เรื่องอิเหนา

๏ สรวมชีพบังคมบาท พระเยาวราชธิเบนทร์สูร
ภุชพงษ์วงษ์ประยูร อิศรราชเรืองเดชา
๏ พระยอดเยาวยุพิน หน่อภูมินทร์แม้นอมรา
เชิญเสด็จขึ้นไสยา บรรธมศุขสำราญรมย์
๏ พระอู่เอกเอี่ยมสอาด ยี่ภู่ลาดสอดสีสม
พระสูตรรูดบังลม ล้วนลายทองกรองเครือวัลย์
๏ ข้าน้อยนางอนงค์ พร้อมเฝ้าองค์อัญเชิญขวัญ
บรรเลงเพลงโอดพัน นิพนธ์ขับกล่อมกล่าวการ
๏ จะร่ำเรื่องรเด่นวงษ์ เทเวศร์ทรงปรีชาชาญ
โอบอุ้มยอดเยาวมาลย์ โฉมบุษบาพาจรลี
๏ รีบรถเร่งอัศดร พาดวงสมรเฉิดโฉมศรี
ออกนอกพระบุรี แล้วจึงมีพระบัญชา
๏ เจ้าพี่ผู้ดวงเนตร อย่าแสนเทวศทรงโศกา
ใช่องค์ระตูมา ลักพาน้องอย่าอาวรณ์
๏ พี่เองมาเชิญชวน ให้นิ่มนวลอนงค์จร
เจ้าแม่ผู้งามงอน เชิญเงยภักตร์ขึ้นพาที
๏ บัดองค์สุดาสดับ สุรศัพทคดี
ทราบเหตุว่าภูมี รเด่นเดชมาปลอมแปลง
๏ อัดอกสอื้นอ้อน พระกรข้อนอุระแรง
โศกทรงพระกรรแสง ระทวยทอดพระกายา
๏ ทรุดองค์ลงจากเพลา พลางหยิกเอาพระเชษฐา
ข่วนซ้ำไม่นำพา อาไลยละพระภูธร
๏ อิเหนาถนอมสอด พระกรกอดพธูสมร
อ้าแม่อย่าอาวรณ์ ภูธรปลอบถนอมชม ๚

๏ เห่เอยรเด่นวงษ์ อิศวรพงษ์อสัญหยา
กับรเด่นบุษบา สถิตย์ถ้ำแท่นสุวรรณ
๏ เย็นย่ำน้ำค้างหยัด รำพายพัดกลิ่นสุคันธ์
แจ่งแจ้งด้วยแสงจันทร์ ขึ้นหมดเมฆดิเรกดวง
๏ ดาราระดาดาษ ห้องอากาศดังเงินยวง
อ้าแม่เสมอทรวง จงเชิญชมศศิธร
๏ นวลจันทร์แพ้นวลเจ้า ไม่นวลเท่านวลสมร
จันทรกระจ่างกลางอัมพร พระบังอรกระจ่างใจ
๏ บัวทิพย์ยังอายถัน ถนอมขวัญต้องบังใบ
บัวนางนี้อายใคร จึงบ่มผิวด้วยริ้วทอง
๏ ปรางประพระสุคนธ์ ถึงปรางผลก็แพ้น้อง
บุบผามาลากรอง ไม่รื่นรินเท่ากลิ่นนาง
๏ เชิญเถิดประธมที่ สุจนี่ยี่ภู่วาง
ตกยากมาจากปราง เขนยทองยังรองทรง
๏ หยิบพัดกระพือลม คลี่คลุมประธมประทับองค์
ขวัญอ่อนมานอนดง ไร้อนงค์จำเรียงราย
๏ อ้าพี่จะเห่กล่อม งามลม่อมอย่าตื่นสาย
เชิญพระองค์วงษ์นารายน์ สำราญราชบรรธม เอย ๚

๏ เห่เอยตัวพี่ องค์ปันหยีสุกาหรา
ติดตามวนิดา มาปะมิสาอุณากรรณ
๏ เหลือบไปก็คล้ายคลึง ประหนึ่งเจ้าสาวสวรรค์
ทอดสนิทติดพัน สำคัญว่าองค์อนงค์นวย
๏ ทอดกรอ่อนภักตร์ นรลักษณ์ก็สะสวย
สงสารเจ้ารูปรวย นวยนาดดังสัตรี
๏ เทเวศร์เข้าดลจิตร ให้พระคิดคนึงศรี
แม้นเจ้าเปนสัตรี ตัวพี่จะละอย่าสงกา ๚

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