอุดมยล |
| ธำมรงควิมล | นวรัตนพระพราย |
| ๏ แลสะพักศรศิลป์ | ทิพยพิณประภาย |
| วิยวิษณุกราย | กรราชลิลา |
| ๏ อภิรุยหณเกย | คชลักษณมหา |
| อนุโยคทิวา | ระมหุดิวิมล |
| ๏ ธเถลิงหัสดินทร์ | ปฤษฎางคพหล |
| ก็ประนังดุริย์ดน | ตรีและพาทยเภรี |
| ๏ ธก็ยังวนจา | รถนายกนี |
| เทศทิศวิถี | ทุรรัถยจร |
| ๏ พลผองพยุห์บาตร | ก็นิราสนคร |
| สุรศัพทกำทร | วิจลอจลา |
| ๏ จรดลวนวาส | ก็ประภาษประกา |
| สิตโยธิกำชา | สรศัพท์หฤหรรษ์ ฯ |
| ๑๔๏ พระเสด็จประพาสทิคชณา | วิหคาวิวิธวรรณ |
| เซงศัพท์ประสานสรจำนัญจ์ | เสนาะในวนาไลย |
| ๏ แขกเต้ากตั้วและกุกุหา | ติติราระวังไพร |
| พรรหิตโกกิลตระไน | ภุระโดกตระลอนฟาง |
| ๏ จากพรากคือพรากนุชบำราศ | วนะวาสทุเรศทาง |
| ป่านนี้จะอาวรขนาง | หฤทัยถวิลหา |
| ๏ นกแก้วจะแจ้วสรสำเนียง | คละคลอเคียงจำนัญจา |
| วันที่จะจากสมรมา | พิไรวอนจะจรตาม |
| ๏ เค้าโมงประจำวนสำหรับ | กำหนดนับทุ่มโมงยาม |
| เรามาประพาสวนะจะถาม | กิโมงมาทิวากาล |
| ๏ รังนานกับนางสกุณิคู่ | นอนแนบอยู่ในรังนาน |
| จากนางมาทางทุรสถาน | พระน้องเอ๋ยจะนานชม |
| ๏ ระวังไพรรู้รักรุกขระวัง | ดังเรียมหวังระวังสม |
| อ้าสูพธูทิพยผทม | จะเออาสน์อนาถเนา |
| ๏ ยลหมู่มยูรคนาง | มยุรย่างณยอดเขา |
| เยื้องยูงลิลาสนุชลำเภา | พิลาสล้ำมยูรยล |
| ๏ เบญจวรรณสลาบวิลยลาย | สไบคล้ายกับลายขน |
| ดั่งสีสไบวิมลยล | มลักแลละลาญใจ |
| ๏ การวิกวิเวกสรสำเนียง | เสนาะเสียงประหวัดไหว |
| หวานแว่วพระเสาวะนิศไพ | เราะหลั่งเสนาะสาร |
| ๏ สาริกานรากรจะจำนัญจ์ | สารพันจะแจ้งการ |
| วานข่าวเสนอพระเยาวมาลย์ | สถิตวังจะยังไฉน |
| ๏ คับแคก็คับในอุระร้าง | มาดงกว้างฤคับใจ |
| กดเพลิงดังเพลิงถกลใน | กมลพลุ่งคือเพลิงกอง |
| ๏ นกเปล้าดังเปล่าสมรเปลี่ยว | ในดงเดียวบเพื่อนสอง |
| สัตวานิรารสสมพอง | สัปตวันแต่รัญจวน |
| ๏ นางนวลคือนวลนุชปรัด | หวลกำหนัดแนบเนื้อนวล |
| กระสากระสัลจิตต์กำศรวญ | ก็สาใจบให้มา |
| ๏ นกทักรู้ทักและฤบท้วง | ให้ละดวงสุดาพงา |
| นกหว้ารู้ว่าฤมินำภา | จะแนะนำฤอำยวน |
| ๏ ไป่เคยนิรารสสวาท | นฤอาสนอักอวล |
| อย่าคิดประชาชนจะสรวล | จะคืนสมจงสร่างศัลย์ |
| ๏ เสร็จชมทิชากรคณา | สุริยาก็สายัณห์ |
| จตุบาทชาติปเจกสัญ | จรเล่นทุกแหล่งหลาย ฯ |
| ๑๙๏ นานาพรรณมิควนาครระราย | |
| ฟานกวางละมั่งทราย | ฉมัน |
| ๏ หมีหมูหมู่ทิปิป่าและกาษรอนันต์ | |
| ทักทอกะทิงทัณ | ฑิมา |
| ๏ สิงคิณัสอัชะสีหจิตรมิคขัคคา | |
| ล่อลินกิเลนลา | สลอน |
| ๏ ชมดเม่นโสณสิงคาลและกาฬสิหนิกร | |
| พังพอนกระจงจา | มรี |
| ๏ เยียงผาฌาปิตะกาวิฬาระและกบี | |
| สรรโสงสะสาชนี | อนันต์ |
| ๏ ลางพวกพาคณากินลบัดติณอรัญ | |
| เลียโลมลางกิน | ชลามพุ์ |
| ๏ ลางเหล่าโปดกสกอก็คลอมาตุรตาม | |
| ดูดดื่มขิราทราม | คนอง |
| ๏ บ้างตัวต่างก็สำเริงและเบิ่งบทผยอง | |
| ขวิดคว้างลำพองลอง | กำลัง |
| ๏ เดิรทางหว่างพนะพนมและชมสัตวประนัง | |
| ฤๅเพลินฤทัยประทัง | เทวษ |
| ๏ ยอแสงศัพทชนีมะมี่วนประเทศ | |
| หวลถึงพระเยาวเรศ | คำนึง |
| ๏ รังสีเสร็จสนธยาวนาจรบหึง | |
| ถึงที่ประทับสึง | สำนัก |
| ๏ ยั้งหยุดจัตุรงคยานสำราญรมยพัก | |
| นักงารพิทักษ์ราช | ระเวียร |
| ๏ เสียงคนดนตรีพาทย์นินาทภุมิสำเทียร | |
| แสงเพลิงกระจ่างเจียร | ตระวัน |
| ๏ เนาในวันตำหนักตระชักจิตกระสัล | |
| รูดสูตรรำพึงขวัญ | พิลาป |
| ๏ เน่งนิทรนิทรบหลับรำงับจิตต์ระทาบ | |
| โหยหายุพาภาพ | พธู |
| ๏ ไป่วายทุกขพระหวลจนจวนสุริยยู | |
| รยาตรเยี่ยมพระเมรู | ระรอง ฯ |
| ๑๖๏ ฝ่ายชาวอุเชนินายกอง | เหตุเห็นพลผอง |
| อุเทนตั้งคั่งคับ | |
| ๏ ควบม้าเมือเมืองโดยฉับ | เฝ้าไท้คำนับ |
| ก็ทูลดังเหตุเห็นมา | |
| ๏ บัดนี้องค์อุเทนทรา | เสด็จยั้งโยธา |
| ในกันทรดอยดงแดน | |
| ๏ แสนยากรข้าหาญแหน | คั่งคับนับแสน |
| และแลสล้ายเหลือตา | |
| ๏ มานี้ดีร้ายรอยมา | จับคชมายา |
| คงโดยสมเด็จบัณฑูร | |
| ๏ พรยาจัณฑราชฟังมูล | เหตุท้าวเพิ่มพูล |
| มนัสภิรมย์สมหมาย | |
| ๏ ตระบัดบัณฑูรสั่งนาย | นายกนิกาย |
| ให้เทียมนิกรกำแหง | |
| ๏ สามหมื่นพื้นม้าเร็วแรง | สรรพอาวุธแวง |
| คำนวณคำนบกับมือ | |
| ๏ สายัณห์จักยาตรพลปือ | เอาไพรินทร์รบือ |
| พระเกียรดิประกาศไตรภพ | |
| ๏ เสนารับสั่งเคารพ | จัดพลสินธพ |
| ก็ถ้วนจำนวนหนึ่งหมาย | |
| ๏ นายม้าใส่เสื้อสพาย | ตาวน้าวเหนี่ยวสาย |
| กำซาบธนูยิงยำ | |
| ๏ บ้างกวัดหอกซัดคอคำ | ลางถือทวนกำ |
| สินาศค้าเข็ญขาม | |
| ๏ ซ้ายขวาหน้าหลังตั้งตาม | ตำหรับสงคราม |
| พิไชยผจญรณรงค์ | |
| ๏ เทียมวาฬุกัฏฐีม้าทรง | มาเทียบท่าองค์ |
| เสด็จสมเด็จลีลา | |
| ๏ ปางนั้นพระยาจัณฑมหา | มหันตเดชา |
| นุภาพปราบสากล | |
| ๏ สายัณห์หย่อนแสงสุริยน | เสด็จโสรจสรงชล |
| ปริตชโลคันธ์ขจร | |
| ๏ ทรงภูษิตพัสตราภรณ์ | โดยวารบวร |
| วิไชยยาตรยุทธนา | |
| ๏ สอดธำมรงค์รัตโนภา | สวมทรงชฎา |
| เดิรหนผจญไพรินทร์ | |
| ๏ ขัดขรรคาวุธเพียงอินทร์ | สพักแสงศิลป์ |
| ธนูยุบาทบทจร | |
| ๏ ทรงวาฬุกัฏฐีอัสดร | ยืดแสนยากร |
| ออกจากประตูบูรี | |
| ๏ มาไกลใกล้ดงพงพี | ปลายแดนธานี |
| ก็สั่งประสาสน์สารเผดียง | |
| ๏ ให้แต่งแบ่งกองรายเรียง | ซุ่มซ่องมองเมียง |
| ทุกทางอันช้างไปมา | |
| ๏ กำชับทุกนายโยธา | ได้ทีสัญญา |
| จงกรูกันรีบออกเอา | |
| ๏ จับองค์อุเทนราเชา | จงได้แลเอา |
| จะปูนบำนาญรางวัล | |
| ๏ แม้จับบได้จักทัณฑ์ | ปาดคอครัวปัน |
| เปนช่วงแก่ช้างเหล่าหลาย | |
| ๏ มาตยานายกเนืองนาย | รับสั่งกฎหมาย |
| พิกัดประกาศพลผอง | |
| ๏ ต่างตนจัดแจงแต่งกอง | ซุ่มซงจงจอง |
| ชระเหลียกชระลี้แหล่งดง ฯ |
| ๑๑๏ ปางองค์อุเทนไท้ | ธรณีระพีพงศ์ |
| รอนรอนพระสุริยง | ประพาสพื้นทิฆัมพร |
| ๏ จากอาสนบรรยง | กโสรจสรงชโลธร |
| สุหร่ายโรยลอองอร | จรุงรสเรณู |
| ๏ ขัตติยาธราภรณ์ | บวรรัตนไพรู |
| ขัดขรรควิเชียรยู | รยาตรหน้าพลับพลาไชย |
| ๏ ออกมุขมาตยา | พิริย์พาหุเกียรดิไกร |
| เฝ้าแน่นสนามใน | อภิวาทดาษดา |
| ๏ ตรัสถามพเนนาย | มฤคลุทธอันมา |
| สำนึงคเชนทรา | ประมาณมารคปานใด |
| ๏ ข้าแต่นรินทร | มคันดรบใกล้ไกล |
| ยังโยชนครรไลย | จะลุแหล่งพญาสาร |
| ๏ ทรงฟังขมังมา | ควิกันแถลงการ |
| สั่งมาตยบริบาล | วรบาทแบ่งพล |
| ๏ เลือกผู้ที่คู่ใจ | พอตามไปสักพันคน |
| มากหลายจะรายจะรน | คชลักษณ์จะหลีกไกล |
| ๏ สั่งแล้วเถลิงหลัง | พระที่นั่งมะโนไมย |
| เดิรพลมาใน | วนะโดยวะเนจร |
| ๏ ออกดงลุทุ่งกว้าง | ก็เห็นช้างผู้เผือกพร |
| เดิรกรายณชายดอน | และเลมลัดละบัดเกรียง |
| ๏ ต้องลักษณ์ตระศักดิ์สรรพ | และอากัปก็พร้อมเพรียง |
| ผ่องพรรณหิรัญเพียง | อำไพภาคยากหา |
| ๏ ชอบราชหฤไทย | ธหวังไว้พระกฤษดา |
| เปนราชพาหานะ | ก็ประพาสโดยดาล |
| ๏ ดูราพเนนาย | นิกรราชบริพาร |
| จงทัศนาการ | พลภาพพิณเรา |
| ๏ จักดีดดำเริงสาย | สธยายพระมนต์เอา |
| ช้างเผือกให้มาเทา | ณเบื้องบาทโดยประสงค์ |
| ๏ ตรัสแล้วก็สัธยาย | พระมนต์กรายพระหัตถ์ผจง |
| ดีดพิณพระแสงทรง | เสนาะเสียงสนั่นไพร |
| ๏ นายยนต์ชำนาญยิน | สำเนียงพิณก็ไขไก |
| ช้างภาพก็เดิรไป | ดะดุ่มด่วนบหยุดฟัง |
| ๏ อุเทนนเรนทร์เรือง | บรู้เรื่องระบิลบัง |
| เห็นช้างบอยู่ยัง | ก็ดิ่งดีดจะเข้ขาน |
| ๏ ซ้ำซ้ายก็หลายหน | ช้างกลยลทำอาการ |
| ตื่นหนีตลีตลาน | ประลาตแล่นและล่อไป |
| ๏ เห็นไกลก็รอท่า | ครั้นใกล้มาก็วิ่งไกล |
| ยั่วเย้าพระไทยไท | ธิบดินทร์บสงกา |
| ๏ มานะพระหฤไทย | ก็ขับใหญ่ดุรงค์มา |
| พิริยพลบันดา | ที่ตามไปก็ไม่ทัน ฯ |
| ๑๖๏ กองซุ่มโยธาพระยาจัณฑ์ | คิดค้อยคอยคัณห์ |
| พระองค์เห็นองค์อุเทน | |
| ๏ ขับม้าไล่รูปนาเคนทร์ | ล่วงล้ำบริเวณ |
| ก็พลัดนิกรล่วงมา | |
| ๏ ต่างต่างให้ศัพท์สัญญาต่าง | กรกรีโยธา |
| ทุกกองกระชั้นชุมรุม | |
| ๏ ล้วนเหล่ามักสันกรรกุม | เข้าจับจอมจุม |
| พลาก็ค้าคำหาญ | |
| ๏ ดูราอุเทนทราบาล | จงรู้พระกาล |
| แลการจะนาศในวัน | |
| ๏ ดังฤๅบมิเกรงมากรร | ไล่ช้างเผือกอัน |
| เปนแก้วประกอบเจ้าเรา | |
| ๏ บัดนี้ไซ้เรามาเอา | ท่านผู้ทรเมา |
| จงมาจะพาไปถวาย | |
| ๏ ว่าพลางเข้ากลุ้มกุมกาย | อุเทนฦๅสาย |
| ฤทันจะตั้งติงองค์ | |
| ๏ เหลียวหาพลพาหน์ยุทธยง | อรินทรรอนรงค์ |
| จะหาบเห็นใครมี | |
| ๏ เสียเชิงเสียไชยไพรี | พลไภยได้ที |
| ก็จับจำนองนำจร | |
| ๏ เฉกดวงมณีรัตนากร | เสียแก่วานร |
| อันมีปมานุปไมย | |
| ๏ เสื่อมศรีสุรศักดิ์สุริยใส | เพียงสุริยพ้องไภย |
| อสุรินทรร้ายรันทำ | |
| ๏ พระยาจัณฑปโชตให้นำ | ไว้ตรุตรึงตรำ |
| แห่งโจรในนครา | |
| ๏ เสด็จยาตรพยุหพลแสนยา | ด้วยโสมนัสา |
| พิชิตพิเชตสงคราม | |
| ๏ เดิรโดยบุรพางค์ทางงาม | พระเกียรดิเกริ่นสาม |
| ไผทสระทกกฤษดา | |
| ๏ คืนราชนิคมรมยา | บัณฑูรบัญชา |
| สมุหรังรับภาร | |
| ๏ รังแต่งเสาวภาคพิมาน | เพียบโภคลังการ |
| บเพี้ยนพิภพพันตา | |
| ๏ แต่งสรรพสุปเพียญชน์ไชยปา | นิศชุมมุลิกา |
| สามนต์นิกรมในสถาน | |
| ๏ ทรงเสวยน้ำจัณฑ์สำราญ | เลี้ยงเหล้าไชยบาน |
| นิกรหมู่มาคม | |
| ๏ บันเทิงหฤทัยใสสม | เริงราชอารมณ์ |
| ลเบงในเบญจฤดี | |
| ๏ เลยวันเวลาลุตรี | พิณพาทย์มโหรี |
| ประโคมประคับขับขาน | |
| ๏ ฟังรำบำเรอบทมาลย์ | ล้วนเหล่านงพาล |
| พิลาสสล้างแลสลอน ฯ |
| ๒๘๏ ฝ่ายหมู่โยธา | |
| มวญมาตย์อันมา | โดยเสด็จบทจร |
| ทรงขับกัณฐัศว์ | สพัดกุญชร |
| บได้หยุดหย่อน | ผ่อนพักหนักไป |
| ๏ หมู่สุรโยธา | |
| แล่นหลามตามม้า | หมดแรงแขงใจ |
| กระหมอบหอบรวน | เซซวนคลาไคล |
| ไป่มีผู้ใด | ทันเสด็จภูวดล |
| ๏ บัดเดี๋ยวได้ยิน | |
| เสียงปืนพลพฤนท์ | โห่ร้องอึงอล |
| แล่นแลแต่ไกล | ไม่เห็นจุมพล |
| แต่ล้วนผู้คน | เยียดยัดอัดแอ |
| ๏ ตระหนกตกใจ | |
| ชะเง้อเฌอไม้ | แมกเมียงเลี่ยงแล |
| เห็นเขาจับเจ้า | ร้อนเร่าดวงแด |
| จะเข้ากันแก้ | เห็นไม่ได้ที |
| ๏ วิ่งกลับพลับพลา | |
| แซ่เสียงโศกา | สนั่นพงพี |
| แจ้งแก่มหา | เสนาบดี |
| โดยเหตุอันมี | ตามเห็นทุกอัน |
| ๏ ซึ่งข้าโทษผิด | |
| ตามเสด็จบติด | ขอรับปรับทัณฑ์ |
| ทุกข์แต่เจ้านาย | ข้องข่ายไภยันต์ |
| จะคิดแก้กัน | ผ่อนปรนกลใด |
| ๏ มวญหมู่มนตรี | |
| ฟังสุรโยธี | ต่างตื่นตกใจ |
