๘๕ ประกาศกำหนดเวลาถวายฎีกา

(ปีมะโรงอัฐศก)

มีพระบรมราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาท ให้ประกาศแก่ข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยและราษฎรทั้งปวงให้รู้ทั่วกันว่า ใครๆ ผู้ใดในกรุงฯ และหัวเมืองจะมีถ้อยความสิ่งหนึ่งสิ่งใด ถ้าในกรุงฯ ให้มาร้องฟ้องยังโรงศาลตามกระทรวง ถ้าหัวเมืองก็ให้ไปฟ้องต่อเจ้าเมืองกรมการ ถ้าเจ้าเมืองกรมการแกล้งกดขี่ฤๅหน่วงเหนี่ยวไม่ชำระให้แล้วโดยเร็ว ก็ให้มาฟ้องอุทธรณ์เจ้าเมืองกรมการต่อเจ้ากระทรวงตามกรมที่หัวเมืองนั้นขึ้นอยู่ ถ้าเจ้ากระทรวงตัดสินมิได้เปนยุติธรรม ฤๅแกล้งหน่วงเหนี่ยวไว้ให้เนิ่นช้าเกินกำหนด ก็ให้ทำเรื่องราวถวายฎีกาเถิด แต่ความในเรื่องราวฎีกานั้น อย่าให้อ้อมค้อมยืดยาวนัก และอย่าให้หยาบคาย ให้ว่าไปตรงๆ ตามความจริงของตัว ถ้าจะเขียนและจะเรียงความแต่ลำพังสติปัญญาของตัวมิได้ ก็ให้ไปขอเสมียนในกรมล้อมพระราชวังซึ่งเปนศาลรับสั่งให้ช่วยเรียบเรียงถ้อยคำและเขียนให้ เมื่อจะถวายนั้นจะให้ญาติและพวกพ้องซึ่งเปนข้าราชการฝ่ายหน้าฝ่ายในช่วยถวายให้ในที่ใดที่หนึ่งก็ได้ ถ้าญาติและพวกพ้องซึ่งเปนข้าราชการฝ่ายหน้าฝ่ายในไม่มี เมื่อถึงวัน ๗ ค่ำ ๑๔ ค่ำ เสด็จพระราชดำเนินออกณพระที่นั่งสุทไธศวรรย์ โปรดให้ตีกลองวินิจฉัยเภรีร้องเรียกคนร้องฎีกาเมื่อใด ก็ให้นำเรื่องราวของตนมาทูลเกล้าฯ ถวายที่น่าพระที่นั่งสุทไธศวรรย์ ถ้าถึงวันกำหนดพระราชกิจอื่นๆ มีมากจะมิได้เสด็จพระราชดำเนินออกไป ก็จะทรงพระกรุณาโปรดฯ ให้พระเจ้าลูกยาเธอ กรมหมื่นมเหศวรศิววิลาสเสด็จไปทรงคอยรับฎีกาของราษฎรอยู่ที่ชาลาหน้าพระที่นั่งสุทไธศวรรย์ ให้ราษฎรผู้จะถวายฎีกานำเรื่องราวของตนถวายแด่พระเจ้าลูกยาเธอ กรมหมื่นมเหศวรศิววิลาสเทอญ.

ประกาศมาณปีมะโรงนักษัตรอัฐศก