๒๐๒. เจ้าพระยาบดินทรเดชาบอกเรื่องการทัพญวน

ครั้นมาถึงณเดือนอ้าย ขึ้น ๗ ค่ำ[๑] เจ้าพระยาบดินทรเดชาบอกเข้ามาว่า พระทุกขราษฎร์ เมืองนครราชสีมา พระยาพล เมืองบัตบอง พระยาวิบูลยราช นายทัพนายกอง ซึ่งตั้งรักษาด่านมะโรม แต่งให้คนไปสืบราชการที่เมืองเปียมได้ความว่า ณเดือน ๑๑ ขึ้น ๑๕ ค่ำ องค์โบจันคนใหม่คุมไพร่ ๑,๕๐๐ คน เรือแงโอ ๘ ลำ มาแต่เมืองโจฎกมาเพิ่มเติมณค่ายเมืองเปียม แล้วสืบได้ความว่าณเดือน ๑๒ ขึ้น ๒ ค่ำ องญวนจะมาตีเมืองกำปอด องญวนเกณฑ์ญวนเขมรให้ขนปืนใหญ่ กระสุน ๓ นิ้ว ๑๑ กะบอก ปืนคาบศิลา ๓๐๐ กะบอก บรรทุกเรือไว้แล้ว แต่ยังหาได้ยกมาไม่ ครั้นณวันเดือน ๓ ขึ้น ๑๒ ค่ำ[๒] ขุนวิเศษซึ่งไปลาดตระเวนทางด่านกะพงตราด ส่งตัวอ้ายพรม อ้ายทน เขมร ซึ่งญวนใช้ถือหนังสือองตงภู องโสจัน องอันสาด มาถึงพระยาเขมรจีนแขกจามทั้งปวงว่า องผู้ใหญ่รับคำสั่งเจ้าเวียดนามให้พาเจ้าหญิงขึ้นมาตั้งที่เมืองพนมเป็ญอีก ถ้าพระยาพระเขมรจีนแขกจามไม่เข้าด้วย จะยกกองทัพมาจับฆ่าเสียให้สิ้น และเรือกองทัพญวนตั้งอยู่ที่แหลมอังโดนแขวงเมืองเปียม ๕ ลำ เจ้าพระยาบดินทรเดชาไม่ไว้ใจแก่ราชการ จัดให้พระเมือง พระวันษาพิมล ออกญาสุริยวงศ์ คุมไพร่ ๑๕๐ คนไปช่วยรักษาเมืองกำปอด ให้หลวงมหาดไทย หมื่นชำนิอัตรี ออกญาเสนาบดีคุมไพร่ ๕๐ คน ไปช่วยรักษาเมืองเปียม ให้จมื่นสรรเพธภักดีมีหนังสือไปถึงพระยาราชโยธาให้เร่งรัดพระกำแหงมหิมา หลวงภักดีเดช ให้ยกพลในกองทัพที่กลับมาเมืองประจิม เมืองกระบินทร์ เมืองประจันตคาม เมืองวัฒนานคร กลับออกไปเมืองพนมเป็ญ แล้วให้จมื่นสรรเพธภักดีเกณฑ์นายไพร่ที่ทำถนนทำทางนั้น ออกไปช่วยรักษาหน้าที่เมืองพนมเป็ญด้วย

แล้วโปรดให้มีตราตอบออกไปว่า ญวนจะส่งเจ้าผู้หญิงมาณเมืองพนมเป็ญนั้นหาจริงไม่ ญวนคงจะเอาไว้เป็นหุ่นไว้เกลี้ยกล่อมเขมรต่อไป ซึ่งเจ้าพระยาบดินทรเดชาได้จัดให้นายทัพนายกองไปช่วยรักษาเมืองเปียม เมืองกำปอดก่อนคนยังน้อยอยู่ กว่าจะได้ไพร่พลกองทัพที่กลับเข้ามาเมืองประจิม เมืองประจันตคาม เมืองกระบินทรบุรี เมืองวัฒนานครนั้นชอบด้วยราชการ

และในปีมะโรงนั้น นักองค์ด้วงเกิดบุตรชายด้วยแม่นางนักเขียว บุตรพระยาจักรีคน ๑ ให้ชื่อว่านักองค์สุริยวงศ์