| ตีทรวงระทาบ | พิลาปร่ำไร |
| ทั้งพลับพลาไชย | สยบสมประดี |
| ๏ ครั้นสร่างโศกา | |
| ต่างตรึกปรึกษา | ว่าเหตุที่มี |
| ดีร้ายลายเล่ห์ | ชาวอุเชนี |
| ปองเปนไพรี | จะชิงกรุงไกร |
| ๏ เกรงมือทหาร | |
| ซึ่งหน้ามาต้าน | บอาจเอาไชย |
| จึ่งปล่อยช้างล่อ | ก่อกลยนต์ใน |
| สตรีนิไสย | ขัตติยาอาธรรม์ |
| ๏ พวกเราเจ้าเลี้ยง | |
| ได้ชื่อฦๅเสียง | สมบัติผลัดพันธุ์ |
| โหงหายตายดี | ทีเดียวด้วยกัน |
| ละไว้ให้มัน | หมายหมิ่นฤๅควร |
| ๏ จะซ่องชุมโย | |
| ธาเมืองเอกโท | ตรีจัตวามวญ |
| ควบทัพกับเรา | เข้าเปนกระบวร |
| หักไหนให้ซวน | รุกเร้าเผาเมือง |
| ๏ จับมาให้หมด | |
| เด็กใหญ่ไม่ลด | กุดหัวให้เปลือง |
| จนใจด้วยเจ้า | เข้าที่คับเคือง |
| จึ่งยั้งฟังเรื่อง | ตายเปนเห็นกัน |
| ๏ ทั่วหน้าหาฤๅ | |
| คิดรบครบชื่อ | อาฆาฏฟาดฟัน |
| จึงให้เขียนสาร | บอกการสำคัญ |
| ตามเรื่องเบื้องบรร- | ยายร้ายดี |
| ๏ ส่งให้เสนา | |
| นายหนึ่งขึ้นม้า | รีบไปธานี |
| ครั้นถึงขึ้นเฝ้า | พระเยาวเทวี |
| ทูลความตามมี | เหมือนหลังฟังมา ฯ |
| ๑๔๏ สามาประภาพักตรวเรศ | สดับเหตุพระภรรดา |
| ตกเงื้อมอมิตรประทุษฐทา | รุณราชไภยพาล |
| ๏ เพียงสายสุนีสรพิฆาฏ | ศิรขาดประจากปราณ |
| แดดิ้นระด่าวอดูรดาล | สยบซบสมประดี |
| ๏ ไป่ทันจะสืบยุบลสาง | อนุสนธิยังมี |
| แลเล่ห์สุวรรณกทลี | ประไลยลมและล้มลง |
| ๏ ขัดคลองอสาสะจะระบาย | นิทรแน่อนาถองค์ |
| สิ้นศัพท์พระเสาวนิศทรง | อัตภาวสัญญี |
| ๏ ปางปวงอนงคณสุรางค์ | และท้าวนางตำแหน่งนี |
| กรยลพระเยาว์ภควดี | ดิลกลักษณ์อับสรสรรค์ |
| ๏ ทรงเสวยวิสัญญิกะอนิจ | ตระดกจิตตจาบัลย์ |
| ช้อนเชิญพระองค์พระอรอรร | คเรศราชกานดา |
| ๏ ยังแท่นสุวรรณวิจิตรวาง | คณนางก็โศกา |
| หมายแม่นประลาลยสัญญา | ก็วิลาปรำพรรณ |
| ๏ อ้าแม่ผู้ดวงวชิรรัตน์ | สิริสวัสดิวังจันทร์ |
| ช้อยข้าคณากรกำนัล | อภิรมยเปรมปรีดิ์ |
| ๏ กี้ใดก็เสาวนิเฉลย | กิจเคยทุกครามี |
| ดังฤๅเสด็จสุคตนี | พระพิมานคือแมนสวรรค์ |
| ๏ ทิ้งทั้งสมบัติพัศยา | กรข้าพระบาทครร |
| ไลยเลอพระองค์จรจรัล | และบสั่งสักคำไฉน |
| ๏ ดั่งฤๅบคิดพระภรรดา | จุฑาเทพพ้องไภย |
| ไป่ทันจะแก้กลกลใด | เสด็จสู่พิมานเมิน |
| ๏ ทุกข์ท้าวผู้เจ้าจลวิบัติ | คือฉายฉัตรระยำเยิน |
| ขวัญเมืองดังจักรรถเจริญ | นิรไปฤใครแทน |
| ๏ เวียงวังก็ตั้งแต่นี้จะโรย | ทุกระโหยฤใครแหน |
| จักฟังแต่ศัพท์อับสรแสน | กำเสาะโศกฤห่างหาย |
| ๏ โศกสร่างสุรางค์ปรมสัง | คติยังพระวรกาย |
| อ่อนอุ่นบมีพิกลวาย | คณนาฏก็ยินดี |
| ๏ โปรดเสาวคันธรสสุหร่าย | รำพายพัชนีวี |
| รื่นรื่นสุคันธสุรภี | ธก็ฟื้นพระองค์คง ฯ |
| ๑๖๏ ปางนั้นสามายุพยง | สร่างสมประดีทรง |
| กำสรดบวายหายศัลย์ | |
| ๏ รันทดรันทวยเทียมวัน | ทุ่มทรวงรุมรัน |
| พิลาปรำจวนหวลหา | |
| ๏ โอ้พระปิ่นภพภรรดา | พระคุณคณนา |
| นุภาพล้ำธรณิน | |
| ๏ เทียมเทวสุทัศนราชินทร์ | เมือบพลเพียงบิน |
| เอาด้าวรด่าวดาลแสยง | |
| ๏ บรรณามาคัลทุกแขวง | ขุนเขนเคยแขง |
| ก็ค้อมมาขึ้นเคียมคม | |
| ๏ เวลาเราใดนิยม | พระร้างอารมณ์ |
| ระแวงระวังกังวล | |
| ๏ เสียรู้เสียฤทธิ์เสียกล | เสียเชิงทุรชน |
| ประทุษฐหลอนห่อนเห็น | |
| ๏ ไป่เคยเลยตกยากเย็น | จักตายจักเปน |
| พระคุณบได้ไปสนอง | |
| ๏ เสียทีพระเลี้ยงเมียปอง | พระเปนโพธิ์ทอง |
| พำนักแต่นี้จักตาย | |
| ๏ จักอยู่ใยดีแต่กาย | พระผัวชำงาย |
| ชำงือคือกรดกริบคม | |
| ๏ พระน้องรันทดทุกขทม | องค์อ่อนอารมณ์ |
| พิไรยร่ำบำบวง | |
| ๏ โสฬศเทวแดนแมนสรวง | เกลาสปิ่นปวง |
| สุรามเหศักขญาณ | |
| ๏ ขอพรขอพระอภิบาล | พระพ้นไภยพาล |
| พินาศนิราสแรงไภย | |
| ๏ ร่ำพลางพลางโศกาไลย | เทียมแดเด็จใย |
| กำสรดบสร่างสมประดี | |
| ๏ ส่ำแสนสุรางค์ราชนารี | ต่างตนตูมตี |
| อุราพิไรรำพรรณ | |
| ๏ เสนาประชากรข้าขัณฑ์ | อาดูรแดยัน |
| บเสียบกำสรดสบสถาน | |
| ๏ ครุวนามธุกรสำนาร | ผิวบนั้นปาน |
| มรุตป่วนป่ารัง | |
| ๏ ทั่วทั้งนอกวังในวัง | ถามข่าวคอยฟัง |
| กำเสาะสยบซบเซา | |
| ๏ ปางพราหมณ์ปโรหิตราเชา | วุฒิภาพบมิเยาว์ |
| ในศาสตรสรรพเพทางค์ | |
| ๏ แจ้งเหตุใช่เหตุหนปาง | วิยวัตถุวาง |
| วินิจกลอกกลางใด | |
| ๏ ทราบเหตุผู้เจ้าตกใน | เงื้อมหัตถ์พาลไภย |
| ก็ตื่นตระหม่าสมประดี | |
| ๏ พราหมณ์พฤฒิก็ค้นคัมภีร์ | ฤกษบนอสี |
| ติธาตุทักษาพยากรณ์ | |
| ๏ ควรพระเคราะห์พักลักษณจร | ชันษานคร |
| ประจักษ์ทุกสิ่งจริงใจ | |
| ๏ ขึ้นเฝ้าเยาวยศยังใน | มนทรีพิไลย |
| พิลาสด้วยเหล่าอับสร | |
| ๏ เมิลมิ่งพนิดาอาวรณ์ | สยบทบถอน |
| หฤทัยวิโยคโศกศัลย์ | |
| ๏ พฤฒิพราหมณ์บมิอาจอดกรร | แสงพลางทูลอรร |
| คเรศด้วยภักดี | |
| ๏ ข้าแต่พระแม่โมลี | ฤๅควรด่วนตี |
| พระตนแต่ไข้ไป่ทัน | |
| ๏ เปนตนผลบุญบาปบรรพ์ | ทุกข์สุขเวียนวัล |
| วิไสยกระแสสงสาร | |
| ๏ พระแม่คับแดดุรดาล | กาลนี้เปนกาล |
| พระเคราะหแรงรันทำ | |
| ๏ ข้าพระพิจารณ์ในคัม | ภีร์เพทางค์นำ |
| มาสอบมาสวนทวนหลาย | |
| ๏ พระบุญอดุลยเฉกฉาย | พระสุริยพันลาย |
| มล้างมละอันธการ | |
| ๏ เข่นฆ่าอสุรินทรหักหาญ | อาฆาฏคิดพาล |
| ฤห่อนจะลุหลีกเอง | |
| ๏ แท้เทียรทุกขลาภอย่าเกรง | อมิตรมารเพรง |
| จะมาเปนมิตรเมตตา | |
| ๏ แน่ในพยากรณ์ตำรา | เยาวยศยุภา |
| ผู้หนึ่งจะเอื้ออุปถัมภ์ | |
| ๏ สิ้นร้ายปลายปีนี้จำ | ทูลไว้ไกลคำ |
| จงควรแก่ทัณฑ์ทั้งหลาย ฯ |
| ๑๑๏ สามาสุดาฟัง | ทวิชาพฤฒาทาย |
| ทูลเทียบทำเนียบถวาย | นิติศาสตรแสดงความ |
| ๏ ปราโมทย์กมลมี | สวนีสนองพราหมณ์ |
| ท่านผู้พระคุณคาม | ภิรภาพปรีชา |
| ๏ เทียบทายทำนายนำ | วิยอำมฤตยา |
| จันจวนประมวญอา | วรณ์หมายทำลายสกนธ์ |
| ๏ คุณท่านประมาณมี | ชนนีถนอมปรน |
| กษิรามพุ์บำรุงชนม์ | วยวัฒนาวัน |
| ๏ พิษภัยพิโยคท้าว | ระร้าวร้าวละกลกัลป์ |
| ผิวท่านบมาทัน | ก็จะแท้ทำลายกาย |
| ๏ บัดให้บำนาญนันต์ | หิรัญรัตนแพรพราย |
| ค่าพราหมณ์พฤฒาทาย | ก็นิวัตน์นิวาสนสถาน |
| ๏ พระนางฤวางใน | หฤไทยอดูรดาล |
| ครวญคร่ำรำคาญนาน | เทวษท่าทิวาครวญ |
| ๏ ปรับทุกข์ทุกหน้านาง | สุรางค์ราชรัญจวน |
| ซั้นโศกกำศรวญทวน | ทุกหน้านางฤห่างถวิล ฯ |
| ๑๙๏ ปางนั้นองค์อุเทนนเรนทร์ศรบดินทร์ | |
| พ้องภัยอรินทร์เปน | อนาถ |
| ๏ เนาในเรือนตรุเทวษประเภททุพลชาติ | |
| เสวยสรงจะไสยาสน์ | ก็ยาก |
| ๏ ไป่เคยทุกข์และทุกข์กระอุกอุระลำบาก | |
| รู้ผู้จะอุปฐาก | ทำงล |
| ๏ เน่งนิทรคิดก็ระทดสลดจิตต์วิจล | |
| เสียกายเพราะเสียกล | ริปู |
| ๏ เสียศรีศักดิ์สุริยชาติอาจอริบำรู | |
| ฤๅมาประดักดู | ประดาษ |
| ๏ อ้าโอ้อัครสุดาประภาพักตรพิลาส | |
| สนมนางสุรางค์ราช | นิกูล |
| ๏ แม้มาทรู้ทุกขเรียมจะเตรียมอุระอดูร | |
| ปรับทุกข์ทุกหน้าพูล | พิลาป |
| ๏ โอ้เคยเสวยสวัสดิวังคือดังอมรสาป | |
| สฤษดิจากวิบากบาป | ไฉน |
| ๏ เจบตนชนม์จะพินาสนิราสสุริยไอ | |
| ศวรรยาฤอาไลย | หนึ่งนุช |
| ๏ ร้อยทุกข์พันทุกขหนักจะหักจิตต์ก็ยุติ | |
| ความรักฤหยุดสุด | กระสัล |
| ๏ ตกเข็ญเปนฤจะตายและวายทุกขมหันต์ | |
| ไกลกันก็สุดวัน | จะเห็น |
| ๏ ใดดีชีวิตคงดำรงทุกขลำเคญ | |
| ตายดีกว่าเปนท | รมาน ฯ |
| ๑๖๏ ตระบัดถามนายทัณฑบาล | เจ้าท่านผู้ชาญ |
| ประพฤติธิกิจมายา | |
| ๏ จับเราบมิพ้องผิดมา | ตรากตรุตรึงตรา |
| แลไปสถิตที่ใด | |
| ๏ นายทัณฑก็กล่าวคำไข | เจ้าเรามีไชย |
| แก่ราชอรินทร์ยินดี | |
| ๏ ให้แต่งสวภาคมนทีร์ | ชุมมาตย์พิรีย์ |
| นิกรแน่นในคลวง | |
| ๏ แต่งสรรพกระยาเส้นสรวง | ขับรำบำบวง |
| แก่เทพรักษนัครา | |
| ๏ ทรงเสวยน้ำจัณฑ์ไชยปา | นิศกับมุลิกา |
| ด้วยราชหฤทัยใสสานต์ | |
| ๏ อุเทนก็ตอบโดยหาญ | เจ้าท่านอาการ |
| อุบายก็คล้ายสตรี | |
| ๏ โบราณขัตติยาอย่างมี | มีไชยไพรี |
| แลจับมาได้ด้วยมือ | |
| ๏ ควรฆ่าห่อนไว้ให้หือ | ควรปล่อยให้ลือ |
| พระยศก็ปลดปล่อยไป | |
| ๏ ห่อนทำทรมานอย่างใจ | เจ้าท่านฉันใด |
| บเอาระบอบบรรพา | |
| ๏ มึนเหล้าเมาเล่นปรีดา | ถ้ามีเมตตา |
| แก่เราลำบากตรากตรำ | |
| ๏ นายคุมฟังคำเอาคำ | อันกล่าวบมิยำ |
| ไปอ่านแก่ท้าวทูลสาร | |
| ๏ พระยาจัณฑ์ธก็มีบรรหาร | ให้หาบนาน |
| ยังที่ประชุมทรรษา | |
| ๏ ประภาษสิหนาทโชยงกา | ดูราราชา |
| อุเทนชเลยยุพเยาว์ | |
| ๏ ตกในเงื้อมหัตถแห่งเรา | บมิวันทาเทา |
| มานะทรนงฉันใด | |
| ๏ อุเทนก็ตอบโดยใจ | อ้าท้าวกล่าวไฉน |
| ฉนี้ก็ควรสรวลสันต์ | |
| ๏ จักเอายศใดอภิวันท์ | คนต่ำตกทัณฑ์ |
| จะเปนประโยชน์ใดดี | |
| ๏ แม้ไหว้โดยใจอารี | แท้ทางไมตรี |
| เจริญสิริทั้งสอง | |
| ๏ พระยาจัณฑ์ซั้นบัญชาสนอง | ผิวบไหว้อย่าปอง |
| จะเปนชีพิตจักดาย | |
| ๏ ตามเทิญสิทธิท้าวแล้วกาย | ใจเราอย่าหมาย |
| จะข่มบขอชีวี | |
| ๏ สงวนศักดิ์กษัตริย์สืบธาตรี | เยี่ยงทรายจามรี |
| ชีวันบห่วงหวงขน | |
| ๏ เกิดตายฤๅวายเว้นตน | สงสารวัฏวล |
| ฤๅเว้นจะเบียนเวียนเวรุ ฯ |
| ๒๑๏ พระยาจัณฑ์ฟังสารอุเทน | ขัติยมานบเอน |
| คงแก่วาเจนทร์ | บคืนขาม |
| ๏ เปรียบปรายหลายเล่หแหลมลาม | วิยะอคนิวะวาม |
| ทรงสดับความ | ก็เปนดี |
| ๏ เพื่อองค์อุเทนทรราชี | วาสุละทัตรบุตรี |
| บุรประเพณี | สนองสอง |
| ๏ พัญเอิญเจริญรักษรังปอง | ประทุษฐอภัยจอง |
| จิตต์จำนองคลอง | เสนหา |
| ๏ เอื้อนอรรถมัธุรสดูรา | ตรุณวิทยปรา |
| กฎอย่าอา | ดุรกำเดา |
| ๏ จักส่งองค์อัคราเชา | นิวัตินครเนา |
| ตูจะเรียนเอา | พระมนตรา |
| ๏ อุเทนสนองราชบัญชา | ผิบพิตรจิตต์ทยา |
| เวทวันทา | ก็จักสอน |
| ๏ อ้าดูอรินทรอธิกรณ์ | บมิยำจิตต์ผนอน |
| อ้างอุทาหรณ์ | ฤเกรงกาล |
| ๏ อ้านี้นิติราชศาสตรสาร | คติยบุรพจารย์ |
| เปนนิยมนาน | นิเทศเหตุ |
| ๏ ดูราอุเทนตรุณเรศ | ผิวขุชทุรเพศ |
| ไหว้จะเรียนเวท | จะยังไฉน |
| ๏ อ้าท้าวกล่าวแล้วฤกลับไกล | ตรุณตระกูลใด |
| แม้วโดยใจ | คำรพเรา |
| ๏ ควรสอนปกรณแก่เขา | สฤษดิฤทธิพัฬเหา |
| เทพทุกลำเนา | ก็เพิ่มพร |
| ๏ ศิษยใดไป่อัญชลีกร | ศิลปศาสตรจะสอน |
| ห่อนจะวัฒนา | นุภาพพล ฯ |
| ๑๖๏ พระยาจัณฑ์ฟังสารยุบล | เคืองคับใจจน |
| มโนมานะละอาย | |
| ๏ ใคร่ฆ่าชีวาให้วาย | พระเวทเสียดาย |
| วิจารณจิตต์นิศจล | |
| ๏ ดำริห์ผู้เริ่มเรียนมนต์ | จักต่างพระตน |
