๑๒ คำแปลสมณสาส์น

๏ ข้อหนึ่งเนื้อความแปลแห่งสมณสารว่าภักดีงามเลิดหาที่จะเปรียบไม่ สลวยกอบประด้วยเคารพปรเสริฎิ คิดเนื้อความอันจริงแลฤๅเปนลาภอันปรเสริฎิอุดมงามยิ่งนักเปนพระอาจาริยมีคุณอันเลิดเปนเนื้อนาบุญอันประเสริฎิในโลกยยิ่งเปนใหญ่ในถ้อยคำอันกล่าวปรดุจพรหมแลเปนใหญ่กว่ามนุษแลพระอินทเปนต้น มีความเอนดูเกิดในใจปราศจากไภยรุ่งเรืองจนับหมี่ได้รงับอัณรายเปนอันดีกำจัดซึ่งโทษเปนที่บุชาอันปรเสริฎด้วยศรีท้งงสามยอดไตรภพ ดูจอาหารทิพสมาคมอันประเสริฎิ ทรงไว้ดั่งอันอุดมแห่งสมเดจพระราชครูผู้ประเสริด เปนใหญ่ในที่สั่งสอนซึ่งบุตรแห่งพระเจ้าในพระสาศนา แลทรงญาณอันรู้กล่าวธรรมเปนนักปราชมีคำอันไพเราะห เปนอยู่อารามหลวงณกลางกรุงจันทบุรียเมืองหลวง มีสมเด็จพระราชครูอันเปนใหญ่ในมหาวันอารามเปนประธาน แลสมเด็จพระราชครูสงฆสมมุติ แลพระภิกษุพหูสูตร อันเปนมหานาคอันเลิดผู้เปนชิโนรสท้งงหลาย ในกรุงพระมหานครศรีสะตนาคนหุตวิสุทธิรตนราชธานีมีพรหมวิหารธรรมอันปรเสริด จำเริญพรมาถึงพระศรีสังฆราชราชาธิบดีอันเปนศิริประธาน แก่พระสงฆอันเปนเจ้าอันปรเสริด เปนที่ยินดีแก่โลกยท้งงสาม มีศรีอันปราศจากมลทิล กอปรด้วยธรรมอันบริสุทธิปรากฎดั่งพระพุทธเจ้าบพิตรอันสถิตยอยู่ในพระศรีรัตนมหาบางว้าอารามหลวงเจ้าคณะกลางกรุงอันสูงใหญ่ แลสงฆมหานาคอาจารย อันทรงพระไตรปิฎกท้งงสามท้งงหลาย ในกรุงพระมหานครบวรทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมยด้วยยอดสมณสาร แลสมณมงคลบรรณาการ คือจิวรไหมจิวรด้ายสิ่งละคู่ ในภายในลุ้งกับด้วยเสื่อสองผืนเปนเครื่องลาดคู่หนึ่ง จำเริญภิรมยมาถึงสมเดจอัควรพระศรีสังฆราชราชาธิบดีศรีสังฆบรินายกรัตนมหาสวามีศรีวิมลธรรมวิสุทธิ พุทธโฆษาจารย พุทธองคอริยวงษวราดุลยาธิคุณคณันตสธรรม อันเปนที่พึ่งแก่โลกยท้งงสาม มีฤทธิปรกอบด้วยกรุณาเปนอันดีเปนบรมอาจาริย อันทรงซึ่งคุณอันประเสริฎิอันสถิตยอยู่ในพระศรีรัตนมหาบางว้าใหญ่อารามหลวงมาแตใกลมาถึงสมเด็จพระศรีสังฆราชราชาธิลดีผู้เปนประธานแก่สงฆ อันอยู่ในกรุงเทพมหานครบวรทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมย ให้รู้ซึ่งปรพฤธิเหตุแห่งวรพุทธสาศนาในเมืองจันทบุรีศรีสัตนาคนหุตวิสุทธิอันจำเริญฤทธิอันปรเสริฎวิเสดด้วยเดชะพระรัตนไตรยคุณอันงามจำเริญยิ่งมั่นคงด้วยรัศมีอันเอย็นระงับร้อนตามกุศลแห่งอาจารยแลสัตวผู้$\left. \begin{array}{}\mbox{ใหญ่ } \\\mbox{น้อย }\end{array} \right\}$ สืบงามปราศจากไภยสำเรจซึ่งศุขสวัศดิสำแดงซึ่งรู้กาลสมาคมมาถึงเพื่อนพรหมจาริย อันเปนเจ้าคณะสงฆผู้ใหญ่จึ่งใช้ทูตผู้เปนเสนาผู้$\left. \begin{array}{}\mbox{ใหญ่ } \\\mbox{น้อย }\end{array} \right\}$ มาถึงสมเด็จพระสังฆราชาธิบดีศรีสังฆบรินายกดิลกรัตนมหาสวามีศรีวิมลธรรมวิสุทธพุทธโฆษาจารยอยู่ในกรุงเทพมหานครทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมย ให้รู้ทุกสิ่งทุกปรการ ปรการไดมิตรธรรมปรเวณีอันมีมาแต่โบราณบรมกระษัตรท้งงสองฝ่ายจักหมั้นคงยิ่งนัก แลให้สองพระมหานครราชธานีเปนรอยในแผ่นทองอันเดียวกัน แลให้สมณพราหมณปรชาราษฎรจรไปมาให้ปราศจากทุกขโศกโรคไภยมีความศุขยิ่งกว่าบุราณมหากระษัตราธิราช ให้พระสาศนาสาริกะธาตุเจดียศรีมหาโพธิปฏิมากร วิโรจนนาตราบเท่าเคารพห้าพันพระวษานั้นไซ้ ไว้ในปัญาอัษฐอันอุดมดั่งแก้ววิเชียรอันรู้ใญยธรรมแห่งสมเด็จพระศรีสังฆบริณายกดิลกรัตนมหาสวามีศรีวิมลธรรมวิสุทธพุทธโฆษาจาริยสถิตยในพระศรีรัตนบางว้าอารามหลวงเจ้าคณะกลางกรุงอันสูงใหญ่ใกล้เมิองหลวง แลสงฆมหานาคเจ้าคณะผู้ใหญ่อันธรงไตรปิฎกท้งงปวงในกรุงพระมหานครทวาราวดีศรีอยุทธยามหาดิลกภพนพรัตนราชธานีบุรีรมยทุกประการ จุลศักราช ๑๑๓๖ ตัวเดือนสี่แรมหกค่ำวันพฤหัศบดีวันพุทฤกษสิบแปด ๚ ๛

