๔๖

ปงันจองงัน การุต

วันที่ ๒๓ มิถุนายน

เมื่อคืนนี้พอเข้าที่นอนก็เหม็นกลิ่นกำมถัน เมื่อแรกไม่ทันรู้สึกว่าเปนเพราะอะไร ต่อทีหลังจึงอ่านออกด้วยกันทั้งสิ้น เรสิเดนต์นั้นอาการมากถึง ๓ ยามต้องตื่น เพราะเวลา ๑๐ ทุ่มกำลังเหม็นจัด เวลาบ่าย ๕ โมงแรกขึ้นไปถึงปรอท ๖๖ เสียแล้ว พอเวลาดึกปรอท ๕๓ แต่ที่ห้องนอนเราตรงช่องลมลงถึง ๔๙ เปนครั้งแรกที่สุดที่ได้ห่มผ้าแบลงเกตตลอดคืน แต่ผืนเดียวไม่ใคร่พอต้องเติมผืนบางอีก แต่นอนหลับสบายตื่นเปน ๓ โมงเช้า เสียงเมียเรสิเดนต์มาคุยโผงอยู่แล้ว กินเข้าแล้วเวลา ๔ โมงขึ้นเขา เมียเรสิเดนต์แลรเด่นอายูไปด้วย ทางที่ขึ้นชันบ้างราบบ้าง เลียบหลังเขาไปลงที่โกรกแล้วจึงขึ้นเขาต่อไปอีก ที่ชันมากอยู่สัก ๒ แห่ง ถึงต้องสับคั่น สงสารม้าจะขึ้นลงตรองแล้วตรองเล่า แต่มีที่ไม่ส้ชันนักหลายแห่ง อย่างไร ๆ ก็ดีไม่ชันเหมือนปับปันดายัน มีที่แลเห็นวิวงามอยู่ระยะหนึ่ง ไปตามดงธรีเฟินงอกเต็ม ๆ ไปทั้งนั้น มีลูกสตรอเบอรีป่าตามทางด้วย เขานี้คือกรงกูนนั้นเอง ที่ตลกาโบดาส์สูงกว่าทเล ๖๘๐๐ ฟิต สูงกว่าที่ประสังคระหัน ๑๕๐๐ ฟิต ไปถึงเวลา ๕ โมงเศษดูปรอท ๖๘ เท่านั้น ที่เรียกว่าตลกาโบดาส์ แปลว่าทเลขาว แลเห็นแต่ไกลขาวเปนสีน้ำนมทีเดียว แต่เมื่อเข้าไปใกล้ดูมีสีเขียวเจือบ้าง กว้างกว่าไอยะบุนติงที่เกาะลังกาวีแต่เห็นจะสั้นกว่า ตามขอบหนองลาดเปนหาด แต่ด้านตรงข้ามเปนเขาไม่สูงเดิรได้รอบ แต่มีที่ลำบากต้องปีนข้ามน่าผา รพีกับหมอลองเดินดู ๑๘ มินิตรอบ มีที่น้ำเดือดปุด ๆ อยู่กลางบ้างที่ริมบ้างมีฟอง น้ำตักขึ้นมาขุ่นเหมือนน้ำลลายดินสอพองใส ๆ แช่เงินไม่ดำต่อเอาเงินไปรอที่น้ำเดือดจึงได้ดำ แต่ก็ยังดำช้ากว่าที่ปับปันดายันมาก ที่ตรงน้ำเดือดนั้นอุ่น ๆ แต่ที่อื่นเย็นเปนปรกติ ตามริมหนองน้ำตื้นแต่ที่กลางหยั่งไม่ถึง ที่นี่คือเปนที่เครตาเก่า แต่กำลังไฟอ่อนไม่พอที่จะทำให้น้ำแห้ง ฝ่ายน้ำก็ไม่พอที่จะดับไฟได้ จึงได้รบกันเรื่อยอยู่ ตามที่เดือดปุด ๆ ขึ้นมาเหม็นกลิ่นกำมถันอบอวนอยู่ เขาเอาปีนขึ้นไปจะยิงให้ก้องแต่นั่งคอยแล้วคอยเล่า เห็นแต่ควันกรุ่น ๆ ครั้งหนึ่ง คอยอยู่สักครึ่งชั่วโมง ไม่ได้ยินสักตังหนึ่ง เลยไม่ได้ความว่าเพราะเหตุใดจึงยิงไม่ได้ มีเรือนพักอยู่หลังหนึ่งกับโรงหลายหลัง ถ่ายรูปหลายรูปจนรูปขี่ม้าด้วย บ่ายโมงหนึ่งกลับ ๒ โมงถึงประสังคระหันเก้าอี้หามเร็วไม่ใคร่คลาดกันช้า กินเข้าบนเรือนเพราะคนมากขึ้น เรสิเดนต์ผัวเมียกับรเด่นผัวเมียขึ้นไปกินด้วย รเด่นซ้อมสรรเพ็ธรำตันดั๊กที่บนเขา แล้วเล่นรองเกงแกยอมเปนนาง บ่าย ๔ โมงกลับมาถึงโฮเต็ลไม่ทันค่ำ มิสซิสวันเดอไวก์เมียคอเวอนเนอเยเนราล ส่งดอกไม้มาให้แม่เล็กอีก

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