| แต่ราชธิดาเดียวดี | |
| ๏ เสด็จยังพิมานมนทรี | หาราชบุตรี |
| มาใกล้ก็เกลี้ยงกล่าวสาร | |
| ๏ อ้าแม่วาสุละทัตรนงพาล | ยังชายหนึ่งชาญ |
| พระมนต์ละเบงเพลงพิณ | |
| ๏ เรียกช้างป่าได้โดยจินต์ | ใช้ได้ดังถวิล |
| แลขับก็ลี้แหล่งพน | |
| ๏ บิดาอาครใคร่มนต์ | ครูโรคเรื้อนตน |
| จะเรียนฤๅควรขัตติยา | |
| ๏ จงแม่เอาภารบิดา | วิทยายากหา |
| บชอบจะแผ่แพร่หลาย | |
| ๏ จักหามาวังดังหมาย | ห้ามคนใกล้กลาย |
| จะดูแลดอดด้อมฟัง | |
| ๏ แม่เรียนมนต์ในม่านบัง | ได้แล้วภายหลัง |
| จึ่งพ่อจะต่อเยาวมาลย์ | |
| ๏ พระยาจัณฑ์กล่าวกลายสายสาร | ดังนี้เพื่อการ |
| รังเกียจแก่สองกษัตรีย์ | |
| ๏ รู้ศักดิ์จักเสพย์สามคี | เพื่อเปลี่ยวฤดี |
| ดำฤษณ์กำเดาะกำเดา | |
| ๏ สองราชสุริยวงศ์ทรงเยาว์ | ฤๅรู้เงื่อนเงา |
| แห่งท้าวอุบายบรรหาร | |
| ๏ ธิดาท้าวรับปฏิญาณ | ท้าวสั่งเตรียมการ |
| กำหนดทั้งวันสัญญา | |
| ๏ ให้นำองค์อุทเยนทรา | มายังมหา |
| พิมานกำบังดังปอง | |
| ๏ ให้เชิญธิดานวลลออง | จัดเครื่องสำรอง |
| สำหรับคำนับคุณครู ฯ |
| ๑๑๏ ปางนั้นสุดาวา | สุละทัตรอันตรู |
| ครั้นจวนเวลายู | รยาตรามาเรียนมนต์ |
| ๏ จากอาสนลังการ์ | เสด็จมาสนานชล |
| พนักงารถวายคนธ์ | ผทมผิวพิมลพรรณ |
| ๏ ผัดพักตรประไพผ่อง | ลอออ่องคือเพ็ญจันทร์ |
| มุ่นทวยสลวยกัน | จุไรรัตนเพราพราย |
| ๏ ภูสิตวิจิตรจีบ | ประจงกลีบและวางชาย |
| รัดองค์วิเชียรฉาย | ประจำยามอร่ามตา |
| ๏ อำไพสไบบาง | ระรางรางวโรฬาร์ |
| สร้อยทับอังสาพา | หุรัดรัตนทองกร |
| พรายพริ้งสอิ้งองค์ | ธำมรงค์สังวาลวร |
| กรอบพักตรกัญเจียกจร | และมงกุฎกษัตรีย์ |
| ๏ งามองคอาภรณ์ | วรภาคพิมลมี |
| เฉกโฉมพระลักษมี | วิลาสโลกนิศกลง |
| ๏ พร้อมสาวสนมนาฏ | ยุพราชลิลาลง |
| ไปยังพิมานมง | คลรัตนบัดดล |
| ๏ สถิตนั่งในม่านมาศ | ก็ประพาสบเกี่ยงกล |
| ข้าผู้จะเรียนมนต์ | อภิวันทนาจารย์ |
| ๏ ตรัสพลางพงางอน | ชลีกรกฤษฎาล |
| บูชาสการมาล | ยผจงและส่งไป |
| ๏ กำนัลที่มาตาม | ก็สั่งห้ามให้อยู่ไกล |
| กำชับบใครใคร | จะนั่งดูและอยู่ฟัง ฯ |
| ๑๔๏ ปางองค์อุเทนทรรพินทร์ | ธรณินทรเสาวนัง |
| สารศัพท์คำนับพระนุชหวัง | กระเหมาะแม่นขุชชามา |
| ๏ ทรงตรัสนุสาสนพระมนต์ | กลอรรถคาถา |
| วาสุลทัตรพนิดา | ธก็ทรงสังวัธยาย |
| ๏ เอื้อนโอษฐ์จะอ่านอรรถบชัด | และอุทัจสะเทินอาย |
| หลายซ้ำบยำอักขรกลาย | อาทิบาทปนหลัง |
| ๏ แบ่งบาทละสี่สระจะต่อ | ก็บพอปัญญายัง |
| เคลิบเคลิ้มทีฆะรัสสะและสัง | โยคย้อนอักษรสลาย |
| ๏ เคืองขัดดำรัสผรุษวาท | ปริภาษคำคาย |
| ช่วงชาติขุชชาพิกลกาย | ทรลักษณจะใครสอน |
| ๏ ป่วยปากแก่กูบมิจะจำ | จะแนะนำก็เหงานอน |
| ปากหนาจะว่าก็บมิหยอน | จะแก้โกงให้โค้งคืน |
| ๏ ลูกท้าวสดับผรุษวา | จกภาษโหดหืน |
| เลิกสาณีเยียมพระพักตรยืน | กระทืบบาทโกรธา |
| ๏ พาชายบชาติบมิเสงี่ยม | และฤเทียมทรนงมา |
| ว่าค่อมแก่กูธิตวรา | ประมาทหมิ่นบรู้ตาย |
| ๏ แม้ทราบพระบาทพระบิตุรงค์ | ฤจะคงชีวาวาย |
| เหวยเรื้อนบุรุษทัศนกาย | นี้ขุชชาฤมาดู |
| ๏ สมเด็จอุเทนทรสวนา | ทัศนาพธูตรู |
| เลอลักษณวิไลยพระดนู | ประดิพัทธเพิ่มภิญ |
| ๏ ลืมตนอันทนทุกขลำบาก | ในตรุตรากประดิทิน |
| พลั้งเพลินเจริญจิตต์ถวิล | ธก็กล่าวด้วยสุนทร |
| ๏ อ้าแม่จงให้อภัยพี่ | กิจนี้พระบิดร |
| ว่าค่อมประดาษกรรมกร | ก็กล่าวโดยบรู้กัน |
| ๏ เราเปนมเหศรมหา | ขัติยาธราธรรม์ |
| ฤๅแม่ประเทียดทุพลพันธุ์ | ไฉนแม่พงางาม |
| ๏ บุตรีบดีศรสดับ | สุรศัพทแลตาม |
| เห็นโฉมประโลมหฤทัยกาม- | วิโรธเกลื่อนกลาย |
| ๏ อายองค์อนงคอภิวาท | วรนาฎบรรยาย |
| โดยเบื้องพระบิดุรอุบาย | อนุสนธิ์ยุบลบัง |
| ๏ ซึ่งข้าประทุษฐ์วจนทา | รุณพาลเพื่อยัง |
| ไป่ทราบพระยศบทวรัง | อนุญาตอธิกรณ์ |
| ๏ อ้าศรีสุรางค์ลักษณวิไลย | ประไพพักตรพิมลสมร |
| การนี้ก็กลพระบวร | บิดุรงคนงเยาว์ |
| ๏ ท่านแกล้งประกอบยุบลเลศ | หินเพศเพิ่มเรา |
| เพื่อไวยวรารุปลำเภา | จะภิรมยแก่กัน |
| ๏ อย่าแม่บควรนุชขมา | ขัติยาทุพลพันธุ์ |
| อำเภอมฤตยชีวัน | บมิรู้จะวันวาย |
| ๏ หมายแม่คือทารุจะพำนัก | ชลอพักชโลงกาย |
| ข้ามคันมหรรณพทุลาย | และลุด้วยสวัสดี |
| ๏ พระคุณอดุลยคณา | วิยฟ้าและธาตรี |
| มอบกายถวายสมรมี | สุจริตจิตต์จอง |
| ๏ เสาวนานราธิปประพาส | พจนาทเสนาะสนอง |
| บุพเพเผอิญเจริญจิตต์จำนอง | อนุสรเสนหา |
| ๏ ไต่ถามคดีอุดมเดิม | ธิบดินทรอันมา |
| นางฟ้าก็คร่าวอัสสุปธา | รพิลาปแดดาล |
| ๏ อวยพัสตรวัสดุแก่นาย | ธิกรณ์ฝ่ายพนักงาร |
| ผ่อนสังขลิกพันธนการ | ธิบดินทรจำนอง |
| ๏ เสด็จมานุสาสน์ศิลปเวท | ยุพเรศแต่สอง |
| จำเนียรสันถวะจำลอง | ก็ละเลิงละลายองค์ |
| ๏ ร่วมทิพย์สุรารสสังวาส | ยุพราชใหลหลง |
| เวทมนต์บกังวลจะทรง | สำเริงรมยสมสมร |
| ๏ ลืมเฝ้าชนินทร์ชนกนาถ | อัคราชมารดร |
| ลืมเล่นกับเหล่าคณนิกร | คณนาฏบริจา |
| ๏ แต่เช้าก็เท่าสุริยเย็น | บมิเว้นทิวามา |
| เรียนมนตกลจิตต์อุสา | หจะเกลื่อนด้วยเงื่อนงาม |
| ๏ สมเด็จพระบาทบิดุรราช | พจนาทเนืองถาม |
| ลูกท้าวธแบ่งยุบลความ | จะจวนจบคำรบเรียน |
| ๏ ท้าวนางสุรางค์คณพธู | บมีผู้ระแวงเวียน |
| เพื่อบุญยุพาอุภัยเพียร | บุรพภพสบประสงค์ ฯ |
| ๑๖๏ ปางนั้นอุเทนสุริยวงศ์ | เสวยสุขด้วยองค์ |
| วาสุละทัตรลำเภา | |
| ๏ ร่วมเริ่มสุรารสเสา | วคนธาทิพยเยาว์ |
| ยุพินภิรมยหรรษา | |
| ๏ น้องท้าวบำเรอรมยา | ทุกวันทิวา |
| ในเหมพิมานมนทรี | |
| ๏ เลยหลงปลงรสฤดี | สุดากษัตรีย์ |
| ดั่งดวงหฤทัยไป่ปาน | |
| ๏ ลืมแสนสมบัติพัสดุ์สถาน | ลืมยอดเยาวมาลย์ |
| สุรางคนางกำนัล | |
| ๏ ลืมทั้งเวียงไชยไอศวรรย์ | ลืมทุกขทนทัณฑ์ |
| ในตรุอันตรึงตรอมใจ | |
| ๏ วันหนึ่งทรงไสยนาใน | ราษตรีออาไลย |
| ละห้อยตระหลห่วงหลัง | |
| ๏ อ้าสูสามาอยู่วัง | ปานนี้จะยัง |
| พิลาปท่าหาเรียม | |
| ๏ รอยรูปซูบผอมกรอมเกรียม | ร้อยทุกขฤๅเทียม |
| อันเจ็บกูจากจวบไภย | |
| ๏ เจ็บกูตกทัณฑทุกข์ใจ | ฤๅเจ็บเจียรไกล |
| พระนุชคือดวงใจจร | |
| ๏ เว้ว้างอยู่กลางมือมรณ์ | ฤๅเนามานอน |
| อนาถบแหนงหนีตาย | |
| ๏ เสียทีเปนชายเชื้อชาย | กำเลาะลืมกาย |
| ตระกัตแก่กามกลืนเกลียว | |
| ๏ เห็นแต่พระน้องนางเดียว | พำนักจักเยียว |
| ฤๅร้างจะฝืนยืนปาง | |
| ๏ ความควันใครทันเที่ยงทาง | กายกูกับนาง |
| จะเปนอย่าเปนป่วยปอง | |
| ๏ ควรกูอุบายเลียมลอง | ลำเภาพิมพ์ทอง |
| จงรู้ดำริห์รวมความ | |
| ๏ จะลักลอบพาพงางาม | หลีกหลีกหลาหลาม |
| ด้วยกลอย่าทันเห็นควัน | |
| ๏ ตริพลางพลางคอยสุริยัน | อย่างเคยทุกวัน |
| ก็มายังสำนักนาง | |
| ๏ พระแสร้งใส่กลครวญคราง | ทรงโศกาพลาง |
| สอึกสอื้นอาดูร | |
| ๏ น้องท้าวเห็นท้าวเพิ่มพูล | ทุกขาอากูล |
| ก็ท่องแก่ท้าวทันใด | |
| ๏ อ้าท้าวผู้เจ้าเยียไฉน | ทรงโสกาไลย |
| มลากแก่ข้าอย่าอำ | |
| ๏ ฤๅหนึ่งนายทัณฑมันทำ | หยาบหยามบยำ |
| จงไว้แก่ข้าบทมาลย์ | |
| ๏ อ้าอรวรลักษณเภาพาล | การอัลเลาะการ |
| แลแม่บควรคำถาม | |
| ๏ ผิวแจ้งแต่ใจจริงความ | ใช่แม่จักตาม |
| อำเภอแก่ใจใจจริง | |
| ๏ นางน้องพร้องคำวอนวิง | ขอพระอย่าติง |
| แก่ข้าบค้าคำสอง | |
| ๏ สิ่งใดผู้เจ้าเจตนจอง | ข้อยน้อยจักสนอง |
| จงลุฤลืมใจดาย | |
| ๏ ใช่เริ่มพอกันเหิมหาย | พระชีวาวาย |
| มิอยากจะอยู่ใยดี | |
| ๏ อ้าศรีเสาวภาคยเพียงชี | วาเรียมมามี |
| มโนวิการกังวล | |
| ๏ เรียมมาตกต้อยแต่ตน | ซ้ำต้องทัณฑ์ทน |
| เทวษล้ำลำเค็ญ | |
| ๏ พำนักพระนุชอยู่เย็น | นับวันอยู่เปน |
| กำหนดบแน่วันวาย | |
| ๏ ผิวความร้ายร้าวเรืองราย | นับหนึ่งเปนตาย |
| คำนึงแต่คุณขาดสนอง | |
| ๏ จงแม่เทียมใจไตร่ตรอง | ร่วมคิดประคอง |
| แก่พี่จงเปลื้องปลอดเข็ญ | |
| ๏ จักเชิญแม่เมื้อเมืองเปน | เอกอัคชาเยนทร์ |
| สุรางคราชบริจา | |
| ๏ นางเสาวนีสนองโชยงการ์ | ทรงพระกรุณา |
| พระคุณกว้างกว่าไกล | |
| ๏ ยามโปรดหากตรัสตัดไป | ลำพังพระไทย |
| จะฟังดังคำควรขนาง | |
| ๏ เกลือกไปต้องลมล่มกลาง | ชเลเว้ว้าง |
| จะชอกจะช้ำคำเคือง | |
| ๏ พระคุณการุญจักเปลือง | อปยศชาวเมือง |
| ระบินระบือฤๅหาย | |
| ๏ จักอยู่ฤดูดีดาย | หม้ายมาเมืองหมาย |
| ก็ยากจะไว้ใครชม | |
| ๏ ขวัญเมืองแม่อย่าปรารมภ์ | เรียมกล่าวฤๅกลม |
| อสัตยวิบัติเปนสอง | |
| ๏ จักเลี้ยงเที่ยงธรรมทำนอง | ตราชูชั่งทอง |
| บเหลือบบล้ำลำเอียง | |
| ๏ อ้าพระจักจรจากเวียง | กลใดผเดียง |
| จะลุมโนเจตนจง | |
| ๏ พระบิดุรราชฤทธิรงค์ | เอกอัคยานยง |
| แลกอบกับฤทธิ์เร็วระบือ | |
| ๏ ค่าใครจักไปพ้นมือ | ตักแตนเต้นหรือ |
| จะผ่านจะพ้นกูณฑ์กอง | |
| ๏ พระนุชสุดสวาทอย่าหมอง | กิจอันเรียมปอง |
| ฤๅเว้นแก่ปองเปนตาย | |
| ๏ ทูลลาหายาอุบาย | ขอช้างกับนาย |
| ทวารไว้เปนภาร | |
| ๏ คอยท่าท้าวเสด็จอุทยาน | จักพาเยาวมาลย์ |
| ประลาตจากนัครี | |
| ๏ เสร็จสองทรรษาคดี | พระน้องลาลี |
| พิมานอันเคยเสด็จคง | |
| ๏ อาลัยไอสูรย์สุริยวงศ์ | ปรับใจบมิลง |
| ลอุในอาสน์อางขนาง | |
| ๏ รักท้าวร้าวรุมสรรพางค์ | รัญจวนใจกลาง |
| เทวเทวษหม่นหมอง | |
| ๏ ปล้ำใจฤใคร่คงครอง | จนแจ้งแสงทอง |
| จะหลับบหลับสมประดี | |
| ๏ เสด็จจากแท่นท้ายเทพี | อ่าอาตมินทรีย์ |
| วิเลปน์สุคันธกลิ่นเกลา | |
| ๏ ลังการ์อาภรณ์พัฬเหา | ตระสักสริรเสา |
| วภาคยแลลาญสมร | |
| ๏ สพรักนักสนมนิกร | ดั่งดวงศศิธร |
| พิลาสดวงดารา | |
| ๏ เฝ้าสองกษัตริย์ทรงคุณา | อเคื้อคมสา |
| ภิรมยเบื้องบทมาลย์ | |
| ๏ แย้มยวลสรวลสันต์สำราญ | ระเมียรอาการ |
| แลคอยยุบลบัณฑูร ฯ |
| ๒๘๏ ปางองค์พญาจัณฑ์ | |
| ประโชตธรธรรม์ | พำนักตระกูล |
| เห็นราชธิดา | วรายาตรยูร |
| มาเฝ้าท้าวพูล | ภิรมย์หฤทัย |
| ๏ ดำรัสโอภา | |
| แม่ดวงไนยนา | ตั้งแต่แม่ไป |
| เรียนมนต์กลพิณ | ลุจินดาไฉน |
| บิดาอาไลย | คอยหาช้าหลาย |
| ๏ พราะราชบุตรี | |
| ได้ช่องชลี | สนองด้วยอุบาย |
| อุปเทห์พระเวท | นิเทศมากมาย |
| เพียรหากยากกาย | จึ่งลุบริบูรณ์ |
| ๏ ลัทธิตำรา | |
| เกบยาเวลา | ดารกจำรูญ |
| มากอปกับเวท | อุเทศอดูลย์ |
| จงทรงนุกูล | แก่ข้าบทมาลย์ |
| ๏ จะขอทวารา | |
| ปิดเปิดไปมา | ตามกาลชอบกาล |
| กับช้างฝีเท้า | เชาวนอันชาญ |
| เตรียมไว้ใช้งาร | ทันฤกษ์นาฑี |