๏ $\left. \begin{array}{}\mbox{พญาศรีสุธาราชาจ่าบ้านปัญามงคล } \\\mbox{พญามหาอำมาตสุนธรไม้ตรี }\end{array} \right\}$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ราชทูต } \\\mbox{ผู้จำทูลพระราชสาร }\end{array} \right\}$ เข้ามา $\left. \begin{array}{}\mbox{พญาสุพรรณปัตมงคล} \\\mbox{พญาสุพันทมิตรไม้ตรี}\end{array} \right\}$ นำศุภอักษรสมณสาร

๏ วัน ๒ ๑๕ฯ ๖ ค่ำ จุลศักราช ๑๑๓๗ ปีมแมสัพศก ได้สอบราชทูตท้งง ๕ คน ว่าต้องอยู่แล้วตามสมณสาร ต่อหน้า

$\left. \begin{array}{}\mbox{พระสังฆราชาคณ} & \mbox{๓๐ รูป}\\\mbox{พระมหาอำมาต} & \mbox{๑}\\\mbox{หลวงเสนานน} & \mbox{๑}\\\mbox{ขุนสุพรัต} & \mbox{๑}\\\mbox{พระวิษารสุธรรม} & \mbox{๑}\\\mbox{ขุนธรรมรักษา} & \mbox{๑}\\\mbox{พญาราชปรสิท} & \mbox{๑}\\\mbox{พันพุท} & \mbox{๑}\end{array} \right\}$ นั่งพร้อมกัน ๚๛