หน้าที่สามประการของเรา

กลอนสุภาพ  
๏ เอออะไรไนปันหาเนื่อง“หน้าที่” เราต้องมีต้องประพรึตต้องยึดถือ
ขอตอบว่า “หน้าที่” ข้อนี้คือ เปนกิจหรือการรวมทำร่วมกัน
ไช่เพียงว่าทำมาหากินเกี่ยว ส่วนตัวเดียวด้วยจิตคิดสั้นสั้น
พอชีพยืนหยู่ไปได้วันวัน ไม่เช่นนั้น “หน้าที่” มีมากมาน
กล่าวรวบยอดตลอดไปตามนัยหมาย เราต่างฝ่ายต่างมีหน้าที่ถาน
รับส่วนผิดส่วนชอบประกอบการ โดยสมานสมัคกันทั้งนั้นไป
ความเสื่อมหรือสิ่งจเรินดำเนินสู่ ชาติและภูมิประเทสเพราะเหตุไหน
เปนผลร่วมรวมมาไม่ว่าไคร จะต้องได้ต้องดลทุกคนเทียว
ข้อแท้จิงสิ่งสำคันควนมั่นรู้ เราทุกผู้ทั้งผอลแหละข้องเกี่ยว
ถานเจ้าของครองรัถชัดทีเดียว จำเฉลียวระลึกด้วยร่วมช่วยกัน
กระทำกิจปิดป้องปองรักสา สิ่งเสื่อมมาก็สมัถสกัดกั้น
ที่ขัดขวางล้างไห้หมดไปพลัน แพร่เผยสรรค์เสิมส้างทางจเริน
เราจะว่าหน้าที่นี้ของรัถ หรือจะซัดทอดไครไห้ยาวเยิ่น
ย่อมไม่ถูกทำนองนึกตรองเทอน เพราะต่างทำดำเนินไนธุระ
หน้าที่นำดำริบริหาร นั่นเปนการไหย่จัดฝ่ายรัตถะ
ราสดร์ก็มีหน้าที่ตามถานะ เปนการย่อยคอยจะประสานงาน
อันส่วนไหย่จะดำรงคงหยู่ได้ ด้วยอาสัยส่วนย่อยพลอยสมาน
พร้อมสามัคยฉันท์จึ่งบันดาน ไห้กิจการบ้านเมืองรุ่งเรืองไว
เพราะฉะนั้นไนเหล่าเราทั่วถ้วน จึ่งเปนส่วนสำคันอันนับได้
ว่าส่วนของชาติประเทสเพราะเหตุไร ไห้รู้ไว้ว่ามีดังนี้ คือ:-
ด้วยความมีสีละธรรมจรรยาเยี่ยม สิลปะเปี่ยมวิทยาน่านับถือ
โภคทรัพย์สำหรับไช้เต็มไม้มือ ก็ได้ชื่อว่าได้ช่วยด้วยถานะ
ส่วนหนึ่งหนึ่งซึ่งมีหน้าที่เทอด ทำเพื่อเชิดประเทสชาติไม่พลาดผละ
ความมั่งคั่งทั้งพิพัธน์แห่งรัถละ คือของประชาชนเปนผลรวม
ไนถานะพสกผองคนของชาติ ต้องสามาถเหมาะมีหน้าที่ร่วม
ต่างขะมักเขม้นทำไม่กำกวม หรือหละหลวมเลยละสละงาน
มีสีลธรรมะจรรยานิยมชอบ ความรู้รอบสมยุคทุกสถาน
อีกมีทรัพย์สมบูรน์มากมูลมาน สามประการกรนีย์หน้าที่ – เอยฯ

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