| ๏ ฟังสารมายา | |
| ไป่ทันสงกา | กลพระบุตรี |
| ประทานช้างที่นั่ง | พังภัทวดี |
| หมอควาญเคยขี่ | สำหรับเยาวมาลย์ |
| ๏ แล้วสั่งทวารา | |
| ให้สิทธิ์ธิดา | เปิดไปใช้งาร |
| นางได้โอกาศ | พระราชโองการ |
| ยินลาภกราบกราน | บันเทิงกมล |
| ๏ บังคมลามา | |
| ทูลพระภรรดา | บดินทร์ภูวดล |
| ร่วมริตริตรอง | ทั้งสองหากล |
| ได้ทีหนีพ้น | จะพาคลาไคล |
| ๏ สมเด็จพญาจัณฑ์ | |
| ประโชตมหันต์ | เดโชชาญไชย |
| ประพาสอุทยาน | สำราญโดยไนย |
| ปักขันต์เคยไป | นิยมเนืองมา |
| ๏ มนตรีเตรียมพล | |
| ผูกช้างม้าต้น | ชำนินานา |
| โดยกาลกำหนด | ทวยทศโยธา |
| สรรพด้วยศัสตรา | จำรายไพรี |
| ๏ ตั้งตามกระบวร | |
| เสด็จชมสวน | อย่างเคยทุกที |
| พร้อมแต่ประถม | ยามย่ำราตรี |
| หมู่สูรโยธี | ทุกหมวดตรวจกัน |
| ๏ ครั้นจวนอรุณ | |
| โณภาสยุคุน | ธราพญาจัณฑ์ |
| ประโชตนรินทร์ | ปิ่นภุดาถวัลย์ |
| ไสยาสน์ยังบัล | ลังก์อาสน์ยรรยง |
| ๏ เสด็จอุฐาการ | |
| มาสรงมุรธาร | ภิเษกาทรง |
| สุคันธาธร | กำจรกลิ่นผจง |
| อเนกอนงค์ | เฝ้าหลามตามงาร |
| ๏ ทรงเครื่องเรืองรัตน์ | |
| สำหรับกษัตริย์ | ประพาสอุทยาน |
| ทองกรธำมรงค์ | มงกุฎแก้วกาญจน์ |
| ขัดขรรค์เพชรพาล | ยุบาทนาดกร |
| ๏ ขึ้นทรงคชสาร | |
| ลอออัคยาน | มงคลกุญชร |
| ย้ายยืดพหล | สากลกำธร |
| ออกจากพระนคร | ไปสวนอุทยาน ฯ |
| ๑๙๏ กานดาวาสุละทัตรวรารัตนยุพาล | |
| อุเทนทรหาการ | อุกาศ |
| ๏ รู้แท้ไท้ชนกาจราอุยานะยาตร | |
| เสาวนีประกาศนาฏ | คณา |
| ๏ สมเด็จองคชนกดิลกภพประภา | |
| สิตสั่งไปเกบยา | อรญ |
| ๏ ตรัสพลางสั่งคชเทียบก็เรียบธนถกล | |
| บนปฤษฎางคภัท | พดี |
| ๏ ด่วนด่วนนางก็ธราทิพาภรณธรี | |
| จำลองกริณี | บนาน |
| ๏ ปลอมแปลงองคอุเทนนเรนทรเปนควาญ | |
| รีบออกทวารวัง | ลิลา |
| ๏ เสาวนีนาฏดำรัสหัตถาจารยมา | |
| เก็บยาพนาทาง | ทุเรศ |
| ๏ เร่งขับคชชวันอย่าทันพระสุริเยศ | |
| อุไทยโดยเลศ | ดำหรับ |
| ๏ คชบาลรับเสาวนิศพระธิตบังคับ | |
| ขับคชโดยฉับ | ชบัด |
| ๏ นานาชาวพระนครขจรกิจกษัตริย์ | |
| แหนงในรหัสเห็น | พิการ |
| ๏ บ้างนำกิจพิกลก็ดลพระอุทยาน | |
| ทูลไท้ชนกพาล | พงา |
| ๏ บางหมู่รีบอนุพันธ์กระชั้นสระพญา | |
| อุเทนพระธิดา | ประลาต |
| ๏ ชาวเราเชาวนะจับจงฉับดุจประกาศ | |
| บได้จะเศียรขาด | ขจัด |
| ๏ พลพฤนทยินกิจนั้นกระชั้นคชสกัด | |
| สองท้าวก็ซัดรัช | ชฎะ |
| ๏ เนืองนองท้องถลพลแลยลปัรกระดะ | |
| บ้างเก็บบ้างตามพระ | รยัง |
| ๏ สองท้าวทอดทัศนาพลากรประดัง | |
| ยังทองกะทอทัง | จำราย |
| ๏ ล่อเหล่าชาวนคราทยานิกขะอันปราย | |
| ชิงกันวะวุ่นวาย | ก็คลาศ ฯ |
| ๑๖๏ ปางสองขัตติยาเยาวราช | ขับคชพาหนาสน์ |
| จรลจรายผายผัน | |
| ๏ พลเมืองเนืองตามบมิทัน | พ้นเขตขอบขัณ |
| ฑนครอุเชนี | |
| ๏ ล่วงแดนกรุงโกสามพี | มาโดยสวัสดี |
| ก็รีบทุรัสถ์ดงเดิร | |
| ๏ รื่นรุกขร่มรายริมเนิน | แนวรัฐเจริญ |
| ตระการตระกลผลผกา | |
| ๏ พระพายรำเพยพัดพา | เสาวคนธ์คนธา |
| ลอองละอบหอมหวาน | |
| ๏ บ้างผลิพวงพุ่มตูมบาน | โรยร่วงห้วงธาร |
| จรุงเจริญรสฉม | |
| ๏ นานาปักษาระงม | บันสานเสียงสม |
| คือซอประสานเสียงสาย | |
| ๏ ลางสลาบขาบเขียวเหลืองลาย | รเบียบรบาย |
| วิจิตรกรรม์บรรจง | |
| ๏ บ้างบินไปมามาลง | จับไม้ในดง |
| คละแคล้คละคล้อซ้อเสียง | |
| ๏ ส่ำสัตว์จัตุบาทรายเรียง | หมายคู่หมู่เมียง |
| ทรหึงทรหวลหวงฝูง | |
| ๏ พรรค์คชคณาป่าสูง | คัดค้อนยางยูง |
| ลางหักซึ่งรุ่นรวดราม | |
| ๏ ฝูงโขลงโยงลูกต้อยตาม | พลายมันเมือบกาม |
| ก็แล่นชลอคลอพัง | |
| ๏ กะทิงถึกพ่วงไพรตรัง | เปลี่ยวปละกำลัง |
| แลแล่นลำพองลองเขา | |
| ๏ กาษรเลงเฝือแฝงเงา | พยัคฆจับโจมเอา |
| ปะปัดปะป่วนกลางแปลง | |
| ๏ ต่างตนต่อต่างกำแหง | ตาปลาบเปล่งแสง |
| ฉวัดเฉวียนเวียนไว | |
| ๏ เนื้อเบื้อกลอยเกลียงกลางไพร | เลียลูกลางไป |
| ลงเล่นสลิลกินชล | |
| ๏ เยียงผาเผ่นผาตกบน | เขาเพลียแพลงตน |
| แลแลบมลิ้นเลียกาย | |
| ๏ สาวสวาแมกเมียงไม้ราย | ผู้พานรชาย |
| ชำลักแลไล่ล่อกัน | |
| ๏ ส่ำสัตวคณาอารัญ | อเนกนาพรรค์ |
| พิพิธภาคหลากหลง | |
| ๏ ชี้ชวนนวลนุชนงค์ยง | เชิญชายชมดง |
| พอดับกมลหม่นหมอง | |
| ๏ ข้ามห้วยเหวละหานธารชระลอง | ถึงพลับพลาทอง |
| สมิปสุริยสนธยา | |
| ๏ ปางนั้นหมู่มาตยโยธา | ทัศนานรา |
| ผู้เจ้าประจากเจียรจร | |
| ๏ เสด็จทรงคชลักษณบวร | มาด้วยเอกอร |
| อเคื้ออคาษเคียงกัน | |
| ๏ ด่วนด่วนรับเสด็จด้วยหฤหรรษ์ | ยอกรอภิวันท์ |
| กระเกริ่นกระเกริกกฤษฎา | |
| ๏ เพียงองคจักรปาณีพา | สุชาดามา |
| จากวังอสุรช่วงชุม | |
| ๏ ควรท้าวทุกแผ่นกรรพุม | พระเดชจอมจุม |
| พลาแลอ้างอัศจรรย์ | |
| ๏ แซ่ซ้องสาธุการมี่มัน | เชิญเสด็จยังวัน |
| ตำหนักสมเด็จเสด็จดล | |
| ๏ ต่างเข้ากราบบาทยุคล | สบโศกานนต์ |
| ด้วยจิตต์ประณีตภักดี | |
| ๏ ท่าวทูลถามเหตุโดยมี | ปิ่นภพโมลี |
| ก็เล่านุสนธิหนหลัง | |
| ๏ แต่ต้นจนปลายบมิบัง | หมู่มนตรีฟัง |
| ก็ต่างกำสรดสงสาร ฯ |
| ๑๔๏ อ้าเกล้าสุธาดลธเรศ | วรเดชกฤษดาล |
| เลี้ยงข้าพระบาทบทมาลย์ | อภิมัตย์มนัสา |
| ๏ มั่งมูลประยูรยศสมบัติ | สารพัดจะอุปการ์ |
| ราสไร้กตัญญุสัตยา | กตเวทิธรรมแทน |
| ๏ เจ้าตนบกังวลระวัง | และจะฟังรหัสแหน |
| เสียรู้ริปูประทุษฐแคลน | ธิบดินทรดูดาย |
| ๏ หากบุญฤทธิวิสดาร | อภิบาลบอันตราย |
| โทษข้าก็ถึงสหัสวาย | ชนมชีพเมื้อมรณ์ |
| ๏ บัณฑูรธรรมนูญธรรมกถา | ดูรนายกากร |
| ผองผู้จำนงจิตต์นิวรณ์ | นิตยราชภักดี |
| ๏ การนี้ก็เพื่อบุรพกรรม์ | อนุพันธรามี |
| จึงตกอำนาจหัตถอรี | ก็เสวยวิบากเบียน |
| ๏ ทุกข์สุขก็เปนพิสยโล | กิยสัตวว่ายเวียน |
| ฤๅโทษแก่หมู่มุลิกเนียร | โทษปองจะพ้องพาล |
| ๏ อนึ่งองค์พระศรีสุรสุดา | สุขุมาวิมลมาลย์ |
| เรามานิรานครนาน | วรนุชยังไฉน |
| ๏ เวียงไชยมไหศุริยวง | ศอนงค์คณาใน |
| มวญมาตย์และราษฎรไภ | ยอุบัติใดมี |
| ๏ ข้าแต่นรากรวเรศ | มกุฎเกศกษัตรีย์ |
| สมเด็จพระเยาว์ภควดี | สุริยวงศ์อนงค์นาง |
| ๏ ข้าเมืองก็เนืองสุรกำสรด | บมิอดทุกแพ่งทาง |
| นอกในนิเวศนบมิวาง | กำเสาะเสียงสยบสยอง |
| ๏ สังเวชพระองค์พระอัคราช | วิปลาศศรีทอง |
| ซูบเศร้าสกนธ์วิมลหมอง | มุขควรจะสงสาร |
| ๏ ฟังทูลยุบลพอุลอร | อุระร้อนกำเดาดาล |
| ชลเนตรคลอพักตรวิการ | วิกลกลั้นก็บัญชา |
| ๏ ให้เทียบพลากรขนาด | พยุหบาทแสนยา |
| จงทันอุทัยพระทิพา | จะประเวศนิวัติสถาน |
| ๏ สั่งแล้วก็ทรงนุสรสา | รวราชโยงการ |
| หานายหัตถาจารยบำนาญ | อดิเรกรางวัล |
| ๏ นำสารนิวัตินครพูล | อดิศูรพญาจัณฑ์ |
| จงรู้เราพาพระอรอรร | ควเรศธิดาคลา |
| ๏ จักเษกเปนเอกอัคอนงค์ | เฉลิมวงศ์ศวรรยา |
| จงท้าวอย่างหมองกมลมา | นประทานอภัยพร |
| ๏ สองเวียงอันเกี่ยงภพพิพาท | จะนิราสดัสกร |
| รอยท้าวผิวข่าวกิจขจร | ก็จะเลื่องพระเดชา |
| ๏ เสร็จสั่งก็ส่งลิขิตสา | คชบาลให้คลา |
| แล้วชวนพระศรีสมรวา | สุละทัตรวธูไท |
| ๏ เข้าที่ผทมบรมผา | สุกไสยนาใน |
| เลื่อยล้าพนาจรมาไกล | ก็ภิรมยไสยา |
| ๏ ปางนายกากรอำมาต | ยรับราชโยงการ์ |
| เร่งรีบสกลพหลพา | หนนาทโจษจัล ฯ |
| ๑๖๏ ขุนช้างผูกช้างซับมัน | แซกแซงดั้งกัน |
| สพัตแสค้ำคชา | |
| ๏ ลางสารชาญชำนะงา | กล้าบ้าชื่นตา |
| จรนจรายร้ายแรง | |
| ๏ เครื่องมั่นกัลเม็ดฝังแฝง | สนสายขาบแพง |
| ผ่านหน้าประโคนซองหาง | |
| ๏ พร้อมหมอคอควาญแลกลาง | ต่างแต่งสรรพางค์ |
| ฉวัดซึ่งสัษฏนานาม | |
| ๏ ขุนม้าผูกม้าด่อนดามพ์ | เมฆหมอกหมึกคราม |
| แลผ่านกะเลียวเขียวเหลือง | |
| ๏ ล้วนม้าเคยใช้ได้เมือง | วิ่งไวบมิเปลือง |
| คำสั่งดั่งฟ้าเปล่งเปลว | |
| ๏ หมื่นม้าล้วนตัวเลือกเลว | สะคดเคียนเอว |
| สนะกรหมอกเขียนคำ | |
| ๏ ล้วนสนัดสันทัดทวนลำ | แทงพุ่งมือยำ |
| กุทัณฑ์ธนูศาสตรศร | |
| ๏ ขุนรถต่างเทียมอัสดร | ธงทองปักงอน |
| แลเลื่อนสนามหลามหลาย | |
| ๏ สารถีถือธนูจำทาย | นายรถนานาย |
| แลร่านบำรูโรมรัน | |
| ๏ เทียมทั้งรถทรงทรงธรรม์ | เพียงเวชยันต์ |
| ปราสาทสุเรนทรมาแปลง | |
| ๏ ขุนพลเทียบพลทุกแขวง | ง้าวส้าวทวนแทง |
| หอกคู่ธนูเสน่าศร | |
| ๏ โล่ห์ดั้งดาบเขนคทาธร | หอกซัดโตมร |
| ก็พร้อมทุกหมู่อาสา | |
| ๏ ลางส่ำใส่เสื้อเสนา | กุฏเกราะเดชา |
| สง่าอรินทรจำบัง | |
| ๏ จัดเปนซ้ายขวาหน้าหลัง | กองแซรงระวัง |
| ยุกระบัตรปลัดเกียกกาย | |
| ๏ นั่งทางวางกองเกณฑ์ราย | ตรวจไตรไพร่นาย |
| ก็ถ้วนจำนวนบาญชี | |
| ๏ พร้อมในประถมยามราตรี | คอยเสด็จนฤบดี |
| ดิลกเฉลิมโลกา | |
| ๏ ปางสองกษัตริย์สร่างไสยา | ทิพาเพลา |
| อุไทยประเทืองนภางค์ | |
| ๏ เสด็จจากบรรยงก์ไสยางค์ | ชวนพระน้องนาง |
| ลีลามาโสรจสรงชล | |
| ๏ สำอางองค์อ่าอำพล | วารีวิมล |
| สุคนธอบอวลอาย | |
| ๏ ทรงเครื่องเรืองรัตนพรรณราย | แพรวแพรวพรายพราย |
| ด้วยสัปดรัตนจำรูญ | |
| ๏ งามสองขัตติยราชยาตรยูร | โอภาสเพียงสูริย์ |
| จันทรประพาสราตรี | |
| ๏ เสด็จยังเกยแก้วรูจี | กับอัคเทพี |
| ก็ทรงรันแทะทองผยอง | |
| ๏ ไชยธชดำเนิรธงทอง | บันฦๅฆ้องกลอง |
| แตรสังขประนังกาหล | |
| ๏ เสียงช้างม้ารถคชพล | อัจลาอจล |
| สรท้านสรเทื้อนกำธร | |
| ๏ ส่ำสัตวพนานิกร | ผังเผื่อนผาซอน |
| แลลี้ยังเล้าแหล่งไกล | |
| ๏ เดิรทางหว่างพนมเนินไศล | พันฦกพฤกษไพร |
| แลล้วนจะควรทัศนา | |
| ๏ ลางเฌองอกง้ำเงื้อมผา | ชิดชัฏฉายา |
| คือฉัตรกั้งบังบน | |
| ๏ ศิลาลางเหล่าละกล | บัณฑุรกำพล |
| ศิลาสุราไลยสถาน | |
| ๏ ภูมิพื้นรื่นราบเพียงลาน | ทุมาตระการ |
| รเบียบดั่งเรียบรังสรรค์ | |
| ๏ ลางผางอกเงื้อมเทิ่งถงัน | ต้องสุริยแสงพรรณ |
| พรเพรี้ยมพรพร่างต่างสี | |
| ๏ เขียวคือมรกตมณี | แดงดั่งรัศมี |
| ทับทิมแลแก้วโกมิน | |
| ๏ ที่ดำคล้ายคล้ำน้ำนิล | ลางขาวคือจิน |
| ดาดวงวิเชียรประภา | |
| ๏ ลางเหลืองเหลืองแลบุษรา | หมอกมัวมุกดา |
| แลลางชมภูเพทาย | |
| ๏ ลางคือไพฑูริย์แสงฉาย | ลางปวะหล่ำลาย |
| แลแลก็พึงพิศวง | |
| ๏ แสงส่องสลึกเฌอชายดง | รยับยรรยง |
| ด้วยศรีมณีนฤมล | |
| ๏ น้ำพุพุ่งพรายสายฝน | ลงสระซริ้งชล |
| ใสสอาดแลเห็นปลา | |
| ๏ ท้องธารตระการด้วยสิขรา | ต่างศรีโสภา |
| พิลาสในพื้นสระศรี | |
| ๏ ดาดวงจงกลกลณี | เบญจบุษปมาลี |
| ลอองละอบเกสร | |
| ๏ ภุมราเอารสตระอร | เทพีภูธร |
| ก็พูลมโนปรีดา | |
| ๏ ประเมิลมาโดยรัถยา | ชมพรรณผกา |
| พินิกาษตระการริมทาง | |
| ๏ ทรงเด็ดดอกไม้ให้นาง | ยื่นเย้าหยอกพลาง |
| สำราญสำรวลสรวลสันต์ | |
| ๏ พระเสด็จพักร้อนแรมวัน | มาในอรัญ |
| ทุเรศล่วงหลายวาร | |
| ๏ บัลลุยังสวนอุทยาน | พอสนธยาการ |
| ก็หยุดนิกรโยธี | |
| ๏ เนาในมนทิรด้วยศรี | สุดากษัตรีย์ |
| บรมสุขสองสมร | |
| ๏ มาตยาเสนานิกร | ผลัดตาตื่นนอน |
| ตระเวนระวังแวดวง | |
| ๏ หยุดรถปลดม้าช้างลง | ตั้งกองกรรกง |
| แลดั่งทังเพลิงรอบราย | |
| ๏ แหนห้ามบริรักษทุกภาย | ผู้คนใกล้กลาย |
| ละลอบละลวงท้วงถาม | |
| ๏ ซั้นสั่งเสนาหนึ่งนาม | นำสารเสนอความ |
| ยังองค์พระอัควดี ฯ |
| ๑๔๏ ปางปิ่นสุรางครัตนวิไลย | สถิตในพระมนทรี |
| ลาลตระทตทุกขทวี | เทวษถึงพระภรรดา |
| ๏ อาวรณ์บวายดุรพิลาป | นยอาบพุธารา |
| ปรับทุกข์ทุกหน้าวณิคณา | คณนาฎรัญจวน |
| ๏ องค์อ่อนสท้อนทุกขเสวย | กรเกยนลาตครวญ |
| ซูบทรงพระไข้หฤทัยทวน | สริรศรีวมลหมอง |
| ๏ เฉกดวงกมลชลนิราส | วิปลาศสุคันธ์ลออง |
| ชอกแสงพระสุริยระรอง | สยบย่อบควรยล |
| ๏ ปางทราบบรมภรรดา | จุฑาเทพสากล |
| ยั้งยังอุยานภิรมยมน | ทิรราชเรือนรมย์ |
| ๏ ปรียาภิมัตมนัสา | วิยสุรามฤตพรม |
| ด่วนเสด็จอุฐาการประทม | ก็ประพาสสั่งสาร |
| ๏ เตรียมนาฏอนงค์คณนิกร | บทจรอุทยาน |
| นักงารก็สั่งสัมฤทธิการ | เสด็จโดยพระเสาวนี |
| ๏ ฤๅทันอุไทยอุทกสรง | สำอางองคเทพี |
| ไป่ทรงปรัดพักตรวรี | ก็ธราลังกาภรณ์ |
| ๏ โดยนารีราชขัตติยเพศ | ยุพเรศรีบจร |
| ยังเกยอลงกฎนิกร | บริพารหลายหลาม |
| ๏ ทรงรถสุวรรณวิจิตรสา | ณิธราระวังงาม |
| งามเครื่องประโภคพิพิธตาม | นุประการนักงาร |
| ๏ ท้าวนางชแม่วุฒิคณางค์ | และสุรางคนงค์พาล |
| โดยเสด็จสมเด็จพระเยาวมาลย์ | ขนัดเนื่องณเบื้องหลัง |
| ๏ แห่หน้าระดาพลประนม | กรกรมแวงวัง |
| หมู่ราชมัลพิทักษทัง | ทวิภาคยรัถยา |
| ๏ จ่าโขลนจระโกนศัพทสำเนียง | ถวายเสียงและตรวจตรา |
| ปรามคนจระกล้ายนุกรมมา | วรราชอุยานสถาน |
| ๏ ถั่นถึงบทันรถประทับ | ระดับเกยชลาลาน |
| ให้ยั้งยังนอกวรทวาร | ก็ลงจากรถางค์กอง |
| ๏ ขึ้นเฝ้าธิเบศรนรา | อสุชลนานอง |
| คลานเข้าชลีกรตระกอง | บทเรศโศกี ฯ |
| ๒๘๏ ปางองค์อุเทน | |
| สุริยวงศ์วเรน | ทราธาตรี |
| พิศพระวรพักตร | วรอัคเทพี |
| เสื่อมเศร้าเสียศรี | สกนธ์หม่นหมอง |
| ๏ พระแสนสังเวช | |
| พระน้องนองเนตร | ซับชลนานอง |
| ลูบปฤษฎางค์ดวง | พวงมณฑาทอง |
| ประพาสสารสนอง | ด้วยสารเสนหา |
| ๏ อ้าองค์นงเยาว์ | |
| รอยเวราเรา | เคยสร้างปางมา |
| จึงจำนำไป | พ้องไภยพาลา |
| ตรากตรำตรึงตรา | เรือนตรุตรอมใจ |
| ๏ รำพึงถึงตน | |
| บรู้ว่าชนม์ | อาสัญวันใด |
| เสน่ห์ในนุช | บสุดอาไลย |
| สองทุกข์ฉุกใน | อุราฤๅวาย |
| ๏ เรียมไปไกลเมือง | |
| ศัตรูรู้เรื่อง | จักอันตราย |
| ใครเลยจะป้อง | พระน้องดั่งกาย |
| เรียมสงสารสาย | สวาทพงา |
| ๏ รอยเบื้องบุญบรรพ์ | |
| ได้มาพบกัน | จงดับโศกา |
| พักตรผ่องหมองหม่น | พิกลกายา |
| ดั่งดวงมณฑา | มาศมัวหมองศรี |
| ๏ สามายุพเยาว์ | |
| ฟังสารผ่านเกล้า | ประพาสพาที |
| น้อมเศียรบังคม | บรมสามี |
| ทูลพลางโศกี | พิไรรำพรรณ |
| ๏ อ้าองค์ทรงเดช | |
| แต่ข้าทราบเหตุ | พระพ้องไภยันต์ |
| ข้าบาทราชกิจ | บติดตามทัน |
| องค์เดียวประจัญ | เสียชัยไพรี |
| ๏ ดั่งจักรกฤชกรด | |
| ตัดศอสคต | มล้างอินทรีย์ |
| รท่าวด่าวดิ้น | สิ้นสมประดี |
| ถึงวิสัญญี | ท่ามกลางปรางค์ใน |
| ๏ ฟื้นกายวายทรวง | |
| ทุกข์เท่าเขาหลวง | ท่าวทุ่มรุมใจ |
| ไห้ร่ำบำบวง | สรวงสุราไลย |
| ทุกห้องป้องไภย | ปิ่นเกล้าเจ้านาย |
| ๏ พระรักเลี้ยงน้อง | |
| บได้สนอง | ดั่งภักดีดาย |
| แม้เมียไปได้ | ไม่คิดแก่กาย |
| ยากเย็นเปนตาย | ใต้ฝ่าธุลี |
| ๏ พระราชสมภาร | |
| อัจฉริยกาล | ปรากฎโลกีย์ |
| มาปกเกศา | ข้าผู้ภักดี |
| ได้ด้วยบารมี | เลิดเลื่องเรืองไชย |
| ๏ ทูลพลางทัศนา | |
| องค์อัคยุพา | วิลาสวิไลย |
| ยอกรประณาม | ทูลถามทันใด |
| นางนี้ที่ไหน | ได้ตามเสด็จมา |
| ๏ ฟังสารนงลักษณ์ | |
| แย้มยิ้มพริ้มพักตร์ | ประพาสบัญชา |
| โฉมยงองค์นี้ | บุตรีพญา |
| จัณฑ์ทรงนามวา | สุละทัตรนงคราญ |
| ๏ สอดเสียเงินทอง | |
| คลายจากจำนอง | ตรากตรำทรมาน |
| จึงเปลื้องปลอดตน | มาพ้นภัยพาล |
| ได้ด้วยกลกาน | ดาดวงหฤไทย |
| ๏ เทวีมีคุณ | |
| จงเจ้าการุญ | อย่าเกี่ยงกลใน |
| องค์เดียวเอกา | วงศาอยู่ไกล |
| ตามมาด้วยใจ | จงรักภักดี |
| ๏ สามาศรีสวัสดิ์ | |
| แย้มเยื้อนเอื้อนอรรถ | สนองวาที |
| ตรัสไยอยู่เกล้า | พระเยาวเทวี |
| พระไทยอารี | อำรุงบทมาลย์ |
| ๏ ทั่วหล้าหาไหน | |
| ยามพระตกไร้ | ได้อุปการ |
| ตัวน้องรองบาท | พระราชสมภาร |
| ควรรักสมัคสมาน | หนึ่งน้องครองครรภ์ |
| ๏ ทูลแล้วผันพักตร์ | |
| ตรัสว่าเยาวลักษณ์ | วิไลยลาวัณย์ |
| ทำคุณทูลเกล้า | ยิ่งเหล่าอนันต์ |
| ฟ้าดินแดนกัลป์ | ฤๅเท่าเบาบาง |
| ๏ แม่เปนกษัตริย์ | |
| เคยเสวยศรีสวัสดิ์ | ฉันใดในปาง |
| พี่นี้จะสนอง | คุณพระน้องนาง |
| บให้ระคาง | เคืองจิตต์คิดคม |
| ๏ วาสุละทัตร | |
| ฟังสารโสมนัส | มโนนิยม |
| ไว้หวังยังจิตต์ | สนิธชิดชม |
| ตอบตามนุกรม | ไมตรีปรีดา |
| ๏ ว่าอัคเทวี | |
| ทรงพระปรานี | ข้าน้อยอันมา |
| เฉกเชษฐกนิษฐ | สุจริตสัตยา |
| รอยเบื้องบุญวา | สุละทัตรเที่ยงธรรม์ |
| ๏ ขอพำนักนิตย์ | |
| พี่นางวางจิตต์ | กว่าม้วยด้วยกัน |
| อัชฌาอาศรัย | สิ่งใดบทัน |
| สั่งสอนผ่อนผัน | แก่ข้าปรานี |
| ๏ ฟังสองโฉมฉาย | |
| โอภาภิปราย | โดยสวัสดี |
| แสนโสมนัสใน | หฤไทยพันทวี |
| ประโลมขวัญศรี | สวาทสองสมร |
| ๏ ว่าสองทรงลักษณ์ | |
| สมศรีสมศักดิ์ | สมบุรณ์สุนทร |
| ควรเปนเอกองค์ | อนงคนิกร |
| กัลยาถาวร | สวัสดิ์ศวรรยา |
| ๏ ตรัสแล้วโศกทรง | |
| ด้วยสองสุริยวงศ์ | ทรงเครื่องอลงการ์ |
| อลังการอนงค์ | อเนกคณา |
| ยุบาทยาตรา | ขึ้นทรงกุญชร |
| ๏ ให้สองเยาวราช | |
| ทรงรถรัตนาสน์ | เสด็จบทจร |
| กรรชิงกลิ้งกลด | บดบังทินกร |
| พัดโบกจามร | เครื่องสูงชุมสาย |
| ๏ หารแห่แซ่ซ้อง | |
| แตรสังข์ฆ้องกลอง | สนั่นพรรณราย |
| พันลึกครึกครื้น | สทื้นนิกาย |
| นิกรเรียงราย | เรียงริ้วรัฐยา |
| ๏ ธงหน้านำพล | |
| นำพวกพหล | พหูหาญมา |
| หารม้ากองแซง | กองสวนมรรคา |
| มรรคันทวา | ทวารด่านดง |
| ๏ ออกจากอุทยาน | |
| ยยืดขนาน | ขนัดทิวธง |
| ทิวทวนหอกง้าว | หอกง่ามยรรยง |
| ยะยาบกรรกง | พลไกรไคลคลา |
| ๏ งามพ้องพลพฤนท์ | |
| พร้อมพรั่งดั่งอินทร์ | อมรโยธา |
| งามองค์ทรงศักดิ์ | เจียนจักรพัตรา |
| เสด็จลีลา | ประพาสธาตรี |
| ๏ งามสองสุริยวงศ์ | |
| วิลาสละองค์ | อัคเรศศุลี |
| ประดับอับสร | สุรางคนารี |
| เสด็จมาเปนศรี | สวัสดิโลกา ฯ |
| ๑๕๏ นิกรนครโลกา | พราหมณพานิช- | เขวี |
| ๏ สกลชนก็ยินดี | จอมธเรษตรี | นิวัติเวียง |
| ๏ ขจรนิกรเกริกเสียง | แซ่ผเดียงเดียง | นุกิจกัน |
| ๏ นิกรนรหฤหรรษ์ | เหี้ยมจะมาคัล | จุฬาธาร |
| ๏ นรชนบทเบิกบาน | โปรยสุมามาล | ยถั่งถวาย |
| ๏ กมลวิมลโปรยปราย | ฉัตรธวัชราย | ธราดล |
| ๏ นรวุฒิยุพโจษจล | ไพร่ผู้ดีปน | บนำพา |
| ๏ สกลชนก็เนืองมา | รัถยาทวา | บห่อนบาง |
| ๏ นิยมบรมขัตติยางค์ | สาธุการพลาง | ก็บังคม |
| ๏ อดุลยบุญเพี้ยงสวยม | ภูวอุดม | พระเดชา |
| ๏ ปรปักษอมิตรมายา | จับจำนองพา | จำนงผลาญ |
| ๏ พระบุญประพฤติบรรหาร | ได้ยุพินพาล | สุดาดวง |
| ๏ พระกฤติมหิทธิสุดสรวง | ทั่วธราปวง | จะอยู่เย็น |
| ๏ นครนรจะขาดเข็ญ | เพื่อพระเจ้าเปน | อดิศูร |
| ๏ สิริสวัสดิสมบูรณ์ | จงจรูญเรือง | พระชนมาน |
| ๏ นิกรนรสบสถาน | สร้างพระสมภาร- | รอดมา ฯ |
| ๑๙๏ สมเด็จอัคนเรนทรอุเทนทร์วรา | |
| พาพลโยธา | ลิลาส |
| ๏ ถึงเกยรัตนภาสุดาชมัยยาตร | |
| ยังปรางค์ปราสาทราช | ภิรมย์ |
| ๏ เดียรดาษราชประยูรนิกูรคณสนม | |
| เฝ้าบาทบังคม | สลอน |
| ๏ ให้จัดรัตนพิมานนักงารวนิดนิกร | |
| วัตถาลังกาภรณ์ | มณี |
| ๏ ตั้งองค์วาสุละทัตรขัติยพดี | |
| เปนอัคเทพี | วเรศ |
| ๏ นานามาตยคณาและสามนตประเทศ | |
| ราชเขวีวงศเวศย์ | ทิชา |
| ๏ ทราบสารเสด็จปริวัตรมนัสปริยา | |
| หวังใจจะทัศนา | บดี |
| ๏ ต่างแต่งราชบรรณาสุมาลิยมณี | |
| ถวายจอมธเรษตรี | อนันต์ |
| ๏ ในมาคัณฑิยคามพราหมณหนึ่งบัญ | |
| ญัติจุลมาคัณ | ฑิยนาม |
| ๏ นำนางนาฎนดาธรารูปวราม | |
| มาคัณฑิยนามพราหม- | ณี |
| ๏ ถวายองค์อัคชนาจุฑาธริษตรี | |
| ด้วยจิตต์ภักดี | บพิตร |
| ๏ ท้าวปูนธนบำนาญประทานยศสถิต | |
| แก่จุลพราหมณปิตุ- | ฉา |
| ๏ ตั้งนางพราหมณ์ยุพินเป็นปิ่นบุริก์คณา | |
| ห้าร้อยวนิดา | สระพรัก |
| ๏ ประทานกาญจนลังกาวัตถาภรณอนรรฆ | |
| โดยศักดิสามอัค | อนงค์ |
| ๏ ซื้อสรรค์พรรณสุมาคณาทรัพยละองค์ | |
| แปดกหาปณะทรง | ประทาน |
| ๏ เนืองนิตยจิตต์ประดิพัทธในรัตนยุพาล | |
| ร่วมรมย์ประทมวาร | ละองค์ |
| ๏ เปนสุขทุกนิจกาลภิบาลภพธำรง | |
| เจียรจักรวรรดิวงศ์ | วรา |
| ๏ ท้าวทรงธรรมทศพิธประณิตศีลสมา | |
| เบญจาอุโบสถา | สังวร |
| ๏ แจกทานหว่านผลเผื่อเฉลื่อชนนิกร | |
| วัตถาลังกาภรณ์ | จำราย |
| ๏ พราหมณ์ชีชาวนคราสุขารมยทุกภาย | |
| พาณิชค้าขาย | บขาด |
| ๏ นานานครเขตประเทศสตราช | |
| ตังวายสุมาลย์มาศ | มณี |
| ๏ ศัตรูหมู่ปรปักษตระหนักพระบารมี | |
| กลายกลัวพระฤทธี | บทาน ฯ |
| ๑๑๏ ปางนั้นขุชชุตรา | ขุชชมาลยนักงาร |
| สามาวดีกาล- | อุไทยทิวาคลา |
| ๏ ตักน้ำสำอางอาบ | ผจงภาพพอตา |
| โดยรัถยามา | ณสำนักอุยานบาล |
| ๏ ขอซื้อสุมาไลย | ก็เกลี่ยไกล่ประโดยการ |
| ใจโลภบันดาล | ทุจริตมูลมี |
| ๏ ทรัพย์แปดกหาปัณ- | ก็กันเปนสองที |
| แบ่งซื้อสุมาลี | ถวายอรแจ่มจันทร์ |
| ๏ ไว้เปนประโยชน์ตน | นิจกาลกึ่งกัน |
| ใครใดบรู้ทัน | รบิเบื้องอุบายบัง |
| ๏ เบื้องบุญบุรพากาล | ภินิหารหนหลัง |
| อุปถัมภกายัง | ขุชชภาพธารี |
| ๏ ในวันสมเด็จพระ | สวยมภูวโมลี |
| แสดงธรรมภาคีย์ | นุเคราะห์นายอุยานบาล |
| ๏ นางค่อมสดับพุท | ธฎิกานุสาสน์สาร |
| โสตามรรคัญญาณ | ก็ประดิษฐบัดดล |
| ๏ แจ้งจบนิไสยไน | ยสหัสญาณยล |
| อเสกขบุคคล | พุทธวงศเวไนย |
| ๏ สังวรวิสุทธิภาพ | มลบาปธรรมไกล |
| ญาณยังศิวาไลย | หิริโอตปธรรม |
| ๏ ซื้อพรรณสุมามาล | ยตระการสิ่งสรรพ์ |
| สิ้นแปดกหาปัณ- | ถวายพระเทพี |
| ๏ ยังจันทรเวไชย | ไหยรญรัศมี |
| เฝ้าฟังพระเสาวนี | จะยุบลกลใด |
| ๏ ปางปิ่นจุฬาลักษณ์ | อรอัคอนงค์ใน |
| ทัศนาสุมาไล | ยขุชชุตราถวาย |
| ๏ ชื่นแช่มยแย้มยิ้ม | พระพริ้มพักตรเปรยปราย |
| มาลีนี้มากมาย | ประหลาทตากว่าทุกวัน |
| ๏ ฤๅคราวระดูดวง | กุสุมาลยมีพรรณ |
| ฤๅใครกำนัลกัน | จะไฉนกะไรเรา |
| ๏ ค่อมคมประนมสนอง | เสาวนิศนงเยาว์ |
| ปางข้ากมลเมา | มลุโลภมัวมันท์ |
| ๏ ฉกฉ้อบแจ้งใน | นิริยไภยพิบากกรรม์ |
| วันนี้สดับธรรม์ | บรมศาสดาจารย์ |
| ๏ พ้นจากนิไสยสา | มัญสัตวสัณฐาน |
| บริสุทธิสันดาน | วจีจิตต์จลาจล |
| ๏ ฤๅโจรกรรมทำ | อ่าทินำประกอบกล |
| กันเอาประโยชน์ตน | ดุจกาลกะดางลาง |
| ๏ สามาวดีสดับ | อนุสนธิในนาง |
| ค่อมไขคดีพราง | ธก็เยื้อนพระเสาวนี |
| ๏ อ้าพี่ขุชชาค่อม | ภินิหารมากมี |
| สดับธรรมวาที | บรมบาทศาสดา |
| ๏ บัดนี้และยังจำ | จะนำอรรถคาถา |
| ผู้เราจะเสาวนา | นุตริยธรรมไฉน |
| ๏ ข้าแต่พระศรีสุน | ทรเทพวธูไท |
| อย่าร้อนหไทยใน | กิจซึ่งสดับธรรม์ |
| ๏ จงแต่งธรรมาอาสน์ | บุบผะชาติรังสรรค์ |
| ครบเครื่องสการพรรณ | อดิเรกบูชา |
| ๏ ข้าค่อมจะสำแดง | วัตถุธรรมคาถา |
| ตามพุทธฎีกา | อนุสาสน์แถลงถวาย |
| ๏ ทรงฟังขุชชุตรา | วัจนสาธุเปรมปราย |
| ปราโมทย์กมลหมาย | จิตต์เสาวนาธรรม์ |
| ๏ สั่งนาฎพนักงาร | บริพารกำนัลนันต์ |
| มาช่วยประชุมกัน | ถกลการกอปการ |
| ๏ แต่งตั้งบัลลังก์ลาด | วรอาสนโนฬาร |
| ดัดดาษพิดานมาล | ยรจิตลังการ์ |
| ๏ ภู่กลิ่นระย้าร้อย | ระยะห้อยระดับดา |
| โคมไฟชวาลา | ประทีปธูปเทียนทอง |
| ๏ ดนตรีประโคมขับ | และสำหรับก็สำรอง |
| เสร็จสฤษดิทุกลบอง | ดุจการสรรพการ ฯ |
| ๑๔๏ สามายุพาภควดี | สริยศศรีสุดามาลย์ |
| เสร็จธรรมสภาคฤทยสานติ | สุขแสนเกษมสันต์ |
| ๏ โสรจสรงสุธารสวรินทร์ | จรุงกลิ่นขจรจันทน์ |
| ภูษาสไบบวรวรร | ณเศวตลังการ์ |
| ๏ ลังการเครื่องขัตติยอนงค์ | อัคราชกัลยา |
| พร้อมนางสุรางคบริจา | ริกนาฎจรลี |
| ๏ ยังจุลอาสนสภาค | ยภิวันทดุษฎี |
| คอยเสาวนานุตริยปรี | ดิภิรมย์หฤหรรษ์ |
| ๏ ปางนั้นอนงคขุชชุตรา | อริยาธราธรรม์ |
| ทรงศีลคุณวิจิตรจรร | ยวิสุทธิอินทรีย์ |
| ๏ นุ่งห่มเศวตฉวัดเฉวียง | วิยเยี่ยงตยาคี |
| ถือพัชวาลวิชนี | ณสภาคคมนา |
| ๏ นั่งบนถกลปัญญัตอาสน์ | ก็นุสาสนคาถา |
| ยังนาฎเบญจางค์สตสมา | ทานศีลเบญจางค์ |
| ๏ สรรเสริญดำเนิรบวรคุณ | บรมรัตนไตรยางค์ |
| อันเปนมหันตอุตมาง | ควิมุติมหัศจรรย์ |
| ๏ สังวรรณนาพระจตุรา | ริยสัตยาธรรม์ |
| แจงชาติชรามรณขัน | ธอนิจอเนกา |
| ๏ สามาคณานิกรอัน | ตบุริกกัลยา |
| รับรสพุทธภาษิตสุภา | ขุชชุตเรศแถลงถวาย |
| ๏ โดยในพระไตรลักษณญาณ | ก็วิจารณ์อนิจกาย |
| แจ้งจบกระแสอรรถธิบาย | บรมรรถธรรเมนทร์ |
| ๏ โสตาธราคุณอดุลย์ | บริบูรณกาเยนทร์ |
| ตั้งองค์ขุชชุตรวเรนทร์ | ปดิษฐานนนทลี |
| ๏ สั่งสอนอัฏฐังคิกวิไนย | อริยมรรควิถี |
| บูชาวรามิษก็มี | อดิเรกยอเยิน |
| ๏ เพลานิสากรอุไท | ยขุชชุตรชวนเชิญ |
| สามาวดีอรดำเนิร | สถิตยังพระแกลไชย |
| ๏ คอยถวายภิวันทนพระสี | หุตมารอันไพ |
| บูลสังฆสาวกครไลย | บิณฑบาตณในเมือง |
| ๏ เรือนหลวงและปวงวนิตคณา | ก็กุลาหลาเลือง |
| ชิงชมพระภาคยประเทือง | อุปถัมภศรัทธา |
| ๏ ลาชาสุมาลยสุคน | ธวิมลทีปา |
| กอบกิจประนิตยบูชา | อธิการรังสรรค์ |
| ๏ สามาและนารีบริสัช | โสมนัสทานธรรม์ |
| สรรค์สุปพยัญชนอนัน | ตดิเรกถวายทาน |
| ๏ สมเด็จดิโลกุตมมหา | กรุณาจุฑาจารย์ |
| สังฆาขิณาสุบริพาร | ชินบุตรทังผอง |
| ๏ ทรงศีลจำแนกพรรณิพก | และยาจกณปวงปอง |
| ญาณยังอมัตนครครอง | สุขสวัสดิ์ศิวารมย์ |
| ๏ นานาคณาทิชก็สา | ธุการานิยมชม |
| สามาวดีรัตนอุดม | ศีลคุณสุนทร ฯ |
| ๑๖๏ สำแดงคุณกล่าวขจร | สามาสายสมร |
| วิสุทธิศีลศรัทธา | |
| ๏ อุปฐากบรมสีหุตมา | จารย์จอมโลกา |
| ก็ทราบถึงมาคัณฑีย์ | |
| ๏ พราหมณีนี้จองเวรี | ในพระผู้มี |
| พระภาคย์ในอรรถอ่านความ | |
| ๏ ยังมีมาคัณฑีย์พรามณ์ | น้องชายหนึ่งนาม |
| คือจุฬมาคัณฑีย์ | |
| ๏ ภรรยามาคัณฑีย์พราหมณี | เจนจบศิลปี |
| ไตรเพทพิเศษนานา | |
| ๏ บริบูรณ์สมบัติวัตถา | เนาถานามา |
| คัณฑียคามนามกร | |
| ๏ อยู่แดนกุรุรัฐนคร | อ่านมนตร์เอาพร |
| แลก่อซึ่งกูณฑ์บูชา | |
| ๏ มีตรุณพราหมณีธิดา | มาคัณฑีย์กัลยา |
| ลออแลอ้างนางสวรรค์ | |
| ๏ บิดามาตุรผูกพัน | เลือกคู่สู่ขวัญ |
| ธิดาอันค่าควรครอง | |
| ๏ ยังไป่ลุใจจงจอง | ภินิหารแห่งสอง |
| ทวิชสร้างสมมา | |
| ๏ จักสิทธิพระอนาคา | อรหัตภิญญา |
| วิสุทธิพุทธเพไนย | |
| ๏ สมเด็จบรมมารพิไชย | แจ้งด้วยญาณไญย |
| ทวาทวิชพฤฒา | |
| ๏ เสด็จโดยบิณฑบาตไคลคลา | ด้วยพุทธลีลา |
| พิลาสเลอเลวองค์ | |
| ๏ แต่ยามพระฮามสุริยงค์ | ประดิษฐานลง |
| ที่พราหมณ์สการกองกูณฑ์ | |
| ๏ ปางพราหมณ์ทัศนาอาดูร | พุทธลักษณวิบูลย์ |
| ก็เอื้อนบอำอายใจ | |
| ๏ ข้าแต่สมณวิไลย | เชิญหยุดอย่าไป |
| ตูข้าจะแจ้งจริงความ | |
| ๏ ข้อยนี้มีธิดางาม | หาคู่ควบกาม |
| จะต่อประยูรไป่มี | |
| ๏ ท่านมาเปนศรีสวัสดี | จะมอบมารศรี |
| เปนบาทเบื้องบริจา | |
| ๏ สมเด็จอดิศรพรหมา | ไป่พุทธฎีกา |
| แก่พราหมณทรงดุษดี | |
| ๏ พราหมณามาบอกพราหมณี | เราพบผู้มี |
| สิริวิลาสเลิศชาย | |
| ๏ ควรเปนเขยเราแล้วยาย | จงเจ้าแต่งกาย |
| ธิดาจะด่วนไปตาม | |
| ๏ ชาวเชียงเคียงข่าวคิดความ | พราหมณ์ธิดางาม |
| จะให้บุตรีมีผัว | |
| ๏ ใครหนอมาเข้าชรมัว | ควรเราดูตัว |
| จะโฉมตระการปานใด | |
| ๏ ต่างว่าต่างมาด้วยไว | ตามพราหมณ์ครรไลย |
| คค้อยคำนึงทฤษฎี | |
| ๏ สมเด็จสรรเพชญโมฬี | ปางสองปัศวี |
| จะนำธิดาออกมา | |
| ๏ ประดิษฐานวลัญชพุทธา | บาทบัดลีลา |
| ในฐานอื่นบัดดล | |
| ๏ พราหมณีภรรยาบมิยล | แหนงในใจฉงน |
| ก็ถามแก่พราหมณ์ภรรดา | |
| ๏ บุรุษอันกล่าวโสภา | อยู่ไหนให้มา |
| จะดูฤๅบได้ดู | |
| ๏ มหาพราหมณ์พร้องพราหมณ์พธู | ได้สั่งเมื่อตู |
| จะไปให้อยู่ท่ามา | |
| ๏ นี้แน่บทวลัญชา | พยานยังตรา |
| แลเจ้าจงรู้อาการ | |
| ๏ ฝ่ายพราหมณีชำนาญ | ไตรเพทพิสดาร |
| ก็เกริ่นพระลักษณด้วยมนตร์ | |
| ๏ แลลายจักรลักษณดำกล | แจ้งจริงผัวตน |
| ว่านี้อย่าควรเปนภาร | |
| ๏ ผู้ยังเกี่ยวกามสามประการ | ราคจริตสันดาน |
| แลบาทย่างหย่งกลาง | |
| ๏ คนโทษะจริตเทาทาง | รอยเท้าจักวาง |
| ก็หนักข้างซ่นธรรมดา | |
| ๏ รอยเท้าผู้เมาโมหา | ลัทธิตำรา |
| จะย่องจะย่างหนักปลาย | |
| ๏ รอยบาทท่านนี้ควรทาย | แท้คนพ้นสาย |
| กระแสกระสินธุสงสาร | |
| ๏ พราหมณ์ว่าพราหมณีนงคราญ | เจ้ากล่าวอาการ |
| แต่ตามตำหรับลักขณา | |
| ๏ อุปมาหญิงยลกุมภา | ในถาดธารา |
| แลโจรในกลางเรือน | |
| ๏ เถียงกันบมิตกต่างเบือน | พักตราชายเชือน |
| ก็เห็นพระสัพพัญญู | |
| ๏ พฤฒิพราหมณ์ชี้นางพราหมณ์ดู | โน่นแน่ที่ตู |
| ไปเห็นจะให้บุตรี | |
| ๏ ว่าพลางนำนางพราหมณี | ยังสมเด็จศรี |
| สุคตเกล้าโลกา | |
| ๏ ว่าวอนขอให้ธิดา | พระพุทธฎีกา |
| บัญญัติพิกัตคำปราม | |
| ๏ แล้วซ้ำบัณฑูรแก่พราหมณ์ | ท่านผู้พยายาม |
| ในไสยเวทไหว้กุณฑ์ | |
| ๏ จงตั้งโสตประสาทโดยสุน | ทรภาพไพบุลย์ |
| เอาอรรถตรัสเทศนา | |
| ๏ ตถาคตเสด็จทรงบรรพชา | พิชิตมารา |
| ในโพธิบัลลังก์ไชย | |
| ๏ ทรงสถิตสัปดวารใน | อัชบาลพระไทร |
| นิยมพุทธโพ้นมา | |
| ๏ พระยามารยังมารธิดา | ทรงไวยสริรา |
| พยพล้ำอับสร | |
| ๏ ลเบงเบ็ญจกามวิงวอน | ด้วยสารสุนทร |
| อันควรประโลมลาเภ | |
| ๏ ตถาคตผู้มีมเห | ศรภาพฤๅเส |
| วนอมรมารา | |
| ๏ ครั้งนี้ดังฤๅจะทยา | ในพราหมณธิดา |
| อันแปมกรีสมูตรมัว | |
| ๏ ปลายบาทบมิควรถูกตัว | เกลียดไกลกลายกลัว |
| สงสารวัฏวังวล | |
| ๏ เสร็จเสาวนาธรรมทศพล | อนาคามิผล |
| ก็ถึงแก่สองทวิชา | |
| ๏ มอบมาคัณฑิยธิดา | ไว้พราหมณผู้อา |
| ก็ยังสมเด็จมุนินทร์ | |
| ๏ ขอบรรพชากรโดยจินต์ | ทรงบริสุทธศิล |
| กรรมจำเริญภิญญา | |
| ๏ ลุพระอรหันตสัมภิทา | เปนพระขีณา |
| สวสาวกด้วยบุญ | |
| ๏ ฝ่ายมาคัณฑียตรุณ | คำนึงนิศคุณ |
| สมเด็จพระบรมครู | |
| ๏ บมิเอื้ออาไลยตัวตู | กล่าวแถมโทษทู |
| รลักษณเที้ยรสาธารณ์ | |
| ๏ ผิวกูมีคู่สู่สมาน | มีบุญสมภาร |
| ประเทศสถานคึกคัน | |
| ๏ กูกับสมณจักพลัน | เปนเวรนานวัน |
| บจางบจืดจองผลาญ | |
| ๏ มีคำปุจฉาอาจารย์ | องค์อนันตญาณ |
| ประเสริฐแลเลิศโลกีย์ | |
| ๏ ไป่ทรงทราบมาคัณฑีย์ | จักจองเวรี |
| ฤๅดำริหติเตียน | |
| ๏ อาจารย์สนองคำอันเสถียร | พระองค์อาเกียรณ์ |
| พระญาณยลบมิยัง | |
| ๏ แจ้งนิสัยสัตวทั่วทัง | ทรงตรัสนี้หวัง |
| ประโยชน์จะโปรดสองพราหมณ์ | |
| ๏ สมเด็จสรรเพชญ์เนืองนาม | ทรงเทศนาตาม |
| นิไสยแห่งสัตว์มีมา | |
| ๏ อันนี้เปนพุทธธรรมดา | พระมหากรุณา |
| ธิคุณอดุลยหนปาง | |
| ๏ ฝ่ายจุฬพราหมณ์บิตุฉานาง | มาคัณฑิยเบ็ญจางค์ |
| ลักษณวิไลยใคร่ความ | |
| ๏ ตระกูลใดในวงศ์พงศ์พราหมณ์ | จักค่าเคียงงาม |
| นางภาคิไนยไป่มี | |
| ๏ เลอลักษณ์เบญจกัลยาณี | ควรอรรคเทวี |
| กษัตริย์ประเสริฐศวรรยา | |
| ๏ จึ่งยังพราหมณีนัดดา | ลังกาภรณพา |
| ถวายสมเด็จนฤบดี | |
| ๏ ยังกรุงแก้วโกสามพี | ได้เปนมหิษี |
| นรินทรองค์อุทเยนทร์ | |
| ๏ ใจนางบมิจางจองเวร | บรมชิเนนทร์ |
| คค้อยคำนึงหาการ | |
| ๏ เห็นเหตุสามาเยาวมาลย์ | ดังกล่าวพิสดาร |
| แต่หลังประงอนราชา | |
| ๏ เทียบทูลโดยมูลมฤษา | ประมวญมายา |
| มาต่อมาแต้มเติมความ | |
| ๏ ว่าองค์เอกอัคนงค์ราม | ประพฤติฤๅงาม |
| แลงำพระบาทบัวบงก์ | |
| ๏ พร้อมใจไปถ้วนหน้าอนงค์ | นิจภัตรส่งสงฆ์ |
| แลสมณโคดม | |
| ๏ เปิดแกลแลช่องฝาชม | ทุกวันนิยม |
| ฉนี้แลมีมานาน | |
| ๏ ศรัทธาทำทานกว่าทาน | อาการแก่การ |
| รำพึงก็พึงคิดฉงน | |
| ๏ ทูลความกลกามเกี่ยงกล | อาญาอยู่ตน |
| บร้อนด้วยแรงภักดี | |
| ๏ พระญาณยังฟ้าธาตรี | กอบเกื้อบารมี |
| ดำริหดำรงจงควร ฯ |
| ๑๙๏ ปางนั้นจอมธรณินทร์มหินทรมหิศวร | |
| ทราบสารรัญจวน | ฤทัย |
| ๏ อ้าองค์อัคสุดายุพาพักตรไฉน | |
| ไป่เคยจะเปนใจ | วิจล |
| ๏ จักจริงฤๅจะบจริงก็กริ่งจิตต์ฉงน | |
| กลในจะหยั่งยล | ก็ยาก |
| ๏ สามาอัควดีบมีพิกลหลาก | |
| มาคัณฑิยจักปาก | ก็ผิด |
| ๏ ตัวกูทรงทศธรรมถวัลย์ภพสถิต | |
| เบาจิตต์วินิจฉัย | ฤชอบ |
| ๏ อย่าเราจักมัธยัตรหัสสุขุมลอบ | |
| ด้วยกลประกอบจง | ประจักษ์ |
| ๏ ตริเสร็จทรงดุษณีบมีพิกลพักตร์ | |
| อนุสนธิฤๅซัก | สนอง |
| ๏ วันหนึ่งสุริยอุไทยครไลยคฤหทอง | |
| สามาสุดาปอง | มลัก |
| ๏ ยลองค์อัคยุพาคณานิกรนัก | |
| สนมนาฏสรพร้อมพรัก | ณแกล |
| ๏ เสด็จเดียวด่วนบมิทันกำนัลนิกรแล | |
| พริ้มพักตรเปรมแปร | ประพาส |
| ๏ ดูใดเหล่าคณนางสุรางค์บริกนาฏ | |
| อื้ออัดณรัตนราช | พิมาน ฯ |
| ๑๑๏ สามาวดีเสา | วนราชโยงการ |
| ก้มเกศกฤษฎาญ | ชวลิตสนองทูล |
| ๏ ข้าแต่จุฑาเทพ | ธรณิศร์มหิศูร |
| เสวยสวัสดิสมบูรณ์ | ภพโลกยเหล่าหลาย |
| ๏ ข้าทูลธุลีบาท | วนินาฏทุกภาย |
| มาคอยบูชาถวาย | วรบาทชิเนนทร |
| ๏ อันเปนพำนักนิตย์ | สัตวสบสโมสร |
| พรหมาสุรานร | สุรนาคสรณสรวง |
| ๏ เนืองกัลปอนันต์สัต | วอุบัติใดปวง |
| ไตรรัตน์จุฑาดวง | และอุบัติมหัศจรรย์ |
| ๏ เชิญชมพระลักษณะ | ทวะดึงสลาวรรณ |
| อสีติพยัญช์ | นฉพรรณรังสี |
| ๏ ฟังทูลพอูลอร | บวรราชทฤษฎี |
| สรรเพชญโมฬี | คณะสงฆ์บริษัท |
| ๏ ดาลมีมโนใน | อภิรมย์โสมนัส |
| เสด็จคืนนิวัติรัต- | นราชพิมานสถาน |
| ๏ ด้วยทรงสิเนห์ใน | วนิดายุพาพาล |
| หาวัฒกีการ | กรรมกรเหล่าหลาย |
| ๏ ชุมกันประกอบแก้ | กระทำแกลประกิจลาย |
| เบื้องบันสำคัญหมาย | สมมุตินามบัญชรไชย |
| ๏ อวยอรรคเทพี | ทฤษฎีบรมไตร |
| โลกาบัญชรใน | อาทินั้นและมีมา |
| ๏ สามาวดีศรี | สุรราชกัลยา |
| เห็นไท้ธกรุณา | อนุญาตยินดี |
| ๏ ทรงศีลอำนวยทาน | นิจกาลโดยมี |
| ทั่วหน้าสุดาปรี | ดิภิรมยหรรษา ฯ |
| ๒๘๏ ฝ่ายมาคัณฑีย์ | |
| ทราบว่าบดี | บดินทร์โลกา |
| บได้เคืองขัด | ดำรัสติชา |
| ในองค์สามา | วดีนฤมล |
| ๏ ตรึกตรองหมองหมาง | |
| ความเราท่าทาง | จะชั่วตัวตน |
| ท่านตามใจกัน | แหวกบัญชรบน |
| ให้นั่งเยี่ยมยล | หัวเราะเยาะหยัน |
| ๏ ได้ความอดสู | |
| ตายดีกว่าอยู่ | ดูหน้าเพื่อนกัน |
| พระองค์หลงใหล | วางใจครันครัน |
| ละไว้นานวัน | จะอันตราย |
| ๏ จำต้องตรองตรึก | |
| หากลล้นลึก | เล่ห์เพโทบาย |
| จับตัวให้มั่น | คั้นคอให้ตาย |
| จึงจะค่อยวาย | อาวรณ์วิญญา |
| ๏ จึงให้สาวใช้ | |
| ไปบ้านบัดใจ | หาไก่ได้มา |
| ทังเปนทังตาย | ทูลถวายราชา |
| ไก่นี้ของอา | ให้มาถวาย |
| ๏ สมเด็จนฤเบศร์ | |
| บได้ทราบเหตุ | ดำรัสภิปราย |
| ไก่เปนปล่อยไป | อย่าไว้วุ่นวาย |
| เอาแต่ตัวตาย | ไปส่งสามา |
| ๏ ทำเครื่องตามเคย | |
| เราจะเสวย | เช้านี้เวลา |
| นางมาคัณฑีย์ | มนีมนา |
| จัดแจงอย่าคลา | ให้เขาเอาไป |
| ๏ มาคัณฑีย์พราหมณ์ | |
| รับสั่งฟังความ | วันทาคลาไคล |
| ให้ขนไก่มา | เรียกข้าคู่ใจ |
| กระซิบความใน | ด้วยความฉันทา |
| ๏ ไก่ตายซ่อนไว้ | |
| เอาไก่เปนไป | ถวายอัคชายา |
| ทูลว่าทรงเดช | โปรดเกศบัญชา |
| ทำเครื่องเวลา | เช้านี้จงทัน |
| ๏ สามาแลเหน | |
| กุกกุฏเปนเปน | จึ่งตรัสจำนัญจ์ |
| ปิ่นเกล้าเจ้าเอ๋ย | บเคยสักวัน |
| จะฆ่าแกงมัน | ฉันใดอกอา |
| ๏ มาทแม้นมิโปรด | |
| จะให้ลงโทษ | จะรับอาชญา |
| ตรัสแล้วเทวี | เข้าที่นิทรา |
| ไก่ซึ่งมัดมา | ให้แก้ปล่อยไป |
| ๏ ครั้นเวลาเสวย | |
| มาคัณฑีย์เคย | คอยเฝ้าท้าวไท |
| ชม้อยคอยฟัง | รับสั่งภูวไนย |
| จะตรัสฉันใด | จะแต้มเติมการ |
| ๏ สมเด็จกรุงกษัตริย์ | |
| เสวยพลางทางตรัส | ถามไปบนาน |
| สั่งให้เอาไก่ | แต่งใส่เครื่องอาน |
| ไม่เห็นเยาวมาลย์ | ใส่มาว่าไร |
| ๏ มาคัณฑีย์ทูล | |
| ข้าแต่พระยูร | ยาตรเกล้าภพไตร |
| ความจริงจะกล่าว | จักยาวความไป |
| สุดแต่พระไทย | จะทรงวิจารณ์ |
| ๏ ได้ให้ไปถวาย | |
| กำชับกับหมาย | โดยราชโองการ |
| บเปนธุระ | ในพระสมภาร |
| เหมือนเหนื่อยหน่ายนาน | ในเบื้องบาทบงสุ์ |
| ๏ ทรงฟังนางพราหมณ์ | |
| แซมเสริมเติมความ | ตรัสตอบตามตรง |
| อันสามานี้ | ภักดีมั่นคง |
| จะเอาร้ายลง | ไม่เห็นท่วงที |
| ๏ มาคัณฑีย์พราหมณ์ | |
| ซ้ำสนองเสนอความ | ว่าเหตุที่มี |
| จะใคร่ให้ชัด | รหัสเทพี |
| เพลาพรุ่งนี้ | เอาไก่เปนไป |
| ๏ ถวายอัคกัลยา | |
| ว่าทรงศรัทธา | จำนงพระไทย |
| ทำของถวายพระ | สมณเลิศไกร |
| ดีร้ายฉันใด | จะแจ้งจริงความ |
| ๏ สมเด็จนฤบดี | |
| ฟังมาคัณฑีย์ | ทูลสนองต้องตาม |
| ฝ่ายอัคอนงค์ | ทิชงค์เชิงงาม |
| นบนิ้วประณาม | แล้วลีลามา |
| ๏ จึ่งให้สาวใช้ | |
| เอาไก่ตายไป | ถวายอัคกัลยา |
| ทูลว่าท้าวไท | ให้ทำสูปา |
| ถวายพระศาสดา | สมณทั้งปวง |
| ๏ ฝ่ายองค์สามา | |
| วดียุพา | ปิ่นสุดาดวง |
| บรู้เขาแกล้ง | จะแว้งแหวะทรวง |
| ด้วยเลศล่อลวง | เอาจิตต์วิญญา |
| ๏ ชื่นชมโสมนัส | |
| สำคัญว่าตรัส | ทรงพระศรัทธา |
| จึ่งทำสูปะ | เพียญชนะนา |
| แล้วส่งเข้ามา | จบหัตถ์ด้วยไว |
| ๏ ทรงทอดทฤษฎี | |
| สมความพราหมณี | คำนึงแหนงใน |
| ท้าวบโองการ | บรรหารสิ่งใด |
| เมินเฉยเลยไป | บได้นำพา |
| ๏ ธิดาพยารี | |
| แลเหนเปนที | สรวลสันต์จัญจา |
| ความจริงนี้กล่าว | ย่อมยาวเห็นมา |
| ประจักษ์แก่ตา | เห็นตัวชั่วดี |
| ๏ โบราณาจารย์ | |
| โรคร้ายพิการ | พิกลอินทรีย์ |
| ควรให้เยียวยา | รักษาทันที |
| ช้าวันพลันมี | วิบัติแก่กาย ฯ |
| ๑๖๏ ทรงฟังมาคัณฑียถวาย | ทำเนียบเปรียบปราย |
| กระเหน็ดกระแหน่แนมนำ | |
| ๏ รังเกียจเอียดอิดใจดำ | บมิยินยังคำ |
| แลหนึ่งคำนึงในใจ | |
| ๏ เพื่อสิเนหในนุชดั่งไนย | เนตรดวงหฤไทย |
| ธิเบศรสุดแสนสงวน | |
| ๏ อเสวนาประมวญ | นิรันต์เรรวน |
| มโนมนุษย์บุถุชน | |
| ๏ เฉกเวรำพะวาตวิจล | มหาศาลมณฑล |
| ก็ท่าวลัญโทลฤๅคง | |
| ๏ สมเด็จอดิศรสริยวงศ์ | ฤๅอาจดำรง |
| หฤทัยธหวนรวนเร | |
| ๏ ไตรตราหาหน้าคะเน | แยบคายถ่ายเพ |
| ทุบายก็หลายเวรวัน | |
| ๏ บมิได้จริงโจทจำนัญจ์ | หาเหตุสำคัญ |
| อันใดบได้เปนดาย | |
| ๏ จรทกจรเทิ้นเอิ้นอาย | แค้นคิดเคืองคาย |
| ตรุณพราหมณบุตรี | |
| ๏ นางพราหมณ์หาความบมิมี | ไกล่เกลี่ยทำดี |
| ระวังระไวใช้สอย | |
| ๏ ซ่อนเงื่อนเกลื่อนกลบลบรอย | เคียดแค้นเคืองคอย |
| อาฆาฏบขาดใจจอง | |
| ๏ หาผู้รู้ริร่วมตรอง | ได้กลหนึ่งปอง |
| ก็สั่งแก่สาวบริจา | |
| ๏ นำสารการลับยังอา | หากัณหสัปปา |
| จำเริญจำรายเขี้ยวคม | |
| ๏ ตระบัดได้โดยอารมณ์ | นางพราหมณ์ชื่นชม |
| ก็งำบพรายหลายหู | |
| ๏ สินบลคนปลอมปล่อยงู | ไว้ในพิณภู |
| บดินทรด้วยมายา | |
| ๏ พิณนี้ไว้ที่ไสยนา | ปราสาทสามา |
| วดีสุดาดวงมาลย์ | |
| ๏ ซ่อนเงื่อนงำเงาเอางาร | ฤๅให้รั่วราน |
| รหัสระมัดโดยดี ฯ |
| ๑๔๏ ปางนั้นมเหศรมหา | มหิบาลธาตรี |
| เสด็จเสวยสุขารมณปรี | ดิสวัสดิ์ศวรรยางค์ |
| ๏ ด้วยสามาสุดาวิมลลักษณ์ | วรอัคอนงค์นาง |
| เวรเวียนจำเนียรรสวรางค์ | อนุกรมนิยมมา |
| ๏ วันเวรนเรนทรผธม | สุขรมย์ณปรางค์ปรา |
| สามาวดีรตนภา | สกรสนธยากร |
| ๏ โสรจสรงสุธารสสุคน | ธวิมลอาภรณ์ |
| ทรงขรรค์วิเชียรวิชยบวร | รัตนปาทุกาธาร |
| ๏ มาคัณฑิย์พราหมณ์กมลโมห์ | ทุฐโทษสามาญ |
| แกล้งกล่าวกระลำภรวิการ | อภิวันททานทูล |
| ๏ ข้าแต่พระเกล้านรจุฑา | ธิปไตยมไหสูรย์ |
| ข้าบาทสุบินอุปัทวพูล | ประตยักษ์บวางใจ |
| ๏ ขอโดยเสด็จธบริบาล | บทมาลยปองไป |
| ใคร่เฝ้าพระอัคอรไทย | ทิพยลักษณโดยงาม |
| ๏ ทรงฟังก็โสมนัสใน | มธุรายุพาพราหมณ์ |
| ไป่อวยดำรัสวัจนปราม | ก็ยุบาทด่วนดล |
| ๏ กานดาทิชาก็อนุพัน | ธภิรุยหไหรญ |
| เมียงหมอบระเมียรยุบลกล | ประดิพัทธภักดี |
| ๏ สามาวดีทฤศนา | ก็ปมาคะนัณฑีย์ |
| ไป่เกี่ยงทุเผ่ากุลอรี | ปฏิภาณะสุนทร |
| ๏ ฉันเชษฐภคินีสนิธ | มธุรจิตตเอมอร |
| แผ่ผ่อนอภัยอธิกรณ์ | บุรพภาคยภินทา |
| ๏ มาคัณฑิย์พงศ์ปศวิปอง | จิตต์จองจำนงพา |
| ธาทอดเสน่ห์สนิธปรา | รภการและเห็นการ |
| ๏ สมปองก็ร้องอสรพิษ | ทุจริตสามาญ |
| ในพิณมลากจิตต์วิจาร | ณกิจนี้จะใครทำ |
| ๏ ทรงฟังบหวังยุบลเลศ | รำมเหตุสุดานำ |
| อุบายฝ่ายอุรคจำ | จิตต์เนาณในพิณ |
| ๏ หยากเหยื่อและหลายทิวัสวาร | ดำริห์การจะไปกิน |
| ครั้นได้อุกาศอภยจิน | ตนเลื้อยลิลาไป |
| ๏ ทั่วหน้าคณานรกำนัล | อัศจรรยภิตไภย |
| ราชาวะว้าจิตต์บใจ | สติตกบตื่นตน ฯ |
| ๑๒๏ กษณองคอุทเยน | ทรนเรนศวรยล |
| สัปกัณหวิกล- | วิรุธหฤไทยทัย |
| ๏ ก็ดำรัสสิหนาท | ทุรชาติชนใด |
| บมิย่านภยใจ | ทุฐจิตต์ทรนง |
| ๏ และฤนำอุรคา | พิษมาและประสงค์ |
| ชิวกูภุวะทรง | ยุติธรรมจำราย |
| ๏ ดุระสามวดี | มหิษีวิยสาย |
| จิตต์เจ้าและจะทาย | ทุรลักษณใคร |
| ๏ ธุระสรรพและการ | สิธิภารไฉน |
| บมิเมิลและบใจ | กิจปวงบมิปอง |
| ๏ คณนาฏประจำงาร | บริบาลก็สำรอง |
| แต่ละเจ้าบมิหมอง | กลเลศลเลิง |
| ๏ วิยเราขัติยา | ทุพลาฤทธิเริง |
| และฤหมิ่นพลเพลิง | ดุจเม่าจะมลาย |
| ๏ ผิบได้ทุรคด | ทุรยศถวาย |
| คณนางก็จะวาย | ชนมาบมิคง ฯ |
| ๑๑๏ สามาจุลาลักษ | ณสำนักอนงค์ยง |
| ฟังกรุงกษัตริย์ทรง | บริภาษบรรหาร |
| ๏ กริ้วกราดพิฆาฏโทษ | พิโรธฤทธิเพียงกาล |
| นาคราชพิษพาล | ก็พิลาปทูลสนอง |
| ๏ ข้าแต่จุฑาธเรศ | วรเดชปกปอง |
| เพียงฉายฉัตรทอง | ทำนุเกศการุญ |
| ๏ ข้าไร้บิดรมา | ตุรอาทวาดุร |
| พระคุณอนันต์หนุน | นุปการดำกล |
| ๏ เปนอัคชายา | วรายศโสภณ |
| คุโณตโมดล | อธุทิศสุดสรวง |
| ๏ หมายมั่นกตัญญู | กตเวทิบาทบวง |
| โดยธรรมโดยคลวง | สัตยสุจริตธรรม์ |
| ๏ ตรวจตราคณางาร | ประจำการทั่วกัน |
| ไป่ได้ประมาทวัน | บริรักษไตรตรา |
| ๏ พิณเทพยารัก | ษตระศักดิเดชา |
| ฤๅทีฆะมายา | ทุจริตจัณฑาล |
| ๏ อาไศรยณในพิณ | จิตต์จินตนาผลาญ |
| ข้าชีพเดียวดาล | จะพินาศเนืองใน |
| ๏ แท้เวรวิบากบรรพ์ | สารพันจะเปนไป |
| ความจริงบจริงใจ | จะพยานก็ยากความ |
| ๏ การนี้ก็การตัว | จะบชั่วจะใครตาม |
| สัจจาพยายาม | ทิพยาจะหยั่งยล |
| ๏ ข้อเคืองณเบื้องบาท | นรนาถสากล |
| โทษาก็ควรชน- | มม้วยด้วยอาชญา |
| ๏ จงทรงวินิจไฉ | ยวิไนยกษัตรา |
| เยี่ยงยุติธรรมา | บุรพบทบรรยาย ฯ |
| ๑๖๏ อุทเยนทรฟังสารสาย | สุดาดวงถวาย |
| นุสนธิเสร็จสารา | |
| ๏ เคืองขัดดำรัสบัญชา | ดูราสามา |
| อะสัตย์วิบัติแบบบรรพ์ | |
| ๏ ร่วมจิตต์ร่วมคิดการกัน | กับเหล่ากำนัล |
| แลซ่อนซึ่งเงื่อนงำเงา | |
| ๏ ปล่อยงูอยู่ในพิณเรา | หวังใจจักเอา |
| ชีพิตม้วยด้วยแรง | |
| ๏ เสียแรงรักใคร่ไป่แคลง | เล่ห์ลิ้นลมแสลง |
| มาพร้องก็เพราะเหมาะคำ | |
| ๏ การนี้จักชี้ใครทำ | โมงยามประจำ |
| รวังรไวเวลา | |
| ๏ ปรางค์ในใช่ใครไปมา | ในที่ไสยา |
| สรพรักสุรางค์นางใน | |
| ๏ จักควรปรึกษาเยียไฉน | ควรเจาะเอาใจ |
| มาผ่าออกดูดวงดี | |
| ๏ สรวงศาลเสื้อเมืองพลี | ปฐมกรรมวิธี |
| เสดาะเสดียดเสียขวง | |
| ๏ ซั้นสั่งแวงวังทั้งปวง | อาญากระทรวง |
| แลนำพระอัคชายา | |
| ๏ อันเตบุริกบริจา | ห้าร้อยออกมา |
| ระเบียบยังฉานดาลดู | |
| ๏ ทรงสหัสสถามธนู | กรก่งแล้วยู |
| รยาตรยังแก้วเกยทรง | |
| ๏ สมเด็จพระอาริยอนงค์ | สังขารธรรมปลง |
| อริยมรรคคัญญาณ | |
| ๏ โอวาทไวยาวัจการ | อนิจสันดาน |
| เปนองคเอกกัตมา | |
| ๏ เจริญพรหมวิหารเมตตา | บรมขัตติยา |
| แลพราหมณมาคัณฑีย์ | |
| ๏ อโหสิอไภยเพรี | รำงับอินทรีย์ |
| กำหนดอนิจสัญญา | |
| ๏ บัดท้าวสาดศรศักดา | พันลึกโลกา |
| ก็เพี้ยงพิภพทำลาย | |
| ๏ ศรศาสตรบมิบาดบัดกลาย | ประทักษิณสาย |
| สมรตรีวารวง | |
| ๏ ผินหน้าจะประหารองค์ | อุเทนทรทรง |
| ตระดกตระดาลอัศจรรย์ | |
| ๏ ภิตภัยมจุราทัณฑ์ทัน | ถ่อมองค์อภิวันท์ |
| ประนมพระหัตถ์ตรัสขมา | |
| ๏ อ้าแม่จงมีเมตตา | ผู้พี่อภิชา |
| อันห้อมกมลโมห์มุนท์ | |
| ๏ บมิรู้คุณแม่มีคุณ | ประทุษฐทารุณ |
| แลแผลงซึ่งศรสังหาร | |
| ๏ ศรทรงอันอวิญญาณ | ยังแสดงอาการ |
| อัจฉริยายิ่งยล | |
| ๏ แต่นี้พหน้าขอตน | ทำนักนฤมล |
| จงผ่อนแก่พี่พ้นตาย | |
| ๏ เทพีเห็นท้าวกระวาย | สังเวชใจหาย |
| ก็โอนอำนวยอธิกรณ์ | |
| ๏ มธุรจิตต์ในองค์อดิศร | ลูกศรรอรอน |
| ก็ลงระเบียบโดยบรรพ์ ฯ |
| ๑๕๏ นิกรนรอเนกนันต์ | มาตยาพรรค์ | พยารี |
| ๏ นิกรนครคฤหบดี | เวสเขวี | พฤฒาจารย์ |
| ๏ สกลนิกรสบสถาน | แน่นณหน้าฉาน | สภาคม |
| ๏ ทศนพระอระอุดม | บุญภิเษกสม | มหัศจรรย์ |
| ๏ นิกรนรอภิวันท์ | โฆษนาสรร- | เสริญคุณ |
| ๏ พระอรบวรอดุลย- | สบจิตต์บุญ | ก็บูชา |
| ๏ นิกรนครโลกา | โปรยสุมาลย์สา | ธุกาการ |
| ๏ ธุชปฎกก็โบกบาน | สรวงพระสมภาร | ถวายพร |
| ๏ กุลหลนรศัพทสร | ทั่วทิศาดร | กรเกริกไหว ฯ |
| ๑๔๏ อุเทนทร์นเรนศรนริน | ทรปิ่นผไทไกร |
| ชื่นชมภิรมย์ฤทยใน | วนิดายุพาพาล |
| ๏ ชวนเชิญดำเนิรนุชลิลาส | ณประสาทถกลกาญจน์ |
| เกลากล่าวกถามธุรสาร | สุวภาพแก่กัน |
| ๏ นางท้าวก็ขอพรนิมนต์ | ทศพลญาณอัน |
| กับสงฆ์ภุตากิจนิรันต์ | ธก็โดยมโนนาง |
| ๏ สั่งสังฆการิยอำมาต- | ยาราธนพุทธางค์ |
| ห้าร้อยภิกษุสุทธิศิลางค์ | ภุตกิจณในวัง |
| ๏ สามาวดีอริยวง | ศอนงคทั่วทัง |
| สรรค์สุปพยัญชนวรัง | รสเรกถวายทาน |
| ๏ ราธนามหากรุณิฉัน | นิจรันต์ณราชฐาน |
| ใช่พุทธนิไสยบุรพกาล | ก็นุญาตพระอานนท |
| ๏ วันหนึ่งบุเรฉัตรอุไทย | อุทเยนทร์ธราดล |
| อวยพัสตรสาฎกวิมล | คณนาฏถ้วนนาง |
| ๏ สามาสุรางค์คณพุพา | ปริยามโนตมางค์ |
| จบเหนือศิโรตมก็วาง | ปรตยาคจำนงถวาย |
| ๏ แด่องค์พระองค์บวรพุทธ | อุปัฏฐากทุกกาย |
| อานนทรับหทยหมาย | นุเคราะห์กรุงกษัตรา |
| ๏ ท้าวยลฉงนจิตต์ประภาษ | พจนาทบุจฉา |
| ว่าข้าแต่พระสมณอา | ริยบุตรรังธรรม์ |
| ๏ โยมยินนิไสยวินยกิจ | บรรพชิตเสลขกรรม์ |
| ผู้เจ้าและเอาสัตรอนัน | ตกิจนี้จะกลใด |
| ๏ ขอถวายพระพรวรบพิต | รมหิทธิเกรียติไกร |
| พุทธานุญาตสังฆวินัย | ดุชราชบรรหาญ |
| ๏ ทายกบัติคาหกวรา | วิคหาพอควรการ |
| อาตมานุเคราะห์สาฎกทาน | บริสุทธิเอามา |
| ๏ ไว้เพื่อจะเผื่อสมณพรรค์ | พรหมจรรยกัปนา |
| ขาดไตรจีวรและจะบูชา | วรโพธิเจดีย์ |
| ๏ อีกอุทกานหศรบง | และจะปลงที่เศษมี |
| เปนผ้าจะตรองอุทกชี | บริสุทธศีลฉัน |
| ๏ ถึงขาดอุจาดบพอจะเย็บ | ก็จะเก็บประมวญกัน |
| สำหรับจะกวาดบวรคัน | ธกุฎีวิหารลาน |
| ๏ ยับเยินและเกินกลจะเอา | ก็จะเผาประกอบการ |
| รักทาผนังวรวิหาร | ปฏิสังขรซ่อมแปลง |
| ๏ แผ่ผลอุทิศกลปนา | นุปการดั่งแสดง |
| ใช่หวังวรามิษแสวง | จะสะสมประสงค์ตน ฯ |
| ๑๖๏ เสาวนาเถรวาทยุบล | อรรถาวิมล |
| มโนวินิจเปรมปราณ | |
| ๏ เบญจางคภิวาทตรีวาร | สั่งภัณฑาคาร |
| กุษฐาพัสตราภักดี | |
| ๏ นำสาฎกส่วนซ้ำมี | ห้าร้อยสองที |
| ถวายด้วยใจศรัทธา | |
| ๏ อานนทก็ทำโมทนา | ถวายพระพรลา |
| นิวัตินิวาสครรไลย | |
| ๏ พร้อมหมู่พุทธบุตรเพไนย | สำรวมโดยใจ |
| วิสุทธิศีลเสี่ยมสาร | |
| ๏ ปางเดือนรดูดวงมาลย์ | ชุมชุกตระการ |
| สกอเกษมสวนศรี | |
| ๏ สมเด็จจุฬาธาตรี | อารภฤดี |
| ประพาสพฤกษ์สวนขวัญ | |
| ๏ ขุนพลเทียมพลสิบพรรค์ | ลั่งล่ำฉกรรจ์ |
| ฉกาจอุกัษฐกำแหง | |
| ๏ ไล่ล้อมเสือสีหกลางแปลง | กำลังรังแรง |
| สมรรถฉมวยหมายมนตร์ | |
| ๏ จับช้างกลางเถื่อนด้วยพล | แต่ตัวต่อตน |
| กระชากชงากงาหงาย | |
| ๏ บนเจ้าเอาเศิกมากลาย | ข่าวเข็ญททาย |
| อาวุธถบองลองมือ | |
| ๏ แต่งตนต่างกันพันลือ | น้าวกุทัณฑ์ถือ |
| ธนูเสน่าง้าวงอน | |
| ๏ ทวนทองเขนทองคทาธร | เสโลห์โตมร |
| กระบี่แลกฤชกรดไกร | |
| ๏ ขุนช้างผูกช้างเคยไชย | เขนค่ำโจมไภย |
| แลแซรงสพัดพังคา | |
| ๏ ส่ำสารหาญศึกกล้างา | บมิมันทกิริยา |
| ปปัดปป่วนหวนหัน | |
| ๏ ลางส่ำโตเติบตกมันท์ | ครหึมครึมครัน |
| ทลวงทลึ่งถึงแทง | |
| ลางส่ำบำรูรณแรง | ถีบฉัตรวัดแวง |
| ทังขวาแลซ้ายส่ายเสย | |
| ๏ ผิดหมอจำคอขี่เคย | สลัดห้อเลย |
| แลถอนชนักชักขา | |
| ๏ เครื่องมั่นกัลเม็ตตรึงตรา | ขอรับขอลา |
| ประจำสำหรับรับรอง | |
| ๏ สองหูภู่งารัดทอง | ข่ายแก้วปกตระพอง |
| ผ่านหน้าปคนซองหาง | |
| ๏ ยาบยาบแพนยูงแหย่งกลาง | เขนเขียนทองวาง |
| อาวุธแต่งต่างกัน | |
| ๏ นายหมอคุมขอคอยฟัน | ควาญนั่งบังคัล |
| ใส่เกราะกระหมอกเขียนดำ | |
| ๏ นายกลางถือหางยูงรำ | อาวุธจำนำ |
| แลเงื้อฉง่าง่างอน | |
| ๏ นายม้าผูกอัศวาภรณ์ | ม้าแม้นอัสดร |
| สินธพอาชาไนย | |
| ๏ พ่วงพีขี่ขับว่องไว | สงครามพิไชย |
| พิชิตอรินทรหลายปาง | |
| ๏ เท้าเบาเทียมเท่าบัวบาง | ไวแว่นแล่นลาง |
| อสนีแวบวาบสาย | |
| ๏ นายทรงหมวกมาศเกราะกราย | เศียรคตสพาย |
| ธนูถนัดทวนยอง | |
| ๏ บางหมู่หอกคู่เขนทอง | บ้างเงือดง้าปอง |
| สีหนาทแลเหน็บกฤชไกร | |
| ๏ นายรถเร่งเทียมเวไชย | กงกำไกไว |
| ดั่งจักรอันกวัดแกว่งปาน | |
| ๏ โตกตั้งกระจังปริยาน | ทูบเพลาแอกอาน |
| บัลลังก์กนกตรีเตริน | |
| ๏ บุษบกพิมานแมนเมิล | งามงอนอ่อนเดิร |
| แลธงสบัดปลายงอน | |
| ๏ เทียมด้วยโกมุทอัสดร | เทียบท่าภูธร |
| ยังเกยแลคอยเวลา | |
| ๏ รถประเทียบเรียบริ้วรัถยา | แลล้นเหลือตา |
| สรทื้นสำเนียงหฤหรรษ์ ฯ |
| ๑๔๏ รอนรอนทิพากรอุไท | ยอำไพพโยมพรรณ |
| โกกิลซรซั้นสรจำนัญจ์ | เสนาะเสียงจำเรียงโรม |
| ๏ ย่ำรุ่งอรุณรัศมี | นฤบดีผไทโกรม |
| วาสุละทัตรวิมลโฉม | ทิพลักษณเอกองค์ |
| ๏ ขัดศรีฉวีวรรณวิมล | สวคนธ์สำอางสรง |
| แสนสาวสุรางค์คณอนงค์ | ชำนิในนักงารงาม |
| ๏ สนับเพลาวิภูษิตวิเศษ | นิขเลชสังเวียนวาม |
| รัดองค์อลงกจุกะราม | รัตพัสตรผจงทรง |
| ๏ นางกษัตริย์ปรัดพักตรประไพ | วิไลยเพ็ญประพิมวง |
| ภูษิตสไบวิจิตรลง | กฎกาญจนเกยูร |
| ๏ ฉลองศอสังวาลวรกษัตริย์ | นวรัตนเรืองจรูญ |
| ทับทรวงและตาบทิศพิฑูริย์ | พาหุรัตน์ทองกร |
| ๏ สร้อยสอิ้งสังวาลบวรเวท | ศิรเพฐกรรณเจียกจร |
| ธำมรงค์ประภัศรบวร | วิยเทพเทพี |
| ๏ อาภามหาพิชยมง | กุฎรัตนรูจี |
| ธำมรงคทรงนัขธรี | วรขรรคลีลา |
| ๏ ยังเกยวิบุลยภิรุยห์ | รถรัตนาภา |
| ด้วยองค์วธูทิพยวา | สุละทัตรพงางาม |
| ๏ รถประเทียบอนงคนิกร | บทจรระเบียบตาม |
| โยธาพลาพลพิราม | ก็สรล่มสล้ายสลอน |
| ๏ ฆ้องกลองซซ้องสทประนัง | ดุริยสังขแตรงอน |
| เครงครื้นสทื้นภพอำพร | อรณพคนองฟอง |
| ๏ มืดมัวโพยมพยุหพยับ | ชระอ่ำอับธุลีลออง |
| แลพลและพาหนะตระกอง | กลสายชลาไหล |
| ๏ หน้าถึงทวารอุยานยั้ง | พลหลังก็ยังไกล |
| เยียดยัดขนัดนิกรไกร | ระรวดรัถยาคลา |
| ๏ ถั่นถึงก็เทียมรถประเทียบ | ระเบียบเกยดั่งเคยมา |
| นำหมู่อำมาตยคณา | พลเหล่าทหารหาญ |
| ๏ เรียบรอบอุยานวนพิทักษ์ | บริรักษรอบการ |
| ปลงรถคชาอศวยาน | บริเวณระวังวง |
| ๏ ปางองค์อุเทนทรมหา | ขัติยาทิพาพงศ์ |
| ถึงสวนก็ชวนอรรคอนงค์ | และสุรางคนางใน ฯ |
| ๑๑๏ ยุรยาตรประพาษชม | รุขรมย์หทัยไท |
| นานาสุมาไลย | กลแกล้งวิจิตรผจง |
| ๏ การะเกดพิกุลกรร- | ณิกาและกาหลง |
| สายหยุดประยงคุ์ยง | รสเร้าตระอรอร |
| ๏ สร้อยฟ้าสุรามฤตย์ | และสลิดสลับสลอน |
| นางแย้มแย้มเกสร | สุรภินทรสคนธ์ |
| ๏ ลำดวนพิโดรดาษ | ชุมนาดจำปีมณ |
| ฑาสาระภีปน | มลิเลื้อยและลาวัณย์ |
| ๏ โกฎแก้วกระลำภัก | กุหลาบลักกจั่นจันทร์ |
| อำภณอำภาพรรณ | และรำจวนลำเจียกจวง |
| ๏ สรรพาผกาชาติ | รดะดาษระดูดวง |
| เคลื่อนผลผกาพวง | วิยจิตรลดาวัน |
| ๏ กำนัลอนงค์น้อย | ก็สั่นสอยและชิงกัน |
| ลางล่าบมาทัน | ก็วอนง้อและขอชม |
| ๏ สาวทรงก็วงชาย | ชรเมียรม่ายชรเมียงคม |
| เด็ดดอกลำดวนดม | กลแกมยแย้มยวล |
| ๏ ชานเช่นและเห็นที | ก็ระรี่ระริกสรวล |
| บุ้ยบ้ายกระบวรชวน | สุขเกษมสรวลเส |
| ๏ สายันหเพลา | ขัตติยาบราเม |
| วาสุละทัตรเท | วยุพาพงางอน |
| ๏ หยุดพักสำนักนั่ง | สมิบฝั่งสระโบษขร- |
| ณีแลชโลธร | จรชลแลหลาย |
| ๏ หมู่มัตสยานา | มคณาอเนกกาย |
| แฝงฝั่งสรพังชาย | ชำเราะลางและเลมไคล |
| ๏ แหทองท่องท้องชล | ลเวงวลและพ่นไพร |
| ชวาดชแวงไว | ฉวีแหวกลแวกเวียน |
| ๏ สลิดสลาดแสลบ | และแป้นแปบตะพงเพียน |
| นนทรีกระดี่เดียร | ระดะดาและม้าหมู |
| ๏ แก้มช้ำช้ำชายชอก | คางเบือนบอกหมอมาดู |
| โห้เหวกระทิงทู | ขะเหม้าหมึกโหมงโกรยกราย |
| ๏ ซ่อยซ่าซิวสูบเสือ | ขาวเข็มเขือและข้างลาย |
| ด้องดุกชะโดสวาย | คละคล่ำคลาชลาสินธุ์ |
| ๏ บัวเบญจนาพรรณ | สตบรรณสลับลิน |
| จงสัตบงนิล | ลุสะบลอุบลบาน |
| ๏ ตูมตั้งและบังใบ | ระรำไรณในธาร |
| ยั่วแย้มผกากาญจน์ | รสเร้ารำเพยขจร |
| ๏ แมลงภู่แมลงผึ้ง | คละคลอคลึงลอองอร |
| โกสุมภเกสร | ก็จำรายณสระสรง |
| ๏ พระพายรำเพยคน | ธอุบลตระบอกบง |
| กชแก้วกำจรจรง | มนนาถหฤหรรษ์ |
| ๏ เสร็จชมสโรชา | สุริยาก็สายัณห์ |
| ชวนองค์พอูลอรร | ควเรศสุดามาลย์ |
| ๏ สถิตยังพิมานมาศ | วรราชอุทยาน |
| สุรางคบริพาร | วิยอินทรอับสร ฯ |
